Ik maak me overal druk over!
 

Ik kan zelden van dingen genieten omdat ik me altijd zorgen aan het maken ben. Stel: ik zit op een terrasje in de zon in Spanje, dan zou een normaal mens zich toch vrolijk voelen? Maar ik voel me alleen maar angstig. Want ik ga allemaal rampscenario's creeren over van alles. Ik denk bijvoorbeeld dat als ik terug kom van vakantie dat iemand ernstig ziek is, of dat ik al mijn vrienden kwijt ben, of dat iemand iets persoonlijks over mij heeft doorvertelt enz... En ik doe dat werkelijk 24uur perdag! Als ik wakker word maak ik me druk, als ik 's avonds in bed lig pieker ik.. als ik lekker in de bios zit pieker ik...echt overal! Ik kán niet van dingen genieten want er kunnen op dat moment dingen fout lopen.
Wat kan ik hier nou tegendoen? Een logisch antwoord is natuurlijk: gewoon stoppen met piekeren want het heeft geen zin, maar dit lukt me niet. Het piekeren beïnvloedt nu mijn hele leven en maakt me erg ongelukkig.

Wie herkent dit probleem/weet iets wat ik er tegen kan doen?

________________
Don't worry, be happy!

Luister eens naar het advies van jezelf

Tja, ik probeer het echt, maar zonder succes...

Wat ontzettend vervelend voor je! De oplossing is inderdaad ermee stoppen, maar ik kan me voorstellen dat dat moeilijk is.

Ik heb ooit een keer ergens gelezen dat je met jezelf af moet spreken dat je een uur mag piekeren en dat je het dan de rest van de dag niet meer mag doen. Ik heb geen idee of het werkt maar je kunt het altijd proberen. Misschien kan je met een beloning werken..

Zo nu en dan een jointje roken.

Stress is echt heel slecht voor je.

Drugsgebruik om structurele problemen te onderdrukken is daarentegen echt aan te bevelen. :)

gewoon aan ramp dingen blijven denken, ik doe dat ook altijd, na een poosje kom je er wel achter dat het toch niet gaat gebeuren :)
gewoon lekker nuchter blijven.

:D Nee he, eigelijk niet.

Mijn leven...
Als je moeder elke dag tegen je zegt dat je het niet ver gaat schoppen heb je er zelf ook geen vertrouwen in...! :|

seg tegen jezelf: ik ga nu eens fijn over alles piekeren...en realiseer je vervolgens hoe belachelijk dat klinkt. helpt mij soms ook. en anders moet je je eens zorgen maken over hoe weinig je vandaag gelachen hebt en daar eens wat aan te doen. helpt mij ook.

tss na-aper

een vriendin van me heeft het zelfde gehad. je moet er echt wat aan doen want het wordt van kwaad tot erger. het klinkt misschien gek maar je wordt door een "spook" lastig gevallen in het midden gelaten of je dat "spook" zelf gemaakt hebt. het is in elk geval een gedachte die een eigen leven is gaan leiden.

eerste tip ( want hier ben je niet 1,2,3 vanaf)
ga met een goede vriendin een boswandeling maken ..
ga op een open plek onder een boom zitten met je rug ertegen aan. oogjes dicht .. rustig ademen "met je buik" en dan proberen je gedachten niet te controleren.. alles gewoon op laten komen en weg laten drijven. niks tegen proberen te houden
en blijven zitten tot je het gevoel hebt dat je alles "kwijt" bent.

na afloop voel je je waarschijnlijk al stukken beter.

relativeer

luister naar relaxte muziek

lach om je eigen angst

Ik ken het, weliswaar niet zo extreem, maar toch: ik ken het, want ik heb het zelf ook. Wanneer wij op het strand liggen, houd ik continu mijn tas in de gaten, gewoon omdat ik bang ben dat hij er straks niet meer ligt.

Als ik in de bus zit, moet ik altijd drie keer kijken of mijn portemonnaie nog wel in mijn tas zit. Ahaa, daar istie. Zit mijn buskaart er dan nog wel in, ja die zit er nog in. Mijn id kaart dan? Ja ook. En zo ga ik alle pasjes bij langs, drie keer. Verschrikkelijk, want ze vallen er heus niet zomaar uit.

