Mijn relatie...
 

Het is eigenlijk een erg lang verhaal, maar ik zal proberen het zo kort mogelijk samen te vatten.

Tien maanden heb ik nu verkering met m'n vriendin. We hebben samen al een hele leuke tijd achter de rug. We houden erg veel van elkaar, tenminste, ik iig heel erg veel van haar.
Toch zijn er ook in deze relatie wat probleempjes. Zij is erg onzeker en heeft daar veel problemen mee, niet zo zeer over haar uiterlijk, maar ze is gewoon erg bang dat andere mensen (ook haar vrienden) haar om een of andere reden niet aardig vinden. En ik ben razendsnel jaloers en veeel serieuzer dan haar. Zij komt bij mij op de eerste plaats, terwijl ik bij haar zowat op de laatste plaats kom (vrienden gaan absoluut voor). Waardoor ik altijd moet zeuren om af te spreken. Ze heeft sowieso erg weinig tijd voor mij. Dan kan ik ook wel begrijpen, aangezien ze het erg druk heeft met school.

Al vanaf het begin ben ik erg bang om haar kwijt te raken en ik heb niet één keer het gevoel gehad dat ik zekerheid kan hebben bij haar over onze relatie, laat staan dat ik haar 100% kan vertrouwen (ze is al eens vreemd gegaan en heeft het ook al eens uitgemaakt, dat kwam weer goed na 3 weken).

Ik ben stapelverliefd op haar, ze is een heel mooi en lief meisje, maar ik vraag me steeds vaker af waarom ze mij als vriendje heeft. Hoe ik erover denk: de enige reden dat ze mij als vriendje heeft, is dat als ze het uit zou maken, me misschien zou verliezen als vriend. Klinkt misschien een beetje raar, maar volgens mij heeft ze me alleen maar nodig als vriend. Ik probeer erg lief voor haar te zijn, wat zij het belangrijkste vindt binnen een relatie. Als we samen zijn hebben we 't altijd heel gezellig. Maar ze laat nooit echt blijken hoeveel ze nou echt van me houdt.

Een voorbeeld: we hebben in 10 maanden tijd, pas 2 keer echt sex gehad. Dat was na 5 maanden, vlak achter elkaar. Zij wilde het toen heel erg graag en zij was er ook over begonnen. Beide keren was het niet echt geweldig, maar het was voor ons allebei de eerste ervaring. Voor de rest heb ik haar in die tien maanden tijd nog heeel erg vaak gebeft, zonder er ooit iets voor terug te krijgen/ te vragen op dat gebied. (alleen toen we pas iets hadden heeft ze me twee keer afgetrokken, op dat gebied had ze wél al ervaring).
Imo is dit toch niet echt normaal in een relatie. Jullie reactie hierop is natuurlijk dat ik het met haar erover moet hebben. De laatste tijd heb ik dat ook vaak genoeg geprobeerd, maar het enige dat ze zegt is dat ze het niet zo belangrijk vindt en er niet zo veel zin in heeft. Ze blijft wel volhouden dat ze het wel lekker vond toen we sex hebben gehad. Waarom ze het niet belangrijk vindt en er geen zin in heeft, weet ze zelf ook niet zegt ze. Ik vind het heel moeilijk om hier mee om te gaan en twijfel dus heel erg aan mezelf. Het ligt er niet aan dat het gewoon niet uitkomt met plaats of tijd, we blijven namelijk erg vaak bij elkaar slapen. Ik wil heel erg graag weer 'ns sex hebben met m'n vriendinnetje (dat is toch normaal!?), ik verlang naar haar. Maar de reden waarom zij niet wil is voor mij nog veel belangrijker dan dat we het niet doen.

