Wat doe jij als je het leven niet meer ziet zitten ???
 

Hey Luitjes...

Deze vraag komt in me op omdat k het zelf echt neit meer zie zitten ik ben vandaag weer een goede vriend verloren.....
en ik moet naar psychiater of pyscholoog gaan en terwijl ik het niet durf en ook nog alleen...

Wat doen jullie als je het leven niet meer ziet zitten ?
Ik zou dat graag willen weten ...


gr,tieneke

hulp zoeken en steun zoeken bij ouders en vrienden...

Ik ken het gevoel niet van 'het leven niet meer zien zitten'.. Maar als ik me kut voel, dan spreek ik met iemand af om wat te gaan drinken.

Ik wouw dat ik zo'n vrienden en ouders had :(

gr,tieneke

niet zoveel
avondje voor de tv hangen en zielig doen
en vervolgens weer aan het werk
ik heb wel wat beters te doen

M'n paard zadelen en in rengalop het bos doorcrossen, om daarna mijn verhaal aan iemand te doen; meestal mijn moeder, jongste broer, vriendinnen of vriend:).

Mijn verhaal opschrijven in een dagboek of ergens anders en dan net zolang huilen todat ik geen oogvocht meer heb.

je zult je verbazen hoeveel die mensen kunnen, ook als je een slechte relatie met ze hebt.

Ik had een ontzettend grote hekel aan mn moeder. We konden het echt niet vinden en ik wilde echt niet dat zij mij zou troosten. Toen ik eerlijk was tegen haar, is het helemaal omgeslagen. En ik ben zo blij dat ik dat gewoon verteld heb, want nu sta ik er tenminste niet alleen voor. En ik krijg er een hoop steun voor terug als ik het nodig heb.

ALs ik me slecht voel ga ik muziek luisteren en schrijven. Desnoods praat ik met me beste-vetrouwingsvriendin erover maar dat is echt als ik geen opp meer kan zien. Want ik hou er niet van om over mijn problemen te praten. Maar ja als ik er echt mee zit dan laat ik wel wat los.

dan ga ik gewoon koppig door met mijn leven
gewoon doen wat ik sowieso zou doen.
bij mij is het dan ook snel weer over

edit: zon gevoel van ik ga mezelf aan de volgende boom ophangen duurt bij mij ook niet lang hoogstens een dag ofzo

vologens mijn psych is dat gewoon 1 van de onverklaarbare bijwerkingen van adhd

dus ik weet ook gewoon dat het weer overwaait

Proberen door te gaan, met vriendinnen/vrienden/vertrouwden praten --> ventileren. Huilen/rennen. Heel veel muziek luisteren, gedichten/verhalen schrijven. M'n gevoel uiten in dans & toneel. Dat soort dingen helpen mij altijd goed. :)

Heel hard huilen, met de gedachte dat je daarna weer verder moet gaan. Lucht heel erg op, zodat ik er weer even tegenaan kan.

ff uit huilen daarna leuke dingen gaan doen!!

en als je wilt erover praten maar dat komt vanzelf

gewoon verder aanmodderen :s

Geen idee, nog nooit overkomen.

Sjagrijnig op bed liggen en na een week toch maar weer gaan werken. Als ik er niet uit kom zal ik wel zelfmoord plegen ofzo, je weet het niet.

Een vriend verloren door ruzie of door sterfte?

Van wie moet je naar een psycholoog? Waarom durf je niet?

Dan ga ik slapen en dat maakt de problemen meestal alleen maar groter. Ik kan niet tegen tijdsdruk. Als ik zie dat ik nog heel veel moet doen raak ik zo gestresst dat ik niks meer kan en maar ga slapen, waardoor ik dus nog meer achter raak op schema en nog meer gestresst raak (vicieus cirkeltje).

Dan denk ik eraan hoe het zou zijn als ik er een eind aan zou maken... En dan besef ik dat ik iemand van wie ik heel veel houd, heel erg veel pijn zou doen... En dan besluit ik maar gewoon door te gaan. :o

Doorgaan met de gewone dagdagelijkse dingen... Laptopje aan, muziek snoeihard aan... Afreageren.

veel huilen, zelfmedelijden hebben en boos zijn (op mezelf ook voornamelijk)

Heel hard huilen, nadenken, alles op een rijtje zetten, gedichten schrijven of in mijn dagboek schrijven, zorgen dat ik met mijn vrienden in contact kom, aan hen vertellen dat ik me kut voel, proberen lol te maken, leuke dingen te doen, de mooie dingen van het leven weer inzien...

