Chinese vrouw miljonair door computergame
 

Een bewoonster van de virtuele wereld Second Life is door het spel miljonair geworden. De 270 miljoen Linden Dollars die ze in het spel heeft verdiend, kunnen tegen de huidige koers omgezet worden naar ruim een miljoen echte Amerikaanse dollars. Daarmee is de Chinese Anshe Chung de eerste persoon ter wereld die op legale wijze via Second Life miljonair is geworden.

Hoe het werkt: Anshe begon met tien Amerikaanse dollar om land te kopen. Later zou ze grotere stukken land kopen van de maker van het spel: dat kost 1250 dollar en 200 dollar huur per maand. Met onder andere Photoshop kan ze dit land verbeteren, door rivieren, bergen en bossen te maken. Dat mooiere land kan ze weer verhuren aan andere spelers, die bijvoorbeeld een huis voor zichzelf hierop bouwen of een winkel beginnen. Die betalen Anshe daar weer huur voor. De prijs verschilt naar vraag en aanbod. Als Anshe dus een fantastisch land heeft gemaakt, zal de vraag stijgen en dus ook de prijs. "Zij is de regering", zegt Philip Rosedale, de maker van het spel. Dat komt omdat Anshe haar eigen continent gemaakt heeft: Dreamland. In dit continent staan duizenden winkels, clubs en woongebieden.

"Wat ik zag was dat de mensen echte emoties hebben en dat er echte vriendschappen ontstaan", aldus de 34-jarige Anshe. "Bovendien is de economie erg realistisch". Ze chat bijvoorbeeld eerst met consumenten om te kijken waar vraag naar is. Ze merkte bijvoorbeeld dat consumenten zich stoorden aan wisselende huurprijzen. Daarop maakte ze een succesvolle nieuwe wijk met vaststaande huren. Bovendien willen veel consumenten wonen in een rustige buurt. Anshe weert clubs en winkelcentra dan ook in veel woonwijken. Ook speelt ze in op trends. Toen er in de game een nieuwe feature kwam, namelijk het gebruik van avatars, besloot ze snel mooie avatars met Photoshop te maken en voor veel geld te verkopen.

Veel verschillende online games proberen een economie te simuleren. In steeds meer games staat deze economie ook een relatie tot de echte wereld. Daarom overwegen de Verenigde Staten en Groot-Brittannië om belasting te heffen op virtuele bezittingen.
Bron + plaatjes

Is dit onze toekomst, leven in een virtuele wereld? :p
En wat vind je van het voorstel om belasting te heffen op virtuele bezittingen?

ik vraag me af wie er dan belasting op mag heffen? Second Life is niet aan één land gebonden, dus welke overheid heeft het recht op belastingheffing dan?

eigenlijk zou je zo ook een virtuele overheid moeten instellen die het geldverkeer in het spel reguleert. maar ja, dan creëer je weer bijna een nieuwe natie die een serieuze speler (want er gaat geld in en uit) in de wereldeconomie wordt.

en voor je het weet zit Super Mario bij de Algemene Vergadering van de VN...

Het is misschien cliché, maar dit soort dingen zie je écht alleen maar in China en Japan :D

Dat lijkt me toch niet zo moeilijk? Je bent Nederlander en hebt bezittingen, dus draag je ook in Nederland belasting af.

ok misschien begrijp ik het verkeerd, maar als ik in Frankrijk een huisje koop (ik ben Nederlander) dan hoef ik daar toch geen belasting over te betalen aan de Nederlandse staat? ik ben dan - wat betreft dat huis - toch belastingplichtig in Frankrijk? (Of niet? ik ben geen kenner)

en de btw van mijn croissantjes die ik daar koop gaat toch ook naar de Franse overheid?

vervang "Frankrijk" nu door "Second Life" wie zit er dan achter die belasting?

Dat is helemaal nog niet zo logisch. Wie in Frankrijk een huis bezit betaald daarvoor in Frankrijk belasting, niet in Nederland.

