|
Soms weet ik niet meer wat ik moet doen,
Ben chagrijnig, En schuif dat in andermans schoen. De klok tikt door, Maar voor mij staat de wereld stil, En hoor geluiden zijlings door m’n oor. Weet niet meer, Wat heden of verleden is, Blijf erbij stil staan keer op keer. Niets dat me vrolijk kan maken, Alleen de nacht en stilte, Zouden mij kunnen vermaken. Niemand die het snapt, Niemand die het wil begrijpen, En het alleen maar aan hun laarzen lapt. Hulp is ook niet hetgeen wat ik wil, Alleen het verdwijnen in mezelf, Dat maakt mij stil. Lieve kameraden, Probeer het dan ook niet te snappen, Mijn hoofd is té beladen. Gevoelens en herinneringen spoken door mijn hoofd, Ookal heb ik er zolang niet aan gedacht, Ik heb het mezelf beloofd. Herinneringen zullen er altijd zijn, Al weet ik niet wat ik ermee moet, Nadat ik het heb herdacht voel ik mij weer rein. |
Toen het ergste moment van pijn over was,
Begon ik weer met je te praten, Ik had m’n verdriet verwerkt door te werken in de kas, En dacht eraan jou altijd met rust te laten. Natuurlijk ging dat niet, Ik heb nog vaak aan je moeten denken, Het gaf me telkens weer veel verdriet, Hoewel jij me vriendschappelijke aandacht wilde schenken. Veel haat en pijn zijn door me heen gegaan, Ik kon m’n verdriet niet uiten, Ik moest je laten gaan, Maar ik kon je gewoon niet buiten sluiten. Toen ik m’n nieuwe vriend kreeg, Was ik je nog niet vergeten, Ik voelde me nog steeds leeg, Ookal was het nóg zo fijn om te daten. De tijd verstreek, Met m’n nieuwe vriend ging het goed, Maar de gedachte dat ik weer verliefd was was fake, Toch hield die gedachte me zoet. Na een hele tijd kwam ik je weer tegen, Het was na m’n optreden, Het kwam niet echt gelegen, Je sprak me aan, ik kon je niet hebben vermeden. Die avond kwam er weer een zee van tranen, Ik dacht dat het rouwen voorbij was, Maar m’n gedachten waren nog niet uit de lanen, De volgende dag zat ik met gemengde gevoelens in de klas. Zo ging het nog een tijde door, M’n gevoelens begonnen te verdwijnen, Maar de herinneringen bleven in m’n hoofd zingen als een koor, M’n gedachten werden warrige lijnen. Op een gegeven moment ging het weg, We spraken vriendschappelijk af in de nacht, Ik had gewoon de kans om met je te zoenen zeg, Maar ik wees je af, zette je in de wacht. Toen kreeg ik m’n lieve boy, En wij zouden eindelijk weer eens wat afspreken, Bij jou thuis is de plek waar ik ontdooi, Ik ging weer op je bed liggen, waar wij naar elkaar keken. Die middag voelde ik dat het weer de verkeerde kant opging, Ik kan wel met je omgaan maar niet téveel, Ik zie je wel als broer maar ook als dat hartverscheurende ding, Zo verliefd op m’n vriend, toch ben jij een levensdeel. Toen we elkaar de volgende dag zagen, Liep ik op het einde snel naar buiten, Die zuigzoen ging te ver, het ergste van de afgelopen dagen, Dus ik begon me maar weer van je af te sluiten. Gelukkig weet ik dat ik niet meer verliefd op je ben, Maar waarom kan ik dan niet te vaak met je omgaan, Is het omdat ik je zo goed ken, Of omdat ik zoveel met je heb gedaan? Ik weet niet hoe de toekomst zal verlopen, Ik ben heel gelukkig met m’n vriend, Maar ben ik nog steeds in herinneringen van jou verzopen, Dat is in ieder geval niet wat ik heb verdient. De relatie met jou nam ik serieuzer dan die met m’n ex, Volgens mij heeft het meer voor me betekend, Met die ander was het voornamelijk om de seks Onze relatie heeft in ieder geval een aantekening in m’n hart getekend. Toch zijn mijn gevoelens voor jou nu voorbij, Geen liefde, haat of verdriet, Die alles kapot maken in mij, Ik zie je nu als soort van broer vergeet dat niet. Ik schrijf dit gedicht omdat iets in m’n hoofd zegt dat het moet, Ookal heb ik alweer zoveel meegemaakt en zoveel jongens leuk gevonden, Er is nog altijd iets van jou wat iets met me doet, Je zit voor altijd in m’n hoofd gebonden. Nu is het tijd om je echt als vroegere herinnering te zien, Ik ben al over je heen, En houd heel veel van m’n nieuwe vriend bovendien, Het is té lang geleden dat jij voor het eerst in m’n hart verscheen. |