Soms denk ik wel eens dat ik maar beter uit kan maken. Niet voor mezelf, maar voor haar. Ik ben stapelgek op haar, maar als zij mij alleen maar nodig heeft voor de gezelligheid en tegen haar onzekerheid en alleen maar van me houdt als een vriend ipv haar vriendje. Kan het misschien beter uit zijn.
Toch zal ik het nooit kunnen uitmaken, zo lang ik nog zo verliefd ben. Maar van de andere kant ben ik niet bepaald gelukkig in deze relatie (ook al hebben we het zo gezellig en fijn als we samen zijn).

Wat is jullie mening hierover? Ben ten einde raad.

srry, beetje lange samenvatting geworden :bloos:

je moet het met haar niet hebben over de sex, maar over de hele relatie. zeggen dat je twijfelt over de relatie omdat zij niet beantwoordt aan jouw idee van een relatie. Wees gewoon eerlijk. Bang zijn elkaar kwijt te raken is geen argument om het aan te houden. Voor jou niet. Voor haar niet. Je bent nog jong (denk ik?). Geniet van het leven. Kies voor jezelf. Wees jezelf. Wees iemand, dan pas kan je iets voor een ander betekenen en die ander iets voor jou.
Praat! Praat! Het maakt het leven zoveel makkelijker.

en het draait niet alleen om sex he....

Ik snap helemaal dat jij je nu beetje vreemd voelt. Van de ene kant wil je zo graag en van de andere kant krijgt je zo weinig terug... Lijkt me erg moeilijk! Misschien is het het beste om inderdaad een keertje met haar te praten over hoe JIJ je voelt, en nu eens niet zo zeer over haar. Ik snap dat je dit een beetje eng of zo vind; maar ik zie geen andere oplossing. Je zult samen verder moeten, en het dus ook samen moeten oplossen hoe moeilijk het ook is. Laat merken dat je graag sex wilt hebben, en als ze dan tegenhoud kun je vragen waarom misschien... Succes ermee in ieder geval.

ik ben 18, zij is 17. We hebben er ook erg veel over gepraat. Maar we komen niet verder dan dat ik veel serieuzer ben dan haar en dat zij me ook geen zekerheid kan geven. Ze zou bijvoorbeeld nooit een zomervakantie met mij willen boeken (stel je voor dat het uitgaat!).
Die drie weken dat het uit was tussen ons, ging echt door 'n hel. Dus ik zou het onmogelijk zelf kunnen uitmaken nu, dat zou ik mezelf nooit vergeven.

zou je het jezelf wel vergeven als je een relatie aanhoudt waarvan beide mensen niet evenveel voor elkaar over hebben?

ik wil het niet als zij het ook niet écht wilt. Ik wil niet dat ze het voor mij doet, daar schiet ik niets mee op. Het gaat er mij gewoon om waarom zij niet wilt en steeds als ik dat vraag zegt ze dat ze het ook niet weet :confused:

ik ben er een beetje aan gewend geraakt. Ook al heb ik het er nog steeds moeilijk mee.

fout, fout, fout.
kies voor jezelf. dit hou je geen jaren vol vriend.

Inderdaad, kies voor jezelf. Als ik het zo lees, is het van haar kant uit inderdaad vooral vriendschap. Ik vind het ook wel een beetje raar dat je na 10 maanden nog geen zomervakantie durft te boeken, na 10 maanden moet je toch wel een beetje zeker zijn over je relatie.

Misschien is zij gewoon nog niet klaar voor een serieuze relatie. Ook dan kun je beter voor jezelf kiezen. Want nu is ze wel je vriendin, maar je voelt jezelf alsnog niet happy. Als jij het uitmaakt zullen de eerste weken heel moeilijk zijn, en zul je heel verdrietig zijn, maar dan hoef je jezelf in de zomervakantie in ieder geval niet af te gaan vragen waarom jullie niet samen op vakantie zijn....

Leg in een goed gesprek uit hoe jij je voelt, hoe ongelukkig jij in feite zo bent, en dat je denkt gelukkiger te worden als jullie als vrienden door het leven gaan.

