Mijn leraar en ik
 

Okeey, allereerst wil ik hier niemand mee beinvloeden of tot actie zetten ofzo..Ik wil het gewoon kwijt.
Dit jaar kwam ik in 5havo en kreeg een nieuwe mentor, A.
We hadden meteen de eerste week een gesprek om elkaar te leren kennen enzo en dat duurde meteen al een kwartier ipv de gebruikelijke 5 min. Het hele jaar konden we goe dmet elkaar overweg en lachten vaak met elkaar...
Rond Januarie ging het uit met mijn vriend na 1,5 jaar en voelde ik me zo klote.Ik wist niet wat ik moest doen en helemaal overstuur belde ik mijn mentor.Mijn ouders waren op vakantie ne ik was helemaal alleen.Heel erg ongerust kwam hij die avond even langs om te kijken of het wel goed ging. Die avond hebben we uren gesproken en ging hij pas rond 2 uur 's nachts weg.We spraken over mijn ex en over mij...Ons contact werd steeds intiemer en op een middag toen ik een inhaalpw had en als laatste klaar was vroeg hij hoe het met me ging. Ik had een kut week en barste in tranen uit. Heel erg achterlijk stak ik mijn twee armen naar hem uit en langzaam kwam hij naar me toelopen en omhelzde me zo stevig en fijn. Vanaf dat moment was ik verliefd op mijn nederlands leraar en mentor. hij voelde ook dat er iets was omdat hij me aankeek alsof hij dat wilde zeggen.
Wat ik nu ga vertellen is vreselijk maar hij heeft een vrouw en twee kinderen..Alleen wij delen een bepaalde passie met elkaar.Ja natuurlijk hebben we ook seks enzo..Het is zo raar.als we samen zijn voelt alles zo goed..Hij is 36 en ik ben bijna 19...
Ik weet dat de meerderheid het slecht vind en niet kunnen maar wat kunnen wij eraan doen?Gevoelens kan je gewoon niet onderdrukken.Ik heb het echt geprobeerd.Ik ben heust niet trots opmezelf dat hij van de zomer zijn gezin gaat verlaten voor mij.
Ik hou echt van hem en hij van mij.Maakt dat mij een slecht persoon? Liefde is iets raars en onvoorspelbaars wie zijn wij om te zeggen wat goed of fout is...
ps:ik ben geslaagd :) (ja eerlijk hoor)

Liefs Summer

Ik wilde zeggen, 'was zeker niet je leraar Nederlands'. Maar nu is me duidelijk hoe jij aan je voldoendes voor dat vak komt (y)

a) Geloof je werkelijk dat ie z'n gezin gaat verlaten?
b) Gevoelens kun je prima onderdrukken, het vereist alleen enige zelfbeheersing.

nog gefeliciteerd he

Tsja, ik zou ook liever een 19-jarig groen blaadje hebben dan zo'n uitgelubberde taart.

true that

Maar waarom zelfbeheersing als je het allebei wil..
Het is heel klote omdat 2 mensen gelukkig kunnen zijnmaar dat gaat vaak ten koste van een derde persoon.
En we hebben afgesproken school puur 'zakelijk' te houden niets geen cijfers veranderen. Ik had op mijn centraal examen zelfs een 5,3 gehaald voor Nederlands.
Ow en ja ik geloof echt dat hij weggaat bij zijn gezin omdat hij het haar al heeft verteld en we op zoek zijn naar een appartement en al zijn wezen kijken eergisteren.
Mensen hebben altijd hun oordeel over iets maar tot dat je het zelf meemaakt ga je het anders bekijken.

Groetjes summer.

je hebt duidelijk geen gescheiden ouders, anders zou je dat die kinderen nooit aandoen!

Wat vinden overgens je ouders van dit alles?

Het is toch echt de vader die verantwoordelijk voor ze is ;)

Misschien dat als jullie op vakantie gaan in de zomer (niet samen natuurlijk) je wat meer afstand van 'm kan nemen.

Wat wil je nu van ons weten?

