rare, misschien domme vraag..
 

Tis misschien een domme vraag en misschien hoort ie ook niet helemaal thuis op L&G, sorry dan ( :o ) maar ik wil m toch ff stellen.

Ik heb besloten een donorverklaring in te vullen en alle organen & weefsels beschikbaar te stellen. Maar hoe zit het met het doneren van hoornvliezen, gaat het oog zelf er dan in z'n geheel ook uit? Want ik heb dat volgens mij wel eens gehoord... vind ik eigenlijk niet eens zo'n bezwaar, maar ik wil het wel graag weten. Alvast bedankt!

ik weet het niet zeker, maar ik denk dat het er wel uit moet worden gehaald om het hoornvlies te kunnen verwijderen zonder het te beschadigen

Hmmm ja lijkt mij ook het meest logisch. En als je je huid ter beschikking stelt; lijkt me ook een beetje vreemd. Ik bedoel, als je dan in de kist ligt 'zonder huid'. :eek: Of zie je daar toch niks van? Hoe gaan ze überhaupt met dat soort dingen om? :confused: Dat soort informatie kan ik niet echt vinden op internet, beetje slecht... zo'n site als donorvoorlichting.nl zou daar aandacht aan moeten besteden vind ik...

maarja, van de andere kant.. je redt er levens mee.

huid halen ze geloof ik meestal van je bovenbeen of van je zij, daar zitten als het goed is kleren overheen in de kist :)

Na donatie van huid vindt het opbaren bij voorkeur plaats in een rouwcentrum (vanwege de noodzakelijke koeling). Voor opbaren thuis is het in dat geval verstandig vooraf te overleggen met de behandelend arts. Huid wordt in een hele dunne laag afgenomen van rug en benen en soms bovenarmen. Na huiddonatie is rituele bewassing van de overledene niet mogelijk. Bij alle andere vormen van orgaan- en weefseldonatie is rituele bewassing wel gewoon mogelijk. Na hoornvliesdonatie wordt een oogbolprothese geplaatst. De ogen worden gesloten en de oogbolprothese is niet te zien.
bron

Dezelfde informatie heb ik - volgens mij - kunnen lezen in het foldertje dat bij mijn donorverklaring zat.

Dat heb ik ook gelezen en ook ervaren bij iemand waarvan ik weet dat die alles doneerde, ik heb hem nog gezien toen hij dood was en je zag er niets van... Je ogen zijn toch zoiezo gesloten, dus zo'n prothese maakt niets uit.

lijkt me wel he anders valt het ooglid naar binnen enzo :eek:

ik bedoel dat het niet uitmaakt of je een prothese of een gewoon oog hebt.

hey hey!!
dit is echt helemaal geen domme vraag!!
er bestaan zowiezo geen domme vragen vind ik.. als je het niet weet dan moet je dat kunnen vragen maar oke
het is idd wel een beetje eng om te bedenken dat ze je oog er helemaal uithalen na de dood. Sommige mensen kiezen hier ook expres niet voor omdat ze dat de nabestaanden niet aan willen doen, dan kan ik ook heel goed begrijpen. Maar ik denkd at je bij de begrafenis er niks van kan zien hoor. Daar moet toch wat voor geregeld worden of niet??
Ik vind het heel dapper dat je alles wil afstaan, ik weet het zelf nog niet helemaal.
Als je echt het helemaal precies wil weten, dan zal ik als ik jou was contact opnemen met de donorstichting die zullen je vast wel kunnen helpen!!

xxx

Is het nou niet zo dat iedereen donor is tenzij anders aangegeven? Khad het er laast nl. over met een vriendin en die zei dat het veranderd is. (Dus eerst moest je aangeven als je donor wou zijn en nu moet je het aangeven als je geen donor wilt zijn)

Klopt dit?

Ik vind de vraag: Mag ik u een vraag stellen? toch wel vrij dom.

sowieso

Het kabinet heeft vandaag geconcludeerd dat het beter is om verder in te zetten op een betere benutting van de mogelijkheden binnen het huidige toestemmingssysteem en nu niet het actief donorregistratiesysteem (ADR-systeem) in Nederland in te voeren.

