vooruitblik van vrees
 

meisje in parijze nacht onder het metro-bord
ziet een kort moment niets van de stad
hoe de straat zich hier naar beneden krult
een kralenketting aan auto's en asfalt
hoe aan het einde dan de toren pronkt
een baan licht over haar gezicht heen valt
en verdwijnt - en weer terugkomt

maar niets in belleville dat haar zo beviel
kan haar nu ontlokken van het b-beeld
voor haar ogen:

in een later donker in een lowlandstentje
lijkt de liefde nog enkel te liggen
in de schaduw van een schijnwerper
in een heel klein hoekje van haar slaapzak
en zelfs de muziek die vierentwintigzeven schalt
kan niets veranderen aan die leegte van haar
aan zijn tot waanzin drijvende hartslag
aan de onaangeroerde durexverpakking
na viereneenhalf jaar

ik heb het maar heel vluchtig doorgelezen, maar de laatste strofe stelt me teleur. lowlandstentje. ik vrees dat ik er heel erg anders tegenaankijk dan jij en gewoon de link niet wil zien.

de eerste en tweede lopen overigens echt prachtig.

Phoe, ik snap hem niet helemaal geloof ik, maar dat ligt vast aan mij. Wat elysea zegt, ik vind de eerste en tweede strofe inderdaad heel mooi lopen. Qua woordgebruik vind ik het gewoon ook beter dan de laatste. 'Lowlandstentje' is bijvoorbeeld een woord dat je heel erg uit die droom haalt van dat meisje in Parijs, dat daar dromerig zit te kijken naar het voorbijrazende verkeer, dat is zo ver weg, terwijl dat tentje je meteen naar de werkelijkheid haalt.

Ja.

Ik ben het eens met wat de mensen boven mij zeggen, maar ik vind dat juist wél goed. Lowlandstentje haalt je inderdaad uit die romantische sfeer, wat naar mijn idee ook juist jouw bedoeling is. Omdat dat is waar het gedicht over gaat toch?

b-beeld vind ik trouwens wel vervelend lezen :)

ik vind 'ontlokken van het b-beeld' ook een beetje gek sowieso eigenlijk. Je ontlokt iemand toch een reactie o.i.d. Kan je iemand ook ergens van ontlokken?bedoel je niet meer iets als: weglokken ofzo?

Ik dacht zelf meteen 'festivaltentje', dat is wat algemener...?

Maar Remy, ben je aan je writersblock ontsnapt? Ik word er best gelukkig van om weer zoiets moois op DoP te lezen:).
Wat een mooie beschrijvende eerste strofe. Daarna is de derde ook wat mij betreft wel wat minder, hoewel ik het wel een mooi-droevig opgebouwd beeld vind. Ik denk dat het komt door het ritme dat er in die eerste strofe zo mooi in zat, in de derde is dat minder. Ook door woorden als vierentwintigzeven.
Maar het einde van die strofe vind ik goed, en triest:(.

Oh en dat van dat ontlokken dacht ik trouwens ook, en vandale ook.

Jaa, eindelijk. Vooral de eerste strofe dan. Ik vind daar alleen de woordjes 'hier' (derde regel) en 'dan' (vijfde regel) niet zo mooi, omdat ze het metrum mijns inziens verstoren. Het ontbreken van punten en hoofdletters is in je gedicht op de een of andere manier heel functioneel, dat vind ik knap en het past ook, meisjes zoals het meisje uit dit gedicht moeten zich ook helemaal niet met punten en komma's bezig hoeven houden.

Waw, die 1e strofe. Wou dat ik die geschreven had..
De 2e strofe is ook goed maar ik twijfel nog over b-beeld.

En ja, 'Lowlandstentje'...zou daar zoals Porcelain voorstelt 'festivaltentje' zetten, maakt het wat algemener. De 3e strofe staat wel in schril contrast met de rest, goed gedaan, brengt echt wel het gevoel over. (y)

parijse nacht is met een s. dat klinkt met meisje zelfs nog beter.