Ja, ik vind het een kutstreek. En nee, tuurlijk kun je er niets aan doen dat jullie allebei gevoelens voor elkaar hebben. Maar je hebt wel de keuze om daar niets mee te doen.

Het leeftijdsverschil zou me niet eens zoveel uitmaken, maar hij is getrouwd! Hij heeft kinderen.

Jullie hebben nu een 'affaire', geen relatie. En dan wil je nu al gaan samenwonen? Je weet nog niet eens hoe hij 'echt' is. Je ziet alles nu nog door een roze bril.

Ja, ik verklaar je voor gek :p

je moet het zelf weten,
maar mij lijkt het dus echt niet verstandig.
Maar liefde kent geen grenzen.
het is je eigen keus.

Ja, ik verklaar je voor gek. Sterker nog ik vind het een gigantische kutstreek die hier geleverd word, want je hebt wel degelijk keuzes! Pleur die gevoelens van je opzij, neem afstand en zorg dat die vent terug komt in de realiteit. Hij heeft verdomme kinderen, en believe me... Als jij een echtscheiding van jouw ouders mee had gemaakt had je nog wel 7 keer nagedacht over je besluit en pure volwassenheid getoond. En nee, dat doe je nu niet.

Ik vind je verschrikkelijk naïef! Je hebt een fucking affaire en geen relatie zoals deze waarschijnlijk zou moeten zijn, en dan wil je gaan samenwonen? Come on, dream on!

Ik begrijp best dat het moeilijk is om je gevoelens te negeren, heb zelf ook wel eens in dat zelfde schuitje gezeten, maar laat hier asjeblieft de volwassenheid zege vieren en niet die verdomde roze bril op je kop. (N)'

Sell-by.date :cool:

Je hebt nou bijna letterlijk de post van x-spekkie-x overgenomen :|

En die had ik niet eens gelezen. :|

Omdat je nou eenmaal niet altijd kan gaan doen wat je wil, puur en alleen omdat je daar nou gewoon zin in hebt. Je hebt met veel meer te maken dan dat. Je hebt te maken met zijn gezin, een vrouw met gevoelens, kinderen met gevoelens, zijn baan die je in gevaar brengt enz enz.
Jij bent 19 dus wat dat betreft moet je het zelf weten als je een relatie hebt met iemand die veel ouder is dan jij, maar je bent ook op de leeftijd om te weten dat het verschrikkelijk fout is om een huwelijk kapot te maken. Dat die vent zijn eigen huwelijk kapot maakt moet hij zelf weten, maar ik moet er toch niet aan denken dat ik daar medeverantwoordelijk voor ben.

Neem afstand, gooi hem uit je telefoon en zoek hem niet meer op. Als hij echt met jou verder wil, moet hij zelf eerst maar zijn zaakjes regelen. Maar tot die tijd zou ik uit de buurt blijven. Niets geen contact totdat daadwerkelijk de scheiding is aangevraagd. Moet je eens kijken hoelang het duurt voordat hij voor je deur staat.

Ik vind dit echt walgelijk, echt waar.... Ik heb echt zo'n onzettende hekel aan mensen die breuken veroorzaken in relaties, laat staan huwelijken. Lullig voor jou en het zal heus niet makkelijk zijn, maar je moet weten wanneer je afstand moet houden.

Het is maar goed dat je school er niks van wist, anders was ie ook nog zijn baan verloren. (n) En denk er eens aan wat voor reputatie hij nu zal krijgen op school
Ik vind het echt belachelijk hoe egoistisch je bent, hoe egoistisch jullie zijn. "Ja, we kunnen niks aan onze gevoelens doen."
Damn, nou, goed gedaan hoor meid, als jullie het allebei niet erg vinden 3 levens te verpesten voor je eigen gewin, dan verdienen jullie elkaar. Veel geluk. Oh, en kijk niet raar op als hij jou over een jaar of 10 weer inruilt voor een ander jong kind. (y)

Wat probeer je eigenlijk hiermee te bereiken met deze post? Hoop je zo je geweten te sussen?

