Hsp
 

Hoi,

Ik weet sinds kort dat ik een HSP'r ben oftewel een High Sensitive Person ben ook wel een hooggevoelig persoon genoemd.

Zijn er hier ook mensen die een HSP zijn? Hoe ga jij ermee om? Heb je het aan anderen verteld? etc...

Ben erg nieuwschierig wat jullie doen ik weet namelijk niet zo goed wat ik er mee aan moet., moet ik het anderen vertellen of juist niet, brengt het men studie in gevaar etc. etc.

Kun je iets meer vertellen over wat het inhoud?

Tuurlijk.........

Iemand die een HSP persoon is gevoeliger voor indrukken en subtieler nuances waarneemt dan gemiddeld. Iedere dag nemen jij en ik indrukken op via onze zintuigen bijvoorbeeld horen, ruiken of zien. Iemand met HSP doet dit intenser dan gemiddeld.

Enkele kenmerken van hooggevoelige personen:
- ervaren, reflecteren en voelen diep en intensief;
- zijn vaak plichtstrouw en anticiperend op de behoeften van anderen;
- hebben last van stemmingswisselingen en sterke emoties;
- zijn opmerkzaam en aandacthig;
- denken vaak na over hun roeping;

HSP heeft zowel positief effecten als negatieve effecten, enkele positieve effecten zijn:
- sneller signaleren van gevaren;
- in de gaten hebben dat iemand ligt;

Negatieve effecten:
- te hard werken;
- te zorgzaam zijn voor anderen, en jezelf vergeten;
- te perfectionistisch

Hopelijk is het zo iets duidelijker....

Ik heb het meestal ook wel in de gaten als iemand ligt.

Het klinkt trouwens als iets wat heel veel mensen 'hebben' ?

Waaraan weet je dat je het hebt? Wie stelt dat vast? Het zijn veel subjectieve 'symptomen'.

Dat klopt 10 tot 15% van de wereldbevolking

Er zijn tests voor ontwikkeld (vertrouw ze niet allemaal), natuurlijk kun je je ook laten testen door pro's die dan HSP vaststellen

En wat heb je vervolgens aan een dergelijk label, behalve dat je weet dat je op een zekere eigenschap afwijkt van de meeste mensen? Iedereen heeft een bepaalde eigenschap wel in veel sterkere mate dan een ander, alleen als die eigenschap concentratievermogen is, is dat niet zo'n big deal.

En bij hoeveel van die kenmerken ben je een HSP'er? Ik herken mezelf wel op een aantal vlakken, maar ik heb toch niet het idee dat ik heel veel gevoeliger ben dan andere mensen

Op bijvoorbeeld de site http://www.hooggevoelig.nl staat wel een test met 100 vragen die een redelijk goed beeld schets maar deze test is niet 100% betrouwbaar.

Ik ben 'officieel' HSP benoemd door de psychiater, maar ik heb er bijna nooit last van. Hou me er verder ook niet mee bezig, maar af en toe kan het ook wel interessant zijn.

Ik vindt het allemaal wel interessant....maar weten anderen er bij jou ook vanaf, bijvoorbeeld je vrienden?

Zelfde onzin als ADHD.

Tien jaar geleden waren ADHD'ers nog gewoon kutkinderen, en HSP'ers aanstellers, en nu heeft ineens iedereen er last van.

Of het aanstellerij is, of dat er sprake is van 'het beeste moet en verdomme een naam hebben' zou ik dan weer niet weten.

Dat is wat kort door de bocht. ADHD lijkt me niet te vergelijken met HSP. Je kunt misschien zeggen dat het wat 'gehypt' is - zoals dyslexie.

Die 100-vragen-test vind ik trouwens raar. De kleuren van die website, daar ben ik wel hooggevoelig voor trouwens. :)

Met name dit soort vragen:

19. Wanneer ik werd opgemerkt werd door volwassen HSP's betekende hun aandacht veel voor mij, veel meer dan de aandacht van andere mensen.

28. Ik besef dat mijn buitengewone gevoeligheid een gave is. Alleen had ik er graag een gebruiksaanwijzing bij gekregen zodat ik weet hoe ik met deze gave om moet gaan.

Dat gehypte bedoel ik ja.

Ik vind het behoorlijk kansloos om voor mensen die weigeren stil te blijven zitten op school of denken dat ze meer hoeren, zien en ruiken dat de rest, meteen een hele brute medische term te verzinnen.

ik weet niet of je kunt stellen dat dyslexie gehypt is. Bij dyslexie kun je namelijk specifieke hersengedeelten aanwijzen die afwijken van wat "normaal" is. De hersenstructuur ziet er daadwerkelijk anders uit.

