Introvert.. verlegen.. :(
 

Ik ben een probleem...
Ik snap me zelf niet, en ik ben niet echt te vreden met me innerlijk.

Ik zou proberen me probleem uit te leggen.
Met de hoop dat iemand zich hier in herkent of mij misschien tips of advies kan geven.

Ik ben eigenlijk zolang ik me kan heringen verlegen, rustig, terug houdend gewees. Thuis was ik altijd wel veel spontaner enz..
Het besef dat ik altijd zo verlegen was is pas best laat gekomen ongeveer toen ik 15 a 16 was. Ik heb toen een heletijd niet lekker in me vel gezeten.(veelmoe, buikpijn enz..)
Ik heb er toen wel me moeder overgepraat en we hebben toen bedacht dat ik wel naar de psycholoog kon gaan. (dat wou ik zelf ook wel)
Maar dat was geen succes wantik voelde me er helemaal niet fijn bij en die opdrachten die ze stelde enz.. kon ik niks mee dus uit eindelijk ben ik daar mee gestopt naar een paarmaanden.
Daarna heb ik toen ook een heletijd gewoon lekker in me vel gezeten enz.. (waarschijnelijk omdat ik het toen weer weg gestopt had)
Ik heb ook naar het hbo gegaan en dacht dat ik op een nieuwe school enz.. allemaal wel beterging en ik niet meer zo over me verlegenheid in zou gaan zitten.
Opzich ben ik ook niet meer zoverlegen als eerst maar toch nog wel. Nu heb ik weer een dip enz.. Niet dat het niet leuk is op de nieuwe school ik heb het wel naar me zin..
maar ik accepteer me zelf gewoon niet denk ik :s


Ik vraag mezelf nu af hoe het komtdat ik zo verlegen ben
en hoe ik er van af kan komen...
want ik zie de oplossing nietmeer :S


(sorry voor het warrige verhaal enz...) maar ik hoop dat hier serius antwoord op komt

Beste anonieme beller,

Ik herken je probleem. Opzich is het een voordeel dat je van jezelf weet dat je verlegen bent. Maar het kan zich ook op een negatieve manier ontplooiien. Op dit moment erger je je er heel erg aan. Maar het is belangrijk dat je jezelf bent en dat je je goed voelt. Als je je gewoon goed voelt dan durf je vanzelf opener te zijn tegenover jezelf en tegenover anderen.

Mijn manier van goed voelen is gewoon leuke kleding dragen. Als ik kleding draag die ik niet leuk vindt dan voel ik me er niet goed in. Hierdoor ben ik niet meer zelfverzekerd en durf ik met niemand een conversatie aan te gaan.

Zoek iets waardoor je meer zelfvertrouwen krijgt. Als je zelfverzekert en vertrouwelijk overkomt wordt 't allemaal een stuk makkelijker!


Succes! :)

Zo werkt zelfvertrouwen niet.

niet helemaal, het kan helpen.

maar eerstens is toch dat je jezelf accepteert voor wat je bent. Dat praat al een stuk makkelijker

Zoals ik al zei: zo werkt zelfvertrouwen niet. "Jezelf accepteren voor wat je bent" is nu juist het grote probleem.

Net zoiets als:

"om geen oorlog meer te voeren moeten we ruzies bijleggen". Ja, dat lijkt me logisch.

Nouja, voor mij heeft het wel geholpen hoor. :)

Maar ik accepteer mezelf wel, alleen voel ik me niks zonder dingen waar ik trots op ben ofzo. :D

Mjaa, ik ben vaag. :bloos:

Indien je van jezelf vindt dat je lelijke kleren draagt, ga je jou toch niet op je gemak voelen en je proberen te verstoppen?

Het kan wel helpen om kleren te dragen waar jij je heel goed in voelt. Omdat je jou dan vrolijker gaat gedragen bijvoorbeeld.

En om jezelf te accepteren: praten tegen jezelf (niet luidop), binnenpretjes hebben, kijken naar mensen die heel erg optimistisch zijn en ze als voorbeeld nemen, proberen spontaan te doen tegen anderen (dat lukt niet van eerste keer), je af zetten van mensen die opmerkingen hebben over hoe je bent,...

Probeer je te realiseren dat kritiek vaak 10% op waarheid berust en de overige 90% op hoe de kritiek gevende persoon zich voelt, vaak chagerijnig of onzeker, en hoe succesvol zijn leven is op dat moment.