Ik vind het trouwens wel raar, dat iemand zo heel erg onzeker is over vriendschappen, maar dan tijdens een relatie wel vreemd gaat. Dat klinkt nogal heel erg tegenstrijdig.

in dat opzicht is de titel voor dit topic meesterlijk gekozen.

der klopt gewoon iets niet in jullie relatie als je na 10 maanden elkaar niet vertrouwt en zij bijna geen tijd voor je heeft dan klopt der tog iets niet...ik vind het neit heel raar dat vrienden voor gaan maar ze moet vast en zker ook tijd voor jou hebbe en make!

Ik zou probere goed met der te prate komt der niet echt iets uit dan is het hoe moeilijk ook beter om het uit te make want ik denk dat als het zo blijft tusse jullie het nie echt goed werkt :s

SUCCES ERMEE!!!

Als ik het zo lees komt het een beetje over zo van dat jij haar veel leuker vindt dan zij jou.

ik denk dat er meerdere verklaringen voor zijn. Sowieso heb ik dus het idee dat ze mij niet aantrekkelijk genoeg vindt (miss wil ze daarom geen sex).
Voor dat ze vreemd ging wist ik al dat het zou gebeuren, het was namelijk een jongen waar ze een tijd verliefd op is geweest. Een vakantievriendje die ze elk jaar weer ziet als ze op vakantie gaat.
Maar de voornaamste reden is toch, hoe gek het ook klinkt, haar onzekerheid. Door haar onzekerheid is ze heel erg gevoelig voor wat andere mensen van haar zeggen en denken. Maar niet alleen in negatief opzicht, ook in positief opzicht. Als een jongen zo positief over haar denkt, laat ze zich denk ik makkelijk verleiden. Bij mij is ze daar minder gevoelig voor geworden, aangezien ze zich bij mij nooit onzeker heeft gevoeld.

Maar dit heeft er eigenlijk weinig mee te maken allemaal.

ze is je vriendin for christ sake!
niet je zusje.

Eh, beetje naief? In een normale relatie is seks een hele normale bijkomstigheid, ik wil zelfs zo ver gaan dat seks (of in ieder geval intimiteit) je relatie sterker maakt. Dus ik snap heel goed dat de TS zich zorgen maakt over het niet bestaande seksleven binnen zijn relatie.

Verder... dit klinkt echt niet als een normale relatie. Het lijkt inderdaad wel of ze niet verliefd op je is, maar hoe houdt ze het dan zo lang met je uit, vraag ik me af? Je zegt dat jullie elkaar niet zo vaak zien, en zij jou zo ongeveer op de laatste plek zet, maar hoevaak zien jullie elkaar dan?

Heb je dan niet zoiets van "dit wil ik niet" *?* :s

Wil je niet een vriendin die echt van jou houdt? Die alleen maar jou wil? Die zich niets van anderen aantrekt en duidelijk laat merken dat ze al een vriend heeft?

precies, dat bedoel ik nou...

ze zegt vaak genoeg dat ze erg veel van houdt, dat geloof ik ook, maar ik vraag me af of ze zelf wel weet op welke manier ze van me houdt. Ze zegt bijvoorbeeld best vaak dat ze erg bang is mij ooit te verliezen als het uit gaat tussen ons.

tuurlijk wil ik dat. Dat is toch wat iedereen wil? Maar het is gewoon niet makkelijk te vinden denk ik. Hoe dan ook, misschien ben ik niet helemaal gelukkig met haar, ik ben wel stapel verliefd op haar. Verliefdheid kan ik niet zomaar even opzij zetten.

Precies. Natuurlijk houdt ze van je, ik hou ook van mijn vrienden. Ik hou ook van mijn vriend, maar ik ben ook verliefd op hem. Je zegt zelf dat je denkt dat ze bang is om je als vriend te verliezen, niet als geliefde.

Ik snap wel dat jij enorm veel om haar geeft, en dat je denkt niet zonder haar te kunnen. Maar in een relatie hoor je evenveel aandacht te krijgen als te geven. En als jij bij haar moet 'zeuren' om af te spreken, dan klopt er toch iets niet.
En uit wat ik opmaak, ben jij veel meer met haar bezig dan zij met jou.

