triggers

Warmteeee :|

Daar zou ik iets langer dan morgen mee wachten. Het begin is altijd moeilijk, van ieder baantje. Maar over het algemeen went het. Over een paar weken kun je die vakken wel bijgevuld houden en weet je het antwoord op veel van de vragen wel. Het is heel normaal dat je dat dat nu allemaal nog niet zo is, dat kost tijd en ervaring.

volgens mij heb ik zonoplaadbare hoofdpijn.. zodra er ook maar een beetje zon is of de temp. stijgt krijg ik hoofdpijn..
(heb eigenlijk altijd hoofdpijn.. maar dit is dan weer andere.. :rolleyes: )

verder waren mijn neefjes hier.. ik raak daar zo gefrustreerd van..
toen ik 6 jaar geleden tante werd was ik door het dolle heen, kon ze niet vaak genoeg zien en met ze spelen.. en nu? ik kan er niet meer van genieten, het doet me niets..
tuurlijk zie ik wel die ondeugende blikken en moest ik wel lachen toen mn neefje van bijna 4 achter twee meisjes aan liep van hier uit de buurt.. tis gewoon een lady killer.. maar het is een buitenkant lach
:mad:

@sassiefje: wat is er aan de hand? *dikke knuff en sterkte in ieder geval*

Ik ben somber gestemd vandaag. De hele week tot en met vanochtend heb ik met stress rond gelopen en nu dat van me af valt voel ik me ineens heel somber en heb ik echt nergens zin in. Alles is zo vlak, zo saai, zo zinloos. Ik heb er echt allemaal zo geen zin meer in, echt niks lijkt leuk op dit moment.

Ik word ook niet bruin... Ik word hooguit rood, ga vervellen en ben dan weer wit. Volgens mij ben ik zelfs al verbrand van het uurtje balkonzitten daarnet...

Maar ik ben wel vrolijk, we eten lekker zomer-eten en ik heb de lesvoorbereidingen die ik per se af moest hebben al af en de rest ga ik ook nog wel proberen, maar ik zie wel of dat nog lukt dit weekend. Anders pech.
En ik mag gaan bedenken wat we op vakantie allemaal kunnen gaan doen; meivakantie, here I come!

Eigenlijk ben ik echt een bofkont... Een stage die goed gaat, dan op vakantie, en meteen daarna door naar een volgende stage. Het lukt gewoon allemaal dit schooljaar!

Eerste huisje was niet echt mijn ding, maar god... wat ik nu toch weer gezien heb <3

Ik ben blij dat mijn ouders nu ook volledig achter mijn keuze staan, en nu durf ik eindelijk weer wat verder te denken; Hosanna, zonder gezeur uitgaan, zonder gezeur mensen over de vloer, eten wat ik wil, muziek zo hard aan als ik zelf wil enz. enz. Oh en natuurlijk de gezelligheid van zorgen dat ik genoeg geld heb, zelf eten koken, wassen, strijken, stofzuigen, dweilen, zelf de honden uitlaten enz. Jippie! Oh shit.. :cool:

Ik zie dingen die er niet zijn... *wakker schudt*

:| :| :|

Nu kan ik het dus niet meer volhouden. Al drie of vier weken ofzo, komaan, da's veel te lang. :o
Vanavond/vannacht dus maar even informeren hoe hij erover denkt nu... *bang*

Ik weet dat dit een eetgestoorde post is. En ik weet niet hoever ik moet gaan om mezelf te bewijzen dat er wat mankeert. Ik weet niet echt wat ik met mezelf aanmoet. Reageer maar niet, ik wil het gewoon even kwijt. :s

Het is net alsof ik mijn eetpatroon ineens niet meer kan volhouden. Chocola, ijs, dropjes, paaseitjes.. Ik walg als ik er aan denk wat ik allemaal gegeten heb de laatste paar dagen. Ik durf niet eens te tellen, zo bang ben ik voor het getal. Ik heb te weinig gecompenseerd, niet eens meer geprobeerd over te geven. Ik heb te weinig gelopen, te weinig gefietst. Wat wil ik nou? Als de weegschaal hoger aangeeft, is het mn eigen stomme schuld.

Morgen moet het anders, echt. Anders kom ik nooit waar ik zijn wil :(

En waar is dat, als ik vragen mag:)?

Als je niet wilt dat mensen reageren, waarom zet je het dan niet gewoon in een document op de computer?
Dat kun je ook weggooien als je wilt, dat gaat hier niet (zo makkelijk).

Ik bedoel het niet kwaad, maar het lijkt me goed als je je wat beter realiseert wat je hier allemaal post.