Zit ik in de schoolkantine en voel ik dat er een paar ogen op mij gericht zijn, dan begin ik te huiveren. Roddelen ze over mij? *tikt vriendin aan* roddelen ze over mij? Wie? Ja zij! Nee toch? Wel een lelijk shirtje he, die rode. Herhaal: roddelen ze over mij? Vast wel, ik doe het nu ook over hen.

Wat je aan jouw druk-probleem kan doen, ik noem het maar even zo, wees blij met je zelf, wees blij dat je op een terrasje zit. Wees blij dat je leeft. Probeer de piekermomenten te bewaren voor verveelmomenten en verwerk zo al je psychische problemen. Een flinke huilbui bij een persoon die je vertrouwd, bij mij mijn moeder, doet ook al gauw wonderen.

Succes (y)

ik ben altijd bezig met andere dingen dan met mezelf op zo'n moment: zouden ze het wel leuk vinden? zou ik het wel goed doen? wat als ik nu dit zeg? dan zeggen zij vast dat. wat als er nu dit...wat als er nu dat...? om gek van te worden dus. tsja, wat doe je er aan. geen flauw idee. gewoon oefenen met jezelf. durf een keer te genieten.

dat heb ik ook, wauw ben ik dus níet de enige :o

Bedankt voor de reacties :)
Het stomme is ook dat ik me nooit echt druk maak om dingen die écht fout gaan. Zo'n erg leven heb ik helemaal niet. Het is nu bijvoorbeeld vakantie en ik maak me al weer helemaal druk over volgend schooljaar. En meestal achteraf blijkt alles altijd mee te vallen. Dan denk ik: heb ik me dáar nou zo druk over gemaakt? Ik wilde dat ik gewoon alles los kon laten...

zoals iemand anders in dit topic zegt.... altijd een aantal keer controleren of je alles nog bij je hebt e.d. heb ik ook erg.
Maar zoals jij, ts, heb ik het gelukkig niet! Ik kan de laatste tijd juist prima genieten maak me niet/nauwelijks druk om dingen.

Sommige tips die hier gegeven zijn vind ik trouwens erg goed (y)
Ik wou nog aan je vragen, zijn er ook redenen waarom je van die 'doemscenario's' bedenkt. Je denkt bijv. dat ze over je roddelen? Hebben ze daar dan een 'goede' reden voor, ofwel, heb je iets gedaan wat je van jezelf erg vond? Of ben je gewoon erg onzeker over jezelf? Waar komt het vandaan dat ze zo denkt? Misschien is dat een mogelijk begin om erachter te komen hoe je er vanaf komt?

^^ sorry voor de wazige post ;)

xxx fantome

Ik denk dat ik gewoon wel onzeker ben. Eigenlijk heb ik nu best veel zelfvertrouwen en ik ben gewoon tevreden met mezelf. Maar ik ben een beetje het vertrouwen in mensen verloren omdat ik best vaak in mijn leven heb meegemaakt dat mensen mij lieten vallen. Nu heb ik gewoon hele goede vrienden die ik kan vertrouwen maar dat lukt me niet goed. Het is gewoon iets van vroeger dat nog in me zit ofzo. Ik heb niet zo veel vertrouwen in dingen&in het leven. Ik zie alles best negatief in, zelfs als het gewoon lekker loopt in mijn leven.

Dan heb je wel een aparte sig :rolleyes:

Ik maak me ook veel te druk om alles. De kleinste dingen. Kweet nog nie wak dr tegen kan doen.

*Ik maak me overal druk over*

Ik ook...

Een vriendin van mij heeft dit ook een beetje. Misschien niet zo erg als jij, maar wel dat ze aldoor angstig is dat er iets gaat gebeuren met haarzelf of iemand waar ze veel om geeft. Ze is een tijdje terug naar een psycholoog gegaan om er daarmee over te praten en dit heeft haar heel veel geholpen, dus misschien is het ook een tip voor jou?

Sterkte ermee..

Ik heb daar ook wel eens last van. Vooral in die periodes waarin alles tegenzit. Maar meestal kom ik dan in een fase waarin ik het op een rijtje zet, het accepteer en vervolgens die gedachtes gewoon negeer (d.w.z. ze wel heb maar er vervolgens niets mee doe, er afstand van neem, er schijt aan heb dat het allemaal fout gaat). Vaak merk ik dan niet eens meer wanneer zo'n periode voorbij is.

dus als ik het goed begrijp heb je wel genoeg vertrouwen in jezelf alleen een stuk minder vertrouwen in alles wat jij niet zelf in de hand hebt?

