Rome
 

Het duurde te lang
Om jou te kennen zoals
jij bent en ik
graag geleerd had jou te zijn

“Mooi is nu niet op zijn plaats”
Het was "bella bella blijf bij mij"
En ik had het – ineens
Gedaan

-Want hoe kon ik?!-
blijven staan en gaan
waar ik stond zonder jou,
(lief) te vragen:
Ga met me mee

Vreemd dat er hier nog geen reacties op zijn. Het spreekt me wel aan maar heb al precies meer zo'n van die dingen gelezen. Niettemin zitten er een aantal leuke vondsten in zoals ik graag geleerd had jou te zijn en het gebruik van haakjes en streepjes is ook wel leuk (alleen ben je bij ineens niet vergeten op het einde een streepje te plaatsen, of heb ik het mis?)
Door je regelafbreking maak je het mogelijk om het op verschillende manieren te lezen en dat vind ik wel goed gedaan.

(Ik had hier niet naar gekeken omdat de titel Rome was, en ik was bang dat het over de Klassieke Oudheid oid zou gaan, geen idee hoe ik daarbij kwam :o )

De tweede strofe vind ik echt leuk, het leukste van het gedicht. En de rest is vlot, leest gemakkelijk (doordat de zinnen zo kort zijn? door groter inlevingsvermogen? kweetniet), maar zoals Nerwen al zegt, ofwel is het je schrijfstijl die herkenbaar is, ofwel heb ik hier al gelijkaardige dingen gelezen :)

Bedankt voor je commentaar :)

Ik moet eerlijk zeggen dat dit het eerste is dat ik sinds lange tijd schrijf, ik heb jaren geleden veel geschreven, maar werd ontmoedigd toen ik kennismaakte met alle verschillende regels, stijlvormen, schema's etc.
Ik heb geen idee waarom eigenlijk.
Maar ik ben dus weer een beetje begonnen en probeer het een en ander uit, misschien dat het daarom niet zo bijster origineel overkomt ;)
Dat streepje bij 'ineens' zou inderdaad wel kunnen, maar ik vond het eerlijk gezegd mooier met één streepje dan met twee :o

Je moet vooral uitproberen en experimenteren, dat is echt heel goed. (y) Van de kritiek van mensen op je gedichten leer je heel veel. En natuurlijk zijn er regels voor het dichten, maar je bent heel vrij om je daar aan te houden - of juist niet. Ik denk dat een dichter zelf zijn/haar eigen regels schept, omdat iedereen uiteindelijk een eigen stijl krijgt. Wel is het goed om die verschillende regels, stijlvormen en (rijm)schema's een keer toe te passen, tenminste als je dat leuk vindt, gewoon om te kijken of je dat óók kunt. Hierdoor kun je ook ontdekken wat bij jou past. Langzamerhand creëer je dan een eigen stijl.

Over je gedicht: Rome is een prachtige stad, dus dat riep bij mij meteen mooie en romantische beelden op. :) Bij de tweede strofe zou ik een aantal hoofdletters weghalen, dat staat niet zo mooi. De streepjes bij de eerste zin van de laatste strofe vind ik ook niet mooi, maar eigenlijk valt die hele zin een beetje tegen. Ik zou proberen om dingen in het vervolg origineler te verwoorden. Dat betekent niet dat ik je gedicht slecht vind hoor! Maar ik denk dat je er meer originaliteit en creatviteit in had kunnen stoppen.

Nu je het zegt van die hoofdletters, daar ben ik het helemaal mee eens.

Die streepjes bij de eerste zin van de laatste strofe kan ik ook inkomen, maar ik was op zoek naar een manier (leestekens of wat dan ook) die verontwaardiging kon uitdrukken. Iets wat er voor zorgt dat die zin er zeg maar uitspringt. Suggesties zijn altijd welkom, natuurlijk ;)

Over de orginaliteit denk ik dat dat ook te maken heeft met ervaring: hoe meer je schrijft, hoe meer je de grenzen van je eigen woordenschat verkent en (waarschijnlijk) zal verbreden.

Dit is wel een reactie waar ik echt iets mee kan, dank je wel :)

Blijven schrijven zou ik zeggen, je kan er wel wat van...En je niet laten afschrikken door de verschillende regels enzo. Regels zijn er soms ook gewoon om over boord te gooien hoor. :) En als je de tips van Reem volgt zal je wel een heel eind verder geraken. Ze brengen me trouwens ook op ideeën...

Leuk gedicht.
met de overlopende zinnen,
leest leuk. :)