Verder, sterkte ermee en zoek hulp (voor zover je dat niet al hebt). *knuffel*

@Yana: Als je dit soort dingen op een openbaar forum post kun je er van op aan dat er reacties op komen...wil je dat niet, dan kun je het misschien beter op een (privé) livejournal ofzo plaatsen? (Ik zeg niet dat je hier niet mag posten, maar wel dat je als je hier post reacties kunt krijgen op je posts.)

De opmerking die ik wilde maken mbt waar laat ik maar achterwege... :o

Woei, ik voel me goed. Lekker weertje, lekker uitgerust de afgelopen dagen. Even geen studie waar ik me druk over kan maken. Natuurlijk blijft er altijd iets om me zorgen over te maken, maar ook dat moet goedkomen.

Het is tijd voor een goed gesprek, maar daar ben ik nog even niet aan toe. Eerst even wennen aan het idee dat ik hier mee door wil gaan.

En... vanaf volgende week ga ik weer zoeken naar een nieuwe kamer. M'n huidige kamer is oke, maar ik wil toch echt een goedkopere. Ik kijk er echt zo naar uit om daar echt mijn plek van te maken. M'n eigen muren, ramen en vloer. Eerst vond ik dat niet zo belangrijk, maar nu lijkt het me echt zo fijn om het een keer 'af' te vinden, helemaal mijn stijl. :) En natuurlijk leukere huisgenoten. Leuker dan contactgestoorde Belgen/Duitsers en jongens met ouders in de buurt waar ze alsnog bijna altijd zijn.

Net een concert gehad van het orkest :) de solo ging ook super goed, ik ben best trots op mezelf ja.

Mama vertelde dat ze het er met mijn trompetleraar over gehad had over mijn depressies. Ik wist helemaal niet dat hij dat wist. Het schijnt dat hij dus elk detail weet, elke zelfmoordpoging kent en elk litteken op mijn lichaam. Vreemd. Ik vind het verder niet erg want nu gaat het goed... en ik kan wel goed met hem praten, maar gewoon raar. Hij wilde het er ook met de voorzitten van het orkest over hebben, dat mocht niet van mama, maar als ik na ga denken heeft hij dat toch gedaan, ik krijg toch niet voor niets af en toe zon bezorgde blik van hem?

de halfe avond was om en toen kon ik me er weer niet aan houden

Gewoon ademen, doos.

klote labiele zooi..
pff wilde dat ik tegen iemand aan kon kruipen en alles er uit kon huilen

Ik kwoot je even omdat jouw gedachten de mijne zijn :(

Ik heb echt geen zin meer in de wereld. Het is gewoon te veel en ik kan het niet aan.

Je bent de moeite waard! En de wereld is echt wel leuk hoor. Alleen nu even niet. Dikke knuffel van iemand die het gevoel herkent maar ook de positieve kanten van het leven ziet.

*doet knuffel geven en zakdoekje*

%#!*&$?%
Zwanger..
:mad: :(

Al de 2e avond niet. Kom op je kunt het wel!!! Sterkte.

Ik ben ziek :(

gefeliciteerd....

1) hollen naar een abortuskliniek
2) 9 maanden wachten....

Misschien toch een keertje een eetlijst gaan volgen? Ik weet dat je dat niks vind, maar het kan zoveel rust geven dat je eventjes niet hoeft na te denken wat en wanneer je gaat eten. Dat morgen moet het anders is ook al heel eetgestoord, niet morgen maar nu. *Knuff* Als je een eetlijst wilt pm/msn je me oke?

OT: misselijk.:) Ik word er gestoord van. Wat moet ik nou doen? Door de misselijkheid heen eten of eventjes een stapje terug nemen met het risico dat ik m'n lijn niet haal?:(

Ik heb hem gisteren iets verteld, omdat hij ernaar vroeg. Hij vroeg het niet erg serieus, maar misschien omdat hij niet wist hoe de vraag te stellen. Ik heb geantwoord, kort en bondig, maar wel eerlijk en rustig en we waren alleen en het was er een goede plaats en goed tijdstip voor.

Ik had kunnen huilen, ik had kunnen uitwijden, ik had misschien zelf graag iets meer verteld, maar aan de andere kant ben ik blij dat ik het zo kort heb gezegd, duidelijk, eerlijk en vooral meer op hem heb gelet. Ik heb hem proberen troosten, hem proberen gerust te stellen, te zeggen: Het is voorbij nu.
En het was goed, daar.

Maar nu ben ik er een klein beetje verdrietig om en mis ik hem. Ja, ik mis hem en ik mis dat hij me vasthoudt en ergens, stiekem, onbewust, en zonder dat ik het wil - is het niet helemaal totaal absoluut voorbij.

