![]() |
At the end of your leavingless fight.
Je brak wanneer je zag dat ze verloren was.
In een straal van nergens op de wereld, dichtbij. Tegelijkertijd ongrijpbaar want, het lot lag niet in eigen handen. Zoals dat te vaak gaat. Léandain, wil je lachen, wil je huilen onderweg? Léandain, wil je vluchten, wil je gaan waar je niet mag? Léandain, wil je weg daar, wil je terug naar waar je was? Wil je zélf niet leren vliegen, zodra je vrij bent, weg vandaar. Ze wilden haar bezitten alsof ze altijd één van hen was, dus namen ze haar mee naar het binnenlands terrein. Hij vocht voor haar, ze deelden angst. Hij het hare, zij voor drie. Maar niets wat beider levens redden kon. Léandain, namen ze je hem ook nog af, je steun door dagen heen? Want Léandain, wil je lossen, wil je vechten voor hierna? Léandain, wil je sterven, wil je vloekend onderuit? Léandain, hij wil je redden, uit de klauwen van, van hen. Léandain, hij zal je vinden. Maar wees voortvluchtig, ren toch weg. Hij huilt. We zullen vinden. |
Het is kwart voor één, en ik wil de eerste zijn te zeggen dat ik het geweldig vind. Dat het hier en daar wat minder loopt en dat ik er vrij weinig tot helemaal niets van snap doet er niet toe. Het leest makkelijker dan je andere gedichten. Minder moeilijke woorden, minder bijvoegelijke naamwoorden.
Léandain, wil je lachen, wil je huilen onderweg? Léandain, wil je vluchten, wil je gaan waar je niet mag? Léandain, wil je weg daar, wil je terug naar waar je was? Wil je zélf niet leren vliegen, zodra je vrij bent, weg vandaar. Dit blijf ik maar lezen. Wellicht ook omdat ik rond deze tijd altijd erg weemoedig word. Morgen wil ik er wel uitgebreider op ingaan. Misschien moet ik nu naar bed. |
een echt Xineof-gedicht! Mooi, maar ik heb beter van je gezien.
Dat Léandain, wil je lachen, wil je huilen onderweg? word wel heel vaak herhaald, een beetje storend vind ik het wel. Wat ik overigens ook niet snap is dat sommige stukjes schuin zijn, en sommigen weer niet. Ik vind het ook wel een beetje verhalerig verder erg mooi, maar nogmaals; ik heb beter gezien. Net aslof ik zo goed ben :D |
Ik snap er bekant niets van, maar toch vind ik hem wel mooi. En hij doet me denken aan... Hoe heet dat nu ook alweer, de Elfenkoning of zoiets? Zo'n Duits verhaal/lied...
Ik vind het sowieso net een liedje, eigenlijk. Het enige wat ik echt irritant vind, is dat ik niet goed weet hoe ik Léandain uit moet spreken:s |
Citaat:
Léandèn zeg maar, zo spreek je dat meestal uit!:D (komend uit de mond die gek is op fantasie e.d.:D) |
De zin waar ik steeds over struikel is
Citaat:
Zoals ik het lees, worden de schuingedrukte stukken tegen iemand anders dan de 'Léandain' gezegd - tegen degene die Léandain ontnomen werd? Waar het mij aan doet denken, is een soort van Frans lied dat soldaten 's avonds zouden zingen. (Moet 'vandaar' niet 'van daar' zijn in de achtste zin?) |
Citaat:
Erlkönig toch? Daar spreken beurtelings de vader en de Elfenkoning. maar ik vind het echt een mooi gedicht... |
Heb ik net bij een ander gedicht gezegd dat ik me irriteerde aan de herhaling, moet ik zeggen dat ik het hier wel prettig vind. Ik vind het bijna een liedje, waarschijnlijk door de herhaling en het verhaal wat er in zit. Ik weet niet of Léandain een bepaald figuur is uit één of ander verhaal oid? Het gedicht is wel erg verhalend, maar dat stoort me niet.
Léandain, namen ze je hem ook nog af, je steun door dagen heen? Loopt voor mij niet zo lekker. Voor de rest, loopt het wel erg lekker. Ik vind het een mooi gedicht, ook de afwisseling van schuingedrukte en gewone stukjes. (y) |
Ik heb expres niet de reacties van de anderen gelezen, dus misschien komt het commentaar gedeeltelijk overeen.