Ja, wat moet ik hier nog aan toevoegen, alles is denk ik wel gezegd. Mooi, gewoon mooi. Het begin inderdaad sterker dan het einde.
Ik vind b-bleed juist wel een goede, eigenlijk. En ''in een later donker'' vind ik erg geslaagd. :)
Keep up the good work.

Bedankt voor alle reacties! :)
Elysea en Fayelinde: er is dus niet echt een link tussen de twee eerste en de derde strofe. En het is juist de bedoeling dat de derde strofe je weghaalt van dat mooie romantische beeld van Parijs, aangezien zij dat voor een moment ook even niet ziet - zoals de rest gelukkig al opgemerkt heeft. Haar gedachten zijn bij iets waarvoor ze bang is dat het in de toekomst gaat gebeuren. Wat ontlokken betreft: daar hebben jullie gelijk in ja, stom van me. Toch klinkt ontlokken veel mooier dan weglokken, maar goed. :o
Misschien kan ik lowlandstentje inderdaad beter veranderen in festivaltentje ja, ik heb daar zelf ook over getwijfeld maar ik vond de alliteratie niet verkeerd. :o
Dan zou het dus als volgt worden, beter?

vooruitblik van vrees

meisje in parijse nacht onder het metro-bord
ziet een kort moment niets van de stad
hoe de straat zich hier naar beneden krult
een kralenketting aan auto's en asfalt
hoe aan het einde dan de toren pronkt
een baan licht over haar gezicht heen valt
en verdwijnt - en weer terugkomt

maar niets in belleville dat haar zo beviel
kan haar nu weglokken van het beeld
voor haar ogen:

in een later donker in een festivaltentje
lijkt de liefde nog enkel te liggen
in de schaduw van een schijnwerper
in een heel klein hoekje van haar slaapzak
en zelfs de muziek die vierentwintigzeven schalt
kan niets veranderen aan die leegte van haar
aan zijn tot waanzin drijvende hartslag
aan de onaangeroerde durexverpakking
na viereneenhalf jaar

Oh en wat ik me op het moment afvraag: wat vindt de rest van de woordjes 'hier' en 'dan' in de eerste strofe die CSN aanhaalt? Ik heb nu zelf het idee dat 'hier' inderdaad beter weg kan maar dat 'dan' juist goed is voor het metrum. Anyone?

Ik vind 'dan' inderdaad wel goed en 'hier' niet lopen.

Wat is die eerste strofe toch mooi.

Anyway, ik ben het eens met CSN, als je ze weghaalt loopt het voor mij ook mooier. Het 'weglokken' klinkt inderdaad een stuk minder mooi.

ik begrijp de titel niet helemaal.

Okay, de titel. Het gedicht gaat over een meisje in Parijs dat daar een hele leuke tijd beleeft, maar ergens ook het besef ontwikkelt dat ze misschien wel niet meer zoveel van haar vriend (in Nederland) houdt, en dat ze misschien wel de relatie moet gaan beëindigen... ze krijgt dan een vooruitblik, waarbij ze even niet meer de schoonheid van de stad ziet, want die vooruitblik onthult iets waarvoor ze bang is, een vooruitblik van vrees. Ze weet op dat moment nog niet of het ook daadwerkelijk gaat gebeuren, want ze wil het helemaal niet, maar ze is er gewoon even heel bang voor, waardoor alles om haar heen vervaagt.

ik proef die vrees (wat voor mij sowieso al een sterke overtreffing is van angst) niet echt. leegte, twijfel, een klein schrijnend vuurtje, voor mijn gevoel weer overdekt door leegte ("leegte", "waanzin drijvende hartslag", "onaangeroerd"), maar angst, niet echt. ik zou wat ik merk aan het gedicht dan eerder aanduiden als beklemming. ik vind je gedicht overigens wel erg goed.

