Ooit gedacht dat..
 

Heb je ooit gedacht, toen het uit was dat je nooit meer verliefd zou kunnen worden. Zo ja wat voelde je precies?

Dan voel je dat je nooit meer verlieft kan worden. :| (nooit last van gehad btw)

Mjah, je vraagt of je het al gevoeld hebt en wat je dan voelt :D
Enjah, al eens meegemaakt.
Ik had na een maand een half een nieuwe...

Toen ik in mijn eerste relatie zat kon ik me niet voorstellen dat ik ooit nog zoiets voor een ander zou kunnen voelen. Verschrikkelijk naief natuurlijk, maarja wat wil je ook als je voor het eerst verliefd bent?

Toen onze relatie tegen het einde begon te lopen, besefte ik wel degelijk dat dat gevoel minder kon worden of zelfs over kon gaan en dus leek het me logisch dat je die gevoelens ook wel weer voor een ander zou kunnen krijgen. Dus toen onze relatie eenmaal uit was, was ik realistisch genoeg om te beseffen dat ik deze relatie dan maar als een mooie leerervaring moest zien voor een volgende.

En inmiddels is voor mij meer dan ooit bewezen dat je zeker diezelfde gevoelens voor een ander kunt gaan ervaren, en dat zelfs nog op een hoger niveau :)

En natuurlijk, als je logisch nadenkt weet je ook wel dat je op gegeven moment over je ex heen bent en weer verliefd op een ander kunt worden. Maar het gevoel dat je denkt dat dat onmogelijk is, kent iedereen wel denk ik, zeker na je eerste echte relatie.

Nee want ik dacht van er zijn nog zat jongens :)

Dacht ik wel ja, todat ik bedacht dat als hij bij me hoorde, hij wel terug zou komen. En zo niet, dan liep er blijkbaar iemand rond die nog beter bij me paste...

En gelijk had ik, hij is inderdaad beter voor mij :D

Dat komt echt allemaal uiteindelijk weer... (y)

ik roep nog steeds dat ik nooit meer een vent wil. zo hard heeft het er dus ingehakt:) maar het komt vast ooit wel weer terug. zo'n beeindigde relatie gaf mij toch een hardere knauw dan verwact..

nee, want ik ben sowieso geen negatieve denker :)

kan sowiezo nie verliefd worden

Nee, dat zou een vreemde gedachte zijn aangezien de mens een natuurlijk aanleg heeft om wel verliefd te worden.

Nee, maar wel afgevraagd wanneer ik eindelijk weer verliefd word, want daar heb ik best wel zin in :D

Ja, maar dat is meer een gevoel dat je op dat moment hebt omdat je je zo ontzettend klote voelt. Diep in je hart weet je namelijk dat je heus wel weer verliefd word.

Ik heb wel een keer zoiets gehad toen ik een vriendin aan het troosten was. Zij was er die dag achtergekomen dat haar vriend na 1,5 jaar was vreemdgegaan.
Toen ik haar zo verschrikkelijk verdrietig zag, dacht ik: ik wil nooit meer een vriendje want ik wil dit niet meemaken!

(heb nu overigens sinds een week een vriendje dus...:) )

Mja over het algemeen ben ik niet zo uberemotioneel maar toen het uitging heb ik een week lang alleen maar zitten janken en had ik het idee dat de wereld verging en dat er niemand anders was
Beetje naief enzo maarja

Ik ben er nog steeds van overtuigd dat ik nooit meer zo verliefd zal worden. :bloos:
Misschien word ik wel weer verliefd op een andere jongen, maar ik weet zeker dat hij nooit zo perfect is als mijn ex, en dat het nooit meer zo fijn zal zijn als het met hem was.
En die gedachte maakt me dan weer erg verdrietig...

Het zal nooit hetzelfde zijn als wat je had, maar dat is alleen maar goed, want zo blijft het een uniek iets en speciaal en kun je met een ander weer iets heel anders speciaals en unieks opbouwen. Want als het zo perfect was, dan was het ook niet uit gegaan :)

Nee, daar geloof ik niet in.

Ik dacht idd ook dat ik nooit meer zoiets voor iemand zou kunnen voelen, maar dat was inderdaad erg naïef.

Gewoon onzin natuurlijk :)

dit is lief :)

Absoluut, ik dacht dat hij de enige was waar ik ooit van kon houden en dat na dit gedoe nooit meer iemand zou kunnen vertrouwen. lekker onzin dus, maar op dat moment is álles dramatisch!

Weleens gehad.. ben er echt maaaaanden kapot en ziek van geweest. Dood wou ik, omdat ik dacht dat ik niet zonder hem zou kunnen leven. Allerlei rare dingen die ik in mijn hoofd heb gehaald.

Je weet heel goed dat het allemaal weer goed komt, als je het maar de tijd geeft. Maar op dat moment wil je het niet geloven, op dat moment voel je alleen het verdriet.