Ja, twijfelgeval.
Ik heb het dat ook express uit mijn voorgaande post gelaten.

Mijn broertje is dyslectisch, en schrijft steevast 'lope', 'werke' enzovoorts.
Als ik er dan wat van zeg, schuift ie het af op z'n dyslectie.

Opflikkeren, denk ik dan, je bent gewoon lui.
Aan de andere kant, je kan 'm honderd keer uitleggen wat rijmen is, maar zelf een gedicht sschrijven kan ie echt niet.

Precies:)

Ik weet niet hoe dat met hsp is. Ik weet ook niet of ik het ben. Ik herken wel veel van de symptonen, maar misschien ben ik ook gewoon een aansteller:P

Ben die test aan het doen, zitten inderdaad een paar rare vragen bij. Ik weet niet wat voor blik ik in mijn ogen heb, hoor:P

Volgens de test ben ik geen hsp:)

Nee, niet echt.

Maar hoe dan ook, of HSP nou onzin of niet, mensen die het 'hebben' zijn wel heel erg veel gevoeliger dan 'normale' mensen voor bepaalde invloeden. Dus zo'n onzin lijkt het me niet, of het nou gehypt is of niet, wat kunnen mensen die echt overgevoelig zijn daar nou aan doen.

Dyslexie is gewoon vast te stellen. En qua hype is ADHD dat volgens mij meer dan dyslexie.

Verder sluit ik me aan bij Kruimel.

En als antwoord op de vragen van TS: Je moet niets, het gaat er vooral om wat je wilt. Wil je het anderen vertellen? Heb je er echt last van? Of het je studie in gevaar brengt merk je toch zelf wel aan je cijfers ed, dat kunnen anderen niet zeggen, lijkt me?

in de reguliere zorg is hooggevoeligheid geen populaire diagnoses. Veel hulpverleners staan zlefs niet achter het diagnosticeren. Wel bijzonder dat een psychiater het jou wel heeft toebedeeld. :)

Zeker bij iemand die er nooit last van heeft vind ik dat inderdaad merkwaardig.

Leg eens uit? Want die smiley staat daar verdacht sarcastisch.

Misschien moet er bij gezegd worden dat het samen gaat met een schizoide persoonlijkheid?

En nouja, er geen last van hebben, ik zie het niet als een last meer tegenwoordig. Volgens mijn ouders heb ik er juist wel veel last van, maar het is te ingewikkeld om zomaar even uit te leggen. En ik ben net wakker.

Het is meer een deel van je karakter. Een soort eigenschap die weer invloed heeft op alles, vind ik. Misschien is het handig als je ook die boeken gaat lezen, ik ben daar veel wijzer van geworden. :) Ik herken zo'n beetje alle eigenschappen en ook bij veel dingen die daar op het forum staan en die in de boeken staan voelde ik echt veel herkenning. Je moet het niet zien als een stoornis of wat dan ook maar gewoon als een deel van je persoonlijkheid. Het is natuurlijk aan jezelf of je gelooft dat het ook werkelijk iets is. Alleen m'n beste vrienden heb ik het verteld want ik vind dat het andere mensen niets aangaat en sommige mensen hebben het ook wel zo ongeveer geraden.

Je mag me altijd pm-en als je mijn verhaal ofzo wilt weten. :)

Iedereen gaat op een andere manier met emoties om, dat de een emoties sterker uit dan de ander betekent niet perse dat die persoon ook meer of sterkere emoties heeft. Om hieruit ook nog te concluderen dat zo iemand gevoeliger is voor indrukken en subtielere nuances waarneemt is al helemaal belachelijk.

maar een tijdlang zijn er door bepaalde instituten wel opvallend veel mensen dislectisch verklaart
er is wel een odnerscheid tussen taal zwakken en dislecten en dat onderscheid is door de hype wat vervaagt
wat niet wil zeggen dat dislexie niet echt iets is

zelfde geld voor adhd een tijd lang zijn er wel erg veel emsnen met adhd bij gekomen ineens teriwjl je nu ziet dat het aantal adhd ers behoorlijk stabiliseerd :)

Het kan natuurlijk zijn dat als er eenmaal een gerichte definitie van een bepaalde aandoening is, dat de voorwaarden zichzelf enigszins moeten uitkristalliseren. Dat zou iig verklaren waarom er nu minder gevallen van zijn (als dat al zo is, dat weet ik niet). Men moet even goed doorhebben wat er nou precies bedoeld wordt met een bepaalde voorwaarde.

Bedoel je nu dat het wel iets is of dat het niets is...?