Is hij niet gewoon een spannende vervanging om je gevoel voor je ex te vergeten/ te onderdrukken?

Ach... Misschien moeten kinderen wat minder egoistisch zijn tegenover hun ouders. Als ouders niet gelukkig zijn en gaan scheiden, doen ze het alsnog niet goed.

En ja, die man heeft een ander voordat ie is gescheiden. Maar misschien heeft ie wel een vreselijk huwelijk met een scheldende vrouw en kinderen die hier ongelukkig van worden.

(En ja, mijn ouders zijn gescheiden en mijn moeder had een ander voordat de scheiding is aangevraagd).

OT: Tsja... Ik vraag me af of het heel verstandig is, hoe dit gaat werken... En waarom al direct samenwonen? Is het niet beter om eerst te kijken of de relatie echt gaat werken?

:D
Dat gevoel had ik ook :o
Hihi, dan denken we hetzelfde :cool:

Het is/was niet zo 'natuurlijk' om seks te hebben met je leraar/mentor, zeker niet als hij gewoon getrouwd is met een vrouw met wie hij kinderen heeft. Ik vind het wel heel sneu voor die vrouw en kinderen. Lijkt me niet dat zij hier om gevraagd hebben, maar goed.

Het is niet raar dat hij een jongere vrouw leuker vindt, jong wordt gewoon aantrekkelijker (vruchtbaarder) gevonden dan oud. Het is altijd spannend met een ander, maar de vraag is voor hoelang en of het alle moeite wel waard was.
Gelukkig had ik alleen maar leraren van 50+. :)

ik vind dat ze die docent moeten aanklagen bij de tuchtrechter en dat jij je eens goed moet laten nakijken

Wat een moraalridders hier zeg..

Ok, miss zijn haar ouders niet gescheiden en heeft zij het niet zelf mee gemaakt, maar God weet hoe dat huwelijk van die man is. Miss gaat het wel slecht tussen hen en gooien ze elkaar de hele dag de meest vreselijkste dingen naar het hoofd. Dáár zullen de kinderen blij mee zijn.

Veel ouders blijven voor de kinderen bij elkaar, maar je hoort heel vaak van diezelfde kinderen dat ze liever hadden gehad dat de ouders ieder hun eigen weg waren gegaan. Omdat de sfeer thuis niet te pruimen was.

Miss is hij wel gewoon verliefd op haar geworden.. dan voelde hij blijkbaar niet voldoende voor zijn vrouw. Als het echt goed zit in een relatie, dan maakt het niet uit wie langs komt huppelen. Blijkbaar hadden ze geen goede relatie. En dan nog: die man is verantwoordelijk voor zijn relatie, niet de TS.

Ze zegt zelf in één van haar posts dat die leraar het al heeft verteld aan zijn vrouw en dat ze zijn gaan kijken naar een onderkomen. Dan zal het dus wel serieuzer zijn dan die "affaire" waarover sommige van jullie het hebben.

Ja, ik zou het super lullig vinden als het mij zou overkomen, en ja ik zou ws ook die TS de schuld geven.. das nou eenmaal de makkelijkste weg.. Maar of het ook klopt...

Dat is dus onzin, zelfs in de beste relaties kun je op een gegeven moment verliefd worden op iemand anders. Sterker nog, het overkomt bijna iedereen. Het punt is alleen dat je daar niet per se wat mee hoeft te doen. Kan je relatie nog sterker van worden, ook.

Hmmm. Ik vind hem toch wel een klein beetje aan de oude kant en zeker omdat het een leraar van je is. Zijn jullie wel gelijkwaardige partners denk ik dan.

Komt nog bij dat hij strafbaar is. En inderdaad die arme kinderen. Ik zou mezelf niet in de spiegel kunnen kijken. Sorry :(

wow :) iemand die het door heeft.

Dan moet je niet hier komen zeuren over zo'n 'gewetenskwestie'.