sterf mijn vriend, sterf
leef niet meer in deze wereld van verderf ik houd je vast zoals het mesje uit de kast sterf mijn vriend, leef niet meer |
The Cat
It hurts so much inside my head, Some times I think it's worse than being dead. Doubts and fears scream inside, Playing with emotions I usually hide. I feel the tension begin to load, A pain so hot, I fear I'll explode. My C.Ds playing, screaming out lyrics of their fears, There a relief to being alone, no need to hide tears. Guilt is echoing in my mind, making me feel worse than bad, A silent wish is spoken, why can't I have a reason for feeling depressed and sad. The word selfish rings in my ears, the lack of explanation for my mood, The obvious fact that I have no excuse for being hurtful and rude. It's all the little things in life that begin to be build up, The confliction of emotions that threaten to seize me and erupt. I don't feel the pain, Even as I cut dangerously close to my vein. Everything freezes and sort of goes numb, I watch unblinkingly as the blood runs down my thumb. A satisfied smile creeps over my face, A mad like ecstasy is unleashed to give chase. This is my nirvana and I know it's insane, But it's a safe hold inside that shields me from all the pain. Later when im asked 'what's that,' I'll reply with a brave smile, it's just a scratch from the cat. |
Ik ben op
Ik zeg het keer op keer Mijn kaarsje is nu echt uitgebrand Ik kan gewoon niet meer Zoveel fouten Zoveel pijn Durf mn geheimen niet te delen Durf mezelf niet meer te zijn Ik heb niks te bieden Net als het leven Niks voor mij kan doen Niks heeft te geven De afscheidsbrief ligt klaar Geschreven en getekend Zo is het beter En ik weet wat dat betekend Ik pak het mes Zucht voor de laatste keer Doe mn ogen dicht En denk/voel dan niet meer |
damn...
mooie Sonho...*gives hug* verder ff sprakeloos STARTOURSG24T ook een mooie.. en beide zeer herkenbaar :( |
Mijn mond,
die praat met jou En staat niet stil Enkel en alleen omdat jij dat niet wil Mijn ogen, die kijken naar jou Heel diep in de jouwe En dat, dat geeft me vertrouwen Mijn lippen, die kussen jou Zacht en teder Vertel mij.. Waarom ontmoette ik jou niet eerder? Mijn handen, die knijpen jou Vragend of je nog leeft En hopend dat je een antwoord geeft Mijn hartje, dat klopt voor jou Niet alleen nu Maar voor eeuwig en altijd hou ik van jou.. |
Eerlijkheid gaf jij mij
door recht in mijn ogen te kijken Vertrouwen gaf je mij Enkel door mijn hand vast te nemen Veiligheid gaf jij mij door mij vast te nemen.. Liefde gaf je mij door me je hart te geven.. |
Citaat:
*opgeslagen* |
Thx rare kwast en ilse
({) |
Citaat:
Offtopic: jij mij geblokt? :o |
er was eens een jongen met veel verdriet.
erover praten dat deed hij niet wilde niet leven alles opgegeven Toch is er niemand die dat ziet |
Crying and broken
silence is all around I’m tired and down but nobody cares Thinking of the past i drown my sorrow All I can feel is just black and empty Don’t ask me anything i can’t discribe my pain So just listen carefully to the story of my tears |
This world is cold.