Dit stukje tekst komt uit december, van de site van het ministerie. Er is dus niks veranderd voor zover ik weet, wel willen ze het meer onder de aandacht gaan brengen.

Lichamen worden altijd opgebaard met gesloten ogen, dus degenen die afscheid van jou zouden nemen zien er niets van. Ik weet niet of je hele oogbal verwijderd wordt, maar als de oogbal verwijderd wordt (en dat kan ook andere redenen hebben dan uitname voor donatie, bijvoorbeeld autopsie) wordt de oogkas gevuld met lijkenwas en de oogleden gesloten, zodat van buiten niets te zien is.

Bedankt voor alle reacties! (y) Heb inmiddels het formulier opgestuurd, en ik heb al m'n organen&weefsels beschikbaar gesteld.

Het kan trouwens wel kloppen dat die informatie in het foldertje staat, maar ik ben nog maar net 18 en heb die folder dus nog niet gehad. Maar kwou het gewoon vast geregeld hebben. En dat is nu dus gebeurd :)

Goed zo :)

Het klopt dat je er niks van ziet. Ik vond het echter wel een heel raar idee. M'n vader lag opgebaard, en het enige wat ik kon denken was: "hmm... jij hebt geen ogen meer" :s

Was ook wel stom van de dokters. M'n moeder had gezegd voordat m'n vader was overleden, dat hij donor wilde zijn EN dat ze niet wilde dat het haar nog gevraagd zou worden op het moment dat ie zou overlijden. Ze was bang dat ze dan niet meer een weloverwogen keuze zou kunnen maken. Nou ja, vlak nadat m'n vader was overleden kwam die man naar ons toe en begon te blaten over donor zijn enzo. We zeiden dat ie alles wilde doneren, begon ie zo: "ja, voor het hoornvlies verwijderen we de hele oogbol" blablabla. Vond ik niet zo tactisch.


Maar goed... je ziet er dus echt niets van. Ook niet van het doneren van huid.

Volgens mij is dat verplicht, want uiteindelijk (ook al is een formulier ingevuld) beslissen de nabestaanden.

nee hoor, je hebt 4 opties:

1. wel
2. niet
3. nabestaanden bepalen
4. specifiek persoon

Als je voor optie 1 kiest kan je kiezen wat je wil afstaan en dan gaan ze het niet nog een keer aan je nabestaanden vragen.

Dat weet ik, dat je die opties hebt, ik heb een paar maanden geleden zelf het formulier ingestuurd. Maar ik meende mij te herinneren dat als de nabestaanden het absoluut niet willen hebben dat het dan niet gebeurt.. ik zal even kijken of er iets over staat op die site :)

Vindt er altijd overleg plaats met de nabestaanden en/of familie over de donatie?
Ja. De arts zal aan de nabestaanden de donatievraag stellen als de overledene tijdens zijn of haar leven geen besluit over donatie heeft genomen, of de beslissing aan de nabestaanden wenste over te laten.
Als de overledene zelf toestemming tot donatie heeft gegeven, zal de arts de nabestaanden informeren over de keuze die de overleden dierbare heeft gemaakt. De arts zal niet lichtvaardig over eventuele ernstige emotionele bezwaren van de nabestaanden stappen.
Uit ervaring blijkt dat wanneer de overledene toestemming heeft gegeven, de nabestaanden de donatie zelden tegenhouden. De familie tracht in de geest van de overledene te handelen.

Kun je als nabestaande donatie alsnog tegenhouden?
Wettelijk gezien is het niet mogelijk tegen de wil van de overledene in te gaan. De praktijk is dat de arts altijd een gesprek heeft met de nabestaanden over de orgaan- en/of weefseldonatie. Als je je keuze hebt laten registreren is de toestemming van nabestaanden niet nodig, de overledene heeft immers zelf zijn keuze al aangegeven. Maar als er zwaarwegende redenen zijn - bijvoorbeeld als een nabestaande in zware psychische nood dreigt te raken als de donatie door zou gaan - is het mogelijk af te wijken van deze keuze. Dit wordt beoordeeld door de betrokken arts. Als de overledene in het donorregister heeft aangegeven géén donor te willen zijn, dan kunnen nabestaanden in geen enkel geval die keuze ongedaan maken.