Het geheel vind ik eigenlijk niet zo mooi. Al moet ik toegeven dat ik dit écht geweldig vind: Léandain, wil je lachen, wil je huilen onderweg? Léandain, wil je vluchten, wil je gaan waar je niet mag? Léandain, wil je weg daar, wil je terug naar waar je was? maar de rest grijpt me niet. Je weet dat ik vind dat je regelmatig op het randje balanceert tussen proza en poëzie. Deze keer vind ik dat je die grens hebt overschreden. Ik vind de proza stukjes niet bijzonder genoeg, té prozaïsch. Ik vind het ook te tam en te mat. De repetitio van Léandain is de eerste 3 keer geweldig, maar daarna begint het me te irriteren en lijkt het ook alsof de woorden daarna minder zorgvoldig zijn gekozen. Het vliegen lijkt een terugkerend thema in je gedichten. En alhoewel het thema an sich mij niet stoort, stoort wel het expliciet noemen van het vliegen mij. Hmja, over het geheel: Dit spreekt mij niet aan. Ik heb hier niets mee. Misschien komt het omdat ik het niet snap, maar dat betwijfel ik. Het 3keer léandain zoals ik al zei vind ik echt super, en dat blijft ook mooi, maar het geheel vind ik maar matig. |
Veel is al gezegd. Ik vind het vooral mooi omdat het een beetje voortkabbelt. In tegenstelling tot de anderen klinkt het mij niet echt als een lied, meer als een sprookje, of zoiets.
Maar in ieder geval, het leest zo ontzettend fijn wegdromerig weg, dat ik hem mooi vind :) En ik vind dit wel poëzie. Ik had het wel mooier gevonden zonder die laatste regel, geloof ik. |
Citaat:
Alleen één ding snap ik niet: waarom zo die titel? De betekenis zou er op een bepaalde manier wel op aan te sluiten zijn (alhoewel, niet echt logisch) maar het staat niet mooi. Vooral 'leavingless' dat is geen (gebruikelijk) woord. Het staat raar. |
Hij vocht voor haar, ze deelden angst. Hij het hare,
zij voor drie. Maar niets wat beider levens redden kon. Totaan daar vind ik het een mooi stuk. Het sprookjesachtige, de fantasynaam die je gebruikt, dat ligt me wel. Ik geloof dat al vaak eerder gezegd is dat de drie Leándain-zinnen erg mooi zijn. Ik heb bewust gewacht met kritiek geven tot ik het een paar keer opnieuw had gelezen. Elke keer dat ik het weer lees, stoor ik me aan het gedeelte onder 'Leándain, namen ze hem je ook nog af..' Daar wordt de herhaling me echt teveel, en te ondoordacht. Het lijkt alsof je over dat eerste gedeelte veel beter hebt nagedacht dan over dat laatste (ik had trouwens '..namen ze hem ook nog af' neergezet, want 'je' past er niet echt bij en maakt de zin te ingewikkeld). Twijfelachtig. In ieder geval roep je wel allerlei droombeelden en verhalen op. |
Citaat:
De kritiek is overigens vrijwel altijd terecht, ik vind zelf in 9 van de 10 gevallen hetzelfde. Het was ook in een opwelling geschreven, de rest leest u in het vervolg: Citaat:
Citaat:
En je voorganger heeft gelijk, fonetisch: Leejandèn Citaat:
Léandain heb ik zelf bedacht, of nouja 'bedacht', hij zat in mijn hoofd. Het is de naam van een meisje/vrouw. Het heeft inderdaad een speciale betekenis. 'vandaar' moet inderdaad 'van daar' zijn, wat erg dat ik dat nog niet had gezien, dankjewel. Omg 'frans lied', het gedicht zelf heeft er op zich niet écht iets mee te maken maar qua sfeer snap ik dat je het denkt en bovendien is het een schakel naar de bron (de rede dat ik dit gedicht schreef). Geweldig :cool:. Citaat:
Citaat:
Over het vliegen: het gaat eigenlijk twee keer over een heel ander soort vliegen... dus ^^. Citaat:
Citaat:
Porcelain: het is geen fantasy-naam :o. Ik heb dus over het tweede gedeelte veel lánger nagedacht en dat geeft juist aan hoe geforceerd het is; het wilde niet meer lukken, het rolde er niet zo uit. Daar baal ik nog steeds van, ik probeer het nu te verbeteren :o. |
Citaat:
|
Alle tijden zijn GMT +1. Het is nu 05:14. |
Powered by vBulletin® Version 3.8.8
Copyright ©2000 - 2025, Jelsoft Enterprises Ltd.