This world is hungry. Hungry for love. I am alone. I am hungry. Hungry for pain. I am the creator of my pain. I am in control. Pain is the creator of me. Pain is in control. I'm addicted. |
Desire
Why do I always break down when I start to live up Pleasant company until the dawn of mind comes Irritated faces, unaware of the cracks within Slowly deteriorating, no chance of a cure Raging storms underneath the calm surface Everything seems right, but could not be more wrong Like a depleted well, the essence remains unseen Waiting to be filled with tears of hope, hope of change A change worth the cost, something. A Fantasy |
Time
When I'm fine, time runs normal When I'm happy, time runs fast When I'm sad, time runs slow When does time stop running? |
Zonder stilte is er geen tijd
geen tijd om na te denken over mijn pijn samenzijn, zo kort en kapot Ik ben in stukjes gescheurd enkel omdat ik liefhad, begreep niet wat er fout ging, het lag aan mij, wat ik had en wat ik ben een zachte stem, vertel me waarom ik niet genoeg was en ook, waarom nu wel... bah, lelijk :) |
Citaat:
|
Jammer maar helaas, gevallen maar nu weer opstaan
Ik heb mijn handen naar je uitgestoken naar je geluistert, dag en nacht. Samen gehuilt, samen gelachen we deelde meer dan ik had kunnen verwachten. Jij kon mij weer opvrolijken niemand anders had hiervoor de kracht. Wij hebben keer op keer gestreden maar stiekem had ik beter moeten weten. De laatste weken kon ik enkel hopen keer op keer, dat ik op je wacht. Ik blijf maar vragen, tranen blijven komen want wat wij hadden, kun jij me niet meer beloven. |
het lijkt alsof de wereld
niet meer is zoals hij was alsof er iets ontbreekt waarvan het bestaan ongekend is misschien later, misschien nooit misschien lost het op misschien raakt het verloren in de blijdschap en de vreugde het lijkt alsof de wereld zonder dit, mooier is makkelijker en fijner maar zou het kunnen dat het beter wordt dat de mooie dingen mooier kleuren |
Citaat:
mooi |
weer zulke mooie mensen :eek:
Kijk in mijn ogen, Hoor mijn stem. Verdomme kijk eens goed, En zie wie ik ben. Wie ben ik eigenlijk? Ik weet dat zelf ook niet. Maar kijk eens goed, Misschien dat jij het dan ziet. Ik zou het niet weten, Weet alleen mijn eigen naam. Maar herken me niet als mezelf, Als ik voor de spiegel ga staan. Alleen op de vraag wat ik ben, Kan ik antwoord geven. Een mislukkeling op alle vlakken, Kortom gefaald in dit leven. |
Damn, rare kwast. Zooo mooi en zo-zó herkenbaar.
*knuf* Kom op hè! |
Citaat:
|
Citaat:
|
gedachten draaien rond,
tranen branden in mijn ogen. weer alleen liggend in bed, dus niemand om mn tranen te drogen. denken in het donker, zomaar over het leven. nutteloos op deze wereld, zo weinig om te geven. zoekend naar een oplossing, lig ik daar als verdoofd. met steeds één uitweg, door dreunend in mijn hoofd. ik wil niet meer vechten wil vrij zijn zoals in mijn dromen. te moe om hier nog te blijven, laat de dood maar komen.... |
Opgedragen aan jou lief lief vriendinnetje en dat je maar snel weer met beide voeten in het leven mag staan. Ik Mis je!......
