Waarom voelt het zo vreemd om weer 'thuis' te zijn? Waarom voelde ik me op Kreta in die ene week meer thuis als dat ik me hier mijn hele leven al voelde? En dat ligt vast niet alleen aan het feit dat ik er een toffe kerel heb leren kennen, naja, eigenlijk alleen maar leuke mensen, maar hij sprong er wel uit..
Ik denk dat ik Grieks ga leren, en wie weet hoever ik ben volgend jaar, en ga ik probren voor een reisorganisatie te werken ofzo. Of in het cafe, gewoon een jaartje proberen, wie weet..

*toekomstdromen maakt en op lijstje voor Sinterklaas een enkeltje Kreta zet*

toen nog niet :).

Bluh...beetje moe...moet nog dingen doen voor morgen...twijfel...kan ik het wel (mjah waarom zou ik t eigenlijk niet kunnen :confused: ) maar ja...t voelt soms zo of t niet lukt, gaat soms zo langzaam....maar doorzetten...stapje voor stapje gaan we vooruit... :o

Als ik zo post kan t bijna in t steekwoordentopic :o

En terwijl ik hier zit te huilen zeg ik tegen iedereen op MSN dat het goed gaat... :(

Niemand op msn bij wie je je verhaal kwijt kan? Of uit kan huilen.. *knuf*

Jawel, maar ik weet het allemaal niet, weet ook niet wat ik dus moet zeggen.

nee dat ken ik... Ik gooi meestal dan gewoon alles eruit (op de zeldzame momenten dat er iemand is bij wie dat kan) niet logisch verteld, maar dan ben ik het kwijt. En t feit dat er dan iemand naar me luistert is al fijn..

Nee... Ik weet dat ik hem gewoon echt moet vergeten. Maarja, hoe dwing je jezelf tot zoiets. Enja, een slechte eigenschap van mij is dat ik veel te veel droom....

't Blijft moeilijk om toe te geven dat het gewoon slecht met me gaat. Ik wil niet aan iedereen laten zien dat ik weer zwak ben, mezelf er niet doorheen kan slepen. Ik weet dat ik aan het terugvallen ben, snel en vooral hard (dieper). Ik weet wat ik er aan kan doen; praten, toch doe ik het niet. Praten over wat er is gebeurd wil ik niet meer, ik wil het allemaal vergeten. M'n hoop raakt steeds een stukje meer op, raak m'n vertrouwen in dit leven kwijt. Ik wou dat ik me ergens thuis kon voelen, dat ik ergens terecht kon, want hier wil ik het liefste weg.

Ik weet niet meer hoe lang het geleden is dat ik me zo down heb gevoeld, zeker 4 maanden. Ik zie niet meer voor me dat ik uit dit dal ga klimmen, dat ik ooit weer gelukkig word. De enige oplossing die nu zo voor de hand ligt, is zo zwak. Ik durf niet meer te huilen omdat ik bang ben dat mijn ouders het zien, ik durf niet meer te schreeuwen uit angst dat ze het zullen horen. De enige manier waarop ik me kan uiten is het snijden. Ja, ik ben weer volop begonnen. Ik trek me langzaam weer terug in mijn eigen wereldje, waarvan ik weet dat ik er niet meer uitkom als ik zo doorga. Ik weet gewoon niet meer wat ik moet doen om verder te gaan.

Toneel heb ik ook al opgegeven, dat is toch een droom die nooit vervult zal worden. Waar haal ik het idee vandaan dat ik misschien later wel doorbreek? Schrijven kan ik ook niet meer, ik denk er als nog over om uit de redactie te stappen. Langzaam geef ik weer al mijn dromen op, neem ik weer afscheid van mijn vrienden. Ik zie mezelf weer helemaal terugvallen, en zie mezelf weer dezelfde stomme fouten maken. Ik weet gewoon niet meer hoe ik dit ga volhouden, hoe ik me tegen mezelf bescherm. Ik wil niet meer met D. praten, haar kan het ook niets meer schelen. Als ik eenmaal dood ben, gooit ze mijn dossier weg en ben ik voor haar gewoon een vergeten nummertje. Net als mijn 'vrienden', ze gooien wat foto's weg, en daarmee ben ik vergeten.

