Partner gaat iets drinken met een ander
 

Stel je eens voor, deze (uiteraard fictieve ;)) situatie:

Je partner krijgt een mailtje van iemand die hij/zij een paar keer heeft gezien, met daarin de vraag of hij/zij een keer met diegene uit zou willen gaan. Je partner antwoordt natuurlijk dat hij/zij al bezet is, en de ander zegt daarop dat die het gewoon vriendschappelijk bedoelt (geen date dus, maar "beter leren kennen").

Wat zouden jullie ervan vinden als je partner besluit op de uitnodiging in te gaan? Zouden jullie er gerust op zijn? :o

mijn ex ging met een meisje mee winkelen van zijn school onder het motto beter leren kennen
ondertussen lag hij snachts met haar te smsen en had hij haar al veel vaker gezien terwijl hij zei haar niet te kennen

ik zou dus echt moeite hebben om zoiets te vertrouwen...

totaal geen moeite mee

Tja, je kan je partner moeilijk aan de lijn leggen. Ik zou er waarschijnlijk meer mee zitten dan ik laat merken, maar aangezien er wel enig vertrouwen moet zijn, zal ik me er zo weinig mogelijk van proberen aan te trekken... En misschien zelf ook een leuke 'date' vinden :evil:

:D ik ook

Ik ben er niet gerust op.. Ben redelijk bezorgd over dergelijke dingen..

geen probleem,

en als dat wel zo is vind ik dat een teken van het laken van vertrouwen in de relatie

Ik zou er toch niet al te gerust op zijn en ben het dus niet met Warsocket eens, simpelweg omdat ik zelf natuurlijk ook wel snap dat een man meer zoekt achter vriendschap.

Ik vertrouw mijn vriend, dus als hij dat wilt moet hij dat vooral doen. Vanwege ervaringen die ik heb opgedaan uit mijn vorige relatie zou ik me er stiekem toch niet helemaal lekker bij voelen en dat zal ik hem ook wel aangeven. Toch zou ik echt niet zeggen dat ik dat niet wil. Ik laat hem lekker z'n gang gaan en ik hoor wel hoe hij het vond. Ik weet toch dat hij bij mij weer in bed kruipt en om mij geeft en mij mooi vindt.

Ik zou hem dus vooral veel plezier wensen :) En misschien een sms sturen als hij met haar wat aan het drinken is :) :o :bloos:. En mocht ik haar een keer zien ofzo zou ik waarschijnlijk wel even duidelijk laten merken dat ie van mij is en bij mij hoort.

Mh. Dat is nou typisch iets dat die van mij zou doen zonder er ook maar iets achter te zoeken, om vervolgens niet helemaal te begrijpen waar ik nou jaloers van wordt :D
Maar goed, ik zou er dus op zich, in theorie, geen moeite mee hebben. Zou het wel prettiger vinden als het een iets vriendschappelijkere context was - zo'n mailtje om een keer uit te gaan e.d., dat klinkt mij toch als een verkapte versierpoging in de oren, of er nou achteraf gezegd wordt dat het vriendschappelijk bedoeld is, of niet. Maar goed, ik ben dan ook een jaloerse doos :o

Ik zou echt stront jaloers worden! Dat klinkt dus wel meer als een versierpoging. Maar ik zou wel zeggen dat ie mag gaan, maar stiekem hoop ik dan dat ie niet gaat of dat het een kut avond wordt. :o :bloos:

Dat ie maar veel plezier heeft.


Als iemand sociaal is en helemaal met meisjes is het mijn vriend wel, zou ik dan bij alles wat ieafsprekt met meisjes jaloers en onzeker moeten worden? Lijkt me niet erg gezond.

Zou ik helemaal niet leuk vinden. Ook niet omdat ik weet dat als ik hetzelfde bij hem zou doen, hij het ook niet tof vindt...

