Denk je dat wij een geest hebben of is het gewoon een hersenactiviteit?
 

Denk je dat wij een geest hebben of is het gewoon een hersenactiviteit? en waarom?

Is toch meer wat voor W&F denk ik...

we hebben geen geest want niemand heeft ooit kunnen aantonen dat we hem wel hebben

had je dit niet zelf kunnen bedenken?

ik geloof niet in een "geest" in ieder geval. Ik vind het eerder een geheel van hersenactiviteit. Gedachten, denken...komt allemaal voort uit je hersenen.

een geest heeft het probleem dat we nog nooit een orgaan hebben gevonden dat op een of andere telepatische manier een lichaam met een geest zou kunnen verbinden.

aan de andere kant is een bewustzijn door hersenactiviteit vanwege de complexiteit wel plausibel.

Heeft men ooit kunnen aantonen dat we geen hebben?

Vroeger dacht men dat het de pijnappelklier of zo was, toch?

daar gaan we weer, het omdraaien van de bewijslast is weer begonnen

nee jou post klopt gewoon niet

het antwoord waarschijnlijk hebben we geeng eest we kunnen niet bewijzen dat het niet bestaat dus weten we eht niet zeker.

als iets nooit is waargenomen kan je aannemen dat het ook niet bestaat

Een voorbeeld: De algemene relativiteits theorie, (en uiteraard ook andere theorieen) heeft 'dingen' voorspeld, die nog nooit waargenomen zijn. Dus volgens jou was het goed om maar aan te nemen dat het niet bestaat? Ik denk niet dat dit jouw standpunt is. Jaren later is idd aangetoond dat die 'dingen' bestaan. Je ziet dus, dat iets nog nooit waargenomen is, is zelfs in praktijk geen echt bewijs dat iets niet bestaat.

Met de geest ligt het wat moeilijker omdat we naar verwachting deze in toekomst nooit aan kunnen tonen. Maar ook hier, het is niet aangetoond dat het bestaat, en het is niet aangetoond dat het niet bestaat. Het is dus niet meer dan een geloof, totdat het een of ander aangetoond wordt.

En zelf het aantonen, kan je filosofisch vast nog in twijfel trekken. Maar we moeten ook niet overdrijven :)

Waarom zou die hersenactiviteit niet geest kunnen zijn? Voor je dingen kunt scheiden moet je ze definiëren.

Nee dat is voor sommigen gelovigen te eng.Dat houdt dus in dat je ophoud te bestaan als je hersenactiviteit stopt.Geen geest/ziel die voortleefd

Ik weet niet veel van de algemene relativiteitstheorie af maar het lijkt me dat het wel een verklaring gaf voor bepaalde zaken of iig reden gaf tot verder onderzoek.

De geest is bedacht in een tijd waarin mensen nog niet wisten dat de hersenen verantwoordelijk waren voor ons denkproces en niet bijvoorbeeld ons hart. Over de werking van hersenen was toen dus nog bijna niets bekend. Omdat we nou eenmaal niet kunnen bewijzen dat iets niet bestaat kan je nooit zoiets met complete zekerheid zeggen. Neemt niet weg dat de ziel nooit is waargenomen en ook niet nodig is om waarnemingen te verklaren.

Je hebt levende materie + dode materie.

Levende materie is opgebouwd uit dode materie + nog "iets".

Dat "iets" bevind zich kennelijk in de dode materie , maar is niet te zien of te meten. Ik geloof dus dat dat "iets" een geest/ziel is.

Een voorbeeld.

Stel je staat ergens op straat , en ineens voel je dat je bekeken word , terwijl je normale zintuigen dit niet registreren. (er staart iemand van achter je naar je). Ik ben van mening dat ons magnetisch veld (zesde zintuig zeg maar) dit soort zaken dus wel kan opmerken. Naar mijn idee staat onze geest/ziel in direct contact met dit zintuig , waardoor we een breder voelsspectrum hebben. Een soort zintuig buiten het lichaam (staat wel in contact met het lichaam).

Maar das mijn beeld om eerlijk te zeggen. ;)

Waarom zou dat een magnetisch veld zijn?

omgekeerde bewijslast => drogreden

Door zo te redeneren bij (vooralsnog) onbeslisbare vragen ligt het gelijk altijd bij degene die als eerste een balletje opgooit :s

Het is toch logisch dat de theoriemaker zijn theorie moet beargumenteren en dat 'maar jij kan niet bewijzen dat het niet zo is' geen argumentatie is?

Het vinden van een geest zou geen enkel probleem of vraag oplossen. Het vinden van een geest zou geen enkel proces verklaren. Als we een geest hebben doet het dan niets?

Sterker nog, het bestaan van een geest zorgt alleen maar voor extra problemen. Waarom deze onelegante oplossing terwijl zonder geest veel meer te verklaren valt?

we hebben een geest. Je ziet hem niet maar hij heeft wel een wisselwerking met je lichaam. Als jij je psychisch klote voelt uit dit zich vaak ook lichamelijk. Ik denk dat die wisselwerking plaats vindt in de hersenen. Als je dood gaat verdwijnt die wisselwerking met het lichaam omdat ook je hersenen bij je dood het loodje leggen. Je geest blijft volgens mij gewoon voortbestaan. Ik kan me in elk geval niet voorstellen dat al je emoties en gevoelens alleen maar lichamel zijn.