Meis, over dat naar een psycholoog gaan... Het is niet erg om naar een psycholoog te gaan. Wie zegt jou dat je dat moet doen? Uiteindelijk beslis je daar helemaal zelf over. Het word je meestal alleen aangeraden, maar de keus ligt bij jou. Al is het meestal wel verstandig om te doen, als ze je dat zeggen. Naar een psycholoog gaan is niet erg, zie het als iets waardoor je hulp krijgt, het beter zal gaan. Die mensen zijn er om je te helpen, niet om je dwars te liggen!!

sterkte :o

Sterfte van tante (waar ik denk ik geen hulp voor krijg)
Vriend vandaag verloren en 4 weken geleden nog een goede vriendin en nu krijg ik gesprekken bij psychaiter/psycholoog.
Kom daar hoofdzakkelijk voor om dat ik misbruikt en mishandeld bent ......
Ik vindt het allemaal maar eng ben bang dat hun mijn gedachten kunnen lezen ik hoor dat ook vaak.
Maarja ik moet zo douche ben net terug van me werk

gr,tieneke

Nou na 4 jaar aanmodderen met ups en flinke downs ben ik toch via BJZ doorverweze naar die instantie.......me ouders staan niet helemaal achter me .
Iemand die altijd naar me geluisterd heeft die heeft het ook aangeraden en zit vaak te "zegge"ga er mee door.
Ik zelf vindt het eigelijk ook wel nodig want als ik niet ga dan kom ik er helemaal niet uit.
Ik vindt het allemaal eng en raar....heb nog nooit over me problemen gepraat alleen gelezen
Bedankt kan sterkte wel gebruiken op dit moment

gr,tieneke

Eerst heel veel huilen en mezelf nog verder de put in praten. Tot er een omslagpunt komt waarop ik mezelf bewust ben van het feit dat ik er zo niet uit zal komen. Het enige wat dan werkt bij mij is onder de mensen komen en zorgen dat ik bezig blijf. Ik durf dan niet alleen te zijn met mijn gedachten en wanneer ga je piekeren? Als je alleen bent of niets te doen hebt dus dat moet je voorkomen.

Oh ja
Afleiding zoeken, proberen onder de mensen te blijven, want dan pieker ik minder :o

Ik doe niet de meest geschikte dingen ;) Maareh, ik zoek mijn heil in alcohol en druqs. Een tijdelijke ontsnapping aan mijn gevoel, aan mijn realiteit.. Verder ben ik een mega emotie eter. Zodra mijn stemming afzakt, krijg ik zin in chocola. Een echte korte-termijn-bevrediging.. (n)

'Gezondere' activititeiten;
- Mijn gevoel op a3 papier schilderen, verwoorden
- Dichten
- Op elk papiertje dat ik tegen kom opschrijven hoe kut alles is
- Muziek draaien welke mijn gevoelens verwoorden
- In bed kruipen, huilen en vervolgens mijzelf zielig vinden....

een paar maanden (ong half jaar) geleden heb ik een periode gehad waarin ik me ontzettend slecht voelde, het leek half op een depressie, ik wist wel waar t door kwam, maar ik ben eroverheen gekomen :) nu voel ik me al een hele tijd zo ontzettend goed :) ik heb een heel dagboek volgeschreven als ik me niet goed voelde, misschien dat dat helpt, ik had altijd het gevoel dat ik het zo kwijt raakte. succes ermee

Bij een psycholoog kun je zelf aangeven waarvoor je hulp wilt. Als jij het dus ook moeilijk hebt met het overlijden van je tante, kun je dat aangeven.

'Gedachten kunnen lezen' is wel een erg vaag begrip hoor. Psychologen hebben je misschien wel wat sneller door dan de doorsnee mens, maar dat is juist fijn, want dan hoef je niet alles 10 keer uit te leggen.

Ook hoef je je niet druk te maken over hoe het een en ander zal verlopen. Psychologen hebben heel veel ervaring en weten precies hoe ze een gesprek moeten sturen en jou op je gemak kunnen stellen.

Ga eens bij jezelf na waar je echt bang voor bent?

Je hebt toch weinig te verliezen als je naar een psycholoog gaat. Als het niet werkt, jammer dan, maar als het wel werkt, heb je dat gedeelte voor de rest van je leven goed uitgewerkt.

