Verhaal: Snotgurken
 

hier het begin van een verhaal... vanmiddag geschreven... Houd het commentaar leuk!!X


Een half jaar geleden werd mi een verhaal voorgelezen, het ging over snotgurken. Snotgurken zijn kleine doorzichtige beestjes, leven in de bomen in het bos. Niet iedereen kan ze zien, als mens ben je een uitzondering als e ze wel ziet, de paarden kunnen ze wel zien. Dat weten de snotgurken en laten ze vaak paarden schrikken.
Het is een koude vrijdagmiddag, ik loop samen met mijn paard Rex naar zijn stal. Ik denk na over wat er net gebeurd is en het gevoel wat ik nu heb. Ik had er nooit zo over nagedacht, en toen gebeurde het. Nog geen tien minuten geleden……
Ik reed samen met Rex door het bos, hij was erg braaf zoals altijd. Ineens begint hij een beetje met zijn staart heen en weer te bewegen en met zijn oren de omgeving te verkennen. Het tempo werd ook ineens een heel stuk hoger, iets wat niets voor Rex is, hoe langer die in het bos kan zijn hoe gelukkiger hij is. Ik voelde dat er iets niet klopte, het rare was dat ik helemaal niets zag, en het weer was ook vrij rustig. Het voelde zo raar, zo niet goed. Rex werd met de meter onrustiger en ik probeerde hem gerust te stellen, ondanks het feit dat ik het zelf allemaal niet vertrouwde. Het werkte niet echt maar ik moest toch iets doen. Opeens zie ik iets bewegen vlak voor mijn ogen. Ik knipper en kijk nog eens, het is weg. Misschien was het een verbeelding, of een blaadje, ik wist het ook niet. Toen zag ik het weer, nu veel duidelijker. Het leek wel een klein mannetje, en het praatte tegen mij. In het begin verstond ik niets van wat het kleine mannetje zei. Maar na een paar verbazingwekkende seconde begreep ik elk woord. Ik kon zelfs terugpraten, in een taal waar ik zelf nog nooit van gehoord had. Hij had het over een invasie, van wat begreep ik niet. Maar de belangrijkste dingen begreep ik wel, ik moest ergens mee helpen, ik weet alleen niet met wat. En zo snel als het mannetje tevoorschijn was gekomen was hij ook weer gegaan. Ik kon niet meer normaal nadenken en het enige wat ik wist was dat ik zo snel mogelijk weer op wilde zijn. Gelukkig was Rex na het vertrek van het mannetje weer helemaal de oude geworden en kon ik een rustig handgalopje inzetten. Na vijf minuten zag ik daar de daken van de stallen al in het mooie bos tevoorschijn komen. Rex zag het ook en ging weer over in stap. Ik reed rustig, maar wel diepnadenkend het terrein op. Ik was zo diep in gedachten verzonken dat ik bijna tegen de muur aan reed. Rianne mijn beste vriendin zag dat en kwam lachend naar me toe gelopen, toen ze mij riep schrok ik zo erg dat ik bijna van Rex af viel. Ze kwam naast me staan en keek me met grote ogen aan. Met enige moeite riep ze angstig: “Wat is er met jullie gebeurd?” Ik was gelukkig al weer wakker geworden en probeerde zo normaal mogelijk te doen en zei op de meest normale manier: “Niets, helemaal niets”, maar aan Rianne te zien geloofde ze niets van wat ik zei. “Maar… maarrr, eeuhmm, je gezicht!”, Zei ze met de tranen in haar ogen. Ik was verbaasd en voelde mijn gezicht en voor het eerst sinds de ontmoeting met het mannetje voelde ik weer iets. Het deed overal pijn en ik werd ook ligt in mijn hoofd, zag sterretjes en ineens was alles zwart…………

word vervolgd!!