Het kán dus wel, maar niet zo makkelijk als ik dacht :)

Dat wilde ik dus ook posten :)

Het is natuurlijk logisch dat de overledene zelf beslist. Er is testeervrijheid (de vrijheid om zelf te beslissen wat er met jouw vermogen gebeurt als je overlijdt) dus is het logisch dat er ook de vrijheid is te beslissen over je eigen lichaam na je overlijden. In de praktijk ligt het vooral bij nabestaanden natuurlijk nogal gevoelig, dus als iemand een donorverklaring heeft ingevuld die indruist tegen de wil van de nabestaanden zal daar in overleg met die nabestaanden een oplossing voor gezocht moeten worden.

Natuurlijk vind ik het niet leuk om te weten dat mijn eigen overtuiging en de keuze die ik op grond daarvan maak - orgaandonatie - wordt doorkruist na mijn dood. Een geldig testament is ook niet aan te tasten. Maar in het geval dat bijv. een diep religieuze nabestaande zeer ernstige bezwaren heeft tegen donatie, is het logisch dat overleg plaatsvindt, hoewel ik eigenlijk van mening ben dat ook in dát geval uitname moet plaatsvinden. Immers, als ik niet geloof en mijn ouders wel, dan moeten mijn ouders niet ná mijn dood hun geloof nog eens kunnen doordrukken als ik al over mijn eigen lijf heb beslist.

Het lijkt me wel vervelend dat je na een donatie niet eens meer thuis opgebaard zou mogen worden. Dat zou ik toch wel graag willen, niet in een of andere koelcel ofzo.

Weet je wat het enige is wat je hieraan kan doen, dat is om het echt goed te bespreken met je ouders en met andere bekende. Ik bedoel op zo'n moment zal het echt wel kut zijn om te beslissen voor de nabestaande. Maar ja heb je nu al altijd duidelijk gemaakt naar iedereen toe dat je dat echt wilt, ongeacht hoe zij erover denken etc, dan zou het bijna pijnlijk voor hun worden om jouw keuze niet na te komen.

Ik weet echt bijna zeker dat mijn moeder mijn organen zou laten doneren na mijn overlijden. Ze weet hoe graag ik dat wil, dus tsjaa, danzou het a-sociaal zijn van haar om dit niet te laten doen.

Verder denk ik dat je hier niet teveel over na moet denken, immers je kan er na je dood toch helemaal niks meer aan veranderen wat voor jou beslit wordt.

Zeker, daarom zijn mijn ouders ook helemaal op de hoogte van niet alleen mijn beslissing tot orgaandonatie maar ook van de achterliggende redenen daarvoor. Overigens delen ze die mening en redenen ook, dus de kans dat ze uitname zullen blokkeren als ik eerder dan zij overlijd is niet groot.

Het is inderdaad zo dat je er na je dood niets meer aan kunt veranderen, maar het gaat ook om de situatie tijdens leven. Ik wil kunnen leven met de gedachte dat mijn wens na mijn dood gerespecteerd wordt, niet met de mogelijkheid dat ik wel een beslissing neem maar dat uiteindelijk men toch doet wat men zelf wil.

Gelukkig deelt mijn moeder ook de gedachte dat het ''goed'' is om je organen te doneren. Daarnaast weet mijn moeder dat ik het graag wil en dat is voor haar ook een fijn idee om het zeker te laten doen mocht ik eerder overlijden dat zij.

Verder je hebt nooit 100% zekerheid dat er precies gedaan wordt wat jij graag had gezien na je dood.

Als ik mijn testament opmaak bij de notaris en het aan zijn beheer overlaat, weet ik vrij zeker dat wat er in dat testament staat, gebeurt, voor zover het binnen de grenzen van de wet blijft natuurlijk.

Ik ben vandaag vanuit school op excursie geweest naar het mortuarium. Was wel interessant. En ik heb zo'n oogbolprothese gezien. Was wel leuk om keertje te zien. Wat je je erbij moet voorstellen: een grote witte knikker (een ''bonk'')