-Ode- Ik wil je terug in al je kleuren; toen je de zon nog pakken kon. Van toen je gezicht nog stralend lichtte en al het donkerte steeds overwon Maar nu, je hoofd te zwaar, staar je de wolken en gier je de wind En wacht ik heel stil Tot jij weer Bent Tot ik je weer vind. |
Citaat:
|
Vraag me niet om woorden,
die ik toch nooit hebben zal. Slechts mijn tranen vertellen, het verhaal van deze pijn. Zoek niet langer naar mij, in een wereld die jij niet kent. Maar laat me maar alleen, in deze koude wereld. |
Citaat:
|
Bij iedere dag de begint,
weet ik al wat er komen gaat. een gevecht dat ik leveren moet, van 's morgens vroeg tot 's nachts heel laat. het gevecht met mezelf, en de gedachten die sluimeren in mijn hoofd. iedereen heeft het vertrouwen in mij, ben zelf de gene die er niet ik geloofd. de gevechten worden steeds zwaarder, ik laat het niet zien, want zie; ik lach. maar diep van binnen ben ik moe van alles, begin steeds weer gebroken aan een nieuwe dag. en bij iedere nieuwe dag en gevecht blijkt weer, dat ik aan de verliezende kant sta. zo kan ik niet verder leven, misschien wordt het tijd dat ik hier vandaan ga. |
Citaat:
f*cking mooi :eek: :eek: |
Geketend.
Wachtend op het oordeel. De man met het masker. De moordenaar verbergt zich. Steek me aan brandend licht. Dichterbij, dichterbij Mijn huid verlaat me. Mijn schreeuw sterft een pijnlijke dood. Duisternis kruipt in mijn ogen. Mijn oordeel is gekomen. Mijn dag des oordeels |
Als je zácht zou kunnen vallen,
- je zou zweven, zo licht ben jij- wil je dan veren naar de zon, net zo groot, als jij zo klein met madeliefjes in je kleine handen, blote voeten in het groene gras bepaal jij wat mensen doen en laten, opdat jij er altijd veilig was. En de wereld aan je mooie voeten, want niemand is zo groots als jij, niemand is zo mooi als jij. |
Love is the touch,
that will make you fly. Love is the poison, that will let you die. Love is a feeling, that will always stay. Love don't ever leave me, no matter what day. |
Ik kan het gewoon niet geloven,
Weer heb ik het laten gebeuren, Niemand die de pijn kan verdoven, Of de hemel weer blauw kan kleuren. Ik snap niet wat er gebeurt is met het heden, Ineens gaat het weer fout, Ben ik weer terug in het verleden? Als ik eraan denk dan krijg ik het weer koud. |
In het donker,
Heel alleen. Zit een meisje, Met haar armen om zich heen. Uit de hoek, Komt geen geluid. Ze zit helemaal stil, Staart alleen voor zich uit. Zal ze nadenken? Of zal ze iets zien? Kan ze niet slapen? en is ze bang misschien? Ze blijft maar denken, Over het leven en aan haar dromen. En langzaam, Hoor je geluid uit het donker komen. Tranen zie je niet, Maar hoor haar huilen. Ze is zo alleen, Niemand om bij te schuilen. Ik praat tegen haar, Dat meisje alleen met verdriet en pijn. Stil maar meisje, Snel zal alles over zijn.. |
wat is 't toch
al die verlangens naar dat kleine beetje pijn misschien gewoon verdoving al is't nog zo klein kan niet langer zonder een lijn naar het verleden soort van ketting,ja,zo ongeveer en het een verdrukt het ander wat overblijft is pijn dat slot dat op die ketting zit dat zit 'm in de pijn eenmaal vastgebonden, gedoemd niet meer vrij te zijn |
Ik geef op,
Alles doet zeer. Zo moe van het leven, Ik wil gewoon niet meer. Iedere dag een gevecht, Gepaard met tranen van verdriet. Dag en nacht strijdend, Met dingen die niemand ziet. Lachend voor de wereld, Maar met de gedachtes in mijn hoofd. Toch steeds volhoudend dat het goed gaat, En iedereen die dat gelooft. Het verlangen is zo groot, En als ik echt eerlijk zou moeten zijn, Dan wil ik niet meer leven, Want dit leven doet zo een pijn…. |
herkenbaar, grotendeels dan :( :o