Dacht het niet, ik heb er in NL ook al veel over gehoord. Of zúnige Nederlanders bereid zijn er echt geld voor te betalen moet ik nog zien. Net als chatten of hele dagen forums bezoeken kun je dit als een volgend tijdverdrijf zien, voor mensen die tijd over hebben.

Om voor deze gebakken lucht geld uit te geven vind ik wat ver gaan hoewel er mensen zijn die duidelijk tijd in steken iets te ontwikkelen, en tijd geld is...
Als Anshe heeft zitten Photoshoppen en het product verkoopt, lijkt me dit gewoon handel, zoals het maken van een internet site.
Handig van de ontwikkelaars van Second Life echter is dat het allemaal virtueel betaald wordt en bij het inwisselen de staat er geen zicht op heeft.

goed voorbeeld;)

tja op de beurs gaan miljarden om in "gebakken lucht" (wie heeft ooit zijn aandelen echt - fysiek - in zijn bezit gehad?) en dat spelletje kent genoeg spelers over de hele wereld.

om Second Life af te doen als gebakken lucht is misschien wat snel geconcludeerd; zelfs je bankrekening is "gebakken lucht" - er staat bij de bank geen potje met al jouw geld er in. het zijn cijfertjes in een groot systeem en dat is SL ook.

ben benieuwd hoe zich dit ontwikkelt, heb er zelf echter absoluut geen behoeft aan om me er mee bezig te houden.

Zijn er ook mensen op illegale wijze miljonair geworden met dat spelletje?

Wel met andere spellen. Handel in geld van MMORPG's is een miljoenenbusiness.

hoe dan ook, die zullen het niet groot in de media roepen dat ze illegaal miljonair zijn geworden.




laatst hadden we het er over dat dit ook wel een mooie plek is om geld wit te wassen... iedereen kan zich aanmelden (zonder legitimatie) en na een tijdje cash je je geld weer, zonder dat er enige overheid iets vanaf weet.

nee, dat wordt onze toekomst niet. en fijn voor haar, ze heeft er hard voor gewerkt (y).

Runescape had ik altijd een paar autominers die boompjes hakten die verkocht ik dan weer voor geld en dat geld verkocht ik weer voor echt geld :cool:

3,50 per miljoen goldstukks :p

Ja, irritante lui die bot farmers, zoals jij. Preventief ruimen die hap.

Je koopt het van een Chinees vrouwtje, die zou daar dan belasting over moeten afdragen aan de Chinese regering. Jij verkoopt het weer aan een Amerikaan, dan draag jij belasting af aan de Nederlandse staat. Kapitaalbelasting wordt iets lastiger, maar zolang het kapitaal niet tastbaar is, zal het moeten gaan naar de staat waarin het bedrijf waarin je investeert zich bevindt. Komt het kapitaal op je rekening te staan, dan betaal je weer belasting in Nederland. Zo zou het volgens mij moeten werken.

Ik vraag me overigens af of de waarde van een "virtueel huis" om te zetten is in kapitaalbelasting, dus zouden dan alleen inkomstenbelastingen een rol spelen.

Betaalde cyberseks. Man weiBt doch?

Bezittingen? Stop die bezittingen eens in een doosje en weeg het zou'k zeggen.

Daarnaast is het bezitten van onroerend goed nogal wat anders dan het 'bezitten' van een hoop bytes in een database. Wetten m.b.t. eigendom e.d. doen hier helemaal niet terzake.

Aandelen KUN je fysiek in handen krijgen als je dat zou willen. De reden dat valuta e.d. elektronosch verhandeld worden is gewoon omdat het efficient is. Virtueel bezit is niet meer dan dat, virtueel. Het interessante hier is alleen dat omdat de virtuele valuta gekoppeld is aan de dollar, dit virtueele bezit wel een reële waarde heeft.

Ik denk het wel. Bedenk wel dat ik refereerde naar Nederlanders met een vakantiehuis in Frankrijk.

Volgens mij geldde als algemene regel dat het land waar de server staat het land is waarvoor de wetgeving geld (dat ging tenminste op bij (il)legaal downloaden), tenzij in een overeenkomst is vastgelegd dat anders geld. (zoals al die Amerikaanse bedrijven die geilen op behandeling in de staat Washington)
Dat natuurlijk omdat de server waarop het draait het enige tastbare is waar je juridisch gezien om kunt knokken.

