wanneer heb je een eetstoornis?
 

Ik vraag het me dus af, omdat ik zelf nogal wat ben afgevallen. In het begin ging het onbewust, ik kreeg namelijk buikpijn van veel verschillende dingen van eten en drinken enzo. Op den duur dronk ik alleen nog maar water en ik at niet veel, dit was dus allemaal bewust gedaan.

Nu valt het veel mensen op dat ik behoorlijk ben afgevallen en ze vinden dat het door slaat en vragen over mijn eetgewoonten. Ik weet zelf ook wel dat het niet goed is om zo weinig te eten. Maar toch ben ik er heel de dag mee bezig, heb ik wat gegeten (omdat ik wil laten zien dat ik wel eet, aan anderen), ga ik veel bewegen om het te compenseren.

Is dat dan een eetstoornis? of niet? Ik zie wel in dat het niet gezond is, maar ik eet wel fruit enzo. Ik zeg het tegen niemand in mijn omgeving, want ik ben bang om een zeur te zijn, ik voel me altijd te veel bij anderen. Er was een meisje dat me wilde helpen, maar dat heb ik afgewezen. Ik ben zo veilig en ik voel me nu eindelijk eens beter. Ik heb nu het gevoel dat ik wel iets kan...

Ik weet niet wat ik hier mee aanmoet... naar de huisarts is geen optie, want zij luistert niet naar mij. Ik was er namelijk afgelopen vrijdag nog voor de buikpijn enzo en geeft ze me medicijnen voor maagzuur :s...

Ik voel me veilig in mn eigen wereldje, voor zover dat kan...maar ik geloof niet dat dit 'normaal' is...


*wel eng om hier mn verhaal neer te zetten :(*

Je was er voor de buikpijn zei je?
Als je er nou eens heengaat omdat je denk dat je te weinig eet? ;)
Hier is ook nog veel informatie te vinden over eetstoornissen.

Veel sterkte ermee!

:) dank je wel voor je berichtje
Maar als ik dat tegen haar zeg, moet ik vast veelmeer gaan eten en dat is niet echt mijn bedoeling, dat durf ik niet zo goed...
Dan moet ik uit mn 'veilige wereldje' en ik weet niet of ik dat wel wil.

Heel erg bedankt voor de link, ben gelijk even gaan kijken.

In dat geval zou ik maar snel hulp zoeken. Dit klinkt me niet gezond in de oren. En zo veilig is het denk ik helemaal niet ;)

Ik weet wat je bedoeld met je 'veilige wereldje'. Ik weet verder niet erg veel af van eetstoornisen, maar het klinkt niet echt goed. Ik zou er idd met iemand over gaan praten als ik jou was.

Kijk maar eens op www.sabn.nl , daar heb je ook zelftests (in
de gele balk). Het zijn geen diagnoses, maar kunnen je wel
een indicatie geven...

Verder denk ik dat op het moment je (te) veel bezig bent met
(niet) eten, compenseren (in de vorm van bewegen bijv), het
verbergen, je gewicht/lichaamsomvang enz enz, je iig hard op
weg bent naar een eetstoornis; dat zijn wel kenmerkende
dingen nl.

Kan je met je ouders praten? Of evt naar een andere huisarts
gaan oid, of misschien via de vertrouwenspersoon oid? (weet
ff niet hoe oud je bent...)

Laat je iig niet weerhouden door je huisarts om hulp te zoeken;
eetstoornissen kun je beter voorkomen dan genezen (of zo
snel mogelijk aanpakken.)!

Het lijkt alsof je sommige zinnen letterlijk uit een boek voor het vak verzorging hebt gehaald. Dus zonder te kijken naar een zelftest of bepaalde qualificaties waar je aan zou moeten voldoen zeg ik dat jij een eetstoornis hebt, de manier waarop jij met eten omgaat is ongezond. Dus ik raad je aan om hulp te zoeken, ik ben niet zo thuis in die instanties maar ik weet wel dat je aan alleen een huisarts niet veel zal hebben dus laat je doorverwijzen (en dring daar ook echt op aan) of sla gewoon de huisarts over en ga direct naar zo'n instantie.

Hoe denk je zelf over je gewicht en je figuur?

Het kan wel zijn dat je een eetprobleem hebt doordat je bang bent buikpijn te hebben, maar dan hoeft het niet persé een eetstoornis als anorexia of boulimia te zijn.
Maar door je opmerking over 'compenseren' ga ik hieraan twijfelen en vraag ik me af hoe je over jezelf denkt. Als dit negatief is denk ik dat je toch de verkeerde kant op bent gegaan!

Ik vind dat ik nog steeds af moet vallen, ik weet niet waarom, want ik weet ook wel dat ik al te weinig weeg op het moment... Dat heb ik gezien op zo'n bmi site ofzo. Zelf vind ik dat ik er beter uit zie dan eerst, geen flubberbuikje meer ;)...maar als ik andere meiden zie die nogal aan de dunne kant zijn vind ik dat niet mooi, ik vind meiden en vrouwen mooier als ze een echt figuur hebben... maar waarom vond ik mezelf dan niet mooi? Niet dat ik dat nu wel vind, maar iig beter dan eerst.

Ik zal die testjes zo eens even doen, al weet ik niet wat ik met de uitkomst aanmoet eigenlijk...

En ik ben idd wel bang om weer buikpijn te krijgen, zoals nu heb ik net gegeten (normaal, wat ik eerder ook altijd nam) en heb ik gelijk weer buikpijn en ben ik misselijk :(.

Nou, iig bedankt voor jullie reacties, want ik ben er niet echt trots op...

Wat is je BMI nu dan?

16.82 is mn bmi...dus onder de 20 en dat is normaal gewicht :bloos:

Dat is dus ontzettend ondergewicht. Zoek hulp dus!

Tussen 20 en 25 bmi is gezond. Een beetje onder de 20 mag bij sommige mensen ook wel, dat ligt een beetje aan de bouw van het lichaam... maar lager dan 18,5 is niet gezond.
Ik zou maar snel hulp zoeken als ik jou was ;)

Je BMI staat niet sterk in contrast met de vraag: "heb ik een eetstoornis". Er zijn mensen die zijn gewoon lang en dun van zichzelf en zullen een lage BMI hebben... Er zijn ook mensen die overgewicht hebben of heel normaal zijn, en toch een eetstoornis hebben.....

Wel duidelijk 16,82 BMI, is zeer weinig. je zou wel kunnen zeggen dat het hier om een eetstoornis gaat, aangezien dit extreem laag is.

De huisarts kan denk ik het makkelijkst zeggen, maar als jij 24h per dag bezig bent met het denken (denken alleen al) wat je allemaal niet en wel moet eten en alles wilt compenseren door te gaan sporten, heb je wel degelijk last van een eetstoornis...

Zelf heb ik dagen gehad, dan stond ik 7 x per dag op een weegschaal.. dit is nu voorbij, ..... nu is't om de dag :)... Ben blij met mij gewicht en lengte.... (een paar kilo is niet slecht, dat mag er wel af, maar niet extreeem meer)

Nee I know, maar idd, als je een BMI van 16 komma nog wat hebt en je bent de hele dag bezig met afvallen dan lijkt me dat niet echt gezond.