Overspannen.
 

http://www.reikinet.nl/Overspannen.html

Dat wat op deze site staat vermeld, is er met mij aan de hand. Hoe moeilijk ik het ook vind om het toe te geven, is daar geen twijfel over mogelijk.

Een concrete oorzaak kan ik er niet voor geven. Het zal een combinatie van factoren zijn, maar hoogstwaarschijnlijk speelt het achterlopen op school door mijn ziekte aan het begin van het jaar een grote rol.

Hoe moet ik dit nu oplossen? Hetgeen wat staat op de site (bijv. rust nemen) is geen optie, want dat werken mijn ouders heel erg tegen. Mijn ouders zeggen het te begrijpen, helemaal toen ik het ze liet lezen. Maar mijn ouders zijn ervan overtuigd dat het tegenovergestelde van 'rust nemen' en al het andere wat staat vermeld, het beste is om nu te doen. En het zijn bepaald geen lieverdjes.

Mijn vader heeft iets gezegd in de trant van: 'Vanaf nu wil ik het er niet meer over hebben. Als je er zelf voor hebt gezorgd dat je weer beter bent, dan meld je het maar. Einde verhaal.'
Ik weet echt niet meer wat ik moet.

Dit verhaal zal ook wel erg onsamenhangend en vaag zijn, maar helder denken is er momenteel niet bij.
Als er iemand is die wel wijs uit mijn verhaal kan worden, dan hoor ik het graag, want ik ben ten einde raad.

misschien is het slim om naar de huisarts te gaan, die kan je doorverwijzen...

Probeer op de momenten dat het kan, je zoveel mogelijk te ontspannen. Ik weet dat sporten of leuke dingen doen veel energie kosten, maar blijf ze doen, ga ze extra doen, want uiteindelijk zorgt het voor extra energie.

Dank voor je tip. Ik zal dat in acht nemen.
En wat die huisarts betreft: daar had ik zelf ook al over nagedacht. Alleen zou ik eigenlijk niet weten wat zo'n persoon mij verder zou kunnen helpen.

De huisarts kan een diagnose stellen. Daarnaast kan hij je doorverwijzen naar psycholoog, psychiater, ziekenhuis, bloedonderzoek laten doen, medicijnen voorschrijven, wat hij/zij dan ook nodig acht.

En met diagnose worden mensen eerder serieus genomen...

En zelf kun je dat minder goed. Ik herken me ook in die tekst, en ik denk een hoop mensen die bv in 6 vwo zitten en examenstress hebben of mensen die net begonnen zijn met een nieuwe studie, mensen die eenn ieuwe baan hebben, net een kind hebben enz...

Verder herken ik me wel in meer dingen, maar betekent niet meteen dat ik ze allemaal heb, gelukkig maar :)...

Mijn vader is het ook geweest en dat was best... erg. Zeker als je het gevoel hebt dat je ouders het niet helemaal begrijpen, zou ik naar de dokter gaan. Het gaat ook meestal ook niet echt vanzelf over, al zal het natuurlijk wel schelen als je bijvoorbeeld je eindexamen hebt gehaald.

Rust is natuurlijk wel goed, maar hele dagen in bed blijven liggen, verergert het volgens mij alleen maar:s

De situatie is bij ons ook haast onleefbaar geworden.

Het kan zijn dat je overspannen bent, maar het hoeft niet. Veel van die symptomen uit dat lijstje zijn best wel algemeen, zoals "geirriteerd zijn" of "niet meer uit bed willen komen".

Ik zou je dus zeker aanraden om naar de huisarts te gaan, zodat je samen kunt bespreken hoe jullie dit gaan aanpakken. Misschien heeft het ook (deels) met je ziekte te maken.

Ik ken je thuissituatie niet, maar ik begrijp dat je niet veel steun van je ouders kunt verwachten op dit moment. Dit is ook een reden om naar de huisarts te gaan. Ik denk dat je ouders wel wat bijdraaien, als je het advies van de dokter opvolgt (wat dat ook mag zijn).

Succes!

Ja, ik ben me daar terdege van bewust. Vaak ook komen mensen naar een arts met iets dat ze op internet hebben gelezen en vervolgens zeggen: 'Dokter, ik heb dit en dit, hoe kom ik ervan af?'
Dat is bij mij echter niet het geval. Er speelt meer.
Ik heb het een aantal weken ook uit m'n hoofd gepraat, in de veronderstelling dat ik niet moest zeuren en dat ik gewoon dom door moest doen. Maar de situatie is nu uit de hand gelopen.