Lieve Ilsuuuh
Dolgraag zou ik ''leuk'' commentaar op je stukje geven, maar ik zie mijzelf er niet echt toe instaat.
Ik heb ongeveer een derde van je verhaal gelezen en hier stonden al zoveel dingen in waarop ik níet leuke kritiek zou kunnen geven, dat ik besloot dat het genoeg was. Ik zou me alleen maar meer ergeren en jij zou je gekwetst voelen, iets wat we allebij niet fijn vinden.
Als je het toch op prijs stelt dat ik er de fouten voor je uithaal, roep je maar.
Alsvast een tip: lees je stukje even door voordat je het post. Typfouten er uithalen is een kleine moeite en zorgt ervoor dat je hier een stuk serieuzer genomen wordt. Wordt vervolgd bijvoorbeeld :nono:

Het is al beter dan je vorige stuk, maar toch zitten er nog aardig wat schoonheidsfoutjes in. Zoals Quis al zei is het verstandig om nog het nog even door te lezen voordat je op het forum post, zodat je lezers niet over typfoutjes vallen (die best irritant zijn om te lezen...) of over onnodige werkwoordfouten en dergelijke.
Weer begin je heel veel zinnen met 'ik doe dit' en 'ik doe dat'. Probeer te varieren, dat staat gewoonweg mooier.
Je wisselt ook vaak van tijd, dan weer tegenwoordig, dan weer verleden. Leest ook vervelend. Probeer dat zoveel mogelijk gelijk te houden, is makkelijker voor jezelf en voor anderen.
Maak gebruik van witregels, zodat je verhaal overzichtelijker wordt.

Qua opbouw zou ik het laatste stukje (die beste vriendin die de ik-persoon ziet terugkomen) wat verder uitbreidden, en er dus een apart stuk van maken dmv een witregel.
Trouwens, het stukje dat over het gesprek met het mannetje gaat, zou ik wat verder uitbreidden, misschien toch een dialoog erin zetten. Je kan er ook een apart stuk van maken dmv witregels.
Het is ook niet nodig om zoveel puntjes te gebruiken na die laatste zin, maar goed, dat is slechts mierenneukerij.

En zou je alsjeblieft niet meer om leuk commentaar willen vragen? Het is sowieso een stom iets en op de een of andere manier irriteert het me zeer. Dank u.

Net als de rest wil ik je aanraden je stukje door te lezen voor je het post. Zinnen als: "Ik voelde dat er iets niet klopte, het rare was dat ik helemaal niets zag, en het weer was ook vrij rustig." zou je kunnen verdelen in meerdere zinnen. En voor 'en' komt hier volgens mij geen komma (en voor maar (een paar zinnen later) dan juist weer wel). Je gebruikt de verleden tijd en opeens schrijf je: "Opeens zie ik iets bewegen vlak voor mijn ogen. Ik knipper en kijk nog eens, het is weg." Ik vind dat heel onlogisch. Probeer er inderdaad ook minder een opsomming van te maken.

En idd: zou je alsjeblieft niet meer om leuk commentaar willen vragen? Ik stoor me er ook aan. :o

zeDie laatste zin klopt niet.

Dit stuk is overbodig.

Je moet wel consequent zijn qua tijd. Soms schrijf je in de verleden tijd en soms in de tegenwoordige.

Wat moet ik me voorstellen bij een paard dat met zijn oren de omgeving verkend?

Hier doe je het weer, opeens tegenwoordige tijd.

Dan lijkt me niet dat je het belangrijkste begrepen hebt.

:confused:

Volgens mij kost het doorgaans niet zoveel moeite zo'n zin te roepen.

Sliep je?

Dat zijn zo'n beetje de ergste dingen, er staan wel meer spel- en grammaticale fouten in maar dat is op zich niet het ergste. Dit hele verhaal is gewoon niet interessant. Er zit geen spanning in en het getuigd niet van opvallend schrijftalent of veel fantasie.

Het ergert je.