Je moet jezelf op de eerste plaats zetten, en niet wanhopig proberen een relatie in stand te houden die voor haar toch niet zoveel betekend als voor jou. Want op deze manier ga jij er zelf aan onderdoor.
Heb je al eens echt een goed gesprek gehad over jullie relatie en hoe serieus die eigenlijk is?
Dat zou denk ik heel wat duidelijkhied scheppen!

Maak nu geen problemen, als ze er niet zijn: wtf?!

- Onzeker? ga op een assertieviteitscursus of doe net als ik: "Je kunt niet door iedereen aardig gevonden worden". Er zijn wel een aantal mensen die een hekel aan me hebbe,... so what?

- Jaloers? Waarop? op andere keals? Je moet maar zo denken: jij hebt haar... laat hun maar lekker kijken.

- Plaats haar niet op een voetstuk... als het fout gaat, gaat het fout. leer leven op een normale basis. zij heeft ook dr fouten

- als je denkt dat het niet meer is als platonische vriendshcap dan moet je het haar voorleggen en vragen. gissen heeft geen zin. misverstanden zijn altijd gebasseerd op gissingen.

Samenvattend:

ik herken veel van mezelf in je. ik was ook zo in mn vorige relatie... je zult zelfs eens goed moeten nadenken of dit wel is wat je wilt. en haal aub eens van dat voetstuk!

als je wilt kun je me we toevoegen op MSN, dan kunnen we het er nog eens over hebben

wat een kut opmerking zeg...

als de sex goed is, is de relatie ook goed.

het draait er niet alleen om maar maakt wel degelijk een groot deel uit! het is iets dat onstaat uit vertrouwen en genegenschap. als dr geen sex is ga je juist aan die 2 dingen twijfelen.

Ik vind wel erg raar van haar dat zij het nog niet heeft uitgemaakt. Ik vind het eigenlijk erg oneerlijk van haar naar jou toe om je zo lang aan het lijntje te houden.
Hoe onzeker ze ook is, ze kan voor zichzelf goed op een rijtje zetten wie en wat (;)) je voor haar bent; nou ja als ik het zo lees ben je een goede vriend voor haar, niks meer. Dat is geen goede relatiebasis.

Ik weet niet, maar ik zou er toch over praten met haar, hoe jij over jullie denkt, hoe het voor jou voelt. EN hoe onzeker ze dan is, ze kan daarover toch wel terug praten. Mss kunnen jullie dan tot een goede oplossing komen.

Eerlijk gezegd den kik dat het beste is om het toch uit te maken, dit schiet toch niet op en doet allemaal maar pijn voor jezelf. Ik bedoel iemand die nooit seks met je wil hebben, iemand die na 10m toch de relatie nog totaal niet serieus ziet... zoiets doet toch pijn voor jou.
Natuurlijk is het voor jou wel moeilijk om die stap (het uitmaken) zelf te maken, maar uiteindelijk denk ik dat het wel het beste is voor jou, en voor haar...

Sterkte ermee

Word je hier niet ongelukkig van dan?

Daarnaast kan je er gif op nemen dat ze het zelf uitmaakt als ze iemand tegenkomt die ze wel echt leuk vindt. Dan voel je je helemaal gebruikt..

Als praten niet helpt, kun je misschien eens gas terugnemen en niet meer aan haar trekken om af te spreken, maar het een tijdje afwachten. Dan zie je vanzelf of ze jou mist en jou wil zien.. of niet.

