Want we dansen, daar waar de muziek reeds lang verstorven is
 

Tezamen in de nacht: de waarheid mag het weten.
Hoe dapperdroef wij wachten op het eindende moment.
Nu nog stralend lachen, je mist pas echt als’t went.
Het is pijnlijker te beseffen dan ’t lot gewoon vergeten.

Dus laten wij de liefde, los van aarde, immer gelden.
Hij is voor haar de wereld; zij zijn droomprinses.
Samen zijn ze helden, dat ligt in ’t sprookgegriefde.
‘Hij is haar violist, en zij zijn dichteres.’

Hij schenkt haar wat haar zoekende al eeuwendagen terugbond,
een droom waarvoor ze eerder, zó wanhopig vocht.
De eerste die zich afvroeg zelfs, waarom ze eerder niet bezon.

Want hij dacht welimmer altijd, haar gedichten op ’t plafond,
en besefte dat zij langer al, in hem was uitgezocht:
’t voorbestemde on-einde, is wat de liefde in hen vond.

Door Xineof en mij geschreven, in het holst van de nacht. Of nou ja, meerdere nachten en tevens ons eerste samenwerkingsproject =).

De titel moet zijn:

Halogeen & xineof: 'Want we dansen, daar waar de muziek reeds lang verstorven is.'

:o. Het was trouwens een zware beproeving jongens, Halo is me er eentje!

toch nog wat hoop voor dit gele forum :)

Oh...jeetje. :eek: Jullie mogen echt wel meer gedichten samen schrijven. Zeer goeie rijm die totaal niet geforceerd is. On-einde is leuk gevonden en nog tal van andere dingen (maar nu ben ik gewoon te lui om ze op te sommen :bloos: ) .
Het is taaltechnisch zeer sterk en inhoudelijk ook super. Zeker de combinatie van oude en nieuwe woorden. Normaal gezien knap ik nogal snel af op oude woorden maar hier blijft het gedicht toegankelijk.
Moest ik jullie leeftijd niet weten zou ik er zéker van zijn dat een veel ouder iemand dat geschreven zou hebben.
Niets dan lof dus. :)

Ik kon hier eigenlijk alleen maar om glimlachen toen ik dit las.

Wat ik super vind is 'sprookgegriefde' en vooral dat jullie het niet direct op 'liefde' laten rijmen. En ook de rijm plafond-bezon en bond-vond is leuk, omdat je eerst denkt dat 'plafond' bij 'vond' hoort.

Xin is ook niet voor de poes!

Heerlijk gedicht; het taalgebruik (ik vind er veel in terug), de vorm, de inhoud.
Ja!

Enneh, als ik het nou goed begrijp he, hoe lang danst die liefde al?:D

Trouwens ik dacht dat jullie al wel eerder wat samen hadden geschreven, maar daar heb ik mij dan denk ik in vergist?

‘Hij is haar violist, en zij zijn dichteres.’

<3

Ik vind een paar dingen heel erg mooi gevonden en ik vind hem fijn lopen. En, nou ja, heel leuk om iets van jullie samen te lezen.

BAAAAAAAAAAAAAAAAAAAH :D. Ik snap dat je dat denkt serieus! Maar het gaat niet over ons!

Het is gewoon een sprookjesbeschrijving zegmaar, iets wat we samen bedacht hebben. En in mij danst de liefde wel, dus misschien vandaar de inspiratie :o.

Verder is je reactie lief, je bent een schat ^-^. Maar we hebben niet eerder iets geschreven; dat waren Martien en ik denk ik.

Dank iedereen voor de reacties!

Hahahahahaha die misstap der interpretatie moet mij nou weer overkomen. :o :D. Nouja het getuigt maar weer hoe overtuigend het gedicht over kwam ;) :) .

Ik zou zeggen, schrijft vaker tezamen! (y)

hehehe. Wat Xineof al zei, het heeft natuurlijk veel autobiografische raakvlakken (:P), maar de verbanden zijn op zijn zachtst gezegd ietwat uit elkaar gerukt.

Ik vond ook oneinde en sprookgegriefde fantastische vondsten (van Xin natuurlijk). Verder, de liefde is mij vreemd, dus voor mij was het nogal een lastig onderwerp. (en we hadden het in een avond moeten afschrijven, maar dat ging niet). Volgende keer pakken we wel een filosofisch onderwerp ofzo ^^. Er zit meer in denk ik. Dit is in ieder geval niet het beste van ons kunnen. Als Xineof nog wil natuurlijk.