Er zit btw een aardig verschil tussen taalzwak en dyslexie.
En een goede diagnost weet en ziet dat.

volgens verschillende testen (nooit officieel vastgesteld) zou ik ontzettend hoogsensitief zijn. Ik weet het niet, deels is het enorme aanstellerij denk ik (bij mij dan), want dat zit gewoon in mijn karakter. Ik weet er verder ook niks vanaf of zo. En er mee omgaan, tja, ik moet sowieso nog met mezelf leren omgaan.

Ja, en als ik een kater heb ben ik ook veel gevoeliger voor elke vorm van geluid.

Ik bedoel, het is allemaal zo'n gezeik. Mensen denken dat ze meer zien en horen dan de rest, en hangen er meteen een medische diagnose aan vast.
Niks ervan, die mensen letten gewoon beter op dan hun stoïcijnse medemens.

En wat dyslectie betreft blijf ik erbij dat het voor minstens de helft luiheid is.
En ja, mijn broertje, die ik in een eerdere post al aanhaalde, is ook lui.

Is HSP een medische diagnose? :confused:

Ik geloof niet dat je weet op basis waarvan de diagnose dyslexie gesteld wordt en wat dyslexie is. Echte dyslexie staat iig los van luiheid. Natuurlijk kan iemand met dyslexie ook lui zijn en daardoor meer fouten maken ed, maar dat is dan dus niet de oorzaak van de dyslexie zelf.

Het interesseert me geen fuck welke kwalkzalver die aandoening constateert. Huisart, psycholoog, homeopaat, wie dan ook, ze zijn de weg kwijt zodra ze dingen als HSP gaan constateren.

Citaat:

Ik geloof niet dat je weet op basis waarvan de diagnose dyslexie gesteld wordt... Echte dyslexie staat los van luiheid. Natuurlijk kan iemand met dyslexie ook lui zijn en daardoor meer fouten maken ed (maar dat is dan dus niet de oorzaak van de dyslexie zelf).

Je hoeft mij geen dingen over de diagnosstisering van dyslextie te vertellen.
Zoals ik eerder al zei, mijn broertje is dyslectisch, en verdomd een 'n' achter 'lopen', 'werken' enzovoort te schrijven.
Ja, dat vind ik lui. Zeer lui. Misbruik maken van de situatie, dat ook.
Of hij is gewoon slachtoffer van de achterlijke breezahcultuur, dat kan ook.

Doe ik dat dan? Ik vraag me alleen af of je weet hoe dat gebeurt.

Mij lijkt dat je op basis van één persoon (je broertje in jouw geval) geen conclusie voor alle dyslecten kunt trekken. Ik ben ook dyslectisch en mijn Nederlands is volgens mij vrij aardig. En zo ken ik nog meer dyslecten.

Nee, dat doe je niet.
Sorry dat ik wat bot uit de hoek kwam.

En ik baseer me natuurlijk niet alleen op m'n broertje, ik ken zat andere mensen die een vergelijkbaar verhaal hebben.

En (nogmaals), ik zeg niet dat dyslectie per definitie aanstellerij is, ik zeg alleen dat het voor een groot deel uit luiheid bestaat.

Maar goed, HSP maar weer?

En ik dus dat de werkelijke oorzaak van dyslexie geen luiheid is, dat ook niet kan zijn (kijkend naar de criteria waaraan iemand moet voldoen om dyslexie te hebben), maar dat iemand met dyslexie naast zijn/haar dyslexie wel lui kan zijn, wat het aantal fouten dat iemand maakt kan vergroten.

Lijkt me een goed plan. ;):)

Sterker nog, ik merk dat veel mensen zich gaan verschuilen achter hun dyslextie, en zich druk maken om een taalfoutje meer of minder.
Schrijfverbod voor zulke lui.

Dan wil ik er nog even aan toevoegen dat de bedenker van het woord 'dyslextie' een geweldig sarcastisch persoon geweest moet zijn.

Ja..? Dat is niet raar..?

Ik neem aan dat je niet druk maken bedoeld?

Waarom dat nou weer?

Misschien is het je niet opgevallen, maar je schrijft zelf het woord dyslexie in al je posts verkeerd.


Maar goed, gingen we niet verder over HSP?

Als je HSP'er bent kan je echt last hebben van alle geluiden en indrukken om je heen. Daarnaast komt er nog wel meer bij kijken en is het soms erg lastig functioneren in een wereld die maar doorgaat terwijl je als gevoelig persoon (like me) behoefte hebt aan rust.

Volgens die test ben ik ook hooggevoelig, maar ik wil nou niet zeggen dat ik HSP bén. Het is gewoon je gevoel achterna gaan, dan ben je toch niet meteen 'hooggevoelig'.