Anders zou het juridisch een nogal bizarre situatie worden zeg. Dan zou het theoretisch meetellen voor je vermogen als je een site over jezelf maakt en daarop zet "ik bezit 4 miljoen euro, vier huizen en een schip", terwijl je het hebt over bits en bytes die wanneer je de stroomschakelaar over haalt niet meer bestaan.

Nee, dat kan dus gewoon niet omdat het geen echte goederen zijn. Dergelijke transacties zullen danook alleen wettelijk geregeld kunnen worden als in de wet opgenomen wordt dat dergelijke virtuele bezittingen als reële bezittingen gezien worden.

En wat dacht je van dienstverlening? Wat dit vrouwtje verkoopt is in wezen niet meer dan "software", een bepaald ontwerp. Niet tastbaar, maar weldegelijk belastbaar. Zij verkoopt jou een dienst, jij betaalt daar voor.

wel opletten he;)

dat is de hele issue: bepaalde landen willen hier dus ook wetten voor gaan maken. en dan gaat het dus niet over de transacties van het kopen van iets van de Chinese vrouwtje, maar over het bezit van (virtueel) kapitaal in een virtuele omgeving. dat is de discussie; ik snap ook dat een huis iets anders is dan een aantal 0'en en 1'en.

en de vergelijking met de beurs: als Second Life (printbare) eigendomsbewijzen zou uitgeven, is de situatie dan anders? je hebt dan immers iets tastbaars waar je voor betaald hebt.

dat lijkt me minder moeilijk. in dat geval is Second Life alleen het medium voor deze dienstverlening.
die vrouw is een bedrijfje, jij bent een klant -> twee volledig geaccepteerde rechtspersonen lijkt mij.

het punt is dat jij je bezit (je kapitaal) kunt bewaren op een plek waar geen enkele overheid bij kan/zeggenschap over heeft.
Second Life is een serieus onderdeel van handelspraktijken, maar bevindt zich buiten elke rechtsmacht.

Dat lijkt me niet echt een groot probleem aangezien een lullige stroomuitval die plaats kan vernietigen.

Als de eigenaars van de servers van Second Life morgen besluiten dat dat geld niet meer inwisselbaar is dan bestaat het niet meer.

en dan ben jij je geld kwijt... des te meer een reden om er eens wetgeving voor te ontwerpen;)

en over die stroomuitval: een brand kan ook je fysieke bezittingen vernietigen. zo bijzonder is het dus niet. de vraag is alleen: in hoeverre zien we de wereld van Second Life als verglijkbare plek als de fysieke wereld.

je kunt nu roepen "het is maar een spelletje", maar het feit dat er miljoenen in omgaan (ongecontroleerd) is voor sommigen toch een reden om het anders te interpreteren.


het punt zit hem denk ik in de omwisseling: de Lyndon-Dollars zijn geen officiele valuta. al het geld dat in SL wordt geinvesteerd ligt als het ware bij Lyndon Labs (de ontwikkelaar). het is dus meer een casino dan een samenleving: bij binnenkomst koop je fiches, en bij vertrek wissel je die weer in voor geld.

elke transactie is een spelletje en - net als in het casino - hoef je geen belasting te betalen over het bezit van de fyches tijdens het spel.

Ik wil daar een ander voorbeeld tegenaan gooien:

Ik bezit hier in Nederland een schelpencollectie van tienduizend stuks.
In een land ver weg worden schelpen als valuta gebruikt.
Moet de belastingdienst voortaan dus aanslagen versturen voor het bezit van schelpen?

dit is toch een andere situatie. de schelpen zijn dan namelijk officiele betaalmiddelen (niet hier, maar wel ergens) op het moment dat jij schelpen zou namaken zou je er mee naar het GWK kunnen gaan en dat inwisselen tegen Euro's met de smoes "dit heb ik over van mijn vakantie in Schelpistan". er zou op dat moment eigenlijk wel belasting over je collectie betaald moeten (kunnen) worden, maar aangezien schelpen vrij voor handen zijn, zal een dergelijke valuta nooit internationaal geaccepteerd worden en dus nooit een officiele, serieuze rol spelen in de wereldhandel