Succes.

volgens mij ligt het gewoon zo. Jullie zijn vrienden, jij bent mega verliefd, zij niet. Normaal blijf je dan vrienden en neem je afstand omdat de ander niet verliefd is. Jullie hebben alleen verkering maar is die verkering niet meer een naam dan dat er echt iets is? Volgens mij klinkt dit erg bot :s

ja vaag is het wel, maar misschien was ze nog niet helemaal klaar voor sex en heeft ze er een beetje spijt van. wel vind ik het raar dat zij niet echt liefde voor jou voelt. ik denk dat jullie beter hele goede vrienden kunnen blijven, dan kun je het ook heel gezellig met elkaar hebben, zonder dat jij gekwetst wordt. maar je moet het uiteindelijk zelf weten. ik hoop dat je een beslissing hebt waar je geen spijt van krijgt. veel geluk!

De eerste zin ben ik het helemaal mee eens

Die tweede hoeft niet altijd waar te zijn:)

Ben eigenlijk wel benieuwd hoe jullie gesprek vanavond is verlopen... (of ben je nog aan t praten :p)

vraag waar ze in godsnaam last van heeft? ze behandelt je als grof vuil!!!!! of ze moet haar houding ten opzichte van jou echt veranderen of dump haar!

Ik zou het idd niet pikken
Maar misschien ben ik dan ook nog nooit echt helemaal verliefd geweest ...
(lijkt me vreselijk trouwens, ik denk dat ik me ervoor afsluit)

Wat jij verteld, is voor mij ONTZETTEND herkenbaar. Bij mij ging het best wel hetzelfde. Eerste paar maanden hevig verliefd, maar toen dat een beetje wegtrok, kwam er geen echte liefde voor in de plaats. We hebben dan wel nooit seks gehad, maar de dingen die ik voor haar over had, gingen toch veel verder dan die die zij voor mij over had.
Zij nam nooit initiatief, had ontzettend veel geld, maar was toch ontzettend gierig (terwijl ik compleet het tegenovergestelde ben), en idd, ik kwam op ongeveer de 3de of 4de plaats. Eerst kwam sport, dan werk, dan familie (indien aanwezig) en toen ik ongeveer. Na een tijdje was het zover, dat we elkaar enkel met een kus hallo en gedag zeiden, bijna alsof het gewoon een goeie vriendin is.
Ik dacht er al meerdere keren aan om het uit te maken, maar wilde het gewoon niet, zo gelukkig was ik. In de herfstvakantie zou ik op vakantie gaan naar Frankrijk. Ik vroeg aan mijn ouders of zij mee mocht. Dit zou de eerste keer zijn dat wij met z'n tween in de dezelfde kamer zouden kunnen slapen en dan zelfs een week lang, iets waar we de maanden daarvoor, hard voor gevochten hadden. Maar nu, zonder ruzies of discussies, stemden mijn ouders toe.
Nou was zij weer heel druk met werk en sport, en het was niet zeker of ze mee kon. Haar eerste reactie op mijn vraag was:'' Hmm, weet het niet of ik dan wel kan'' Terwijl je iets verwacht van: ''Ooooh, wat gaaf, natuurlijk, ik bel meteen me werk op!''
Toen heb ik mezelf voorgenomen: ''Als zij dit niet kan opbrengen, dan hoeft het voor mij niet meer, en moet ze met een hele goeie reden of excuus komen om het aan te houden''.
Ik ben naar haar toe gegaan, en diezelfde avond nog is het uitgegaan. Tijdens de relatie hebben we ook al een aantal keren tegen elkaar gezegt:'' Het gaat wel goed, maar het gevoel is een beetje weg''

Jongen, trek zelf je conclusies uit mijn verhaal, maar ik raad je aan om het toch uit te maken. Ik heb nu een vriendin, die echt alles voor me over heeft, dat weet ik gewoon. Daar moet jij ook naar op zoek. Bedenk voor jullie iets groots, maar iets waar ze wel dingen voor moet verschuiven of opzeggen. Vrienden zijn echter wel ontzettend belangrijk. Als ik iets afspreek met vrienden, en mijn vriendin komt daarna met iets leuks, is ze te laat. Je vrienden moet je niet in de steek laten!

Heel veel succes, en ik hoop dat de beslissing die je neemt, de juiste zal zijn