Plus dat je daar verleden tijd en tegenwoordige tijd in één zin gebruikt. :o

Het kan zijn dat ze het toen al niet wist en nu nog steeds niet. Maar haar inconsequentie qua tijd was me inderdaad al opgevallen.

Pardon.

Het irriteert me schijnt trouwens ook te kunnen. :)

Is het niet:
* IETS irriteert je
* IEMAND ergert je

Contaminatie?

Ik ben vast blond, maar ik zie de contaminatie niet?
En oké, het is vast een van de slechtste zinnen die ik de laatste tijd gevormd heb. Helaas.

Ik erger me eraan.
Iets irriteert me.

LUH-3417

De contaminatie is "je irriteert me" of "iets ergert me". Die contaminatie komt dus van
* Je irriteert je aan iets
* Je ergert je aan iemand.
Deze twee uitdrukkingen worden door elkaar gehaald. Wat LUH-3417 dus ook zegt eigenlijk, alleen hij nog wat preciezer.

hey!!!het spijt me heel erg om dit te moeten zeggen, maar het lezen ervan was niet zo leuk!!!!! niet dat ik supergeweldig ben....maar dit was echt...tja...maja oefening baart kunst tog?!?!! :D

duszz blijf schrijven...... :p

Alleen oefening baart niet per definitie kunst. Natuurlijk, het helpt wel gedeeltelijk, maar dat is niet alles. Iemand zei ooit tegen mij:
Practice makes permanent, not necessarily perfect.
Wie het was weet ik niet meer, maar ik vermoed iemand hier op het forum. (En ja, ik ben te lui om dat na te zoeken.)

Maar goed, doet er niet toe. Ik kan moeilijk anders doen dan me aansluiten bij de kritiek hierboven.
Daarnaast: misschien klinkt dit heel hard, maar het voortdurende gebruik van paardentermen - handgalopje, om maar eens iets te noemen - heb ik mezelf drie jaar geleden afgeleerd. Niet elk verhaal dat je schrijft hoeft over paarden te gaan. Je kunt er dan wel veel over vertellen, dat geloof ik direct, maar dat zegt niet alles. Voor buitenstaanders, mensen die minder over paardrijden weten, is het allemaal niet zo boeiend. Ook komt het - en vergeef me dat ik dit zeg - redelijk onprofessioneel over. Ik wil niet suggereren dat je probeert professioneel te schrijven, want weet ik veel, misschien is dat niet zo. Ik denk alleen dat het beter voor de kwaliteit van je verhalen zou zijn, als je stopte met overal paarden bij te betrekken. In je vorige stukje merkte ik ook al dat je plotseling in je laatste paar zinnen over een paard begon. Dat is niet nodig.

Over dit stukje kan ik geen commentaar geven dat jij leuk vindt. Denk ik althans, want ik weet niet wat jij leuk vindt. Om het maar even kort samen te vatten: ik vind het kut. Sorry.

Probeer eens iets nieuws. Iets zònder paarden, iets waarvan je verwacht dat het meer mensen interesseert. Dit lijkt op iets als "Hé, ik heb een leuk nieuw woord, laat ik er eens een verhaaltje bij vertellen". (Offtopic: Dat snotgurken doet me trouwens asociaal veel denken aan de snotkommers van Roald Dahl. Klinkt alsof je het gejat hebt, maar goed, dat zal vast wel niet zo zijn en ik ben waarschijnlijk goed in meteen het slechtste van mensen denken.) Dit er-bij-vertelde verhaaltje boeide me totaal niet. Wat waarschijnlijk niet alleen door het verhaal zelf komt, maar ook door je stijl. Doe eens gek, probeer eens wat uit en probeer daarnaast ook te leren van je kritiek. Ook veel lezen kan je helpen, kan je doen inzien wat wel en wat niet kan.

Ben ik te bot, vanavond?