Waarom kan het nooit eens goed gaan, wat heb ik fout gedaan. Of is het gewoon het feit dat ik besta? Ik ben al hoog en breed over mijn toppunt heen.

Nijn* - :(

@Nijn*: Ik kan veel zeggen, maar 't zal nu toch niks uitmaken, daarom maar alleen: (}) en "het kan mij al wat schelen - laat staan hoe het voor mensen die dichterbij je staan zal zijn".

:( knuffel.....

k ben het zat, school, en de reactie van mijn ouders daar weer op enz. De hele reuteleteut. Maar vooral mezelf, k heb de hele vakantie eigenlijk veel te weinig gedaan, k snap nergens iets van en dan ben je eindelijk bezig, probeer je ondertussen ook iemand anders te helpen en dankbaar? 0,0 . Ik zit me nu waarscheinlijk enorm aan te stellen, en dat denk ik morgen zelf waarscheinlijk ook maar k voel me gewoon ff klote *huiwl*

Ik voel vlinders, een hele boel. En al zou ik ze nog zo graag aan hem laten voelen, zijn hand op mijn buik leggen en zeggen..'deze voel ik voor jou' ;), ik geloof dat dat niet helemaal op prijs gesteld gaat worden. :o
Oh well. Morgen naar het strand, al heb ik geen idee hoe, wie, wat, waar, wanneer en waarom...maarja het is van school en ik heb wel zin in een strandwandeling :cool:

get outta my head...

http://www.nicomokveld.nl/images/fun...bah/gumm31.jpg

Dit omschrijft precies mijn idee over de mensheid. :D

En wat koop je daar uiteindelijk voor? :)

*huilt*

die staat ook in Phileine zegt sorry...

@Gothic: gefelicteerd!

Pff morgen op excursie en ik heb geen zin. (n) Heb sowieso nergens zin in want ik voel me kut. Goh, wat zijn we weer positief. Nou ja, heb wel een lief smsje van een lieve vriendin gehad dus daar ben ik wel blij mee!:)

Hehe, geen idee waar 'ie allemaal staat, maar ik moest er ineens aan denken toen ik een paar enorm domme replies las :D

En ohja, ontopic: b-i-e-r

Vriendin is weer begonnen met automutileren :'(
Hopelijk komt dat ooit goed...

Past niet geheel bij het plaatje in je vorige post... ;)

Zit een beetje erg te twijfelen of ik vandaag wel/niet ga..

Voel me redelijk beroerd nu, en zou de tijd/rust goed kunnen
gebruiken om achterstallig werk in te halen, maar aan de
andere kant; ik heb maar drie vakken (wel vijf uur), waaronder
twee vakken die ik al een paar keer achter elkaar gemist heb,
en dus eigenlijk niet meer kan missen.

Mja - concentreren/goed werken gaat niet werken denk ik,
en dat achterstallig werk blijft dan staan... Dat het nu ook
niet de tijd is om dát te doen weet ik wel, maar toch - als ik
nu beter thuis kan werken of in de bieb?

Ben een beetje bang om in de cirkel van twee (drie) jaar terug
te vallen oid. En terecht wel, aangezien het er behoorlijk op
gaat lijken zo.

:s

Net een mail verstuurd met mn grootste geheim. Naast mn ex is er niemand die het weet en nu die persoon ook nog.. Zucht.. Vraag me nu stiekem af of ik t wel had moeten doen. Ik wil een ander niet zo belasten met bepaalde dingen. Maar ik kan nu niet meer terug...
Nu maar douchen
dan echt leren..

Woei, een leuke middag voor de boeg. Hopelijk wordt het ook echt leuk en gaat het een beetje oke met m'n moeder. :o

Morgen weer toetsen, ik wil echt geen onvoldoendes halen. :(

@Quiana: Geef aan dat het niet goed gaat en dat je niet weer terug wilt naar een oudere situatie. Het zal je helpen... Take care. (f)

Ik wil stoppen met school, ik ben niet geschikt voor deze opleiding.:(

Daar gaat mn droom...

over twee uur heb ik mijn eerste rijles :D en ik begin nu toch een beetje zenuwachtig te worden

gaat je wel lukken joh. vooral genieten. het is echt leuk

*eens* :)

rijles is grappig komt wel goed

heel lieve reactie.. pfiew...

Ik word zo ziek van de wereld...