Ai... Echt waar... ook al een test gedaan etc.? Sterkte er mee, ik weet ook niet zo goed wat ik moet zeggen..

je kan denk best vandaag ff wat rustiger aan doen en i.p.v de lijst thee en beschuit eten.. met suiker, als het dan wat zakt pak je het gewoon weer op..

kom op hoor.. ik zit je hier nog steeds van een afstand te steunen
knuffel

ik von t feestje gisteraaf echt tof <33

Gisteren echt de dag van mijn leven gehad. :cool: We moesten om half 12 op theater zijn, hebben daar eerst even de flyers in elkaar gezet, wat gedronken met z'n allen, gegeten, gerookt. Om 1 uur hadden we de tekstdoorloop, die echt voor geen meter ging. Toen snel kostuum aantrekken en het decor aanschouwen dat al helemaal klaargezet was voor ons, met belichting en al. Om 2 uur de generale repetitie, die eigenlijk heel goed ging, wat dus eigenlijk niet goed was (slechte generale betekend goede voorstelling) ;).. Toen nog even wat scènes doorgelopen en in de make-up gaan zitten. Om 16.00 in de coulissen, doodzenuwachtig. Om 16.30 begon het en het ging heel goed. Alleen het begin ging even bijna mis, maar ook dat werd heel goed opgelost. Was zo blij dat iedereen er was! Mijn oppaskindje was alleen wel geschrokken geloof ik, maar ook dat kwam weer goed. De rest vond het prachtig en ben door mijn oom en tante meteen uitgenodigd om volgende week woensdag te komen kijken bij een of andere workshop met theater.

Toen champagne gedronken, pizza's laten komen en deze heerlijk op het terras van de HKU opgegeten. Nog een wijntje gedronken, wat gerookt en toen weer als gekken naar boven. :D Weer opnieuw de kostuums aan, opnieuw in de make-up. Om 19.20 waren er nog superveel mensen niet, ook drie van mijn vriendinnen waren er niet. T. en J. kwamen op het nippertje (eigenlijk al te laat) binnen en L. kon het niet vinden. Uiteindelijk waren ze allemaal binnen. Gelukkig was ik nu helemaal niet zenuwachtig, en ging het nog beter dan de vorige keer.
Ze vonden het allemaal prachtig. Zoveel bloemen gekregen (ik kan ze niet eens kwijt op mijn kamer) en cadeautjes, ontzettend lief! Toen we gingen afbouwen en opruimen, nog evaluatie van C. gekregen, die was zo ontzettend positief!!
Toen we klaar waren heb ik nog met J. T. en L. op het terras wat gedronken en later alleen met L. nog langs de gracht gezeten en lekker kletsen. Thuisgekomen, hebben we nog de halve nacht bij de buren zitten kletsen..

Ik ben helemaal gelukkig nu en weet ineens weer zeker dat ik hiermee door wil gaan. Dit was welliswaar mijn 7e en laatste jaar op 't UCK, maar ik ga volgend jaar gewoon door, weet nog niet met wat. Ik heb me zo heerlijk uitgeleefd, van alles genoten. Dit is mijn manier van mezelf uiten, van praten. :cool:

Dankje.. ofzo..
Ik ben zo bang.
Abortus is inderdaad een oplossing, maar daar ben ik zo op tegen.
Maar ik kan niet voor dit kindje zorgen, waarschijnlijk zal het ook niet helemaal gezond zijn, aangezien mijn vader, zijn of haar vader zal zijn :bloos: :( :( :mad:

Op naar Schotland! :o Tot over een week, hehe.

eerst aangifte doen, daarna een afspraak maken bij de gyn. en laten onderzoeken.
abortus kan maar er is ook nog zoiets als adoptie

en iemand inschakelen.. want zo iets (beslissen) kan je niet alleen

Tnx.

Een goede vriendin van me heeft hodgkin. Toen het ontdekt werd was het al in een ver stadium, ze heeft een paar dagen geleden vertelt dat er niets meer aan te doen is...
Het voelt alsof ze er al een beetje niet meer is, ik merk dat ik nu al een beetje afscheid neem... Ik vind het vreselijk dat ik dat, juist nu ze er nog is, ik wil er voor haar zijn maar ik weet niet hoe. Ze troost ons meer dan wij haar doen :(.

En dan vraagt F. Ga jij wat zeggen op de begrafenis?
Daar wil ik toch helemaal niet over nadenken :(

WTF ik luister muziek en ik ben zooo vrolijk, want ik heb mijn mooie rok aan <333 maar ik moet leren! Pff... zometeen eerst even naar een verjaardag en dan ga ik daarna wel leren.. ik blijf dan maar kort. Maar ik heb echt totaal geen zin in leren.. die jongen gaat mijn hoofd niet uit. Om gek van te worden, ik denk de hele tijd aan hem. Dat wordt actie ondernemen binnenkort..? Anders gaat -ie nooit uit mijn hoofd geloof ik :bloos:.

