Je lippen vertellen leugens
terwijl ik je ogen vertrouw
ze kijken me aan en bekennen
Ik kots van verdriet
en dreig te verdrinken
alles doormiddel van mijn ongloof
Bij alleen al haar naam
wil mijn hart niet meer pompen
en mijn bloed niet meer stromen
Wat is nu nog de waarheid
en wat zijn leugens nou helemaal
als je zogenaamd van elkaar houdt
maar bij alles wat ik aan neem
hoor ik jullie lachen
en weet ik niet meer wat waar zou zijn
Ik wil je geen verdriet doen
al doe jij mij verdriet
of ben ik het zelf die mij doet huilen
Als je mij aankijkt
wil ik voor altijd met je blijven
heb je me nu te veel gezien
Twijfel spoelt door mijn aderen
maar mijn liefde overwint
en ik heb spijt voor jouw tranen
__________________
take me for who I am, not for what I seem to be † Mamma mag het licht weer aan want alleen zijn in het donker is zo enorm eenzaam†
|