Voldoe jij aan (één van) je ouders' verwachtingen?
 

Stellen jouw ouders eisen (qua opleidingsniveau en/of studie)? Of heb je juist ouders die zich totaal niet bezig houden met jouw baan/studie? Zolang je maar niet doelloos de dagen doorbrengt.

Ik vroeg het me af n.a.v de (m.i) té bemoeizuchtige ouders van een vriendin. Ze hebben haar zodanig onder druk kunnen zetten dat ze volgend schooljaar aan een nieuwe studie begint (geneeskunde). Ze studeert nu bedrijfswetenschappen. Daar heeft ze zelf voor gekozen en haar cijfers zijn ruim voldoende. Maar omdat haar ouders een jaar lang aan haar kop hebben gezeurd, gaat ze nu van studie veranderen. :|

Mijn ouders, pushen me wel om een zo goed mogelijke opleiding te volgen en af te maken, maar ze gaan me niet dwingen een bepaalde opleiding te volgen, omdat zei denken dat het beter voor me is.
Ze willen me de keuze's zelf laten maken, omdat zei dat voor mijn eigen ontwikkeling beter vinden.
Ik kan me hier goed in vinden.

Ik voldoe aan m'n ouders' verwachtingen door zelf m'n eigen beslissingen te nemen.

Huh? Dat lijkt me niet slim. Maar aan de andere kant mag ik hopen dat ze er zelf ook goed over na heeft gedacht en een beslissing neemt waar ze zelf achter staat.

Mijn ouders houden zich zeker wel bezig met m'n opleiding enzo, maar ik voldoe geloof ik allang niet meer aan de verwachtingen. ;) Het kan me nu ook niks meer schelen. Zij zijn blij dat ik een opleiding doe en goede cijfers haal en ik doe iets wat ik echt leuk vind.

Mijn ouders hebben nooit eisen gesteld, ook niet toen ik hele dagen thuiszat voor een jaar lang. en gestopt met school was.
Zolang ik maar blij ben voor de rest maakt het niet uit wat ik doe.
En voor de rest bemoeit ze zich nergens mee.

Nee, op zich niet.
'k Kan hbo, maar tot en met komend collegejaar werk ik.

Mijn ouders (moeder) hebben zich daar nooit druk om gemaakt.. omdat ik dat zelf altijd wel deed. En nu heb ik al haar verwachtingen overtroffen:p

Ze weet wel dat ik op mijn pootjes terecht kom en weet dat ik er meer verstand van heb dan zij om te kijken wat het beste is voor me.

Ja, ik zit vol zelfkennis.

Mijn ouder hadden geen verwachtingen toen ze aan kinderen begonnen.

Ik voldoe niet meer aan de verwachtingen. Vroeger wel, maar omdat ik met mezelf in de knoop zit ben ik niet meer in staat tot de prestaties van vroeger.

Ik hoop het.

Ik ben gelukkig, en dat is wat mijn lieve moedertje altijd al wilde...

Nou word ik op psychologieforum alleen niet meer geaccepteerd :(

Ja. Soms vinden ze me wel lui, maar zolang ik mijn diploma haal is er niks aan de hand.

En eigenlijk hebben ze er niks meer over te zeggen, aangezien ik financieel en woonachtig zelfstandig ben.

Mijn ouders hebben beide conservatorium gedaan en ze vinden het heel leuk dat ik ook een instrument speel, maar ze hebben me nooit op wat voor manier dan ook gepusht om ook conservatorium te gaan doen. Gelukkig maar, want dat wil ik ook niet.

In geval van m'n moeder: ja, ik voldoe aan haar verwachtingen. (allemaal? weet ik niet, maar iig genoeg)

M'n vader.. waarschijnlijk niet en dat kan me niet zoveel schelen, hij voldoet ook niet aan mijn verwachtingen.

Ik vind dat ook wel dom van het meisje zelf hoor :| je moet gewoon nooit iets gaan doen wat je niet echt wil :|

Maar goed;
Mijn ouders zijn súper niet-streng :D Ik ben een jaar geleden van studie gewisseld, en toen zeiden mijn beide ouders nog dat ze alles best vinden, zolang ik maar doe wat ik zelf wil en zolang ik het maar voor mezelf doe. Dit brengt ook met zich mee dat ze me nooit echt hebben aangemoedigd ofzo, dat is dan wel weer jammer. Soms had ik best een trap onder m'n kont nodig, maar die gaven ze dus niet. En soms had ik een complimentje nodig voor een goed cijfer, en die kreeg ik dus ook niet.