Probeer meer vrienden te krijgen op een zo normaal mogelijke manier. Dus praat met je buurman over huiswerk, familie en hobby's en vraag naarmate het contact verbetert bijvoorbeeld zijn msn-adres waardoor jullie mogelijk vrienden kunnen worden. Zorg in ieder geval dat je zo vaak mogelijk iemand bij je hebt die jou een goed gevoel over jezelf geeft. En dan het liefst niet je moeder want moeders betuttelen je vaak en dan leer je nog niet om zelfstandig dingen te ondernemen. In moeilijke tijden heb ik in ieder geval altijd veel steun aan mijn vriendjes die zeggen hoe geweldig ik wel niet ben :p :cool:

Besef je dat het psychologisch bewezen is dat mensen meer spijt hebben van dingen die ze niet hebben gedaan dan van dingen die ze wel hebben gedaan die mislukt zijn. En dat iedereen fouten maakt en zichzelf wel eens belachelijk maakt en dat het leven een leerproces is. Soms heb je geluk en soms niet.

En voor een grote kans op zelfvertrouwen zou ik mezelf tot in de puntjes verzorgen en kleden zodat ik weet dat ik er supergeweldig uitzie en dat iedereen vind dat ik er op zijn minst sympathiek uitzie.

Oh en als je introvert bent helpt het meestal wel als je vaak leuke dingen meemaakt waarover je weer kan vertellen. Dus veel interessante dingen doen ;)

Dat zijn van die hapklare brokken die lang niet bij iedereen werken. Het probleem zit, neem ik aan, toch veel dieper dan dat?

De verlegenheid die jij omschrijft is slechts een verschijnsel van veel dieper liggende klachten. Althans, dat is mijn idee. Wat voor beeld ik krijg, is dat je erg onzeker over jezelf bent. Daardoor wordt je stil, verlegen en teruggetrokken. Belangrijk is dat jij aan jouw zelfwaardering werkt. En wat ik zo hoor heb je daar hulp bij nodig. Probeer toch nog eens naar een psycholoog te gaan.

Ten eerste vind ik aan velegenheid, niets mis mee..!

Het wordt wel vervelend als je er zelf last van hebt...het leuke is wel dat het een gevoel van jouzelf is, en die vaak niet overeenkomt met de gedachten van anderen.

Van jezelf houden zoals je bent...je openstellen...zegen wat je denkt en voelt tegen mensen...dan zal je veel begrip en feedback krijgen, waardoor je zelfvertrouwen zal stijgen...

Natuurlijk zit het veel dieper.
Maar op het moment zelf, kunnen zulke dingen wel helpen om je zelfzekerder te voelen. Ik was vroeger ook enorm verlegen en dat hielp. Ik ben vooral van mijn verlegenheid afgekomen door mij in te schrijven in vereningen die ik leuk vond waardoor ik in contact ben gekomen met veel leuke mensen. In het begin was ik verlegen, maar die mensen nemen je op in de groep en dan ben ik mij een stuk beter gaan voelen. In mijn gewone omgeving ging het toen ook een heel stuk beter. Ook met ouder worden waarschijnlijk. Ik ben nooit naar een psycholoog ofzo geweest.

kijk maar ik vraag me ook af hoe je dan aan zelf vertrouwen komt :P

me leuk kleden en zo doe ik wel vind ik..

naar een psycholoog gaan heb ik eigenlijk niet zo zin in omdat het de vorige keer ook niet goed bevallen was.. dus daar heb ik niet zo veel vertrouwen in..
maar is er niet iets anders als een psycholoog maar toch een beetje het zelfde als je begrijpt wat ik bedoel..

Op welke momenten voel jij je onzeker en ongemakkelijk? Beschrijf eens in welke situaties jij het meest last hebt van je verlegenheid. Dan kunnen mensen wat pragmatischere oplossingen geven. Waarom voel jij je minderwaardig?

Vaak helpt het om deels je gedachten om te draaien naar iets positiefs, of in ieder geval iets geruststellends. Als jij zegt wat je denkt als je verlegen bent, dan kunnen we mogelijk nieuwe gedachten 'maken' die je dan kan herhalen in je hoofd als je last heb van je verlegenheid. Het moeilijkste is om vervolgens te gaan geloven in die zinnen.

Waarom is het erg om verlegen te zijn? Liever verlegen mensen, dan mensen die zichzelf helemaal geweldig vinden en alleen maar aan zichzelf denken en over zichzelf kunnen praten. Als je verlegen 'bent', dan 'ben' je dat. Is in mijn ogen helemaal geen slechte eigenschap en is dus ook niet iets wat je zou móeten veranderen. En al helemaal geen reden om naar een psycholoog te gaan :s Dan mag half Nederland dr wel naartoe.

Het kan je tegenhouden om de dingen te doen die je wilt doen.