Idd!. Je kan er zelf voor kiezen wat je met die verliefdheid doet, jij hebt in mijn ogen verkeerd gekozen. Maar dat moet je verder vooral lekker zelf weten. Ik bedoel, ik zou niet graag een relatie met iemand willen die zijn vrouw en kinderen verlaat, en later zeker kinderen met mij wil. Maargoed.. :)

Amen. :) (y)

Oh sorry ik dacht dat je hier je mening mocht geven :confused: :) :) :)

Je moet het natuurlijk lekker zelf weten hoor, maar ik vind het nou niet echt de beste keuze, al ken ik het geval ook niet zo goed om daar ook over te gaan oordelen, maar toch
Je kan wel tegen je gevoelens in gaan, als je maar wilt en die leraar kan ook zelf wel inzien dat het misschien niet de beste methode is
Maar ga gerust door met wat je allemaal voor wilde plannen hebt

a) hij is niet van jou
b) je maakt zn vrouw en kinderen kapot. Hoe vernederend zou jij het vinden als je getrouwd was, in de dertig en je man bedroog je met een jong blaadje? Hoe vernederend zou jij het vinden als jij een van die kinderen was en je houdt van je moeder en je vader bedriegt haar met een jong blaadje? (ik heb een heel ander woord in gedachten)
c) Ze hebben elkaar eeuwige trouw beloofd. Hij belooft jou vast ook trouw als hij van jou is. Kun jij iemand vertrouwen die zelfs zijn eeuwige trouw verbrak? Wat hij haar aandoet gaat hij ook jou aandoen mochten jullie ooit iets krijgen.
d) het is een ongelijkwaardige relatie. Elke tien jaar ga je anders denken. Jij zit op een ander niveau dan hij. Hij heeft meer levenservaring. Heb jij niet gewoon behoefte aan een vaderfiguur in je leven?
e) Als hij echt van je houdt en met je verder wilt, hoe dan ook, dan had hij nu ontslag genomen (anders gaat dat toch gebeuren) en was hij bij zijn gezin weggegaan.
f) Ben je nou echt zo arrogant om te denken dat jij meer de moeite waard bent dan zijn kinderen, dat hij meer van jou houdt dan van zn eigen vlees en bloed, dat hij hen pijn gaat doen om met een jong !!$)(@)je ervan door te gaan?
g) Natuurlijk zegt hij dat hij een slechte relatie met zn vrouw heeft, kan best zijn, maar dacht je dat hij anders ging zeggen: nou eigenlijk hou ik heel veel van mn vrouw, we hebben alleen geen spannende seks meer en daarom ben jij er?

Echt, hij is natuurlijk voor de helft schuldig, maar jij bent heel fout bezig.

Geez wat zit iedereen de TS hier af te branden zeg, niet echt terecht m.i..

Ten eerste zegt de topic starter zelf al dat zij en haar leraar al hun best gedaan hebben om elkaar te vergeten, maar tevergeefs. Ze heeft ook door dat het moreel verwerpelijk en niet slim is iets met een dubbel zo oude leraar te beginnen (die bovendien getrouwd is). Ten tweede vind ik dat degene die hier werkelijk fout is, haar leraar is; een leraar heeft een beschermende rol over een leerling en mag daar dan ook nooit misbruik van maken. Bovendien is híj degene met de relatie en de kinderen (het domste wat je trouwens kunt doen is ondanks alle moeilijkheden in een relatie toch bij elkaar blijven voor de kinderen; dat is nog schadelijker dan een scheiding voor die kids), niet zij. Het is derhalve ook niet eerlijk haar daarvoor verantwoordelijk te houden.

Ik vind het dom dat je bent doorgegaan met de relatie met je mentor, maar nu het werkelijk zo ver is gekomen dat hij zijn vrouw voor je gaat verlaten kun je er wel uit opmaken dat het echt om liefde gaat. Nu jullie besluiten er werkelijk voor te gaan, moet je dat ook met volle overtuiging doen en niet halfhalf. Toch vind ik het niet slim dat je al met hem gaat samenwonen, daar je nog geen "normale" relatie met hem hebt mogen ervaren. Het lijkt me slimmer het eerst een tijdje aan te kijken. Maar goed, dan hoop ik maar dat je gelukkig met hem wordt.

