Ik heb spijt voor jouw tranen
 

Je lippen vertellen leugens
terwijl ik je ogen vertrouw
ze kijken me aan en bekennen

Ik kots van verdriet
en dreig te verdrinken
alles doormiddel van mijn ongloof

Bij alleen al haar naam
wil mijn hart niet meer pompen
en mijn bloed niet meer stromen

Wat is nu nog de waarheid
en wat zijn leugens nou helemaal
als je zogenaamd van elkaar houdt

maar bij alles wat ik aan neem
hoor ik jullie lachen
en weet ik niet meer wat waar zou zijn

Ik wil je geen verdriet doen
al doe jij mij verdriet
of ben ik het zelf die mij doet huilen

Als je mij aankijkt
wil ik voor altijd met je blijven
heb je me nu te veel gezien

Twijfel spoelt door mijn aderen
maar mijn liefde overwint
en ik heb spijt voor jouw tranen

Ik heb mooiere dingen van je gelezen eigenlijk.. Niet dat dit gedicht slecht is hoor, maar ik vind hem niet zo goed als jouw andere gedichten. :)