Niet naar de psycholoog. Daar heb je in een geval als dit helemaal niks aan. Je probleem is goed te verhelpen en dat kan je zelf doen. sterker..de enige manier om het te verhelpen is door het zelf te doen. Daardoor krijg je uiteindelijk blijvend zelfvertrouwen, omdat je zelf je probleem hebt opgelost en een psycholoog je hierbij niet heeft geholpen. Deze samenleving heeft een 'emotioneel complex' waarbij mensen allemaal psychologische problemen wordt aangepraat die ze opzich met een eigen actieplan zelf zouden kunnen oplossen.

Verlegenheid is geen goede eigenschap, bescheidenheid is dat wel. Verlegenheid en onzekerheid creeërt situaties waarin mensen anderen domineren en het beperkt ambities. Als je daarvan af wil moet je de specifieke situaties waarin je verlegen word kapot analyseren met logische argumenten. Je kan voor jezelf in heel veel gevallen bedenken dat er geen reden is om bang of onzeker te zijn. Bijvoorbeeld een presentatie voor een groep mensen. Stel dat je hier bang voor bent kan je tegen jezelf zeggen:

Ik ben bang hiervoor maar waarom eigenlijk?
- ik heb een goede en heldere stem
- ik heb kennis over datgene wat ik moet vertellen
- mijn voorbereiding is goed
- niemand gaat me slaan of pakken als ik het slecht doe
dit laatste is meer een soort relativerend grapje dat je moet maken tegenover jezelf. Er gaat niks gebeuren in veel gevallen.. als je goed doet krijg je waardering...als je het verneukt zeggen mensen vaak niks. Zo zijn er nog veel meer situaties waar je zo kan redeneren... En wat ik je kan aanraden is al deze argumenten waarom je niet onzeker hoeft te zijn op te schrijven..en elke dag voor je gaat slapen ze allemaal hardop voor te lezen. Klinkt wat vreemd.. maar het is wat mij betreft powerful stuff.

Daarnaast moet je het beeld dat je van anderen of dat je avn de toekomst hebt niet idealiseren. Iedereen heeft zijn onzekerheden en gebreken en deze komen voortdurend aan het licht. Als je dit accepteert en begrijpt en ook beseft dat mensen hierom vooral met zichzelf bezig zijn, dan is er veel minder reden om jezelf af te keuren of onzeker te voelen.

Hoi,

Yeej, dit is mijn eerste berichtje die ik op deze site neerzet :cool:

Maargoed, het is heel simpel om extravert te worden.
Zet niet jezelf centraal (dus je eigen gedachtes en je binnenste), maar zet alle mensen om je heen centraal, en alle dingen die je om je heen ziet. Van een plantje tot een boekenkast toe! ;) Kijk naar de dingen, en zet ze centraal in plaats van je op jezelf en je binnenste te richten. Zo gaat al jouw energie naar buiten en niet naar binnen.
Dan zie je opeens dat jij alle aandacht krijgt van de mensen om je heen, omdat jij hun aandacht geeft. En zo kom je er ook achter wie jij zelf bent. Zie het als een uitdaging, en wees er niet bang voor. Probeer controle op je eigen gedachtes te hebben. Jij kan bepalen hoe je bent. En als je niet meer weet wie je bent, wees dan wie je wilt zijn :) !
Wat inderdaad ook helpt is binnenpretjes maken. Heb de dikste lol met jezelf ;) Zo besef je meer waar je eigenlijk mee bezig bent :)

Er is niks mis met je als je verlegen bent :bloos: , zolang je maar jezelf durft te laten zien en je kunt zijn wie je wilt zijn. En dat kun je ;) want het is allemaal 1 natte pot.

Groetjes!

Lisanne

Probeer eens een paar keer in situaties om niet verlegen te doen, ook al ben je dat eigenlijk wel, doe een keer 'gek' en zie hoe goed dat dan voelt.. Probeer die lange periode van verlegenheid te doorbreken. Zelf ben ik ook ooit heel erg verlegen geweest. Toen ben ik eigenlijk gewoon gaan doen alsof ik niet verlegen was en wel zelfvertrouwen had, en dat beviel zo goed dat ik ook écht ben veranderd, dus totaal niet meer verlegen en meer zelfvertrouwen. Ik vind dat alles gewoon veel makkelijker is en gaat als je niet verlegen bent en genoeg zelfvertrouwen hebt.