Ik weet niet of ik het zal goedkeuren, maar tegenhouden kun je toch niet :o *jaloers*

:P

Geen problemen mee, maar ik pak hem wel terug. :p

En als ik er wel problemen mee heb dan zal ik dit vrijwel niet laten blijken, en krijgt hij het naderhand alsnog terug. :bloos:

Ik doe dat zelf ook, dus in theorie zou hij dan ook mogen, maar liever niet. :p

niet alle mannen zijn zoals jij

edit: en ook al zoek ie er meer achter, je vriendin heeft ook hersens (hoop ik voor je iig) en da tis degene die je moet vertrouwen

als hij wil zoenen ofzo en je vriendin niet, dan gebeurt er ook niks

het kan vaak goed gaan. Maar als je een relatie met iemand hebt ... tja, dan ga je toch wel verkeerde dingen denken. In dit geval zou ik het niet pikken. Het begint altijd bij wat drinken toch :D

Ik zou het absoluut niet leuk vinden en hem dat ook zeggen. Niet dat ik hem niet vertrouw, maar een andere meid hoeft mijn vriend niet proberen te versieren. Daarbij kunnen gevoelens raar werken en kan hij echt wel wat voor zo'n meisje gaan voelen als zij maar genoeg dr best doet. Dat hoeft niet eens te betekenen dat je echt verliefd bent, maar zo kan het wel voelen :nono:

Ik spreek ook niet met andere jongens af: bewust omdat ik ook niet zou willen dat mn vriend het zou doen. Als hij het dan een keer wel doet, dan ga ik hem ook "terugpakken" ja :evil: Genoeg kandidaten die mij nog eens willen "meeten"

'tuurlijk zou ik er gerust op zijn. Mocht dat meisje dan toch proberen om m'n vriend te zoenen of wat dan ook (want een onbekend meisje vertrouw ik niet :p) dan laat hij heus wel meteen merken dat hij dat niet wil.

hij gaat zo vaak met andere meisjes iets doen
Ik met andere jongens.

Maar ik zou hem hiervoor wel waarschuwen.
Echter als hij wil, dan gaat hij.
Heb ik weinig over te zeggen.
Zou het wel helemaal niet leuk vinden ;)
Dus niet echt gerust op zijn

Ik zou er iig niet gerust op zijn.

Dit zou ik tegenhouden.

Ik zou doen alsof ik het heel leuk voor hem vind, en er ondertussen toch niet helemaal gerust op zijn :p Maar hem helemaal niet tegenhouden, natuurlijk, want als mij hetzelfde zou overkomen zou ik ook geen vriend willen die me dan tegen zou houden.

Het stoort me veel meer als mijn partner met onbekenden ligt op en af te mailen/msn'en, dan dat ze er ook echt mee afspreekt.

Ongerust? Neen hoor. Ik word van andere dingen ongerust.

Hangt ervan af om wat voor iemand het gaat, wat voor contact ze hebben en op welke manier mijn partner ermee bezig is. Ik ben altijd heel nieuwsgierig, uit interesse, maar soms ook om een beetje te peilen of iets een 'risico' is of hoe ik dingen in moet schatten. Dus ik zou zeker van hem willen weten hoe ze eruit ziet, hoe ze is, of hij toevallig een foto van haar heeft heeft, wat ze willen gaan doen (alleen in dit soort situaties dus, verder onderwerp ik hem niet aan zo'n kruisverhoor als hij met iemand afspreekt hoor ;))

Ik zou hem sowieso wel altijd laten gaan, maar hem er zeker ook wel mijn mening over geven. En als het mij niet aanstaat, zal ik dat ook zeker zeggen en dan is het zijn keuze wat hij daar verder mee doet.

Het hangt dus geheel van de situatie af hoe ik daarop zou reageren. Als ik aan hem merk dat hij het contact echt leuk vindt en ik weet dat hij haar wel leuk en aantrekkelijk zou vinden, zou ik daar best wel jaloers op kunnen zijn en er een probleem van kunnen maken. Maar dan nog laat ik aan hem de keuze wat hij daarmee doet. En als het echt puur vriendschappelijk is, heb ik er totaal geen moeite mee, zou ook niet zo goed zijn in een relatie denk ik :)

Dat je je er niet prettig bij voelt, betekend echt niet gelijk dat je dus maar geen vertrouwen in je partner hebt. Als dat het enige is waarop je vertrouwen gebaseerd zou zijn, zou het ook niet zo veel voorstellen naar mijn idee. Je zou het inmmers gelijk 'weggooien' of niet meer mee laten tellen op het moment dat jij je ergens niet prettig bij voelt.