Hmja. Naast het commentaar dat hiervoor al is gegeven, vind ik het ook jammer dat je praktisch niks over snotgurken hebt verteld.
Het zijn kleine beestjes, ze zijn onzichtbaar, behalve voor paarden. (Later in je verhaal lijkt er een op een mannetje ipv een beestje, maar goed) Dat verhaal dat de ik-persoon werd voorgelezen was niet zo'n best verhaal als dat het enige is wat ze over snotgurken weet te vertellen.
Waar ik op hoopte, voor ik begonnen was met lezen, was tenminste een mooie beschrijving van snotgurken. Hoe ze eruitzien, hoe klein ze dan wel zijn, hoe ze wonen, waarom ze paarden laten schrikken, waarom paarden ze uberhaupt wel kunnen zien want dat is raar. Dat soort dingen. Oh, en bovenal, waarom ze snotgurken heten.
Nu vertel je alleen maar dat ze klein en onzichtbaar zijn. Dat is zo sumier dat je het misschien maar beter helemaal weg had kunnen laten



Dat was Grim

Komt die eigenlijk nog ooit terug, na z'n ban, of is hij definitief gestopt?

Dat weet ie nog niet.

Dacht ik al, maar ik wist het niet zeker, dus ik ben maar geen namen gaan noemen.

Hier zegt hij van wel.

:nono:


Hier op Letteren is er iemand en die persoon heeft als motto dat mensen die andere mensen op hun typfouten wijzen, tien zweepslagen moeten krijgen voor elke fout die ze zelf maken :)

Ik weet alleen niet direct de naam van degene die dat elke keer zegt... :confused:



[edit] Eye of Sauron natuurlijk :) [/edit]

Ja, en dat vind ik echt gezeik. Maar goed, het is natuurlijk wel erg dom als je mensen verbetert en dan zelf fouten gaat lopen maken.

Ik zeg niet dat hij gelijk heeft met dat gedeelte van die zweepslagen, maar ik ben het zeer zeker eens met het principe dat je niet moet lopen memmen over de schrijffouten van iemand anders als je zelf niks van spelling bakt :)

Maar iemand moet het uiteraard wel doen :)

Want? Ik schrijf slechts commentaar, zij een verhaal, waar ze als het goed is meer aandacht aan heeft besteed dan ik aan mijn snelle stukje kritiek. Correcte spelling in een verhaal lijkt me belangrijker dan in een berichtje met wat commentaar.

Correcte spelling is àltijd belangrijk.
Of, als je het daar niet mee eens bent: In ieder geval lijkt het me logisch dat als je spelling bij iemand anders in een verhaaltje belangrijk vindt, je je eigen grammatica ook belangrijk hoort te vinden, in eender welke context, maar zeker in de situatie waarin je kritiek geeft op andermans dt-fouten.

allebei, is het, geloof ik. :)

prachtig he, hoe ik iedere keer ei en ij, au en ou, c en k omdraai :( :p

Waarom niet? Iemand verbeteren is mijns inziens geen poging om over te komen als een betweter, enkel om iemand in te laten zien dat hij iets fout schrijft. Daarvoor hoef je zelf geen perfecte beheersing van de taal te hebben, toch? Je staat zelf immers ook open voor verbetering.

Ik beweer dan ook niet dat het bij mij niet belangrijk is. Ik maak ook fouten en dat is slordig en jammer, maar het ontneemt mij niet het recht anderen te verbeteren.