Verder hebben ze nooit echt verwachtingen gehad, geloof ik. Niet dat ik zo achterlijk ben dat ze niets verwachtten, maar gewoon; ze leven meer in het nu dan in de toekomst.

Mijn ouders hebben geen extreme verwachtingen van me. Ze hopen natuurlijk dat ik een goede opleiding doe en een beetje me best doe. Ze staan meestal achter me en geven me ook een schop onder me kont als ik het nodig heb op school. Ik denk wel dat ik aan hun verwachtingen doe. Niet in de zin van; ja, je moet dit en dat kunnen, maar dat ze me motiveren om een goede diploma te halen.

er zijn maar weinig dingen die me minder kunnen interesseren dan de verwachtingen van mijn ouders.
Vooral ook omdat mijn pa gestoord is en mijn ma alcoholist

Ik denk het wel. Ze verwachten niet zoveel van me, ja dat ik keuzes maak die voor mezelf de juiste zijn:)

Mijn ouders hebben me niet een bepaalde richting in gedouwd.
Zij snappen net zo goed als ik dat ik iemand ben die alleen zn best voor iets doet als het me interesseert en boeit.

Mij zul je dus nooit in een naaiwinkel zien werken ofzo.

Ik denk dat mijn ouders verwachtingen heel normaal zijn. Gewoon, een baantje, een vent, kinderen, mooi huis en oud worden.

hehe mijn ouders hopen op kinderen maar de verwachtingen zijn niet hoog gespannen :')

Ik denk niet dat ik aan m'n ouders verwachtingen voldoet. Ze vinden me lui, niet sociaal genoeg, en ze vinden mijn hobby's stom. Bovendien vinden ze mijn studiekeuze (taalwetenschap) bijzonder onverstandig.

Naja, lekker boeiend.

Ik voldoe in zoverre niet aan de verwachtingen van mijn ouders, doordat ik nog niet ben afgestudeerd en mijn werk niets met mijn studie te maken heeft. Ook het feit dat ik grotendeels voor mezelf werk, schijnt ze nogal te storen, aangezien mijn pa ambtenaar is en het hem aan elke vorm van handelsgeest ontbreekt :D

Nee. Ze verwachten van me dat ik braaf doe wat ze zeggen, m'n best doe op school, altijd hoge punten haal. Niet dus. (N)

kep de middelbare school een beetje verneukt en ik hoop nu dat ik nog slaag, maar verder..

Mijn ouders stellen geen eisen, mijn ouders vinden wel dat ik een goede opleiding moet volgen waar ik me goed bij voel voor later een goede baan etc.

Het boeit ze niet zoveel in welk vakgebied ik zit, als ik maar uit mezelf haal wat erin zit. En dat gebeurt op dit moment wel redelijk.

ja

Zo normaal vind ik dat niet. :|

Volgens mij vinden m'n ouders het niet zo belangrijk wat voor opleidingsniveau ik doe, maar meer dat ik er m'n best voor doe.

Ze hebben geen eisenpakket.

Mijn ouders verwachten van me dat wat ik ook doe, ik er mijn best voor doe. 'Al word je vuilnisman, je zorgt er maar voor dat je een goede vuilnisman bent!'

Dus ja, ik voldoe aan mijn ouders verwachtingen. :)

Als mijn ouders gaan zeuren voer ik helemaal geen reet uit. Dat doen ze dan gelukkig ook niet, het boeit ze niet echt wat ik doe, als ik ze maar niet lastig val ;)

eeh .. dat weet ik over 3 weken :D
dan weet ik of ik niveau 3 of 4 doe en mijn ouders nemen geen 'genoegen' met niveau 3 .. :rolleyes: ach ja .. ik weet dat het maar een dreigement is wat ze zeggen .. ben benieuwd

ik zeg ja en amen en dan is het wel goed

Mijn ouders zouden er niet blij mee zijn als ik zou zeggen dat ik niet ging studeren ofzo, maar wat ik ga doen vinden ze allemaal prima. Ze laten me volkomen vrij in m'n keuze en staan voor 100% achter me. Ik stel studeren trouwens wel een jaar uit, ik ga eerst een jaartje weg en ook dat vinden ze goed enzo.

dat, ze vinden het wel enigszinds jammer dat ik mn vwo niet afmaak maar verder voldoe ik wel aan hun verwachtingen.

Jah. Mijn ouders verwachten van mij dat ik verstandig ben, zelfstandig, en dat ik mijn best doe om mijzelf gelukkig te maken/houden en als het even kan mijn omgeving ook. Dat ik daarbij goede resultaten behaal bij eigenlijk alles waar ik aan begin, is mooi meegenomen.