Door veel tijd in mezelf te stoppen, door dingen te doen die ik echt zelf leuk vond om te doen, heb ik mezelf gelukkig weer terug gevonden.

Misschien dat het ook een beetje leeftijdsgebonden is. Ik sta, nu ik wat ouder ben, een stuk steviger in me schoenen en zulke dingen weerhouden me er niet van om te genieten van het leven.

Ja... De eerste tijd nadat het uit was. Maar ook nu heb dat idee een beetje. Ben (al) 1,5 jaar vrijgezel en heb in de tussentijd ook helemaal niks uitzicht gehad op iets nieuws. Ben ook niet echt verliefd geworden; ja misschien een paar dagen iets meer aan 1 persoon gedacht. Maar echt verliefd....zou t nog kunnen?

Nee nooit,
meestal maakte ik het juist uit omdat ik een ander leuker vond.

Mnee niet echt, ben er binnen 120 minuten overheen...:P

Ja, dat had ik de eerste keer dat ik verliefd was. Dat was ook meteen heel erg intensief/heftig (bij gebrek aan een beter woord), en toen had ik echt het idee dat ik nooit meer zoiets voor iemand zou kunnen voelen.

Precies zo (dat intense) heb ik (tot nu toe) niet nog een keer mee gemaakt. Wel weer heel erg verliefd geweest, maar niet meer zoals toen. Maar ik denk dat dat gewoon komt omdat het toen de eerste keer was dat ik verliefd was, is toch op de een of andere manier anders.

Ik dacht dat ik juist wel weer heel makkelijk verliefd zou worden, omdat ik tijdens de relatie wel heel vaak en makkelijk gevoelens had voor anderen. Ik denk dat dit komt doordat het toen veilig was. Nu sluit ik mezelf af voor nieuwe verliefdheden of ik kap betekenisvolle contacten af. Ik kan het niet aan om weer helemaal het gevoel te hebben dat je overgeleverd bent aan je eigen gevoelens, verlangens en hartstochten want dan maak je jezelf echt zo kwetsbaar en afhankelijk dat ik persoonlijk er niet meer door kan functioneren. Ik ervaar soms nog wel amoureuze gevoelens, maar niet meer op zo'n manier dat ik heel mijn ziel en zaligheid daarin leg. (Hoe melodramatisch (n))

Gewoon zelfbescherming dus, maar het is wel fijn dat je je verliefdheid zelf enigszins onder controle kunt houden, aangezien het toch voornamelijk illusionair van aard is. Verliefdheid is een mooie drug, maar je moet er wel tegen bestand zijn denk ik. Wil ik mezelf er weer aan over kunnen geven dan moet er wel een heel bijzonder persoon op m'n pad komen of zo.

Bahbah, ik denk nu totaal NIET aan andere liefdes. Ik wil pas weer een ander als ik met mijn 3de leven bezig ben

Ik had zoiets wel eerst in het begin. Maar op zekeren tijd had ik zoiets van..'Er zijn genoeg meiden.'

dat voelde ik niet..misschien kwam het doordat onze relatie stuk is gegaan toen er al 3 maanden niets meer inzat dan ruzie en misverstanden en dat soort dingen.

niet dat ik meteen achter de andere jongens aanzat hoor, maar gewoon even fijn alleen.

Ja, mijn eerste liefde was zo heftis qua verliefdheid ( ik weet nog dat ik in het eerste half jaar iedere keer moest huilen als ik afscheid van hem nam) dat ik dacht dat het nooit meer te evenaren viel en het alleen maa rminder kon worden.

Nu klopt dit ook. Mijn verliefdheid is stukken minder heftig, maar het is niet vervelend. Het geeft een gevoel van controle wat je ook nodig hebt om niet jezelf al teveel te verliezen. Iedere verliefdheid is uniek, weet ik nu. En mijn hormoontjes werken gelukkig nog goed :)

En zag je hem dan iedere dag, of 1 keer in de zoveel tijd? :eek:

Hmm das wel heftig ja, maar wat vond hij daar dan van!?
nou ben ik zelf een meisje, maar ik zou toch wel een beetje de bibbers krijgen van iemand die steeds huilt als ik wegga enzo.

Bij de een zijn er wat meer eisen verbonden aan de "mogelijkheid tot verliefdheid" dan bij de ander. Maakt het er ook niet makkelijk op. Als je weet dat je erg selectief bent dan kan ik me goed voorstellen dat je denkt dat de kans erg klein is dat het je nog eens overkomt.

Ja, dat gevoel heb ik erg lang gehad. Ook omdat ik erg veel eisen stel aan iemand. En ik gewoon sowieso niet erg snel iemand 'leuk' vind en dus eventueel verliefd zou kunnen worden.
Maar, nu heb ik weer iemand op het oog, dus er is een kans dat er weer een verliefdheid ontstaat. Ik hoop het, want verliefd zijn is leuk (y)