Zij waant door sprookjesachtig werelden
van de werkelijkheid ontkomen
Door omstredenheid, een eens zo sprankelend kind
van het echte leven weggenomen

En de regen huilt gedwee, heel zachtjes met haar mee

Maar de tranen van een te lang gestreden ziel
worden niet langer meer gesust
Een eens zo levenslustig vuur
is door de vergaande tijd in slaap gekust

Wat je wil beschrijven is opzich een mooi idee, alleen lukt je het met dit gedicht niet echt, vind ik... De zinnen zijn te lang soms, en er zit niet echt een goed ritme in. Ik vind het jammer dat je de mooie gedachte, niet echt in een mooi gedicht kunt verwoorden...

tnx voor je reactie:)....Zinnen zijn idd lang, maar t ritme kan ik opzich wel redelijk vinden....ik heb m iets veranderd nog:)

xxx

Heey... je hebt het schuine aangepast :S... dat vond ik juist het goede stuk... zo zie je maar weer, smaken verschillen :)

Had het al eerder gelezen, maar nog niet gereageerd :o Ik vond het cursieve stuk, dat je nu verbeterd hebt, eigenlijk mooier in de eerdere versie. Verder vind ik het idee wel mooi en ik kan het ritme ook wel vinden, maar ik heb betere gedichten van je gelezen. :)
Knuff xxx

Bedankt voor jullie reacties!

Calista: Te veel woorden gebruikt.....naar mijn gevoel is dat niet echt het geval, maar misschien had ik het toch wel wat korter kunnen doen, wat minder lange zinnen, dan ook minder woorden....

Gothic: Ja veranderd, ik zat een beetje met die schuin gedrukte woorden, ik vond dat juist niet zo mooi(lopen)....idd smaken verschillen:)ik zal es kijken of ik t nog wat anders er neer ga zetten...jaja ik blijf schaven aan t gedicht, zegt ook wel weer wat, dak er zelf nie zo tevreden over ben:)

Anneee:..ik lees gedichten en antwoord ook niet altijd meteen:o;)....dit is zekers niet 1 van mn beste gedichten klopt:)...ik moest het gewoon evn kwijt, tis vrij snel in elkaar geflanst...;)

xxxx

Ik vind hem wel goed eigenlijk. De lange zinnen storen me niet, en je hebt ook mooie woorden gerbuikt.

Alleen vind ik het soms een beetje tegenstrijdig klinken, maar dat zal wel aan mij liggen.
Eerst was ze een sprankelend kind, een levenslustig vuur.. En dat is de werkelijkheid, het echte leven? Maar nu waant ze door sprookjesachtig werelden (roept bij mij een mooi beeld op), maar ze is nu ook een te lang gestreden ziel? Ik kan het niet zo goed uitleggen, sorry.. Jij wel?

mag ik je dan een keer wakker kussen :D

houd je taai meis

liefs

ludennis

Allereerst, bedankt voor je reactie:)...ik zalt proberen uit te leggen:)....Ik was eerst een sprankelend kind, een levenslustig vuur.....door het gebeurde in het verleden is mijn ziel een lang gestreden ziel "geworden"... om die werkelijkheid, de realiteit/ de pijn van het verleden(ook heden) te ontkomen, waan ik mij soms door sprookjesachtigwerelden....geïllusioneerde werelden...om er maar niet te veel mee geconfronteerd te worden....de pijn uit de weg te gaan..


Ik hoop dat dit een beetje een duidelijk beeld geeft....

xxxxxx

;)....ja, ik houd vol hoor!

Liefs(K)LUmariamne