Vriendin aan de drugs
 

Ik twijfelde waar dit thuis hoorde, maar ik probeer het in eerste instantie hier.

Ik had namelijk een vriendin, laten we haar Janine noemen. Ik leerde haar kennen in de kroeg toen ik net 15 was, zij was toen 14. Ze was een vriendin van een schoolgenoot. We spraken elkaar af en toe, t was wel gezellig.
Toen ik bijna 16 was kwam ik bij haar op school. Zij deed een andere opleiding, maar ik zag haar geregeld buiten op het bordes als we onze sigaretjes rookten en natuurlijk in de kroeg. We konden veel lol hebben om dingen, ik vond haar een bijzonder persoon. Bijna iedereen scheen haar te mogen en ze kreeg echt alles voor elkaar. Ze was heel stoer, maar ook heel lief. Dat vond ik grappig.
Die winter kreeg ik iets met een vriend van haar en zag ik haar ook vaker. We gingen bijna elke middag samen naar de kroeg en bleven op vrijdagavond lang hangen. Doordeweeks dronken we meestal kaneel thee.
Ergens in januari veranderde de sfeer in de kroeg. Wij kenden veel mensen, maar er kwamen ook nieuwe mensen bij die mij niet aanstonden. Het bleken twee drugsdealertjes te zijn met daaromheen wat (al dan niet verslaafde of gebruikende) mensen. Janine ging graag met ze om, en ik begon me zorgen te maken. Ik heb ruzie gehad met allebei die gasten. Met de één omdat 'ie me vol op mn mond pakte en ik dat niet wou, met de ander omdat ie me geld toestook om wat te drinken te halen en vervolgens ook vanalles van me verwachtte. Die gast heeft op een avond een vriend van me in elkaar geslagen en mocht daarna zich niet meer vertonen in de kroeg. Die andere gluiperd bleef wel komen. Ook het andere meisje die continu bij hen rondhing bleef komen. Ik heb lange gesprekken met haar gehad, ze had veel dingen meegemaakt. En ze was altijd stoned.
Ondertussen bleef ik met Janine af en toe blowtjes roken, niks bijzonders, en vertelde ze dat ze per ongeluk coke had binnengekregen. Nou geloofde ik niet zo in per ongeluk dus ik begon me nog meer zorgen te maken. Ze liet die overgebleven dope gozer ook bij haar slapen en op een nacht heeft hij dingen met haar gedaan die zij totaal niet wou. Achteraf denk ik dat Janine inderdaad stoned was o.i.d. Ze kwam huilend op me af, maar ik zag haar later weer met die vent zoenen. Ik vroeg me af waarom ze zichzelf niet redde, niet wegging, want het ging steeds kutter. Haar VWO had ze sowieso vergooid en ze kwam half in het jaar bij mij in de klas.
Na een tijdje waaide het gedoe met die drugs dealers over, we zagen elkaar nog vaak, gingen vaak uit, hadden lol, en ik verbaasde me over wie ze allemaal kende. Ze kreeg iets met ene Paul (ook ff een andere naam), een lieve punkjongen die geen baan en geen huis meer had, en een beetje rondzwierf tussen verblijfplaatsen van anderen. Hij snoof dagelijks speed omdat hij er heilig van overtuigd was dat hij op die manier van zijn alcoholverslaving af kwam. Janine vond het prachtig hoe zijn pupillen stonden als hij gesnoven had. Ik kreeg er kippevel van toen ze dat zei. Paul verdween op een gegeven moment in het niets, later hoorden we dat hij in parijs zat.
Het schooljaar erna ging wel. Janine en ik wilden perse onze havo afmaken, gingen minder uit, zagen elkaar ook minder. Ze had mannen afgezworen, wilde alleen zijn en dat leek haar goed af te gaan. Ik zag haar vaak met vrienden, vrolijk, niks aan de hand. Ik kreeg ook een vaste vriend. Ik vertelde haar die winter dat ik een eetprobleem had, en ze reageerde heel lief. In de klas hadden we nog steeds lol. We haalden allebei ons examen, en zij ging meteen werken. Ik ging het jaar erna MBO doen. Die zomer ging het met mij fout, vooral lichamelijk. Ze kwam vaak langs mijn huis vanuit haar werk en dan gingen we wat lekkers eten bijvoorbeeld. Ik at in die tijd amper. Ook rookten we allebei hasj, omdat we, los van elkaar, hadden uitgevonden dat wiet ons depri begon te maken. Ik begon aan mijn opleiding en zag haar minder. Ze kwam minder in de kroeg, en als ze er was was ze strontlazeres of stoned. Ze begon weer met andere mensen op te trekken. De laatste maanden zie ik haar af en toe nog, en zegt me ze gedag met een wazige blik in d'r ogen. Ze is meestal met een vieze oude kerel (echt vies en echt oud) waarvan gezegd word dat ze wat met hem heeft. Ze is nu net 18. Ik hoor ook van mensen die op andere plekken uitgaan, dat ze snuift. Een ander meisje dat we beide kennen vertelde dat Janine haar snachts had opgebeld met dat ze al drie dagen wakker lag en maar bleef snuiven en dat ze zich geweldig voelde; inmiddels ziet ze er steeds minder geweldig uit. Ook hoor ik van mensen dat ze junkies bij haar thuis laat slapen, seks met ze heeft. Of dat waar is weet ik niet.
Wat ik wel weet is dat ze zichzelf echt aan het kapotmaken is en dat dat er altijd al in heeft gezeten. Ik ging nooit zo ver als haar in dingen, was jaloers op haar lef, maar zie nu in dat dat juist goed voor me was.