Ik kan niet tegen hard geluid als ik even rustig zit, maar ik functioneer ook niet lastig als ik eens veel zonlicht zie of harde muziek hoor ofzo.

Bij HSP's gaat het er juist om dat je te makkelijk indrukken en emoties overneemt van andere mensen. Als je echt een HSP bent, dan heb je hier regelmatig last van.
Het klinkt misschien een beetje zweverig, maar dat is het in principe ook. Als het rationeel benaderd wordt klinkt het nog onzinniger.
Wanneer mensen geemotioneerd raken dan voel ik dat gewoon. En die gevoelens zijn af en toe veel te intens..

Het is het zoveelste voorbeeld van etikettenplakkerij, bedoeld om mensen het gevoel te geven dat ze grip hebben op hun conditie/situatie. Het is natuurlijk volledig arbitrair wanneer je HSP bent, net zoals 'hoogbegaafdheid', waar ik toevallig gisteravond een item op tv over zag. De grens is gelegd bij een IQ van 130 in combinatie met 'een bovengemiddelde creativiteit'. Dat is zo ongelooflijk arbitrair, zowel cijfermatig als kwalitatief. Maar daar gaat het nu even niet over.

Wat HSP betreft, er zijn zoveel mensen die gevoeliger dan gemiddeld zijn voor harde geluiden of fel licht, of die zich heel snel iets aantrekken van de omgeving en om het minste of geringste voor de tv zitten te janken. Waarom moet dat een kwalificatie hebben? Is het niet voldoende om gewoon je erbij neer te leggen dat je nu eenmaal gevoeliger bent dan anderen? We hadden er trouwens al een mooie uitdrukking voor: 'gevoelig'. Waarom moet dat nu weer in een superlatief 'HSP' uitgedrukt worden?

Juist, omdat de mens tegenwoordig zichzelf niet meer zómaar kan of wil accepteren. Het moet in hokjes, in kwalificaties, in harde 'medische' (ahum) terminologie gevangen worden. Waarom niet gewoon 'heel erg slim' of 'heel erg gevoelig'?

En nog iets, als de HSP een eigen benaming krijgt, dan moet er natuurlijk ook een benaming voor de spiegelbeeldige situatie bestaan: BISP, bijzonder insensitief persoon, of iets in die geest. Oh wacht, daar bestaat al een mooie uitdrukking voor, dat noem je gewoon een botte klootzak.

Autisme is i.m.o. het tegenovergestelde.

Ik ben trouwens zelf ook tegen het in hokjes plaatsen enzo. Ik gebruik het woord HSP of hoogsensitief dan ook liever niet. Vooral omdat er zo veel onduidelijkheid over is.
Ik betrek het liever op mijzelf...

@nare man: niet iedere stoornis heeft een tegenovergestelde. Dysthymie bijvoorbeeld: er is niet zoiets als een milde manie (althans: er niet zoiets gedefinieerd). Er is ook niet zoiets als het supergoed kunnen lezen (tegenovergestelde van dyslexie). Ik neem aan, gezien je laatste opmerking, dat dit sarcastisch bedoeld is.

@hmmmm
Autisme is iets heel anders dan het ongevoelig zijn voor emoties. Een autist kan zich niet voorstellen dat anderen iets anders voelen/denken of zien dan zij zelf. Ze kunnen zich niet voorstellen dat er uberhaupt anderen zijn. Ze zien hun moeder niet anders dan de stoel waarop ze zit. Autisme is dus niet een tegenovergestelde van HSP, voorzover dat laatste bestaat.

De belangrijkste eigenschap voor een HSP is in mijn ogen een bovengemiddeld inlevingsvermogen. Sferen worden makkelijk opgepikt, mensen worden beter begrepen en handelingen van anderen worden gemakkelijker gerelativeerd.
Bij een autist is het vermogen om anderen te begrijpen en dergelijken beperkt. In die zin vind ik het dus het tegenovergestelde.
Dat HSP's gevoeligere zintuigen hebben is naar mijn mening een bijzaak...

Die smiley was was juist bedoelt om het niet negatief over te doen komen :D Hahahahaha.

Wat ik ermee bedoel: hulpverleners/ artsen vinden het een hype, wetenschappelijk niet (genoeg) onderbouwd en te abstracte criteria. Ik was zelfs in de veronderstelling dat (in de reguliere zorg) deze diagnose nooit gegeven zou worden.

Dyslexie houdt in dat je problemen hebt bij het automatisch lezen/ schrijven van woorden ongeacht hoe lang het woord is. Dat staat er totaal los van :)