Ideeën, genieën en autisme en sociaal gedrag
 

Blijkbaar zijn genieën vaak mensen met autisme, en bijna uitsluitend mannen. Nu zijn autisten de hele tijd bezig met één specifiek ding,alsof ze in een kleinere wereld leven. Ze zijn ook sociaal minder vaardig.

Wat ik dus dacht: is er een verband tussen sociaal vaardig zijn en genialiteit? Zijn bijvoorbeeld de bekendste kunstenaars, die als geniaal worden beschouwd, niet enkel zo goed geworden omdat ze nogal eenzaterig waren, dus eigenlijk zich concentreerden op de kunst vanwege een gebrek aan sociale contacten, een toevluchtsoord dus?
Kunst zou dus de uiting kunnen zijn van die gevoelens.
Hoogbegaafde mensen hebben meer verbindingen in hun hersenen dan andere mensen, dus creativiteit wordt veroorzaakt door die verbindingen. Maar dan begrijp ik niet goed dat autisten - die in hun eigen wereldje leven - creatiever zijn. En wat dit te maken heeft met uiting van gevoelens.

Ik ben nogal onduidelijk idd, maar goed. Ik zou graag meningen van andere mensen horen en meer goede informatie over dit onderwerp want ik kan er niet veel over vinden. Dusss wat denk je?

bronnen: http://nl.wikipedia.org/wiki/Autisme http://www.autisme-nva.nl/bijlsma.htm
http://www.ouders-online.nl/xopi9905.htm

ik denk dat genialiteit een serieus negatief gevolg kan hebben op je sociale vaardigheden. ... dus een oorzaak -> gevolg.

daarentegen geloof ik niet echt in dat verhaal van autisme en vrouwen.... vink een beetje vergezocht

Als iemand die zelf een stoornis in het autistische spectrum heeft (het syndroom van Asperger) wil ik hier even een kanttekening bij plaatsen. Het is niet zo dat mensen met een stoornis in het autistische spectrum continu met datgene bezig zijn dat hen interesseert. Het is wel zo dat ze in bepaalde situaties, die onzekerheid oproepen, hun toevlucht tot die specifieke interesse kunnen nemen, om zo een bepaald houvast te kunnen hebben.

Er is misschien wel een mogelijk, maar geen noodzakelijk verband tussen sociaal vaardig zijn en genialiteit.

Ik heb er even het boek Een vreemde wereld van Martine F. Delfos bij gepakt. Bij mensen met een stoornis in het autistische spectrum zijn er minder verbindingen tussen de cellen in de linker hersenhelft vanwege een onvoldoende rijping van de hersenen. Als gevolg daarvan is er bij hen dan ook sprake van een anders omgaan met taal, en hebben ze veel moeite met het zich in anderen in kunnen leven en het inschatten en begrijpen van sociale gedragingen.

Op www.autisme-nva.nl en op www.autsider.net kun je in ieder geval heel wat informatie over de diverse stoornissen in het autistische spectrum vinden, evenals op http://autisme.pagina.nl
Indien je toevallig mocht willen weten wat mijn ervaringen met het syndroom van Asperger zijn, dan kun je me een privéberichtje sturen of me bereiken via mijn e-mailadres arno.van.asseldonk@hetnet.nl.

Ik denk dat er een negatief verband is tussen genialiteit en sociale contacten (niet sociale vaardigheden, die zijn immers in onze maatschappij vaak het product juist van die sociale contacten en zijn vaak enkel geconditioneerde regeltjes :P).

Ik ben best een slimme jongen en ik kon mezelf vroeger ook altijd erg goed bezighouden met spelletjes, ideeën, gewoon kijken eigenlijk. In de trein kijk ik nu eigenlijk altijd naar buiten, terwijl ik al 1000 keer op dat traject heb gereisd.

Ah ok, bedankt. Dat wist ik niet.
Maar het zou dus wel kunnen dat in onzekere situaties, bv. een autist die geïnteresseerd is in kunst, zich daar mee bezig gaat houden als houvast. En in een omgeving waar constant onzekerheid is (bv. vroeger: ik neem aan dat er toen veel minder begrip was voor autisme) wordt er dus kunst gemaakt.
Nu heb ik ook nog ergens gelezen (om de kunst er nog maar eens bij te betrekken :) ) dat er tegenwoordig al een lange tijd geen echte geniale kunstenaars meer zijn, enkel wat middenmoot. Ik weet ook wel dat geniale kunstenaars soms pas na hun dood ontdekt werden, maar toch...
Dussss: zou er een verband kunnen zijn tussen dit en het meer aanvaard worden van autisme?