Waarom zou je eigenlijk naar een psychiater gaan? Die is er vooral voor als je een psychische ziekte hebt of als je medicatie nodig hebt...

iets maken. tekenen, schrijven, programmeren, huiswerk desnoods, maar gewoon iets waar je mee bezig bent, heel lang, zo lang als je wilt.
iets doen wat ik leuk vind werk ook, lezen of met vrienden iets doen, werk allemaal, zolang ik er maar in op kan gaan.

dat zijn dingen die helpen. wat ik DOE is meestal piekeren, en dat helpt alleen als ik het kan opbrengen mezelf realistisch te kletsen.

Het leven definiëren:cool:

Misschien een tip... Probeer als je bij de psycholoog bent zoveel mogelijk open en eerlijk te zijn. Je vertelt hem namelijk niet alleen jou problemen, maar ook jezelf, het helpt om jezelf te begrijpen en wat er nu eigenlijk aan de hand is.

Doe net of je depressief bent, dan wordt je vanzelf vrolijk ;)

huile zielige muziek opzette dat soort dinge

Hmm.. Soms kan je er niet veel aan doen om je weer n beetje beter te voelen.

Ik zet meestal léuke muziek keihard op, na n potje gehuild te hebben.

Proberen te huilen wat 9 van de 10 keer niet lukt om vervolgens te automutileren ( altijd ) afhankelijk van de situatie kan het blijfen bij '' slechts '' automutilatie of dusdanig ernstig worden dat er een daadwerkelijke poging volgt( zal niet in details treden ).

Ik heb deze situaties niet in de hand ik kan wel zeggen dat ik het niet wil door van te voren continu te zeggen dat het anders kan maar als enemaal de dwang over me heen komt weet ik niet meer waar ik ben of wat ik doe

het eindigt meestal met diverse verwondingen en soms in het ziekenhuis

Vooral blijven ademen

ik lig dan altijd heel lang op bed, naar het plafon te staren... lekker zinvol :s (helpt natuurlijk ook niet!)

zielig doen, janken totdat ik een vochttekort heb
heel hard met mooie muziek meeblèren
met mijn ma of vrienden het erover hebben

ik ga op de fiets jankent naar het bos [half uur rijden] en daar stop ik dan en ga ik ergens tegen een boom zitten... en ga ik huilen echt een uur lang.. en dan ga ik weer terug. en dan voel ik me meestal beter. en daarna ga ik meestal naar een vriendin van mij en dan ga ik bij haar huilen en dan snag's in bed ga ik weer huilen.. (n) stom hé.

Als ik me rot voel dan ga ik hele mooie muziek luisteren en ik bedenk me wat er allemaal voor rottigs is gebeurd. Als ik er over nagedacht heb en ik weet dat het erg is maar er niks aan te doen is, dan bedenk ik me ook weer dat ik verder zal moeten. Ik luister de muziek net zo lang tot dat ik me weer ietsje vrolijker voel en ga dan iets afspreken met vriendinnen of ik ga naar mijn paard toe. Huisdieren zijn ook vaak een goede troost! Ze luisteren naar alles en praten niet terug. (ze zeggen dus geen dingen die je eigenlijk liever niet had willen horen op het moment)

Muziek luisteren, gedichtjes schrijven. Ik zoek niet echt vaak afleiding maar als ik het wél doe dan werkt het meestal wel een beetje. Of uitgaan en een beetje doordrinken maarja dat schiet niet echt op.

Professionele hulp zoeken, erover praten met mensen die ik vertrouw, mezelf afleiden, proberen positief te denken.

in bed liggen (n) en in mijn dagboek schrijven (y)

extreem vrolijke muziek luisteren (Y)

dat helpt vaak :D

Chillen.

doen alsof niet zo is als nie zo erg is of ff balen
als erger is heeel veel eten
nog erger helemaal nix eten
dan praten met vriendin of mijn vriend
en anders hele dag op bed liggen en mezelf proberen te dwingen de volgende dag (:D) wel naar school te gaan
veel meer kun je dr nie tegen doen

Als eerste ga ik ff lekker een potje janken, dat lucht altijd op. En als het dan niet over is dan ga ik klagen tegen een vriendin over hoe verrot mijn leven wel niet is. En tja, op een gegeven moment heb ik genoeg van me eigen gezeik en dan gaak weer verder.

Zuip me de pleuris, scheld op alles en iedereen, ga even een tweetal uurtjes op een viaduct staan en realiseer me dat dit kutleven altijd beter blijft dan niet leven (y)

Psych ga ik niet meer heen, daar heb ik mn redenen voor. Maar ik raad het jou aan wél te doen.

koop een boksbal ding (y)