Ik was toen ik zo'n 12-16 jaar was ook erg verlegen, zo erg dat het me beperkte. Nu zal ik nooit extravert worden, dat ligt gewoon niet in mijn karakter, maar van zo'n erge verlegenheid kun je wel af komen.
Wat mij erg heeft geholpen, was doen alsof ik niet verlegen was. Zelfs al vond ik iets simpels doodeng: gewoon toch doen. Je zult dan merken dat het veel vaker goed dan fout gaat, en hierdoor wen je er vanzelf aan en gaat het steeds meer vanzelf. In situaties waarin ik me gedurende lange tijd ongemakkelijk zou kunnen voelen, bedenk ik een type met de eigenschappen die ik nodig ga hebben, geef dat type zelf soms een naam, en dan speel ik die rol voor een uurtje ofzo. Handig voor studie-dingen. Niet handig om bv. vrienden te maken, natuurlijk, want dan weet je niet of mensen nu bevriend zijn met jou of met de rol.
Overigens helpt zelfvertrouwen op andere gebieden ook om je sociale zelfvertrouwen op te krikken. Als je van mening bent dat er een negatief punt aan jou is, en dat is een beetje realistisch*, ga er dan aan werken om dat te verbeteren, en je positievere zelfbeeld zal ook op andere dingen doorwerken.

*hiermee bedoel ik:
- dat het wel iets is waar je daadwerkelijk slecht in bent (vraag referentie aan mensen die aardig, maar eerlijk tegen je zijn, zoals je ouders of goede vrienden)
- dat het iets concreets is, niet iets wat je bént maar iets specifieks wat je doet. Dus niet 'ik ben lui' maar 'ik schuif dingen voor me uit' en niet 'ik kan dit niet' maar 'ik heb wat meer tijd nodig om dit te leren', enzovoort.

gewoon doen alsof anderen naakt zijn :D

sorry voor mijn domme reactie :D


ga naar een geestgenezer of te wel psycholoog (y)

Persoonlijk vind ik mensen die wat terughoudend en verlegen zijn vaak erg leuk om uiteindelijk mee te communiceren. Ze hebben vaak zeer veel diepgang dat is toch veel interessanter juist. Je moet je eigenschappen juist belonen ipv te straffen. Je bent toch zoals je bent. Je kan wel proberen meer zoals een ander te zijn, maar feit blijft dat je jezelf te kort doet en dat je beter je eigen eigenschappen een goud randje kan geven.

Succes .

hmpf ik heb net een gesprek gehad met mn ouders over het feit dat ik ook heel verlegen ben.. heb het gevoel dat ik in alles wel redelijk ben, maar ik blink nergens in uit..
mijn beste vriendinnen doen dat wel.. en dan niet een klein beetje, maar echt heel erg.. dan heb ik het gevoel dat ik erbuiten val en oninteressant ben..
en ik ben te verlegen om zomaar uit het niets aan iets nieuws te beginnen..
maargoed, k ga eraan werken :)

succes

Ik zal echt niet snel zeggen dat je naar een psycholoog moet, ik ben er zelf ook pas heen gegaan toen ik het écht niet meer zag zitten met die verlegenheid. Ik denk dat het het belangrijkst is dat je veel met mensen om blijft gaan, leuke dingen doet, kortom dingen waardoor je je goed over jezelf gaat voelen. Op die manier kan je zelfvertrouwen groeien en wordt je zelfbeeld beter en ga je je dus beter over jezelf voelen.
Bij mij heeft dit alles wel geholpen, maar na verloop van tijd kwam ik toch weer in een neerwaartse spiraal terecht door omstandigheden. Toen ben ik naar de studentenpsycholoog geweest, dat zou je dus ook eventueel nog kunnen doen. Dat is heel vrijblijvend en soms is 1 gesprek al voldoende. Ik heb er een assertiviteitscursus gevolgd waardoor ik echt veel meer zelfvertrouwen heb gekregen. In bepaalde situaties ben ik nog wel heel erg verlegen, maar mijn zelfvertrouwen is heel erg toegenomen.

Hoe bedoel je dit precies? Dit gaat denk ik meer over je zelfvertrouwen of niet? Dat je er onzeker over bent dat je nergens in uitblinkt. Of bedoel je dat je in een gesprek met een groepje mensen niet zoveel durft te zeggen en ook niet zelf met een gesprek durft te beginnen zeg maar?

Ik weet niet of t helpt, maar ik heb precies t zelfde.

Behalve dan het uitblinken. Ik durf nooit met mensen te praten, weet niet hoe ik moet reageren en ik denk er veel te veel over na.

Helaas heb ik geen idee hoe je ervan af komt, maar ik dacht misschien helpt het als je weet dat je niet de enige bent :D

Topicstarter heeft er zelf last van. Dus is het erg.