Gisteren een goed gesprek gehad met mijn moeder
Gisteren een goed gesprek gehad met mijn moeder, we hadden het over haar nieuwe relatie met Paul. Ik zat boven op zolder waar ik wat gitaar speelde. Mijn moeder kwam binnen en plofte op de rand van mijn bed, slaakte een voldane zucht en liet zich achter over hangen. Ik speelde mijn nummer rustig af en het was eindelijk dat deuntje waar naar ik op zoek was. “Deze klinkt veel voller en vrolijker.” Het was de laatste nacht dat ik thuis sliep. Rustig begonnen we te praten over Paul en haar relatiebureau en later over mij.
Het gaat goed. Ze zijn aan elkaar gewaagd. Praten echt. Haar opvattingen getest aan die van hem. Zijn sterke punten leren haar. Zijn zwakke punten ziet zij. En andersom hetzelfde.
Het verleden onthult, pijn uitgesproken, niet herhaalt. Op weg naar een nieuw paar. .
Later kwamen we op het relatie bureau omdat mijn moeder vertelde dat ze het er druk mee had. Ze heeft daarnaast namelijk ook nog een parttime baan.
Mijn moeder krijgt mensen die zich willen inschrijven maar die ze moet weigeren. Dit komt omdat ze “niet te bemiddelen” zijn. Dit zijn mensen met verschillende soorten beperkingen die op zoek zijn naar een relatie. Veelal mannen met ADHD. Ook wel met een verstandelijke beperking en een vrouw die spastisch is en in een rolstoel zit. Mijn moeder noemt de Ergon, om een beeld te schetsen omdat dat de grootste groep is. Nou vroegen we ons in eerste instantie af of er vrouwen waren die een vergelijkbare aandoening hebben en ook verlangen naar een relatie. Of die te vinden zijn of dat daar iets voor te regelen is, wordt dan de opdracht.
Mijn moeder ervaart aan den lijve hoe veel cultuurverschillen er in Brabant zijn. Moslims, jong oud, rijk arm. Mensen “Matchen” is eigenlijk minder moeilijk dan het lijkt. Omdat de verschillen zo groot kunnen zijn. Blijven er altijd maar een paar opties open die te proberen zijn, (niet dat rijk en arm niet te verenigen zijn). Mijn moeder praat eerst op twee afspraken met de klant en daarna worden er pas dates afgesproken. Zo ziet ze eerst wat voor iemand het betreft daarna mailt mijn moeder het telefoon nummer en wordt er daarna wel of niet afgesproken. Mijn moeder ziet dat mensen die bij haar een aantal dates krijgen, dingen leren. En dus relaties beter leren hanteren. Misschien is het dus ook mogelijk om dit te leren aan de klanten die “niet te bemiddelen” zijn, en is dat de eerste stap. Huisje boompje beestje staat bij veel rehabiliterende mannen hoog op de lijst en dat beestje blijft dus vaak uit.
Mijn moeder doet wel wat ze kan, zo plaatste ze bijvoorbeeld een advertentie voor een 68 jarige vrouw. Mijn moeder heeft een heel back-upbestand met mensen die of te moeilijk te bemiddelen zijn voor een contract. Of het zijn mensen die het geld niet kunnen missen of het simpelweg te duur vonden “daar moet ik het van hebben” zegt ze, daar “matched” ze veel mee.
|