(het is onwaarschijnlijk dat jij nu bankbiljetten ontwerpt, er 10.000 van bewaard, die over 2 jaar ineens de officiele valuta van een land vormen)

het casino en Second Life zijn particuliere instanties en hun "valuta" is dus niet officieel. in tegenstelling tot de schelpenstaat mogen zij geen valuta uitbrengen (maar dus wel spel-fiches)

afijn, ik snap je idee;)

Op zich is het casino ook geen slecht voorbeeld. Zelfs echte casino's worden niet belast voor het bezit van hun eigen fiches, terwijl het binnen het casino toch echt waarde heeft in harde euro's.

Zij verkoopt jou een dienst voor wat? Appels? Eieren? Virtuele valuta hebben geen waarde. Ze verkoopt iets van geen waarde voor iets wat ook geen waarde heeft. Jeuj, de BD kan 0 euro innen :)

Daarnaast is het nog maar de vraag of ze een 'dienst' verkoopt. Je trekt dit zelf gelijk aan het verkopen van softwarelicenties, maar dat is weer compleet want anders. Ongetwijfeld zal in de voorwaarden van de makers van 't spel staan dat van alle virtuele dingen het auteursrecht bij de eigenaar van de servers ligt. Je kunt geen licentie verkopen van iets waarvan jij het auteursrecht niet bezit.

Tenslotte heb je te maken met verschillende landen...in verschillende werelddelen zelfs, die elk hun eigen wetten hebben. Als de server gebaseerd is in europa, heeft de VS bijvoorbeeld helemaal niks te zeggen over het verkopen van virtueel spul. De enige echte transacties die plaatsvinden zijn die van echt geld tussen personen en bedrijven, en omdat het niet gaat om het verkopen van dingen, kun je het volgens mij, sowieso op dit moment, niet anders zien dan schenkingen. Waar overigens belasting op geheven kan worden als ik 't goed heb.

Dat snap ik ook wel. Het probleem is dat je A) methet probleem zit dat huidige wetten hierin moeilijk aan te passen zullen zijn en B) die wetten gewoon niet van toepassing zijn op het moment dat de server in een ander land staat.

Nee, waardepapieren zijn gekoppeld aan iets ook daadwerkelijk waarde heeft, zoals een deel van een bedrijf, of een deel van de goudvoorraad. Nu zit dat met geld natuurlijk iets complexer, maar ik hoop dat je begrijpt wat het verschil is. Een stuk papier waarop staat dat je recht hebt op een stukje niets is nog steeds niks waard ;)

dat snap ik, maar ik zou het niet als "niets" willen bestempelen. die computerdata is ook "iets" als is het maar een stroompje, of een paar bytes. ik bedoelde het "eigendomsbewijs" trouwens ook niet als waardepapier, maar als het "iets" dat je gekocht hebt:
- ik geef jou 1 miljoen
- jij geeft mij een printje met een foto van een huis
- ik heb dus 1 miljoen betaald voor een A4'tje
- in het spel doen we alsof het huis echt is, maar in de echte wereld is het papiertje het verhandelde product

er wordt daadwerkelijk iets verhandeld, de prijs is dan onbelangrijk.
handgeschreven songteksten van John Lennon zien bij de oudpapierwinkel ook geen 50.000 waard, maar mensen betalen het er wel voor.
waarom dan geen 1.000.000 voor een electrisch stroompje, een papiertje, of een memorystick die (voor de spelers) een huis kunnen voorstellen?

Als je samen afspreekt dat het papier 1M waard is, prima. Dat doe je met schilderijen ook. Een elektrisch stroompje daarentegen is niet iets tastbaars, voor de wet zit daar een enorm verschil tussen.

En natuurlijk gaat niemand een waarde van 1M hechten aan alleen een printout, de voorwaarde is eigenaarschap van de virtuele eigendommen, en die worden weer door de wet niet erkend :)

Wat je waar betaald hangt af van het soort belasting, het soort bezit en de belastingverdragen die tussen de diverse landen zijn afgesloten, maar ook de nationale belastingwetgeving, zoals de Wet en het Besluit Voorkoming Dubbele Belasting.