Dus je complete argumentatie is dat jij het je anders niet kan voorstellen?

waarom denk je dat ik nooit threads onder religie heb gestart met als stelling "god bestaat niet"? :D



@DNMB: chemische processen is het wonderwoord.

Omdat het een uitstralingsspectrum heeft. Je moet het zien als een cirkel om een mens heen van een aantal meter. Als er iets binnen die cirkel komt , dan registreer je dat onbewust. Maar de moderne mens heeft door zijn drukke bestaan en de grote toename van bewegingen om de mens heen , de signalen van dit systeem afgestomt. ;)

Hmm, je kan iemand nog altijd ruiken

Dat terzijde gelaten, het probleem met n geest is dit. Hij heeft geen wisselwerking met je lichaam. Als jij alcohol drinkt worden je fysische hersenen aangetast. Met als gevolg dat jij je niet meer kan gedragen. Een geest zou invloed kunnen hebben, alstie bestaat. Maar dit is er niet.
Er is geen spoor van een nietfysisch bewustzijn. Er is daarentegen vrij veel bewijs dat ons bewustzijn wel fysisch is.

Alles emoties die je hebt zijn het gevolg van een bepaalde stof die aangemaakt wordt. Het klinkt 'n beetje hard, maar emoties zijn nou eenmaal niets meer.

Een fysisch bewustzijn kan geen dingen waarnemen buiten de zintuigen om. Sommige mensen kunnen dit wel , die kunnen dingen voelen anders dan met hun zintuigen. ;)

Alle zwanen zijn wit tot men een zwarte heeft gevonden.

Als iemand me zegt dat we geen geest hebben omdat niemand het ooit kon aantonen, dan moet hij bewijs kunnen geven dat zijn stelling wel werd aangetoond.

Tja, maar de zwamenspreuk van Popper heb je hier een beetje te veel uit zijn verband getrokken om een dergelijke analogie geldig te kunnen maken...

Als jij aantoont dat het mogelijk is aan te tonen dat een bepaald iets niet bestaat zal ik met die methode aantonen dat een ziel niet bestaat.

Dat voorbeeld wat je geeft klopt ook inderdaad, dat is de reden dat we niet in rode zwanen geloven.

Je kan dit aantonen door jouw theorie te bewijzen in de vooronderstelling dat het slechts a of b en niet ab is.
Anders weet ik het ook niet direct.

We geloven er misschien niet in, maar dit wil niet zeggen dat ze niet bestaan.

Jammer dat er nogal wat algemeen aangenomen natuurkundige theorien zijn waarvan delen nog niet aangetoond zijn.
Meteen maar afwijzen?

Waarom?

Omdat in Popper's spreuk de zwanen voor wetenschappelijk te falsificeren feiten staan - wat bij de geest niet het geval is.

Wel als a b uitsluit, maar daar heb ik reeds aan toegevoegd als dit niet zo is ik het ook niet weet.

Ok, laat ik het dan anders stellen:
...en dat betekent evenzo niet dat ze wel bestaan. Het betreft een axioma - is niet toetsbaar - en dus weinig zinvol om over te dicussiëren. En dus is het ook niet zinvol om over falsificatie of verificatie te spreken for that matter.

Is nóg niet toetsbaar. :p

Nee, 'k begrijp het wel.

Mag ik je er dan op attenderen dat het magnetische veld dat de mens uitoefent (want dat is er inderdaad, een magnetisch veld wordt namelijk geproduceerd als lading wordt getransporteerd) geen invloed kan hebben op onze zintuigen. Immers, de elektromagnetische golven zijn niet telepathisch verbonden met de plek waar ze vandaan komen.

Verdiep je in theoretische fysica alvorens conclusies te trekken over filosofie. Wat dat betreft ben ik het met Hawking eens: een filosoof kan pas zinnige filosofieën bedenken als hij een brede kennis van de theoretische fysica heeft.

Dit slaat nergens op want ten eerste wie zegt dat onze waarnemingen betrouwbaar zijn.
en ten tweede, er zijn zat dingen die berekent kunnen worden zonder dat iemand ze ooit heeft "waargenomen".
En je kunt toch zowieso wel filosoferen over dit soort dingen. dingen beredeneren over hoe alles in elkaar zit zonder het te "waarnemen", of niet dan?

Maar om nog ff door te gaan met het onderwerp.
Ik denk dat er twee mogelijkheden zijn.
Of je hebt een geest of geen geest.
En met geest bedoel ik niet zo'n spook man :P
Ik versta onder geest iets dat uitwendig een kracht op ons kan uitoefenen en andersom. Uitoefenen doet hij op onze hersenen zodat wij keuzes kunnen maken. Want als er niks van buitenaf komt dan zal elk deeltje/atoompje weet ik veel wat een gevolg zijn van een oorzaak. En dus berekenbaar en dus zonder toeval en dan zou alles al "vast" staan. Dan zou je geen eigen keuzes kunnen maken want alles is al bepaalt. Maar ik denk in eigen keuzes dus ik denk dat er iets van buitenaf (wat wij eigenlijk zijn) ons besturen.

