[gedicht] in nagedachtenis van mijn opa
 

laat ik eerst vertellen hoe dit tot stand is gekomen. ik ben al een wat langere tjd bezig met dichten, en ik schrijf eigenlijk alleen gedichten als er echt inspiratie voor is.

enkele maanden geleden, is mijn derde opa overleden. ik zag hem niet zo veel, want het was de vader van mijn moeder, en ze hadden wat problemen met elkaar. toen hij overleed na een kortdurig verblijf in het ziekenhuis, is er veel verdriet geweest binnen in mij. in de nacht na zijn crematie, heb ik niet kunnen slapen. en in die nacht, kreeg ik inspiratie, in zo'n vorm dat het echt uit mijn hart leek te komen.

ik heb toen bij een bureaulamp de beginselen opgeschreven, van wat uiteindelijk dit gedicht werd. ik heb besloten om deze dan maar hier te posten, omdat ik wil delen met anderen. daarom: Opa, deze is voor U!

In memoriam

Flowing on the winds of heaven
Prosperity feeds your soul
The candle of life
Now extinguished
Shall be lit again

Forged in the fires of feeling
The soul is an undying life
Flowing on the winds of prosperity
The soul will live on
Live in the hearts
Of who surround
Of who grief
For the remains
For the shell of the soul

While the soul is an undying thing
The memories live on
Live in the hearts
Until renewed again
Until reborn again

Into the fading light
We walk tall
And remember the soul
Remember our love
Renewed again

Erik Stolman

ik hoop dat dit een beetje mijn opa waard is en ik hoop dat jullie dit ook mooi vinden. dit heeft me enorm geholpen met het verwerken van mijn en mijn moeders verlies.

het helpt echt om gevoelen op het papier te zetten!

Moet naar dansen op papier. ;)

Moet naar dansen op papier. ;)

o ik snap t....

kan een forum baas of beheerder deze naar "dansen op papier" verplaatsen??

bij voorbaat bedankt. ik had niet gezien dat er ook een dichtersforum was... ik ben een beetje onervaren met dit forum...

Consider it done!

LUH-3417

Nu ja, eigenlijk is het hier ook niet helemaal op zijn plaats omdat we hier gedichten plaatsen om ze te verbeteren en te leren, niet om gewoon onze gedachtes te delen. Daarvoor hebben we het gedichtentopic op Psych, maar omdat het al ingewikkeld genoeg is, mag deze voor een keer blijven staan :).

De boodschap en de intentie zijn natuurlijk prachtig! Ik wou dat er meer mensen gedichten voor elkaar zouden schrijven, zowel voor overledenen als levenden. Van het gedicht zelf ben ik echter minder onder de indruk. Het komt wat cliché over en sowieso vind ik Engelstalige gedichten geschreven door een anderstalige vaak wat afstandig aanvoelen.

Desalniettemin is het je opa meer dan waardig, alleen al om de intentie en het gemeende gevoel dat je erin gestopt hebt.

Ik vind dat soul ietsje teveel in je gedicht voorkomt maar eigenlijk is het niet de bedoeling dat ik dit gedicht bekritiseer.

Ik vind het je opa zeker waardig..

PS: Heb je dan ook een stiefopa? Omdat er staat 3de opa.

Dat ja, al vind ik dat er best kritiek op geleverd mag worden. Maar omdat er niet expliciet om wordt gevraagd hoeft dat niet zo ongenuanceerd :).