Hoe weet je dat zo zeker dan? Als het je droom is, waarom ben je dan toch niet geschikt voor die opleiding?

Gevoel op nul, gevoel op nul, gevoel op nul. Ik moet volhouden, ik kan het me nu niet veroorloven om weg te zakken, ik mag niet denken anders red ik de komende twee weken niet. Maar door de tentamenstress voel ik me alleen maar kutter. Ik heb het de afgelopen periode klote aangepakt qua school, ik kon me er niet toe zetten, alles leek nutteloos. Heb hele middagen/avonden zinloos voor me uit gestaard/gehuild ipv aan school werken. Ik had geen zin in een toekomst, dus waarom zou ik daar aan werken? Maar nu ervaar ik de consequenties en is het te laat. Ik wil uit mijn dal krabbelen, en ik ga het doen. Ik moet wel, ik ga een mezelf onderdoor. Maar als ik de komende twee weken niet doorkom weet ik nu al dat ik voorlopig dit dal niet uitkom.

*huilt in stilte en smeekt dat er iemand, als is het er maar 1, me ziet zoals ik ben en me helpt*

wie wil mij schoppen?
ik moet leren!

kreeg net sms van een vriendin. dat ze mn ex waarschijnlijk op station zag. mijn omschrijving: Lange jongen,lekkerding,kort haar,rond hoofd,bruine ogen,sproetjes,indisch uiterlijk..Heeft samsungA800 ofzo


hmmm... voel me best raar. weet niet wat er nog over is van mijn gevoelens voor mn ex. weet niet wat ik voor een andere jongen voel en ben er best bang voor..

en ik moet leren voor een tentamen :mad: *schopt zichzelf*

Vandaag vroeg op om naar Utrecht te gaan... Alleen maar omdat ik gister die drie artikeltjes niet te pakken kreeg. Bah! :mad:

Maar op de terugweg, van station naar huis, kwam ik langs m'n oude middelbare school en toevallig was net de pauze begonnen. Dus ben van m'n fiets gesprongen en ben even 'op bezoek' geweest. Iedereen blij om me weer te zien. Knuffel hier, knuffel daar... En een paar lieve glimlachjes. :) :cool:

Hm, zo gaat het wel goed. Gisteren vriend weer gezien, daar word ik rustiger van. Hij legt niet zo veel druk op me. En ik geloof dat mijn planning voor deze week wel goed komt. Zo nog even formulieren uitprinten en testjes afnemen... Komt goed.
Hmmmm... En nu een baan? Please???

Omdat het me niet lukt. Ik kan zelf geen leuke dingen bedenken die wel moeten. Ik ben niet geschikt omdat ik niet creatief/muzikaal genoeg ben.

Dat vind jij of dat zeggen docenten?

Ik denk dat het meer een andere oorzaak heeft dan dat je niet creatief of muzikaal genoeg bent.

:) bedankt

Het was ook heel leuk! die man was aardig, het sturen ging goed en ik kon zelfs al een beetje schakelen! En ik zat nog in een BMW ook :p

Zozo, dan hadden ze wel vertrouwen in je dus :p

En oh ja, BJZ... :evil: :mad:

Dat vind ik omdat ik merk dat ik de opdrachten met moeite maak. En een docent heeft mijn bedachte opdracht teruggestuurd en hij doet vaker 'raar' tegen mij. Al vanaf de selectiedag hebi k het gevoel dat hij vind dat ik deze opleiding niet moet doen (terwijl hij mij wel heeft aangenomen).

Welke oorzaak dan, als ik vragen mag?

mwah.. het is wel een oude bmw geloof ik, maar daar heb ik geen verstand van natuurlijk:p

BJZ :confused:

Dat je het niet met die man kan vinden zou ook een goede reden kunnen zijn dat jij je niet lekker voelt daar.

Waar moet het heen met dit land? :| :( (n)

Misschien kan je hem eens vragen waarom ie zo doet? En fouten maken kan en mag, dat doet iedereen, je kunt niet alles in één keer goed doen en van fouten maken leer je ook alleen maar.

En wat vinden de andere docenten?

Ik denk dat het oa ook te maken heeft met te weinig zelfvertrouwen en met dat je zelf ook met bepaalde dingen zit.