Praat erover met diegeen met wie je op het terrasje zit. Vrienden moet je kunnen vertrouwen, en op dat moment zijn zij degenen die je er af kunnen praten.

Doe het maar vaak genoeg en je maakt je vanzelf niet druk meer.

Probeer je te ontspannen...Als je bvb in je bed ligt, probeer je op je ademhaling te concentreren ofzo. Dan ben je daar zo druk mee bezig dat je niet over andere dingen kunt piekeren ;)

En als je overdag van die rampscenario's aan het bedenken bent, moet je eens tegen jezelf zeggen dat je er op dat moment toch niets aan kunt doen. De kans dat die dingen gebeuren is trouwens héél klein. Maar moest er nu bvb wel iemand ernstig ziek zijn wanneer je terugkeert van vakantie, dan zie je op het moment zelf wel wat je kunt doen en hoe je kunt reageren. Het helpt niet om er al op voorhand over zitten piekeren!

Als ik over iets 'stoms' zit te piekeren, herhaal ik dat ook steeds tegen mezelf dat het nutteloos is om daar op voorhand al over te piekeren...

Dat bedoel ik precies ja. Ik heb geleerd om mezelf te accepteren&leuk te vinden,ongeacht wat anderen van me vinden. Maar ik ben er nog steeds van overtuigd dat anderen dit niet vinden, omdat ik gewoon vaak gekwetst ben in mijn leven. Ik kan ook niet zo goed een vriendje hebben, omdat ik er altijd van overtuigd blijf dat hij me eigenlijk niet leuk vind&het uit gaat maken, hoevaak hij ook laat merken dat hij van me houdt. Ik weet dat het dom is, maar ik blijf me druk maken. Ik heb gewoon geen rust van binnen..

om met dit voorbeeld verder te gaan.
zeg jij tegen je vriendje dat hij leuk is als je dit niet vind.
dat zijn haar leuk zit als je dit niet vind?
dat hij leuke kleren aan heeft als hij dit niet vind?
lach jij om zijn grapjes als ze niet grappig zijn?
waarom denk je dat hij jou zou prijzen als hij het niet meent?

Tja, daar heb je eigenlijk helemaal gelijk in... :bloos:

goh, wat herken ik mezelf tog weer lekker hierin.. ik maak me ook echt 24 uur per dag zorgen over vanalles en nog wat... dat ik niet genoeg vrienden heb, dat ik een kutleven denk te hebben, dat mn vriendje op dat moment lol aan het hebben is met een leuk meisje, wat anderen van mij denken... en ga zo nog maar ff door. Mijn hersens maken echt overuren! Vooral nu in de vakantietijd, nu ik geen afleiding heb door me op school te richten... kan ook echt nergens van genieten, telkens spoken er allerlei dingen door me hoofd,vooral over hoe anderen mensen over me denken.. ik zie ook echt alles negatief in.. maar wat je er tegen doet? sja, ikga binnenkort met iemand praten, want het begint er op te lijken dat ik aan een depressie lijdt ofzo, en geloof er wel in dat zo iemand me kan helpen, kom er zelf echt niet meer uit.. dus dat zou voor jou mss ook een tip kunnen zijn.

sterkte ermee!

Liefsss

Let go..

Je moet proberen op te houden alles in je leven te controleren en het je meer te laten overkomen. Alles wat er kan gebeuren ligt buiten jouw handen en daarom is het onzinnig om je ermee bezig te houden.

Ik herken het wel, maar ik heb er al een paar jaar geen last meer van. Ik had nog weleens vlagen maar de laatste was ook alweer een jaar geleden.

Het beste wat je daarmee kan doen is je irrationele gedachten uitdagen door middel van monologen met jezelf op papier.

Schrijf een irrationele gedachte op en zet er iets puur logisch onder. Daag die weer uit met een irrationele gedachte. Zo kan je bezig blijven inderdaad, maar uiteindelijk werkt het, doordat je alles in twijfel trekt en zult kiezen voor de meest logische gedachte. Maar dat heeft wel z'n tijd nodig.

Ik ken het wel. :o