Duidelijk geen rechten gedaan he.

Mag ik U het beroemde Electriciteitsarrest in herinnering brengen, waarin bepaald werd dat electriciteit wel degelijk een goed was, wat wederrechtelijk weggenomen kon worden? Op dat moment werd illegaal stroom aftappen strafbaar als diefstal.

Belasting heffen op internetgoederen en diensten is de natte droom van iedere inhalige overheid, maar vooralsnog is het een schimmige wereld.

Niet voor meer dan 5 studiepunten nee :)

Nu ging dat vrij specifiek over dit soort onderwerpen, maar ik wil ook niet pretenderen een expert te zijn :)

Maar, het gaat hier om data, niet om elektriciteit, dus in dit geval zit je er gewoon naast dus. Als het om de waarde gaat van de kosten om jouw data in stand te houden, kom je op een paar cent max uit namelijk.

Wat internet en recht betreft weet je waarschijnlijk meer dan ik.

Jij kunt 't makkelijker opzoeken dan ik ;)

Op virtuele zaken zijn eigenlijk vooral auteursrecht en databasewetten van toepassing, maar deze zijn hier dus niet zomaar toe te passen omdat het bedrijf dat 2nd life beheert het auteursrecht heeft op alle software en ook de data.

Kijk, ik snap dat het hier gaat over wetswijzigingen, maar die zouden een enorme impact hebben. Dat een paar domme senatoren het idee opgevat hebben dat je dat zou moeten kunnen belasten maakt op mij weinig indruk.

Een website heeft ook geen duidelijke waarde, desondanks gaan er wel een hoop belastingtechnische zaken spelen als ik mijn zelfontworpen website verkoop aan een geïnteresseerde buitenlander. En daar gaat het om. Je koopt valuta bij Second World en daar wordt weldegelijk belasting over afgedragen. Kortom, binnen de virtuele wereld zullen geen échte belastingen een rol spelen, maar op het moment dat jij winst maakt door verkoop van je valuta, komt de belastingdienst volgens mij wel even kijken. Hoe het dan zit met belastingen over bezit is inderdaad wat lastiger, maar:

Waarom zou de inkoop van deze valuta niet gelijk kunnen staan aan het kopen van iets met een daadwerkelijke waarde? Waarom is een website geld waard? Omdat mensen het willen kopen. Waarom zijn Second World valuta geld waard? Omdat mensen het willen kopen. Het heeft weldegelijk een waarde en met Second World spreek jij af dat deze valuta een bepaalde handelswaarde hebben. Het lijkt mij persoonlijk sterk dat ze je deze zomaar kunnen afnemen om je investering waardeloos te maken.

Ik zou zelf voor het anker van winst uit onderneming gaan liggen. Wat zij heeft gedaan is namelijk een onderneming opzetten. Haar werkzaamheden bestaan uit het leveren van diensten aan medegebruikers van internet. Zij was dus als organisatie van kapitaal en arbeid actief in het economisch verkeer, kon winst beogen en redelijkerwijs verwachten.

Zoals ik al uitgelegd heb is het probleem hierin dat het anders is dan het verkopen van bijvoorbeeld een website of een stuk software, omdat je hier danwel de auteursrechten danwel een licentie verkoopt. Je kunt geen licentie verkopen van iets waarvan je de auteursrechten niet hebt, de auteursrechten rusten namelijk bij de makers van het spel.

Het is HEEL belangrijk in deze discussie dat je begrijpt dat het in het geval van software ALTIJD gaat om auteursrechten. Normale wetten wat betreft goederen zijn niet van toepassing in deze omdat de wet software gewoon niet als goederen ziet. Software behandelen als goederen zou een enorme wetswijziging betekenen met een impact die veel verder gaat dan online spelletjes.

Toch kan het helaas, daarom vind ik het zo dom dat mensen zo veel geld investeren in deze virtuele wereld. Ik neem aan dat ze goeie backups hebben, maar in het geval van sabotage van 1 werknemer met voldoende rechten kan een enorme hoeveelheid data corrupt raken. Heel veel mensen zijn dan heel veel geld kwijt.