Ik haaaaaaaaat het pws! Ik heb het verkeerde vak, het verkeerde onderwerp, de verkeerde begeleider en verdomme ook nog de verkeerde partner!

Ik ben eigenlijk heel erg boos en heel erg verdrietig. Ze willen gewoon niet luisteren en willen het niet zien ofzo. Ik ben het zo vreselijk zat. Zo ontzettend. Iedereen ernaar vragen, maar ik kan alleen maar stom antwoord geven. Ik vind het niet meer leuk.
Kunnen ze nou niet eens een keer zich in mij verplaatsen? Joepie, weer een onvoldoende erbij. Het gaat nu al lekker hoor op school. En ik heb een klote humeur, alles zit tegen en ik heb hoofdpijn.


Can I go now?

Ik heb alleen heel soms, heb ik heel soms, heel soms het vermoeden. Heb ik, soms vermoed ik dat ik eigenlijk niet besta.

grmbl klote hema

ik was zaterdag een half uurtje eerder weggegaan. De weg ligt open, en als ik tot 18.00 zou werken, zou ik pas om 20.30 thuis zijn, en nu was ik om 1930 thuis, dus dat scheelt nogal

mijn directe chefs waren alledrie al naar huis, dus ik keurig naar een andere chef gegaan en gevraagd of ik weg mocht. Dat mocht, mits ik het met mijn collega's kon regelen. Dus zo gezegd zo gedaan, 1 collega van het foodcafe stond sowieso tot 18.00 en een meisje van het brood stond ook tot 18.00 op het foodcafe ingepland. Dus ze waren met z'n tweetjes om af te sluiten
ik vol vertrouwen weggegaan, maandag keurig gebeld naar de hema, ff om mijn chef te spreken, om alvast te melden dat ik eerder was weggegaan. Leek me wel zo netjes
Kom ik daar aan, wil mijn hoofdleidinggevende me spreken in het verkoopchefkantoor. Hij riep een 1e verkoper er ook bij. Ik schrok, want ik wist nergens iets vanaf, geen idee waarom ze mij met z'n tweeen wilden spreken

Blijkt dat de 1e verkoper zondag had moeten werken, dat het helemaal niet schoongemaakt was, dat alle vuilniszakken er nog stonden, en weet ik wat nog meer. En dat er te weinig mensen waren, en dat ze het vreemd vonden dat ik in die situatie eerder naar huis was gegaan. En het met niemand had overlegd.

Dus ik uitgelegd dat ik het wel had overlegd, toestemming had gekregen, en het had geregeld met mijn collega's. Dat ik niet wist dat het fout was gelopen enz.

Nouja, dit herhaalde zich 3x, het kwam er op neer, dat ze mij het gevoel gaven dat het mijn schuld was dat het zaterdag verkeerd was gelopen.

Daarna begonnen ze over mijn houding naar de hema, dat ze het gevoel hadden dat ik de hema op de 2e plaats kwam enzo. Omdat ik de afgelopen 2 maanden 3x mijn rooster had veranderd. En dat ik dat pas doe als het rooster er is.

Zeggen ze zelf erbij dat "dat heel de hema doet, maar toch" en dat ze mijn contract als 8 uur contract hadden verlengd omdat ik zo'n goede werknemer was, en dat ik me nou heel anders opstel, en zelf heb gevraagd om een 5 uur contract, en dat ik die uren dan ook maar moet maken.

Ze vonden dat het me "te gemakkelijk" afging, dat ik "vaak" met mijn armen over elkaar stond (tja, als je rond 16.00 een keer langs komt is het meestal rustig ja) en dat ik het goede voorbeeld moet geven. Dat mijn salaris niet voor niets hoger is dan die van anderen ( meot ik in het salarisstrookje van collegeas kunnen kijken dan??)

en dat ik taken moet delegeren, en dat ik de verantwoordelijkheid moet nemen die ik heb. Dus ik tegen hun terug dat ze mij nooit verteld hebben dat ik die verantwoordlijkheid had (tja, dat had ik maar aan moeten voelen)

In andere woorden, kutgesprek wat koud op mijn dak viel, en waarbij ik wegging met een gevoel dat ik de slechtste werknemer van het jaar ben.

:( *knuffelt* het komt wel goed joh! Maar je moet niet bang zijn om hulp te vragen :)