Af! Afafaf! En dan nu Rachels Rokje. Maar dat kan lekker in de zoooon, dus ik ga straks op het grasveld-dat-doet-alsof-het-een-park-is zitten. En vanavond naar het Waalstrand doen alsof het warm is :D

ah butt.

dan neem ik mijn lompe opmerking terug....

als de sodemieter WEL aangifte gaan doen, want jouw pa rekent erop dat je zo bang bent, dat hij er toch wel mee wegkomt.

Als je bang bent dat je dan alleen komt te staan en op straat, en dergelijke noodscenario's: vergeet dat maar, er zijn genoeg instanties om je te helpen...

sterkte

Shit he, dit weer is echt slecht voor je. Ik ben maar binnen gaan zitten, anders komt er helemaal niets van leren. Stomme tentamenweken ook. :p

Ik ben echt al bruin. Pfoe. :|

Donderdagavond ben ik op het station van Gouda in een vechtpartij terecht gekomen en ondanks dat ik zelf niets had (en m'n vrienden ook niet) heeft het toch meer impact op me dan je van te voren van zoiets zou verwachten. Vrijdag voelde ik me echt ontzettend wazig, gister ging het wel maar vandaag voel ik me nog steeds zo ontzettend afwezig. Ik ben zo ontzettend blij dat ik daar niet alleen was en dat ik zulke lieve vrienden hebben die er voor me zijn. Ik heb diezelfde avond nog een half uur met een vriend van me gebeld zodat we allebei ons verhaal kwijt konden. Hij wil me nu ook wel helemaal thuis brengen (we kwamen uit Utrecht, hij moet naar Den Haag, ik naar Rotterdam en tot nu toe gingen we altijd samen tot Gouda en dan zelf verder). Eigenlijk wil ik dat niet want ik weet dat ik het uiteindelijk toch wel weer alleen moet doen maar ik vind Utrecht - Rotterdam 's avonds laat echt een rotstuk met de trein en ik vind het ontzettend lief dat hij dat aangeboden heeft. Ik ga wel kijken hoe het gaat. Ik ben zo blij dat ik daar niet alleen was. Wat begon als een geintje 'breng je me dan veilig naar Gouda' krijgt nu wel een heel andere gedachte.

kut man (N) herken t wel.. toch meer inpact dan je dacht..
blijven praten en liever eerst een tijdje met iemand mee reizen dan meteen stoer doen..
*knuffelt*

Oh wat een vreselijk moeilijke situatie, knuffel! Veel sterkte, als ik jou was zou ik zo snel mogelijk iemand inlichten, en hoe dan ook zo snel mogelijk hulp zoeken/aangifte doen. Weet je moeder hier ook van? En weet je vader dat je zwanger bent? Nogmaals veel sterkte, en liefs!

mijn moeder leeft niet meer..

Die lompe opmerking, van louis armstrong, dat was na het lezen alweer meteen vergeven :)

ik zit wel bij een psychologe, en ik word over een weke of 3 ook opgenomen.. ik weet niet of ik dit nog allemaal aankan..
ik ben bang, onzeker..

hmm.. wordt weer een zeikbericht :bloos:

liefs

ik probeer het ook elke keer weer maar het is zo moeilijk

beterschap jij^^

pfff wat ben ik zo dicht bij de eindstreep van m'n bachelor, maar wat is dit ene vak dat ik niet gehaald heb moeilijk zeg. Ik hoop dat ik dit vak kan halen met de reserves die ik nog heb. Het voelt alsof ik vermoeid over een heuvel moet.

hmmm, wie geeft me een duwtje? :D

*neemt aanloop en geeft een zet..*

een duwtje :D

canddy: sterkte zeg. :| En doe idd aangifte, zodat je er niet alleen voor staat! *knuf*


Min 9,8 kilo alweer :cool:.

Goh en over vannacht weet ik niet goed wat te zeggen. Hij weet het nog niet... Was te verwachten natuurlijk. En voor het eerst sinds 3 weken nog eens gekust met hem, was echt te lang geleden :o.
Ik weet niet of het maar een gedachte is of of het écht is, maar het lijkt alsof het al een béétje beter gaat, alsof ik iets minder verliefd ben op hem. Dat zou enorm goed zijn :) maar ik betwijfel of het ook écht zo is.

:|

Bij mij gaat het juist beter in het park (Y) Alleen mag ik van mijzelf maar 2 uur in de zon zitten in het begin om verbrandingsrituelen als van vorig jaar te voorkomen. Dus nu is het ook wel weer gedaan. Behalve vanavond dan maar dan is de zon toch al niet zo fel meer :o

<3. Hu :bloos:.