Ik heb die naam Snotgurken eerder gehoord...
Volgens mij is dat een zeer kwaadaardige en dus gevaarlijke trollesoort uit de boeken van Rien Poortvliet. Heb je daar die naam vandaan?
Als dat zo is dan zullen ze niet veel sympathie opwekken, want die dingen doden dus voor de lol. Zelfs Tolkien's trollen doen dat niet (zijn ook geen lievertjes, maar die doden alleen als ze honger hebben, of als ze iets waardevols willen hebben, of als iemand ze aanvalt/cq op hun land komt en natuurlijk onder orders van een hogere macht...)
......ik hou al op. Ik weet het, bij mij komt elke post weer op Tolkien uit.........sorry. :p

Review:
Zoals bekend zeg ik niks over spelfouten omdat ik die zelf ook altijd maak.
Ik kan me nog niet echt een mening vormen ben ik bang. Er is namelijk nog niet zoveel gebeurd. Maar dat is goed!!!!
Ik ben nu dermate nieuwsgierig dat ik zeker het vervolg lees, want ik wil natuurlijk weten wat er met haar gezicht is en wat die augurk...pardon snotgurk ;) nou van haar moest.
Hopelijk zijn deze dingen wel een beetje origineel. Ik mag dan niet zwaar tillen aan spelfouten, originaliteit is voor mij zéér belangrijk :D

Het komt mij ook heel bekend voor, dus dat zal dan wel ;)
Verder onderschrijf ik die stelling wel.

Ha ha!

Dit zie ik nou pas....
Ik wordt hier nog beroemd als ik die legendarische zin nog een paar keer zeg :D
Niet gedacht dat dat zo'n impact ging hebben hier..... :cool:

Het idee is origineel ( alleen de snotgurken weet ik niet, maar augurken zal ik niet meer eten met dit woord in mijn hoofd), maar je stijl is niet alles.
Trek je niet al te veel aan van de hier en daar harde commentaren, en probeer de opbouwende kritiek eruit te halen..
Zoals de meesten al zeggen; oefening baart kunst.
Toch moet ik je nageven, op zo'n kort stukje heb ik niet vaak zoveel reacties gezien. ;)

Doe je dat nou expres...? :o

Ik vind btw dat je in een verhaal gewoon normaal Nederlands moet schrijven en dat je mensen daarom dus ook moet wijzen op typ- en spelfouten.

Natuurlijk. ;)
Maar ik mag zoveel spelfouten maken als ik wil, want ik zeg er ook niks over tegen andere mensen.... :D :D :D

"Ik mag zoveel winkels beroven als ik wil, want ik arresteer ook geen mensen die dat doen."

Wel, zolang je niet gepakt wordt.... ;)

ik heb na dta ik het een paar keer gelezen heb ontdekt dat het inderdaad niet zo Super is als het eerst leek...
het idee zal hetzelfd eblijven maar het verhaal moet iets anders en zonder spelfouten en een typfout maken is menselijk hoor!!!!!!!!
ik ga er even opnieuw voor zitten en een vervolg schrijven.... zodra het klaar is zullen jullie de eerste zijn die het mogen zien :p

@eye of sauron heb je een PM

Een typfout is idd menselijk, maar zeker in een verhaal is het wel iets waar je goed op moet letten om het zo min mogelijk voor te laten komen.

En ook in posts op een forum leest het veel makkelijker als je hoofdletters en leestekens gebruikt en zo min mogelijk typ- en spelfouten maakt. :o

Het meeste aan je verhaal is inderdaad al gezegd en ik hoop dat wat ik geleden heb, niet de verbeterde versie was. Als dat wel zo is, dan vereist het nog steeds vrij veel werk. Bovendien heeft Eye of Sauron met zijn uitspraak al vijftig stokslagen op de voetzool verdiend, omdat hij zeurt. Vervolgens voor zijn belachelijke fout, die willens en wetens gemaakt werd, nog eens tweehonderd stokslagen op het achterwerk. Uiteindelijk, zijn smerige excuusje verdient vijfhonderd stokslagen willekeurig verspreid over het lichaam, teneinde we op zevenhonderdenvijftig stokslagen uitkomen. Ik vind dat een mooi getal.

Hmm. It's good to be back.

Zoek je ruzie of zo, aap?
Ik zou jou eens een stokslag op je gezicht verkopen!
Een stokslag of duizend, want dat vind ik pas een mooi getal..
correctie: vindt ik pas een mooi getal :evil:

;)