Mensen zien mij eten>>>>help???
 

ik denk dat dit wel bij psychologie hoort omdat het te maken heeft met iets psychisch denk ik. Het is zo dat wanneer ik bijvoorbeeld bij mijn schoonouders eet of andere mensen thuis dat ik dan heel ongemakkelijk wordt met t idee dat zij kijken.

Ook op stage, ik eet liever niet, lijdt de hele dag honger dan dat ik moet eten terwijl ik mensen tegenover mij heb. Gewoon het idee dat ik aan het eten ben, dan eet ik scheef, ik mors, kan niet snijden, of alleen al de angst om te morsen zorgt ervoor dat ik ZO onzeker ben dat ik niet durf te eten. wie heeft dit nog meer? dit voelt zo vaag en verrot.

Ik word hier heel onzeker van, dan nodigt mijn schoonmoeder mij uit om eten en dan kom ik ook wel, maar dan zitten we daar aan tafel en dan denk ik echt van 'niet morsen, goed snijden, in een keer goed happen' en dat gaat constant door me hoofd. Ik kan niet eens genieten van mijn eten omdat ik alleen maar daar aandenk.

het heeft niet echt te maken wie er bij mij zitten, mijn vriend bijvoorbeeeld voel ik me op me gemak bij, schoonmoeder ook maar dan niet! wat is dit nou? iets psychisch? het is onwijze onzekerheid, maar waarom en hoe kan dit nou? Ik voel me gek en echt absurd gewoon.......

wie herkent dit......

Helpmeplease :(

Ik herken het wel, maar het is bij mij anders. Ik denk dat het bij mij ook te maken heeft met mijn problemen omtrent eten. Ik voel me een onwijze vreetzak als mensen mij zien eten. Ik ben bang dat ze denken: zij moet dat niet eten, ze wordt dik. Maar ik weet hoe klote het is want je krijgt hartstikke honger terwijl het nergens voor nodig is!

ik denk dat het inderdaad onzekerheid is.. maar het is wel apart dat je het dan alleen met eten hebt? heb je het verder nergens mee? vlekken in je kleren ofzo? of bang dat je haar niet goed zit? of dat je iets verkeerd zegt?

ik heb precies hetzelfde. ik vermijd eten met andere mensen dan vrienden/gezin dan ook. ik heb waarschijnlijk binnenkort een etentje met een commissie van onze school (ik ben de enige leerling in deze commissie, verder allemaal leraren) en ik word al nerveus als ik eraan denken.

ja ben je bang dat mensen je niet meer mogen als je niet 'op de juiste wijze' eet ofzo?? het is wel onzekerheid.. dat wel maar waardoor... :confused:

he ?? Dat heb ik ook heel erg gehad, en op de een of andere manier is het toch minder geworden.
In de pauzes op school bijvoorbeeld durf ik ECHT niet te eten of te drinken. bang dat ik raar eet of mors inderdaad. Ook ben ik bang dat ik smak ofzo, terwijl dat waarschijnlijk helemaal niet zo is. Ik heb (of had) ook altijd het idee dat iedereen naar me keek enzo.
Tijdens me examens ook, durf ik absoluut niet te drinken ofzo, want STEL dat ze me horen drinken...

Maar bij mij is het toch minder geworden, ik weet eigenlijk niet hoe dat kan...ik heb dat echt heel erg gehad, maar op de een of andere manier is het toch minder geworden...
hmmm, mischien dat ik het op een later tijdstip kan verklaren :)

nee ik ben onzeker met alles, ook op straat lopen is heel lang verhaal, maar ik wil gewoon weten wat het is. lijkt wel soort eetfobie.....hihi

Post-traumatische onzekerheid?

Kijk voor een komische uitvergroting van jouw probleem maar eens naar een paar afleveringen van Schone Schijn (Keeping up appearances). Wanneer Elisabeth (de buurvrouw) bij Hyacinth en Richard Bucket (Bouquet) gaat koffiedrinken, heeft zij soorgelijke ervaringen. Het gaat altijd mis. De oplossing ligt dan in het gebruik van een mok in plaats van een kopje.
Leer eerst maar eens lachen om je probleem (dat in feite helemaal niet zo'n erg probleem is). Relativeer het.
Voor jou lijkt het raadzaam om niet voor de bovengenoemde ad-hoc-oplossing te kiezen, maar om vanuit jezelf, zonder "hulp" van de machtige psychologische/psychiatrische lobby, je probleem te tackelen. Dat is namelijk de enige manier om ervanaf te komen.
Succes!

PS Wist je dat de tafeltjes bij fast-food-restaurants vroeger zo waren gerangschikt dat de mensen elkaar niet konden zien bij het eten?

Maar bij misses Bucket ( :D ) zal een ieder zich ongemakkelijk voelen :D

*heeft medelijden met Richard in die serie*

Kan het niet een soort faalangst zijn ??
Je hebt het dus niet alleen bij het eten, maar ook bij het lopen etc. (ik ook btw.) Word je zenuwachtig als je het idee hebt dat iedereen naar je kijkt of op je let, en ben je bang om dan iets verkeerds te doen ??

dit herken ik opzich wel. ik heb er een hekel aan om op school iets uit de automaat te halen, gewoon het idee dat de hele aula (die om de een of andere reden altijd vol met dunne mensen zit) kan meekijken hoe ik een mars ga halen. vreselijk.
En dan vooral als er zo'n superactieve gymleraar staat te survileren....

Jaaa! Gymleraren zijn het ergst! Ik zie ze denken: gaat zij weer even een mars vreten en de gymles skippen, dat is toch niet GOED!! Arrrghh eigenlijk zouden we moeten proberen schijt te hebben aan die gasten. Ik bedoel, dat zij nou eenmaal leven voor een op-en-top fit lichaam en zich nooit te buiten gaan aan iets vet ongezonds... (nou ja...)

ik heb dat ook met eten, ik kan niet eten waar andere mensen bij zijn, ik voel me dom als ik mn mond opentrek bij het eten en ik ben heel erg bang dat ik mors of dat ik een vieze mond krijg enz.

Om gek van te worden!!!!! Iemand tips om hiervan af te komen???

thx alvast

HelpMePlease schreef:
ik eet liever niet, lijdt de hele dag honger dan dat ik moet eten terwijl ik mensen tegenover mij heb. Gewoon het idee dat ik aan het eten ben, dan eet ik scheef, ik mors, kan niet snijden, of alleen al de angst om te morsen zorgt ervoor dat ik ZO onzeker ben dat ik niet durf te eten. wie heeft dit nog meer? dit voelt zo vaag en verrot.

Ik word hier heel onzeker van, dan nodigt mijn schoonmoeder mij uit om eten en dan kom ik ook wel, maar dan zitten we daar aan tafel en dan denk ik echt van 'niet morsen, goed snijden, in een keer goed happen' en dat gaat constant door me hoofd. Ik kan niet eens genieten van mijn eten omdat ik alleen maar daar aandenk.

wie herkent dit......

Helpmeplease


Dit heb ik echt pcies hetzelfde, en weet nie hoe ik daarvan af kom..............:(