En ohja: All is fair in love and war.

d) het is een ongelijkwaardige relatie. Elke tien jaar ga je anders denken. Jij zit op een ander niveau dan hij. Hij heeft meer levenservaring. Heb jij niet gewoon behoefte aan een vaderfiguur in je leven?



Idd, dat dacht ik ook. En als dat zo is, dan wordt het dus never nooit iets met jullie.

als het mijn pa zou zijn zou ik hem een ram voor zijn kop verkopen, en jouw ook.

En verder natuurlijk het gebruikelijke verzieken van jullie leven.

Je hebt je emoties miss niet onder bedwang, maar je beslissingen wel. Ik vind thet idd egoistch en immoraal. magoed niet dat dat jouw boeit.

ook maar 01% van de relaties die uit ontrouw voorkomt slaagt + grote kans dat ie straks hetezelfde flikt als jij kinderen van hem hebt, ik bedoel waarom zou hij niet zog ene keer hetzelfde hebben gedaan

tegen zijn vrouw heeft ie waarschijnlijk toen hetzelfde lulverhaal opgahangen als tegen jouw, dus nee zo speciaal ben je niet

veel succes met je relatie nog btw

Natuurlijk werkt zij daar aan mee, maar die man zélf ook. Dat laatste vind ik zoveel zwaarder wegen. Zou hij écht niet hebben nagedacht over zijn vrouw en kinderen? Dat geloof ik nooit. Daarom vind ik dat geen 'issue', omdat dat echt zijn zaak is. Ik vind dan ook dat TS hier geen fout in heeft; hij koos er voor om met haar te willen gaan en zijn gezin achter te laten. Daar heeft zij hem niet toe gedwongen. Kennelijk was zijn relatie met zijn vrouw niet goed genoeg om een verliefdheid buiten z'n huwelijk te negeren.

Maar wat ik wél meteen dacht toen ik je post las, was dat jullie zo ongelijk zijn in je relatie. Ben je verliefd op hem geworden omdat je getroost werd? Omdat hij een arm om je heen sloeg? Of omdat het gewoon een geweldige man is met wie je geweldige gesprekken kan hebben over alles - dus niet alleen over hoe jij in je vel zit?

Ik zou hem eerst nog zes keer duidelijk zeggen dat hij een gezin heeft. En er goed over nadenken of jullie wel gelijk zijn binnen de relatie. Als dat soort vragen uit de weg zijn, wens ik je veel geluk, met of zonder hem.

Oh, jij bent geen slecht persoon, jij doet slechte dingen. En die kerel van jou ook.

Echt, ik denk niet dat jij snapt wat echte liefde is. Jij denkt dat hij echt zijn vrouw verlaat voor jou? Nee, denk eens even na. Dat heeft hij allemaal opgebouwd en dat was hij niet van plan om af te breken. Ik ken hem misschien dan niet, maar zo ver gaat hij niet. Hij gebruikt je voor de seks.

Je gebruikt als excuus dat "je gevoelens niet kan onderdrukken". Die kan je inderdaad niet onderdrukken. Daar heb je inderdaad geen controle over. Je hebt echter wel controle over de dingen die je doet. Je maakt dingen kapot. De relatie met zijn vrouw. De relatie met zijn kinderen. En het ergste is, is dat je levens van de kinderen verwoest. Zij worden gekwetst en verlaten, en dat zal voor altijd invloed hebben op de rest van hun levens. Je denkt misschien dat ze het niet zien, maar geloof me: zij krijgen alles mee.

Oooh girl, als jij ook "old trash" bent, dan zal jij ook vast nog verlaten worden door je echtgenoot. Alleen niet door je voormalig NL-leraar, want hij blijft tot zolang niet bij je.

Je gelooft dat hij met jou zal gaan samenwonen, omdat hij dat heeft gezegd. Maar praatjes vullen geen gaatjes. Behalve die gaatjes van onderen bij jou.

