[VO] Goud en zilver
 

Goud en Zilver

'Ik wens,' zei ze, 'ik wens, ik wens,' herhaalde ze nog een paar keer. 'Ik wens de wereld,' zei het meisje. Ze zat op een troon die was gemaakt van al het zilver dat ze op dat moment bezat. Later zou hij groeien, misschien wel verder dan de hemel. 'Ik wens de wereld, en wel nu!' Haar onderdanen keken haar aan, maar zeiden niets. 'Ik wens de wereld! Nu! Schiet eens op, ik wil de wereld hebben!' Een van de onderdanen aarzelde, stapte toen toch vooruit. 'Het spijt me. Gelooft u mij, het spijt me echt, maar ik kan u de wereld niet geven.' 'Koop de wereld voor mij!' krijste het meisje. Ze was een prinses. Een prinsesje, eigenlijk. De onderdaan stapte weer naar achteren, zijn hoofd was gebogen. De rest van de onderdanen knikten. Ze liepen weg. 'Maar ik wil de wereld!'

Een trap tegen haar bovenbeen, ze moest wakker worden. Geen wensen meer, alleen nog de regen en de kou. Zelfs de wolken waren niet van haar en de wind kon ze niet vangen. Ze had alleen nog een ring die vroeger van haar moeder was. De ring had al lang geen waarde meer. Hij was niet eens gemaakt van goud, maar van zilver met een laagje vernis. Het diamantje was ze kwijtgeraakt. Ze leefde nu op straat, leerde het leven kennen door de zwervers die haar soms gezelschap hielden. Sommigen waren agressie gewend, anderen leefden van drank, maar ze bedoelden het niet kwaad. Ze kwamen haar nu zelfs een ontbijt brengen. Een broodkorst en water uit de sloot. Toch was ze liever alleen. Mensen stellen altijd vragen. Ze willen meer van je weten dan je van jezelf weet.

Ze at niet. Ze liep richting de stadskerk. Ze was niet gelovig, maar stapte toch naar binnen. Kaarsen brandden omdat er net mensen waren langs waren gelopen die de ze hadden aangestoken. Waarschijnlijk om een dierbare te herinneren. De kaars die zij aanstak blies ze gelijk weer uit. Dood is het donker. Licht maakt niet levend. De rook kringelde richting het plafond van de kerk, de hemel in.

Ze ging de kerk weer uit en zwierf verder. Ze dacht na over de droom van afgelopen nacht. Ze was geen prinses, maar ze had wel een naam. Isabelle. Ze hield van de naam die haar moeder haar gegeven had. Isabelle, ze was van zilver, met een laagje goud.

Waar het goud was afgebladderd was nog het zilver. En het zilver blonk.

Ik vind hem mooi!

Ik weet niet, het lijkt alsof je het heel ongedwongen hebt geschreven. Het loopt heel soepel, ik denk dat dat het is, en dat is wel iets dat ik in de andere Vingeroefeningen miste. Alsof je er niet eens over na hebt gedacht, maar gewoon de hele woordsoort "bijvoeglijk naamwoord" schrapte.

Nja, doet er niet toe. Goed gedaan iig, al zou ik wel elk citaat op een nieuwe regel zetten. Is overzichtelijker.

Dankjewel :)
In het begin had ik er nog wel wat moeite mee, gaandeweg ging het beter. (hoewel ik af en toe wel heel erg in de war was) :o

De volgende keer zal ik op die citaten letten, je hebt gelijk. :)

Redelijk laat komt de connectie van de eerste alinea met het rest van het verhaal pas bij me door, maar zoals Roosje zegt, het leest heel lekker weg. Je mist de bijvoeglijke naamwoorden niet, hun absentie valt niet op.

Leuk gedaan inderdaad. Ikzelf heb echt moeten ploeteren om geen bijvoeglijke naamwoorden te gebruiken, maar bij jouw verhaal lijkt het alsof je niks anders gewend bent.

Dit vind ik tot nu toe de beste van de VO's die ik heb gelezen. (nu heb ik ze ook nog niet allemaal gelezen)

Ik vind het een mooi verhaal, een leuk einde ook (Y), en zoals de anderen ook al zeggen; het valt niet eens op de de bijvoegelijke naamwoorden ontbreken

Ik kan weinig anders doen dan me aansluiten bij de bovenstaande reacties. :)

Een puntje: Je gebruikt vooral in de laatste alinea's heel veel standaard zinsconstructies: "ze deed dit" en "ze deed dat" In eerste instantie viel het me niet op, maar toen ik het nog eens doorlas wel, en ik denk dat je daar bij je verdere schrijfcarrière een beetje op moet letten :p

Verder goed gedaan, trouwens, je mist de bijvoegelijk naamwoorden niet eens, en dat is best knap!

Dank, allen.

@ I C U: ja, klopt. Het begon mij ook op te vallen. Soms is het toch wel moeilijk geen bijvoegelijke naamwoorden te gebruiken :) Als ik nog een zinnige ingeving krijg en tijd heb, probeer ik het misschien nog wel een keer, en dan met iets minder 'ze deed dit, ze deed dat'

Verfrissende stijl (t.o.v. je ander verhalen). Mag je vaker doen!

(Maar dat wist je al ;) )