Sorry voor het lange verhaal, maar ik wou het in z'n geheel kwijt zodat anderen ook weten hoe de situatie in elkaar zit. Het lijkt net een soap :s
Het kan zijn trouwens dat sommige dingen niet helemaal kloppen, maar dat ligt dan aan mn eigen geheugen ;)

Ik zet het hier neer omdat ik wil weten wat ik moet doen, of ik haar moet laten gaan of naar haar toe moet gaan, wat ik in dat geval moet zeggen, en of jullie denken dat het een fase is in d'r leven en dat ze er wel overheen komt. Ze woont overigens sinds kort op zichzelf met een kennis die ik redelijk vertrouw. Dr moeder wil dr geloof ik niet meer zien ofzo.

Naja laat maar horen wat jullie ideeen en meningen zijn na het lezen van het hele verhaal..

Cat

ik zou als ik jou was sowieso nog een poging doen met dr te praten en haar duidelijk proberen te maken dat ze slecht bezig is!! kdeed elke week pillen tot voor kort en dat vond ik ook helemaal geweldig tot me vriend me drop wees dat oa me weerstand veel slechter was..toen kreeg ik keelontsteking die 3 weken duurde of had ik een wondje die normaal na een paar dagen weg zou zijn en nu weken bleef zitten..hij heeft me met de neus op de feiten gedrukt en nu ben ik blij dat ik t nog maar heel af en toe doe(kvoel me veeeeel beter na t uitgaan)

mocht je vriendin nou echt niet te overtuigen zijn ga dan bv met dr moeder praten of zo of laat dr anders toch dr eigen weg gaan...maar probeer het wel...je bent niet voor niets vriendinnen!!!!!
ze is zelf waarschijnlijk te ver weg om dit allemaal in te zien probeer haar daarom te helpen!
SUC6!!!!

als je zo tegen drugs bent enzo moet je ook geen blowtjes roken.en wat kan jou het schelen wat er met haar gebeurd heb je er last van ofzo laat haar lekker de pijp uit gaan als zei dat wil. waarom maken mensen zich altijd zo druk om andere :confused:

zucht, ben jij een botte zak zeg, als je moeder dood aan het gaan was, zou je dan ook zeggen, boeien? laat dr lekker verrotten?

Maar goed, ik zal ff echt reageren op het verhaal. Wat ontzettend moeilijk zeg. Je moet haar iig niet laten vallen, wie weet kun jij haar nog een beetje op deze wereld houden maar een ding. laat je niet meesleuren! Als je erachter komt dat er niks is wat je kan doen of zij jouw hulp niet aan wil nemen laat het dan rusten anders heb je zelf kans meegesleept te worden in een gat.

Ik denk eerlijk gezegd niet dat het een fase is in haar leven, maar dat ze vlucth voor de realiteit, wat die ook mag zijn. Ze verstopt zich in de drugs en dergelijke. Maar wat ook moeilijk is, is dat je alles weet van horen zeggen, waardoor je niet weet wat er nu wel en niet van waar is. Ga dus eerst bij haar na wat er allemaal klopt, spreek je zorgen uit, bezoek haar en laat haar merken dat je om haar geeft. Wees een vriendin, maar wees geen maatschappelijk werkster, of moeder of whatever, die taak is niet aan jou. Jij kan haar steunen door een vriendin voor haar te zijn, en haar proberen te helpen door met haar te praten, verder gaat jou bereik niet.

