Straatballet.
 

Battements frappès.
Een jongen op een fiets
zoals je zegt - een geromantiseerd beeld
de betekenis betekent weinig of niets,
als iemand zoals ik je met ballettermen verveelt.

Devertissement.
Wanneer mijn teen zich strekt
een auto voorbijrijdt,
jij langzamerhand naar huis vertrekt
de jongen zijn handen op mijn rug vlijt.

Grand jeté.
Als ik dan alleen met mijn voeten
op de grond sta, eigenlijk sta ik niet met
beide benen op de grond - het is een kwestie van moeten,
wat mij niet het maken van bijna sierlijke passen belet.

Commedia dell’arte.
De echo en de stilte gillen,
de regen druipt een man kijkt,
mijn blik op de straat gericht zelfs al zou ik willen
kan ik pijn niet verborgen houden, blijkt.

Temps de poisson.
De lucht traant.
En als ze met een ril
een meisje dat op me lijkt haar een weg baant
zullen we praten? ze staat stil.

Révèrence.

Het is laat dus ik heb het niet al te geconcentreerd gelezen, maar ik vind het zo even snel een leuk gedicht, lekker gebracht, en mooi. Het raakt me, ik vind het leuk dat je vrij cliché dingen heel huiselijk maar toch wel origineel hebt gebracht. Frans brengt sfeer, maar ik zou moeten opzoeken wat sommige betekenissen zijn (doe ik nu even niet:)). In die zin heb je wel een makkelijke aan mij, want een ander taal kan ook gewoon een trucje zijn en dus een valkuil, maar dat weet ik dus niet.

Nog twee dingen:
Volgens mij is het 'vlijt': ik vlij, jij vlijt, wij vlijen. Maar ik kan het mis hebben, want ik weet het niet zo met dat werkwoord.
En de b-b rijm (2e en 4e regel steeds, de 1e en 3e valt mee) komt op mij toch wel erg gedwongen over, vooral het 'blijkt'. Door die rijm krijg ik ook twijfels: bij rijm heb ik altijd het idee dat er ritme in moet zitten en dit is een gedicht dat meer ehr, kabbelt dan lekker loopt qua ritme.

Ik wist het niet zo zeker van het werkwoord 'vlijen'. Als er iemand goed op de hoogte is over werkwoorden mogen ze mij dat altijd even uitleggen :).

En qua rijm, inderdaad, kan het nogal geforceerd overkomen. Dat komt omdat ik vroeger een hekel had aan rijm, maar sinds kort vind ik dat veel mooier. Ik zal dus nog lang mogen oefenen voor ik er een vloeiender, passender rijm zal kunnen uitbrengen.

Hier een beetje uitleg over de Franse woorden, die ballettermen zijn:
Battements frappès: dit is een oefening aan de barre, waarbij je je voet buigt en dan tegen de vloer slaat, zoals je een lucifer afstrijkt.
Devertissement: het pure dansen, en de handeling van het ballet stopt dan heel even.
Grand jeté: dat is gewoon een grote, verre sprong waarbij je je armen en benen strekt.
Commedia dell’arte: een hele populaire dans geweest in de Middeleeuwen, die uitgevoerd wordt met maskers op het gezicht.
Temps de poisson: een sprong waarbij je je lichaam gebogen houdt, dus 'als een vis die uit het water springt'.
Révèrence: de buiging op het einde.

Hij vlijt.

Geweldig. Het fragmentarische uit dit gedicht spreekt me enorm aan, je speelt er op een hele goede manier mee. De ballettermen zijn leuk, het gedicht blijft mysterieus, het is cool.

De rijm is geweldig, gillen / ril / stil vind ik helemaal briljant. Ik vind het knap gedaan dat je er een geheel aan weet te geven terwijl het precies is wat Porcelain zegt: het ís ook niet geconcentreerd niet in de zin waarin zij het heeft gelezen maar in de zin waarin het is geschreven; fragmentarisch ^^.

(y) petje af, heel leuk om te lezen.