Dus eigenlijk is de vraag, staat alles vast of zijn er uitwendige/hogerwereldse krachten die onze kunnen beivloeden. En dan zijn die krachten de geest en die hogere wereld is een wereld die te complex is die wij niet begrijpen

Het klopt ergens wel, maar ik denk dat het beter geformuleerd had kunnen worden als "als je iets nooit waargenomen hebt heb je geen reden om aan te nemen dat het waar is" oid.

Mee eens, daarom hebben we dit subforum ook ;)

Iedereen die iets begrijpt van onzekerheidsrelaties en -berekeningen.

Citaat:

en ten tweede, er zijn zat dingen die berekent kunnen worden zonder dat iemand ze ooit heeft "waargenomen".

Dat impliceert niet noodzakelijkerwijs dat alles of een deel van die zaken 'waar' is.

Citaat:

En je kunt toch zowieso wel filosoferen over dit soort dingen. dingen beredeneren over hoe alles in elkaar zit zonder het te "waarnemen", of niet dan?

Dat klopt, maar dat is eigenlijk alleen zinvol als het waarneembare zaken betreft.

Citaat:

Maar om nog ff door te gaan met het onderwerp. Ik denk dat er twee mogelijkheden zijn. Of je hebt een geest of geen geest. En met geest bedoel ik niet zo'n spook man :P Ik versta onder geest iets dat uitwendig een kracht op ons kan uitoefenen en andersom. Uitoefenen doet hij op onze hersenen zodat wij keuzes kunnen maken. Want als er niks van buitenaf komt dan zal elk deeltje/atoompje weet ik veel wat een gevolg zijn van een oorzaak. En dus berekenbaar en dus zonder toeval en dan zou alles al "vast" staan. Dan zou je geen eigen keuzes kunnen maken want alles is al bepaalt. Maar ik denk in eigen keuzes dus ik denk dat er iets van buitenaf (wat wij eigenlijk zijn) ons besturen.

Verdiep je eens in quantummechanica.

Citaat:

Dus eigenlijk is de vraag, staat alles vast of zijn er uitwendige/hogerwereldse krachten die onze kunnen beivloeden. En dan zijn die krachten de geest en die hogere wereld is een wereld die te complex is die wij niet begrijpen

Nee, dat is niet de vraag, want het determinisme (alles staat vast) is 80 jaar geleden weerlegd.

"Uitwendige/hogere" krachten zijn het gebied van de metafysica en dus zinloos.

1) Ik heb niet gezegd dat het magnetisch veld onze zintuigen aantast of beïnvloed. Ik zei dat het een extra zintuig is dat dingen kan waarnemen of opmerken buiten de andere zintuigen om

2) Ik heb ook nooit gezegd dat ik filosoof ben. Ik filosofeer wel vanuit mijn kennis en perspectief. Dat ik niet alles correct weet en toch een beeld vorm is gelukkig mijn goed recht. ;)

Wiskundige objecten zijn evenmin waarneembaar, maar er valt desondanks toch over te filosoferen, en ook op een zinvolle manier.

Maar hoe kan dit "zintuig" dat de signalen opvangen? De bron van het magnetische veld kan niets merken van wat het magnetisch veld doet.

Daar heb je een punt, maar het nut van wiskunde ligt hem dan ook vooral in de toepassing in andere disciplines. Een wiskundig object is niet echt te vergelijken met een geest.

Volgens de quantum mechanica beinvloed de meting de meting zelf. Dat is de onzekerheids theorie. Dus dan is je waarneming helemaal niet zo betrouwbaar in die zin dat je nooit weet hoe het was als je niet gemeten had.

:confused:

Jou gevoel en emoties zijn toch waarneembaar. Dus via die waarnemingen kun je verder beredeneren of je een geest hebt of niet. En dat kan zinvol zijn want misschien ontdekken wij er wel weer meer over en kunnen we onszelf beter aanpassen ofzo.

nee, dat kan je niet, je kunt alleen z'n gedrag afleiden, maar je kunt er onder geen omstandigheid uit afleiden of wij een geest hebben.

irrelevant, emoties zijn niet noodzakelijk van een geest afkomstig, en zijn dus geen bewijs van het bestaan ervan.

da's een goeie :)
En sowieso kun je niet weten of je met menselijke waarneming(smethoden) echt iets over de werkelijkheid zoals ie is kunt zeggen.

De onzekerheidsrelatie van Heisenberg waar jij (denk ik) op doelt gaat ergens anders over, maar het is inderdaad zo dat waarnemen veranderen is. Dat neemt echter niet weg dat je aan de hand van theorieën (die weer te falsificeren zijn met behulp van waarnemingen) concrete voorspellingen kunt doen. Je kunt dus wel degelijk iets zeggen over hoe deeltjes zich gedragen, maar dan aan de hand van kansverdelingen.