Een partner met ADHD - extra rekening mee houden of niet?
 

Zelf vind ik dus van niet. Ik BEN zelf de partner met ADHD en ik vind absoluut niet - of wil absoluut niet dat mijn vriend mij daarom ontziet. Dat geldt ook voor mijn ouders, familie, vriendinnen, mensen van de studie, enzovoort. Ik kies er zelf voor om mee te doen in de 'normale' maatschappij en ík ben dus degene die zich moet aanpassen, ook al moet ik daar dan extra hard voor werken.

Je ziet en hoort vaak dat relaties waarin de ene partner ADHD heeft snel stuklopen, waardoor het misverstand ontstaat dat mensen met ADHD geen langdurige relatie kunnen onderhouden. Naar mijn idee komt dit eerder voort uit het feit dat de partner met ADHD veel te veel begrip verwacht van de ander en verwacht dat anderen zich aan hem/haar aanpassen.

Wat is jullie idee hierover? ADHD kan ook worden vervangen door bijvoorbeeld borderline of wat dan ook, als jullie daar iets over kwijt willen of ervaring mee hebben.

ik denk dat de partners gewoon met elkaar kunnen praten wat voor hun het beste is...
de partner met ADHD kan het prettiger vinden als er rekening met hem/haar wordt gehouden of juist niet
en de ander kan het ook prettig om er rekening mee te houden of juist niet

als ze erover kunnen praten en elkaars wensen accepteren, zie ik geen probleem

Ik vind zaken als borderline erger dan ADHD. Je moet toch op elkaar kunnen bouwen vind ik, dus de verhoudingen moeten wel duidelijk zijn. Iemand die steeds overal twijfels heeft, zelfs over de gehele relatie, doet je alleen maar pijn. Ik weet niet of ik dat lang zou volhouden..

Ik weet ook wel dat borderline vaak ernstiger is en dat het niet allemaal met elkaar te vergelijken is, maar voor het geval dat iemand iets kwijt wil over iets anders dan ADHD, dan ben ik daar ook in geïnteresseerd.

Op zich is dat ook wel te doen (zegt mijn vriend tenminste)...

Alleen het hangt er natuurlijk ook vanaf hoe borderline zich uit... Voor iedereen is het eigenlijk wel weer wat anders, dus het hangt denk ik vooral van de 'versie' af...

En de rest van de omstandigheden, zal denk ik ook wel wat uitmaken..

Als diegene steeds twijfels over alles heeft, zou ik er problemen mee hebben.

Ligt ook wel eraan dat ik zelf een bepaalde rust / houvast zou zoeken in een relatie. Dus dat je elkaar kunt vertrouwen en weet wat je van de ander kunt verwachten.

Ook dat vind ik weer van de situatie afhangen, maar ja, is dat niet met alles zo? (*Heeft het gevoel dat hij onzin begint uit te kramen* :o)

Mjah, haast alles hangt van de situatie af en eigenlijk kun je niets generaliseren. Toch is het niet verkeerd om bepaalde dingen tenminste te ontwijken.

Het leven is al zo kort, waarom zou je het ook nog zuur maken door je in te laten met zo iemand?

No offense hoor :)

Nu leven we online ook in een omgekeerde wereld; in realiteit kom je gewoon een aantrekkelijk iemand tegen op wie je verliefd wordt .. de problemen ervaar je pas later en dan is het nog maar zo de vraag wat je ermee doet.

Maar ********, wat vind jij nu over mijn stelling over ADHD?

Als je nou echt gek bent op iemand zal je de minder leuke kant er maar bij moeten nemen ;)

Sommige dingen zou ik toch wel vertellen voor je ook maar eraan denkt om verder een eventuele relatie te beginnen, dan kunnen ze nog 'terug'...

Ik begrijp het wel van jouw kant; je wil niet anders behandeld worden en zelf met je problemen omgaan.

Toch denk ik dat ik er zelf wel rekening mee zou houden in een relatie, maar je er toch op zou wijzen wanneer ik vind dat je iets doet wat niet kan in mijn optiek en het dus niet accepteren omdat jij 'anders' bent .. dat werkt namelijk averechts.

Het lijkt mij eigenlijk logisch dat je er rekening mee houdt. Je houd toch zowiezo rekening met elkaar? Wanneer iemand iets anders heeft dan houd je daar ook rekening mee dus ook wanneer iemand ADHD heeft.

Ik denk ook wel dat het ervanaf hangt wat voor effecten de ziekte heeft op diegene, zowel lichamelijk als geestelijk.. Als je niet eens normaal kan opstaan of lopen, of regelmatig 'plotseling' in 't ziekenhuis ligt heeft dat ook wel invloed op de relatie zou ik toch zeggen..

Bij een hartkwaal is het ook wel iets anders, dan moet je wel anders leven om geen gevaar te lopen. Bij ADHD kan ik wel een normaal leven hebben, alleen moet ik er iets meer energie in steken dan een ander, maar dat heb ik er graag voor over.

Hey,

Ik denk dat je er hoe dan ook toch ergens rekening mee moet houden ... mijn beste vriendin (of misschien mag ik binnenkort de "beste" weglaten en gewoon mijn vriendin zeggen :-)) heeft het chronisch vermoeidheidssyndroom en hoe erg ze het ook zou willen ze kan er niet omheen. Natuurlijk ja het is niet helemaal hetzelfde als ADHD, dat weet ik ook wel. Maar toch, het eist bijzonder veel begrip en ik kan er best inkomen dat sommige relaties daar niet tegen bestand zijn, MAAR dan denk ik ook wel dat die vroeg of laat zouden fout gelopen zijn. Want als je iemand echt graag ziet dan neem je alles er gewoon bij, hoe moeilijk dat soms ook kan zijn. Ik zou in elk geval mijn vriendin met niemand willen ruilen omdat ze de grootste schat op aarde is!