Gefeliciteerd trouwens met je slagen.

Daarom mag zijn vrouw hem bij een tuchtcollege aangeven zodat hij nooit meer als leraar aan de bak komt en ze hun leuke appartement wegens geldgebrek moeten verlaten. En mag de TS die loser onderhouden en zijn alimentatie ophoesten (y)

Ze heeft toch al gezegd dat hij het al aan z'n vrouw heeft verteld en dat ze al gaan kijken zijn voor een appartement?
Dan is hij blijkbaar toch van plan echt zijn vrouw te verlaten, hé.

Ik vind dat sommige mensen hier te overdreven reageren. En ik sluit me aan bij de post van Sangria.

*Edit* En oh ja, mijn ouders zijn ook gescheiden. En hoewel het bij sommigen hier lijkt alsof dat wel een groot trauma MOET zijn, was het dat bij mij toch niet, hoor. Het was geen leuke scheiding, eerder nog een vechtscheiding, maar uiteindelijk vind ik het allemaal best zo, zelfs beter. Nu komen m'n ouders terug goed overeen (als vrienden dus) en ik vind het echt veel beter zo. Als je huwelijk en relatie niet goed meer zit, is het soms echt wel beter om te scheiden.

Ouders scheiden ook niet om hun kinderen pijn te doen, maar omdat het niet anders kan. Als de leraar van TS niet bij zijn vrouw was weggaan voor haar (TS dus), dan was het wel voor iets anders over een paar maanden.

Hoe weet ze dat? Was ze er bij toen hij het zijn vrouw vertelde? M.a.w.: Hij beweert dat hij het heeft verteld, maar of dat ook écht zo is... Dan is hij blijkbaar toch van plan om zijn vrouw niet echt te verlaten, hè.

Meid, wie weet komt dat trauma van jou nog. Jij bent bezig met jezelf te ontwikkelen. Je zit nog in je jeugd. Pas later, als je veel ouder bent, zie je in hoe je jeugd invloed heeft op jouw leven. En één persoon die iets meemaakt en haar ervaring ermee (in dit geval met het scheiden van haar ouders) staat nog niet er voor garant dat alle personen die hetzelfde meemaken, hetzelfde ervaren. In de praktijk blijkt dat personen met gescheiden ouders, meer "issues" hebben.

Ja, en kinderen die ouders hebben gehad die koste wat het kost bij elkaar wilden blijven (denk schelden, slaan, gezeur de hele dag door) hebben nog meer issues. :rolleyes:

Tja, dan kun je natuurlijk aan alles gaan twijfelen. Ik neem aan dat hij wel eerlijk is daarover, zeker omdat ze ook al een appartement gaan zijn bezichtigen.

Natuurlijk heeft die scheiding invloed gehad op je leven, maar alles heeft invloed op je verdere leven. En ik denk dat die scheiding minder sléchte invloed op de rest van je leven heeft, dan dat je ouders de rest van hun leven ruziën, elkaar (en jou daarbij) het leven zuur maken; dan dat er thuis altijd een slechte sfeer is, enz. Dan zou ik veel liever hebben dat m'n vader een goede relatie heeft, ook al is dat met een meisje van 19. Dat is natuurlijk mijn standpunt hè. ;)

En ik begrijp TS wel, heb een beetje in een gelijkende situatie gezeten. Hoewel hij geen leerkracht was en geen kinderen had.
@ TS: Je mag me altijd PM'en daarover.

Iedereen heeft herinneringen uit z'n jeugd die hij/zij liever niet gehad zou hebben. That's life. Mensen scheiden niet zomaar. En liever die herinnering dan een herinnering waarin iedereen ongelukkig is, je hele jeugd lang. Mensen die bij elkaar blijven 'voor de kinderen' maken imo echt de grootste fout ooit.