En bedankt voor de links!

Dat zou ook kunnen natuurlijk. Maar hoe verklaar je dat dan? Slimmere mensen zijn in het algemeen toch meer sociaal vaardig? (dacht ik toch)

En welk verhaal van autisme en vrouwen?

Het is voor een groot deel toch ook aangeboren? Sommige mensen zijn nu eenmaal open en spontaan en andere teruggetrokken en meer op zichzelf?

Haha, nee, niet bepaald. Hoewel velen dat natuurlijk wel zijn, is het percentage mensen dat minder sociaal vaardig is (waaronder ik mijzelf schaar) onder mensen met hoge intelligentie (waaronder ik eveneens mijzelf schaar) groter.

Citaat:

En welk verhaal van autisme en vrouwen?

Vrouwen gaan vooral op sociale status af bij een man. Aangezien autisten niet erg sociaal begaafd zijn, hebben zij vaak geen hoge sociale status. Daardoor hebben autisten gemiddeld gezien minder kans op een succesvolle relatie, hoewel ik dat bij mijn broer en mijzelf niet zo opmerk. ;)

ik denk het wel. maar het is moeilijk te zeggen denk ik omdat zulke dingen vaak pas echt goed tot uiting komen op een leeftijd waarop een kind onbewust al dingen kan hebben meegemaakt.

ik bleek een wat rustiger en sociaal minder actieve persoon zo rond mijn vierde denk ik hoewel het toen nog niet heel duidelijk was. in groep 8 was ik bijvoorbeeld de enige die absoluut niet begreep wat iedereen het toch geweldig vond dat we een musical gingen doen. emotionally scarred, or just my nature? mja.

mijn ervaring is dat het erg van je omgeving kan afhangen hoe je als "autist" bent, en van jezelf ten opzichte van de omgeving natuurlijk. ik ben dus "lijder" aan een autistische contact stoornis.
op de basisschool was ik echt verschrikkelijk, altijd problemen, niet meedoen, wiskunde maken in de pauze zelfs. ik was hartstikke blij toen ik van school weg mocht, op naar een nieuw begin.

en nu heb ik echt een geweldige klas, alweer zes jaar, op het middelbare, en het gaat prima. nouwja, in de brugklas had ik geregeld ernstige problemen, maar het is ieder jaar beter gegaan, en nu zou ik mezelf nou niet bepaald meer sociaal achterlijk willen noemen. integendeel eigenlijk, maar dat kun je niet van jezelf zeggen.

dat van je consentreren op hobby's, dat is opzich wel herkenbaar voor mij, maar dat kan evengoed komen omdat ik dat verhaal al 14 jaar moet horen. wat relaties betreft :)

tuurk nie, als jij slim bent en je kunt je moeilijk identificeren met je omgeving zul je weinig sociaal contact houden...

autisme en vrouwen??? hek nie gelezen :P dus geen mening

ik vraag me wel eens af of ik weinig contact heb en "voeling" heb met mijn omgeving omdat ik slim ben ofzo. ik weet niet. ik denk het niet graag.

zonder als feminist over te willen komen moet ik je daar corrigeren.

er zullen best een hoop geniale vrouwen zijn geweest door de eeuwen heen.

maar wat zul je bereiken als de hele samenleving ontplooiing van dit intellect tegenhoud?

Het is wel zo dat mannen gemiddeld gezien ambitieuzer zijn en ook dat het aandeel zeer intelligente mensen onder mannen hoger is.

Ja idd. Bij mannen ligt de intelligentie meer uiteen: je hebt gem. meer genieën en achterlijken dan bij vrouwen.

Ja, maar ik heb het nu niet over extremere gevallen van intelligentie, maar over de gemiddeld intelligentere mens :) Is het niet zo dat die andere mensen beter kunnen inschatten enzo? En daardoor meer sociaal vaardig zijn?

Ja dat bedoel ik nu net. Als de maatschappij autisme nu zodanig geaccepteerd heeft en er oplossingen enzo voor zijn, dat de autisten die anders misschien door "eenzijdig gedrag" een ev. genie op dat vlak geworden zouden zijn, dat nu niet worden en zich meer zoals ""normale"" (tussen veel aanhalingstekens ;) ) mens gaan bezighouden.
Die zin was iets te lang :eek: Maargoed, wat ik dus wil zeggen is niet dat ik wil dat de samenleving de ontplooiing van die genieen tegenhoudt, maar dat het mss al gebeurt? En daar wil ik niet mee zeggen dat het slecht is als autisten geholpen worden.