In duBIo (herziende versie)
 

Dit is dus mijn herziende versie, laat weten of je de laatste streepje overbodig vindt, en geef je commentaar.



In duBio

De dubieuze vraag speelt door mijn hoofd.
Dus - dubieus - ben ik dat wel of niet?
Wederom heb ik vannacht gedroomd.
Heus - betreed ik nu een nieuw gebied?

Durf ik wel te keren?
Kan ik het begeren?
Ik wil me niet bezeren.
De tijd zal het leren.

Mijn gedachte denken blijft bestaan.
Kan ik durven wat ontmoedigd wordt?
Door - moet't wachten nog iets langer - gaan.
Vrees ik zoenen, ook al zó bekoord?

Durf ik te proberen?
Kan ik me bekeren?
Ik wil me niet generen.
De tijd zal het leren.



Dit was de vorige versie. Je kan er ook op klikken om naar dat topic te gaan:

In duBIo

De dubieuze vraag speelt door mijn hoofd.
Ben ik dubieus of ben ik dat niet?
Alweer heb ik vannacht gedroomd.
Betreed ik wellicht een nieuw gebied?

Ik blijf maar denken met mijn gedachten.
Durf ik het aan, zal ik het doen?
Misschien moet ik wat langer wachten.
Vrees ik nou zelfs een simpele nachtzoen?

Durf ik wel te keren? Ik wil me niet bezeren.
Zal ik me bekeren? Kan ik het begeren?
Zal ik het proberen? Ik wil me niet generen.
De tijd zal het leren, de tijd zal het leren.

Nu rest mij slechts één vraag:
Wil ík?



De schildering die erbij hoort (op klikken):
In duBIo

Ik ben dus echt géén fan van zulke opvallende rijm, maar dat is puur persoonlijke smaak en daar hoef je je dus niets van aan te trekken. (het maakt je gedicht voor mij een beetje simplistisch terwijl je bij het ondewerp dubio zo lekker verwarrend, zo lekker onbegaanbaar zou kunnen schrijven). Maar misschien heb ik wel gewoon een voorkeur die ik niet deel met jou, en daarmee niet terugzie in jouw gedicht.

Om dan even niet alleen af te kraken:

Je hebt best wel een interessant ondewerp erin gestoken, en daarmee is voor mij het eerste been al aan land. En de rest, dat zal ik maar afschuiven op mijn persoonlijke smaak.

Briljant. Echt prachtig hoe de lijn van het gedicht zo duidelijk terugkomt in het schilderij (y)

Dat simpele moet erin blijven, want het symboliseert de simpele gevoelens :) . Maar is ie beter dan die andere? Heb wat gedaan aan het metrum en aan de derde strofe, want die waren het meest storend.

Iig tnx voor je reactie :D

TnQ :D (Moet later maar een geheim vertellen over het schilderij)

Ik vind de Dus in de tweede regel erg raar staan. Alsof je een conclusie trekt uit de eerste zin, ik weet niet hoe ik het moet zeggen maar ik vind het een beetje vreemd :). Ik vind het wel beter dan je eerste gedicht.

Mijn gedachte denken blijft bestaan.
Dat vind ik écht mooi :)

De derde regel is mooi. Van "De tijd zal het leren." zou ik "De tijd zal het me leren" maken, denk ik. Loopt het beter.

Die 'dus' klinkt best wel raar ja, nu je het zegt, mss gebruik ik hem niet juist, moet ff nadenken, of het klopt :).
TnQ, ook mijn favozin. Iig is ie beter :)
Tnx, dan loopt ie beter met voorgaande zin ja, maar ik vind dat toch een rare zinsconstructie, ff anderen vragen.
Dus mensen moet ik "me" toevoegen?

Ja over dat 'me' zat ik ook al te denken. Het viel me namelijk ook op. Maar in je vorige zin hem je ook al 'me' staan. Ik ben niet zo fan van herhaling, geloof ik.

Een ander woord dan, nu stoor ik me aan het metrum.

"De tijd zal het dra leren"?

Of trekt 'dra' teveel de klemtoon naar zich toe?

Bij dra moet ik aan vieze dingen denken :|

En dan klinkt het als draleren.

dra, vies? :confused:
Wat is draleren?

Dra, drek :confused:. Ik ben gek.

Draleren, ik weet niet wat het is maar dan lijkt het een woord aan elkaar. Als je het opleest.

Niet goed dus? iets anders dan ....

De tijd zal het vast leren?
De tijd zal het wel leren?

Dan liever "me", Vogelvrij vindt die ook mooi

Oke :)