Ik denk dat =zwart wit= het gevoel dat je oproept hier beter in de kraag vat dan jouw titel dat doet. Sta je zelf wel achter de titel?

Uhu, ik zie wat jullie bedoelen. Misschien is dat inderdaad niet helemaal het gevoel dat ik oproep in het gedicht - dat was ook niet mijn bedoeling omdat het een nogal onbewust proces was, een besef dat geleidelijk een beetje sterker werd - maar aanvankelijk ervoer het meisje wel vrees voor deze situatie, misschien alleen nog op het moment dat ze nog dacht dat alles goed zat: ze wilde nooit dat het over zou zijn. Dus ja, ik sta wel achter de titel, het voegt toch net iets extra toe. Maar ik wilde inderdaad niet dat hierop de nadruk zou komen te liggen in het gedicht. Een titel hoeft niet altijd het gevoel samen te vatten dat een gedicht oproept, toch?
In ieder geval, bedankt. :)

Hallo daar,

In deze lege uren kan ik mij eindelijk nog eens toespitsen op wat poëzie. Ik zal trachten dit gedicht te bespreken naar mijn gevoel en geweten. Maar onthoud altijd dat kritiek geven zeer makkelijk is.

Het eerst wat mij opviel was de titel. De titel spreekt niet echt aan. Je gebruikt woorden met een emotionele waarde. Goed punt voor een titel. Enkel klinkt de titel niet. Tracht gebruik de maken van assonantie of alliteratie of iets mysterieus. Natuurlijk altijd opletten dat het niet te zwaar klinkt.

Jouw eerste strofe begint geniaal door het feit dat ze interesse wekt. Het weglaten van het werkwoord is hierbij een bijzonder goede zet. Daarna begin je te beschrijven. Je maakt geen gebruikt van teveel adjectieven. Als ik het lees, kan ik het mij voorstellen. Ik kreeg een kouwelijk gevoel met een mysterieus glazuurlaagje. Enkel heb ik moeilijkheden met het woord kralenketting. Het is te meisjesachtig, te speels voor de gehele sfeer die je opwekt. Nuja, ik blijf er op drukken. Dit is heel persoonlijk. Qua cadans zit je goed. Geen belemmeringen.

Strofe twee. Moet belleville niet met een hoofdletter? Nuja, dit is duidelijk een overgangs strofe. Goed maar niet bijzonder. Alvast het taalspelletje met de b-beeld zou ik laten vallen. Het brengt niet extra's op.

Strofe drie start zeer goed met een "later donker". Een groot verschil met een laat donker. Die later geeft het een extra dimensie. Een lowlandstentje is dan weer een domper. Nuja hoe moet je het anders schrijven? In de schaduw van een schijnwerper. Zeer mooi vondst net zoals vierentwintigzeven.

Over de inhoud valt er niet veel te zeggen. De verloren liefde is al tallozen keren beschreven. Een festival maakt het niet specialer. Ik mis het pittige.

Kritiek geven is makkelijk !!!

Hopelijk ben je er wat mee.

Bedankt voor je reactie, fijn dat je getracht hebt om zinnig commentaar te geven...
Toch vind ik het jammer dat je alleen naar de eerste versie (bovenaan) van het gedicht hebt gekeken. De tweede versie staat iets meer naar onder, en zoals je ziet is b-beeld veranderd in beeld en lowlandstentje in festivaltentje. Beter?
Wat betreft de titel: je zegt dat ik gebruik zou moeten maken van alliteratie of assonantie. Kijkende naar mijn titel vraag ik me sterk af wat jij dan onder alliteratie verstaat.

Terechte opmerking van je. Het is een alliteratie, die titel van je. Enkel, ik heb er geen gevoel bij. Alliteratie werkt pas goed bij twee of meer letters of letters die verwant zijn met elkaar.

VB Sissende slangen. Als ik mij goed herinner, is dit een voorbeeld van Paul Van Ostaijen (Feesten van Angst en Pijn). Zijn alliteratie's klinken beter dan de jouwe.