Mensen, ik ben het met jullie eens dat in sommige gevallen scheiden beter is. Opgroeien in een gezin waarin de ouders elke keer maar weer ruzie hebben, is niet goed en is wellicht even traumatisch als scheiden. Maar de manier wáárop men gaat scheiden, is erg belangrijk. Scheidt men door toedoen van een meid van 18, ook al was de relatie slecht? Of scheidt men door een andere beslissende factor?
De kinderen krijgen nu het idee dat "papa mama (en ons) verlaten heeft voor een andere vrouw". De man is vreemdgegaan en daarna is het paar pas gaan scheiden. Dit is in mijn ogen veel erger dan "scheiden" en daarna het leven weer oppakken door met een andere vrouw te gaan.

Maar ik heb het hier niet alleen over de gevolgen voor de kinderen. Denk ook eens aan de echtgenote. Die zal zich erg gekwetst voelen omdat ze scheidt doordat haar man (met wie ze wellicht een slechte relatie had) een affaire met een meid die vele jaren jonger is. Veel meer dan als hij niet was vreemdgegaan en dan was gaan scheiden.

Denk ook eens aan de TS zelf. Ze neemt wel een relatie met haar (voormalig) leraar hoor! Het is een "vreemde" relatie (veel vreemder dan normaal), door verschillende factoren. Afgezien van het feit dat ze een groot leeftijdsverschil hebben (16 jaar vind ik veel), kregen zij een relatie doordat het uit ging met haar ex (misschien niet meteen, maar dit was wel de grote aanleiding). Hij kwam haar troosten - als leraar - en kreeg uiteindelijk een relatie met seks met haar. Ze zitten niet op dezelfde golflengte. Misschien heb ik ongelijk.
Feit is wel dat hij vreemd is gegaan en dat hij dat blijkbaar "gangbaar" vindt. TS kan zelf behoorlijk gekwetst worden doordat hij wéér vreemdgaat. Dan is TS het slachtoffer... Mannen blijven mannen. Je weet hoe veel mannen zijn. Bij veel mannen gaat het om de seks. Is men niet meer tevreden met de seks, dan gaan ze op zoek naar een ander. Naïviteit is een ongunstige eigenschap als het gaat om mannen én hun behoeften.

Denk ook eens aan de omgeving. Wat zullen zij van deze relatie vinden? Een man van 36 die een relatie heeft met een vrouw waarmee hij 2 kinderen heeft, verlaat zijn gezin om verder te gaan met een meid van 18. Misschien denk je: "schijt aan wat iedereen er van vindt", maar geloof me dat dit niet voordelig is voor jou, hem en jullie relatie. Wat zullen de ouders van de TS ervan vinden?

Al met al: de vooruitzichten op een goede gezonde relatie, zijn ongunstig.

Weet wat je doet. Misschien zijn de effecten op de korte termijn geweldig. Je voelt je gelukkig omdat je een heerlijke relatie hebt met een man. Maar kijk ook eens naar de gevolgen op langere termijn. Kijk ook eens naar de gevolgen van jouw daden op andere mensen. Durf jij jezelf uiteindelijk in de spiegel te kijken en te zeggen: "Ik heb goed gehandeld en ik ben trots op mezelf"?

Ikzelf zou dat niet kunnen.

Hoewel ik het wat betreft een paar punten wel met Urineer de beer eens ben, is dit mijns inzien echt onzin:

normaal.. wat is normaal? jouw standaard van normaal? de standaard van de samenleving? De meeste mensen houden van groen, ik hou van blauw, maar dat is abnormaal dus hou ik ook maar van groen. Word ik daar gelukkiger van? Nee.

Dat leeftijdsverschil is vrij betrekkelijk.. je weet niet hoe zij is, je weet niet hoe hij is. Ws zal haar omgeving idd niet staan te springen, maar als je bij alles wat je doet dáárover na gaat denken, heb je niet eens tijd meer om zelf te leven... het leven is te kort om je tijd te verspillen aan je afvragen of het wel normaal is wat je doet.

Die 'Timmy' van TS ziet er niet bepaald 36 uit. (zie haar posts)
Fake thread dus.

Die Timmy is waarschijnlijk haar ex waar ze het over heeft, want die posts komen uit juli 2005 :)