Het gaat in dit soort situaties om veel meer dan het vertrouwen hebben in je partner. Ik denk dat het voor een deel ook onzekerheid over jezelf is, de angst dat je partner bij die ander wellicht dingen ziet dat jij bij jezelf mist. Waardoor je je heel onzeker kunt gaan voelen. Of gewoon het simpele feit dat HIJ nu met een ANDER leuke dingen aan het doen is, en niet met jou, zeker als je weet dat die ander een bepaalde interesse in jouw partner heeft. En als je iemand niet kent, weet je ook niet hoe je die persoon in moet schatten en dus wat je kunt verwachten. In feite zijn dit dingen die je je natuurlijk bij iedereen af kunt gaan vragen met wie hij contact heeft, maar in dit geval is het al veel persoonlijker en staat het dichterbij en kan het je dus sneller een rotgevoel geven.

Eigenlijk zijn het dus vrij egoïstische redenen die jou een rotgevoel kunnen geven, maar dat is wel een denkwijze die versterkt wordt op het moment dat jij je heel erg hebt gehecht aan een ander en die persoon als het ware helemaal voor jezelf wil houden. En daar ga je dan dus ook voor, wat je een andere manier van redeneren kan geven.

En hier zit de fout in de logica, je kan iemand niet helemaal voor jezelf houden. Zoiets heet ontvoeren.

En is het een vrij egoïstische reden dat je de gevoelens van je partner dus niet meer mee kan nemen in je beredenering. Waardoor je dus verminderde mate in staat ben goed met de situatie om te gaan. Wat je dus zoals bovengenoemd ook meldt als "zijn probleem".

Een relatie is geven en nemen, en om een goed spreekwoord te gebruiken.

Je doet een ander niet aan wat je zelf ook niet wil.

Dus als je zelf met mensen omgaat, mag je anderen dat ook niet verbieden. Je gaat er in een relatie vanuit dat je je partner kan vertrouwen. Kan je dit niet dan is het wijs hier over te spreken. En inderdaad je emoties te uiten over het feit dat JIJ je niet prettig voelt dat de ander met iemand afspreekt. Het is immers niet zijn probleem, maar jou probleem. En daar kan je best samen uit komen. Je moet alleen nooit verwachten dat de ander het zomaar even voor je gaat oplossen, zeker niet als er nog niet gebleken is dat je de ander niet kan vertrouwen. En hij dus in zijn recht staat niet door jou gevoelens beschuldigd te worden.

Ik heb nergens iets gezegd over het verbieden van contact met anderen. Dat zou idd absurd zijn om te doen, omdat bijna alle dagelijkse dingen draaien om contact met anderen.

Met in de situatie die hier gesteld werd, ging het om een veel specifiekere soort van contact, namelijk met iemand waarvan bekend is dat die een bepaalde interessse in jou heeft. En dat zorgt er voor dat zo'n contact een heel andere lading met zich meedraagt, wat bepaalde reacties bij je los kan maken.

Zeker dus in het geval dat iemand dezelfde interesse in jouw partner heeft dan jijzelf. Dan ontstaat er een soort concurrentie, iets wat bijvoorbeeld ook in het bedrijfsleven voor komt als bepaalde mensen hetzelfde van iemand willen. En zo werkt dat ook in een relatie, op dat vlak zou je iemand het liefste voor jezelf willen houden, ookal is dat een egoïstische keuze. En het idee dat iemand hetzelfde van jouw partner wil als jijzelf, kan door nog heel veel andere factoren soms best als bedreigend worden ervaren, ookal kun je de ander daar nog zo in vertrouwen.

Geen problemen mee, ik vertrouw hem.

Afhankelijk van de jongen in kwestie zou ik het erg/minder erg vinden.
En ik zou haar sowieso laten gaan omdat ik niet bepaal wat zij wil doen en ik zelf ook vrij wil worden gelaten.

Je bent toch gek als je iemand die het je ondragelijk maakt in de relatie gaat lopen prijzen om dat hij/zij het zo goed doet?