Ik zeg dit allemaal zo omdat ik het een beetje herken met een ex van mij, hij was dan wel niet aan de harddrugs, maar vluchtte voortdurend voor de echte wereld. Toen ik met hem had viel het wel mee. Maar ik had wel meteen al een soort moederrol, dat hij om toestemming vroeg xtc ofzo te nemen, wat ik dan weigerde. Maar het was toen ik het uitmaakte heel moeilijk hem echt los te laten. Ik heb in de tijd met hem al beseft dat ik hem niet kon geven wat hij van me vroeg, namelijk de leegte in zijn leven op te vullen. Hij jatte van zn ouders, was van school gekicked en allemaal van dat soort dingen. Ik liep voortdurend te moederen en het hielp geen reet, ik werd het dus echt zat en dat ging mn liefde voor hem overspoelen. Ik heb me toen echt los moeten maken om me niet mee te laten sleuren in dat gat, hij wou nog dingen van mij, waardoor ik me ongemakkelijk voelde en ik heb toen helaas het volledige contact moeten verbreken. Van een jongen uit mn klas die hem nog vaak zag hoorde ik dat hij heel veel dronk en blowde (zo'n 30 joints per dag).. Hij werd opgenomen in een afkickkliniek, en raakte daarna echt aan de alcohol. Het blowen sloop ook weer stiekum trug. Toen kreeg hij echter weer wat met zn eerste echte liefde, en dat schijnt heel goed te gaan. Hij schijnt weer met beide benen op aarde geland te zijn, werkt nu, als schoonmaker/vuilnisman ofzow.

Wat ik met dit verhaal wil zeggen is dat ik je gevoel begrijp en je wil waarschuwen er niet teveel in verzeild te raken. Maar een goede vriendin kun je zijn..

sterkte

ik zou helpe om haar in een of andere groep te doen gerake, of bij n psycholoog ofzo..
het probleem zal waarsch veel dieper ligge
misschien kunne jullie samen gaan ofzo..
meer weetk eig ni te zegge sorry

*PiMpS*

kan je ajb even dood gaan ofsow? pijnlijk als t ff kan..

Fijn dat jullie gereageert hebben :)

Ik denk dat dat nog moeite gaat kosten. Ik probeer nu als ik haar zie wat dichterbij te komen, in de zin van, door te vragen.. maar ik kan haar niet zomaar vertellen dat ik vind dat ze slecht bezig is, als ik niet weet waar ze precies mee bezig is..
Ik wil ook niet haar per se helpen of dwingen.. ik wil dingen die ze doet best accepteren, tis haar keuze, maar ik vind het verrot dat ze afstand neemt van mij en anderen en ja, ik maak me zorgen..
Ik ken haar.. zolang ze weet dat ik er voor haar ben en haar niet de rug toekeer, komt ze op een gegeven moment zelf hierheen.. en zo niet, dan doe ik t..

Ik vind het prima dat mensen kritiek hebben en niet overal liefjes op ingaan, maar wat doet iemand als JIJ op een psychologie forum? :D

Enne wat jullie verder schreven.. daar ben ik dus bang voor, dat ze niet zomaar een vage fase in dr leven heeft en dat het wel weer bijtrekt, maar dat ze eraan onderdoor gaat.. en dat het probleem veel dieper ligt.. ten eerste denk ik dat ze erg meegaand is, ze heeft weinig grenzen. Ik ken dat van mezelf, maar zij is altijd erger geweest als ik. Ze stort zich overal zomaar in.. en ik hoop dan, dat ze er ook weer uitkrabbelt.. mijzelf lukt dat meestal wel.. Verder is ze wel een sterke persoon, ze houdt zich bij haar eigen mening, bijt van zich af..
Ik heb haar nieuwe mobiele nummer gisteren gehad en ik ga haar binnenkort bellen.. of ze tijd heeft om met zn tweeen wat te gaan doen..

i agree ik snap het niet kklinkt misschien heel hard maar laat haar maar dan.... voordat je er zelf ook in betrokken raakt :(

tenminste nog iemand die mij geen botte zak vindt :)

het is gewoon zo ;)

neejj je bent geen botte zakkkk

dank je schat i love you

omg, wat moet je dan in godsnaam doen, iets van zeggen is als jij zegt ook fout maar dit... :(

sorries ik help je totaal niet :( Sorries cattie

De twee mensjes hierboven; zouden jullie svp ergens anders willen gaan chatten? Ik schreef een serieus verhaal en wil graag serieuze antwoorden waar ik iets aan heb.

Cat