|
Terwijl ik weet dat jij in stilte lijdt,
nu al meer dan een jaar lang. Zou ik zo graag willen dat, ik jouw pijn wegnemen kon. Maar je bent zo ver weg, ik denk aan je, en hoop voor je, dat het allemaal goed komt. Zodat jij weer gelukkig bent. Soms dan kijk ik naar je kaartjes, met tranen in mijn ogen, Ik mis je erg en weet jij mij ook. Maar jouw woorden doen me goed. Je verdient niet zoveel leed, Je hebt al genoeg meegemaakt. Maar ook deze pijn zal jij moeten doorstaan, Ik weet je bent sterk, dus je komt er wel. ---------------- Soms is mijn nacht te donker. Dan zoek ik naar de sterren, die mijn weg verlichten zullen Maar af en toe dan zijn die sterren, allang verwenen in de duisternis. En is het even echt helemaal zwart. Toch blijf ik hopen op het licht. Dan verschijnt op een dag, ook voor mij weer de zon. |
Ik wens jou veel geluk
en hoop dat dat dan ook lukt Ik zal jou nooit vergeten dat kan ik niet en zal ik ook niet, Ik heb dat dus ook niet op me geweten Ik hou heel veel van jou al laat je me nu in de kou Jammer dat het zo moet lopen ik kan jou vriendschap bij niemand anders kopen Nu voel ik me super alleen en ik kan nergens anders heen Want jij bent me beste vriendin en alle andere vriendinnen zijn mij te min gr,tieneke p.s ik mis mijn beste vriendin |
ik weet het niet meer
ben de weg helemaal kwijt doe zo veel dingen fout gevolgd door een gevoel van spijt opmerkingen komen gemeen over terwijl ik ze zo niet bedoel verstop me achter een masker om niet te laten zien hoe ik me voel maar dat spel dat ik speel het faken van die lach wordt steeds een beetje moeilijker en zwaarder, iedere dag mezelf steeds verder wegstoppend verdrinkend in verdriet en pijn maar ooit.... ooit heel snel zal alles over zijn... |
ik lijk soms een waterval
waarvan de woorden blijven stromen maar wat als de stroom stopt? das ni erg, want jullie zijn bij me jullie zijn bij me, stil in mn gedachten als de woorden even niet lijken te komen of als woorden overbodig zijn daarom in 2 woorden: bedankt daarvoor --------------------------------------------------------- diegene wéten stilzwijgend wat en vooral wie ik bedoel :) |
De tranen op mn wangen,
Laten zien hoe ik me voel. Het bloed op mn arm, Verteld wat ik bedoel. Het doet me pijn, Zo te moeten leven. Niks kunnen bieden, Niks kunnen geven. Het valt niet mee, Mezelf te zijn. Achter een lachend gezicht, Zoveel woede, verdriet en pijn. Steeds vaker komt het in me op, Wat als ik er niet meer ben? Zou dat niet veel beter zijn, Voor iedereen die ik ken? Het spijt me, Ik moet nu echt gaan. Het is echt beter, Als ik niet langer blijf bestaan. |
Storm
Het stormt in mn hoofd, Gedachten schieten heen en weer. Het houd niet op, Het worden er steeds meer. Het maakt me moe, Het maakt me bang. Houdt het nog eens op? Het duurt al zo lang! Geef me even de tijd, De tijd om bij te komen. Zet mn angsten opzij, Laat me even dromen. Het wordt rustig, Ik gaap. De storm is gaan liggen, Ik ben verzonken in een diepe slaap. |
damn Sonho....
te mooi.. don't give up gives hug |
Citaat:
|
zo veel dingen in mijn hoofd,
die ik je vertellen wil. maar steeds als je er naar vraagt, vallen alle woorden stil. wil het dan zo graag vertellen, maar het is al te laat. ik wil je niet bang maken, en zeg dat alles goed gaat. ik kan het je gewoon niet vertellen, hoe hard ik ook probeer. het zit vast in mijn hoofd, en het wordt steeds maar meer. maar stap voor stap, zal ik naar je toe komen. dus heb nog even geduld, ooit zullen de woorden gaan stromen... |
Citaat:
|
| Alle tijden zijn GMT +1. Het is nu 12:14. |
Powered by vBulletin® Version 3.8.8
Copyright ©2000 - 2025, Jelsoft Enterprises Ltd.