Tuurlijk is dat zo. Maar dat neemt niet het feit weg dat je concurrentie kunt ervaren. En als je steeds meer dingen als concurrentie gaat zien of als er daadwerkelijk steeds meer concurrentie komt, kan dat voor een negatieve sfeer zorgen.

En door wie of wat die sfeer dan veroorzaakt wordt maakt nog niet eens zo heel veel uit. Alleen al het feit dat die er is, zorgt er voor dat er zich ook een probleem ontwikkeld. En daar moet dan wat aan gedaan gaan worden.

Eens!

:)

wat?

Nou gewoon. Een goedaardige glimlach van je lieftallige vriendinnetje. Die ken je vast wel ;)

..oh Oké! :)

En dan jij maar roepen dat ik altijd het laatste woord wil hebben :p

hehe waar doet me dit toch aan denken :)

:D

En nu overal weer een beetje ontopic voordat iedereen ons hier mega-irritant vindt? :o

hehe is goed :o :D *houdt mond vanaf nu* :|

Dat hoop je dan.

Ja, daar vertrouw ik mijn vriend in, en andersom. Ik ontmoet ook wel jongens die ik op internet heb leren kennen, of ga met vrienden uit, dat is gewoon geen probleem.
We hebben zelfs de afspraak dat we vrij zijn in wat we met wie doen, zolang we er eerlijk over zijn, alleen heeft tot nu toe nog geen van ons beide de neigeing gevoeld om iets met een ander aan te leggen.

Boeie, als hij haar leuker vindt dan mij begint hij uiteindelijk toch wel iets met haar.

Jahoor, waarom niet?:)

Ik zou het iig niet leuk vinden. Mijn vriendin heeft genoeg vrienden waar ze vaak genoeg mee omgaat en het zou debiel zijn als ik dat goed zou vinden. Ik vind het allang leuk, want ze heeft gewoon leuke vriendschappelijke contacten. Het is anders als iemand haar probeert te versieren, dan kan ik serieus echt pislink worden. Zeker omdat ik weet hoe veel jongens nadenken.

Heel toevallig is het afgelopen week voorgevallen, iemand van msn smste haar of ze misschien zin had om met hem naar de bioscoop en uit eten te gaan. Toen heeft ze dus gezegd dat ze dat niet deed omdat ze al een vriendje had.

LIEF HE.:):)

Maargoed, ik vind het eigenlijk niet meer dan logisch, zelf maak ik ook bewust geen afspraakjes met meisjes, zeker niet in die zin. Ten eerste omdat ik er geen behoefte aan heb. En ten tweede omdat ik dat vind getuigen van weinig respect tegenover je partner. (omg ik zei partner)

Dusja.

not done...maja das mijn onzekerheid...ik zou wel zelf wat gaan drinken met een oude klasgenoot o.i.d. als ik een relatie zou hebben...ik heb mezelf zover ik weet in de hand...maar dat weet je nooit van een ander...moeilijke situatie...ik zou m niet tegenhouden maar zeker wel die avond zelf mezelf dingen afvragen...

Ik zou het zelfs leuk vinden.


Hij ziet z'n vrienden erg weinig, owv verschillende levensstijlen (hij studeert, zij werken, wonen op andere plaatsen, etc) en ik zou het tof vinden moest hij nieuwe vrienden krijgen...
(nee, geen nieuwe, verkeerd woord. gewoon méér, snappie?)

Het overgrote deel wel, reden genoeg om er niet op gerust te zijn. Verbieden zou ik het niet maar ik zou hdie kerel het wel even duidelijk maken dat hij niks moet proberen mocht ik dat nodig vinden.

Idd.

En verbieden is ook eigenlijk fout. Dat kun je ook niet maken. En als je het wel denkt te kunnen maken, ja dan zit er eigenlijk toch wel iets fout in jullie relatie.

Ik zou het daarentegen wel gewoon zeggen dat ik het niet fijn zou vinden, maar verbieden, nee.

Ik zeg haar gewoon dat ik het niet fijn vind, en ze ziet zelf maar wat ze er mee doet. Ik denk dat ze op dat moment dan ook wel iets heeft van 'dan niet'.