![]() |
De ontmoeting...
Mijn hart bonkte in mijn keel,
Mijn ogen zochten in het rond, Toen ik jouw ogen had gevonden, Keek ik verlegen naar de grond. Een verlegen lachje op je gezicht, Kleine lichtjes in jouw ogen, Was toen mijn eerste indruk, De foto’s hadden niet gelogen. Vlinders gieren door mijn buik, Als ik daar plotseling voor je sta, Het was dubbel, net als het weer, Gelukkig had jij een ‘umbrella’. Deze dag mag van mij eeuwig duren, Ik voelde me zelfs op m’n gemak, Ik krijg het altijd weer voor elkaar, Liefde voor een vreemdeling voelen, Gelukkig was mijn verstand ook daar… |
hey, toen ik dit gedichtje las voelde ik er niet echt een speciaal gevoel bij, maar ik herken me zelf wel!!! Alleen liep het bij mij niet echt zo leuk af...Die dag zelf was echt super, zoals jij ook beschrijft in dat gedichtje, maar daarna ging het fout...maar hmm dit heb er niks mee te maken, maar ik vind het in elk geval een goed gedicht!!!!! :)
|
Citaat:
deze bovenstaande vind ik niet zo mooi. Dat komt denk ik door de "umbrella", kvind het er niet in passen. Het lijkt alsof je met niets anders dan dat kon rijmen en dan lijkt hetmij te gedwongen. Het geheel is spannend, en ik heb het gevoel ook gekend, en bij mij is het heel goed afgelopen. Tot de dag van vandaag :) dus het hoeft niet altijd negatief af te lopen |
Citaat:
Ach dit is een beetje overdreven, ik heb een recente gebeurtenis aangegrepen om me in in te leven... maar ik heb het ooit wel zo gevoeld :)... en meestal kies je iemand goed genoeg uit, zodat het risico klein is dat het fout gaat, en verkeerd uitpakt :) |
Citaat:
|
Hmm, ik ben het wel eens met het commentaar van Frida: dat van die 'umbrella' is zonde.
|
Citaat:
|
zou ik dan ook maar zeggen dat umbrella er niet in past naar mijn mening
Het begin is echt mega goed vind ik alleen de laatste 2 strofes vind ik wat zwakjes vergeleken met de rest. het einde is wel nog een beetje misterieus dat is wel weer leuk. |
hijs mooi, maar ja die paraplu ik vind hem het gedicht in zovverre verneuken, dat het niet echt lekker loopt.
|
Mijn hart bonkte in mijn keel,
Mijn ogen zochten in het rond, Toen ik jouw ogen had gevonden, Keek ik verlegen naar de grond. Een verlegen lachje op je gezicht, Kleine lichtjes in jouw ogen, Was toen mijn eerste indruk, De foto’s hadden niet gelogen. Vlinders gieren door mijn buik, Veroorzaakt in stilte door jou, Ik wist niet goed wat ik voelde, Kan het dat ik nu al van je hou? Deze dag mag van mij eeuwig duren, Ik voelde me zelfs op m’n gemak, Ik krijg het altijd weer voor elkaar, Liefde voor een vreemdeling voelen, Gelukkig was mijn verstand ook daar… Umbrella is eruit :), het stond erg lelijk, maar op dat moment wist ik even niets beters... |
Is al iets beter :)
'veroorzaakt in stilte door jou' |
Alle tijden zijn GMT +1. Het is nu 02:21. |
Powered by vBulletin® Version 3.8.8
Copyright ©2000 - 2025, Jelsoft Enterprises Ltd.