En waarom je geen waarde kunt geven niets heb ik al uitgelegd. kort door de bocht: Voor de wet kun je software verkopen, maar niet als je daar geen eigenaar van bent.

Trouwens: Wat nou als jij je virtuele huis verkoopt voor 1M, en daarna het eigenaarschap niet overdraagt? Welke instantie in welk land gaat jou dan aanpakken?

Dat lijkt mij ook haalbaarder, maar welke overheid incasseert dat geld dan?

Hoe wordt "virtuele bezittingen" gedefinieerd? Welbeschouwd bezit dat vrouwke namelijk niks anders als een paar miloen 0'en en 1'en op een server wie weet waar natuurlijk. Zij bezit het spel zelf niet, dus heeft ze in principe niks aan die 0'en en 1'en buiten hun huidige context. Virtuele bezittingen taxeren slaat dan ook nergens op. Met The Sims 2 bezit ik hele woonwijken, kan ik daar dan ook op getaxeerd worden? Ik Photoshop zelf ook graag, voornamelijk auto's, ik heb er een paar honderd op m'n computer staan.. zal ik maar vast "wegenbelasting voor de digitale snelweg" opzij leggen? Hoe kun je nou iets taxeren wat niet echt bestaat?

Als ze nou daadwerkelijk geld aan haar "virtuele bezittingen" zou verdienen, bijvoorbeeld door avatars te verkopen of iets dergelijke, dan valt dat toch onder gewoon inkomen, wat vervolgens belast kan worden. In principe taxeer je dan ook niet haar "virtuele bezittingen" maar de diensten die zij verleend: het maken en verkopen van (o.a.) avatars..

Inderdaad. Als je dergelijke virtuele bezittingen verkoopt, zijn dat gewoon inkomsten die je op moet geven in princiepe. Nu is je account voor 100 euro verkopen wel ff wat anders dan in een jaar tijd een miljoen verdienen natuurlijk, van het eerste ligt de belastingdienst niet wakker.

lol. belasting betalen voor iets dat niet echt bestaat. ik zie de belastingdienst al langs komen bij een WoW speler.

"zo, dus jij bezit The Sword of Thousand Thruths. dat ding word online 10000 euro voor geboden. kunnen wij ff 5000 euro vangen?"

Alsof we in de echte wereld nog niet genoeg Vinexwijken hebben :p

Ik vind het jammer dat een interessant project als SecondLife ook al door de commercie om zeep geholpen is. SecondLife was ontworpen als virtuele ontsnappingswereld, as alternatief voor de dagelijkse realiteit. Tegenwoordig is het verworden tot een exacte kopie van die realiteit, waarin bestaande merken driftig adverteren en alles gericht is op consumeren. (n)

Volgens mij was het niet ontworpen als ontsnappings wereld, maar als tweede kans in het leven. Dus moet het wel realistisch zijn.

Beetje te kort door de bocht.

Het verkopen van bezittingen is, in ieder geval voor het nederlandse recht, niet belast. Je bezit is een bron van inkomsten en de verkoop van de bron zelf is onbelast.

(Als jij je huis verkoopt is dat toch ook niet belast?)

VerkoopWINSTEN zijn wel belast, als de verkoop valt onder een bron die in de wet genoemd is. Winst uit onderneming is zo'n bron.

Maar als de belastingplichtige hard kan maken dat zijn activiteiten niet onder een bron vallen, is de verkoopopbrengst onbelast. Het verkopen van je huis bijvoorbeeld, dat is namelijk prive. Of iets wat je verdient bij het beoefenen van je hobby.

Voor zover ik weet uit mijn studie, is het als alternatief opgezet, vandaar de naam "SecondLife": je tweede leven speelt zich af in een alternatieve wereld. Lijkt me het meest logische ook. Die commercie is er pas later in geslopen.

Kapitalisme is dan ook de menselijke natuur. ;)

Laten we daar maar niet over uitwijden; dan zijn we morgen nog niet klaar. :p