Windstil
 

Ik til het zand omhoog? Ik weet nog niet of ik dat mooi vind. Zandkorrels zijn te klein om te tillen, maar aan de andere kant kunnen ze voor jou natuurlijk heel zwaar zijn.
Ik vind je gedicht niet slecht. Je beeldspraak is goed en je woordgebruik ook, maar toch kan ik niet zeggen dat dit gedicht me enorm aanspreekt. Misschien kun je proberen iets meer stijlfiguren te gaan gebruiken? Verder heb ik eigenlijk niets op dit gedicht aan te merken.

dat had ik nu ook precies. En over de zandkorrels, dat stel ik me voor als een soort van tapijt.

het 'nooit meer stil' in het begin, en het 'windstil' aan het eind voelt voor mij een beetje flauw aan. Misschien is wel wat ik er tegen heb dat het te gepolijst is, dat het allemaal te keurig beschreven is.

Vreemd, maar ik zou het nog wat leger laten zijn, nog wat stiller. Enfin, niet stil, maar leeg... Je beeldspraak is inderdaad niet slecht, hij verbetert sterk doorheen het gedicht. Jammer dat je er de westerns van Sergio Leone bij moest oproepen, niet dat ze cliché zijn, maar als leegte/stiltebeeld zijn ze niet nieuw, Leone gebruikte ze al in de jaren 60... ik vermoed dat je dat beeld nog

Wat ik echt 'leeg' vind, is de volgende vergelijking: "Je bent weg
zoals de woorden die je sprak".

En het feit dat de wind die alles wegblies, dan ook zelf nog eens verdwijnt, als jij het kleed van zand optilt. Mooie beelden :-) over ritme laat ik liever m'n collega's hier aan het woord ;-)

nog wat?

En wat had je gequote?

Verder, bedankt voor het compliment. De leegte die jij voelde was ook bedoelt aangezien diegene over wie het gedicht weg is.

De eerste strofe vind ik helemaal niks, daarna wordt wel steeds beter.

Het vaandel ruist
nooit meer is het stil.
Een blaadje rolt voorbij
-zoals in die westerns-

Na regel 1 zou ik een komma zetten. Verder dacht ik dat er altijd een hele struik langs kwam rollen in die westerns, en niet alleen een blaadje, maar misschien kijk ik naar de verkeerde films :o

je zweeft door thermiek

is origineel (y)

Mooi stukje :)