Ik snap mezelf niet
 

Hey allemaal,

Ik weet het echt niet meer ik snap mezelf helemaal niet meer. Het lijkt wel alsof het onmogelijk is voor mij om ECHT verliefd te worden op een jongen en dit dan ook te blijven! Ik ben nu 17 en heb nog nooit een echte serieuze vriend gehad.

Toen ik 14 was had ik ongeveer een week met een jongen waarvan ik na die week dus achter kwam dat hij eigenlijk totaal niet mijn type was, dit was dan ook echt gewoon een grote fout.
Toen ik 16 was was ik een beetje aan het daten met een jongen, hij zag er leuk uit ook erg aardig en beleefd en het klikte best. Ik vond hem dan ook een aantal weken erg leuk maar uiteindelijk ook bij déze jongen besefte ik na een tijdje dat hij toch niet echt mijn type was en dat ik hem toch niet zo leuk vond.

Hiertussendoor waren er ook wel een aantal jongens die mij leuk vonden maar die ik vanaf het begin al niet leuk vond. Zoals jullie begrijpen komt het er dus altijd op neer dat ik iemand afwijs. Ik wordt hier echt helemaal gek van en kan niet snappen wat dat is met mij, zo moeilijk is het toch niet?

Nu ben ik 17, en is er weer een jongen. Ik vond hem een hele tijd erg leuk maar hij wist het toen nog niet zeker of hij gevoelens voor mij had. Ongeveer 2 maanden terug realiseerde hij zich dat hij dit wel had en bekende dat toen, hierna begon ik hem weer superleuk te vinden. Na een tijdje kwam er dus uiteindelijk een date, die was erg gezellig en we hadden het erg naar ons zin! Daarna weer een date, was ook erg leuk en daarna nog 2 dates. Hierna ging ik op vakantie en de eerste paar dagen miste ik hem heel erg maar na ongeveer 3/4 dagen begon het weg te zakken. Ook mijn gevoelens voor hem begonnen weer weg te zakken en toen heb ik de hele tijd na gedacht en nu zit ik alwéér te twijfelen, of het wel wat zal worden tussen ons! Ik snap dit gewoon niet is het bindingsangst ofzo? Als ik niet aan het daten ben en gewoon volledig vrijgezel ben verlang ik wel altijd naar een vriend, en als het er aan zit te komen krabbel ik terug maar ik heb zelf niet het gevoel alsof het een angst is om me te binden.

Er komt nog bij bij deze jongen, dat hij wel een flirt is. Hij zoent snel met meisjes en houd ook van flirten. Ondanks dit hebben wij nog niet gezoend, het lijkt wel alsof hij het bij mij niet zo goed durft. Ook heeft hij al een aantal maal gezegd dat hij me superleuk vind en hij smst me erg veel, we weten ook van elkaar dat we elkaar leuk vinden. Het lijkt er dus wel op dat zjin gevoelens voor mij écht kloppen en dat hij me niet zit te playen om het zo maar te zeggen.

Nou echt een superlang verhaal en ik zou nog wel door kunnen gaan maar dat doe ik maar niet:D Ik hoor graag advies van jullie en hoe jullie erover denken! Ik weet me echt geen raad meer..

Groetjes Iza.

Ik bedoel die totaal niet respectloos, maar je bent 17. Het is echt absoluut niet raar om op je 17de nog geen serieuze vriend gehad te hebben of zelfs nog nooit echt verliefd te zijn geweest. Ik denk dat je je absoluut niet druk hoeft te maken, het komt wel een keertje en dan denk je "Aha, dus ZO is het!"

:)

Ik was op mijn 19e voor het eerst verliefd, ik zou me geen zorgen maken hoor.

(y)

Je hoeft je niet druk te maken hoor:)
komt wel goed. Ik zou zeggen, maak nu lekker plezier je zit niet vast aan 1 persoon:D

Ja dat is ook wel zo, maar ik heb nu al zoveel kansen gehad en het lijkt wel alsof ik gewoon niet echt verliefd kan worden en het kan blijven en dat is zo irritant! En ik ga ook niet met de eerste de beste naar bed of uberhaupt verder dan zoenen, dus het is ook niet zo dat ik lekker kan genieten van mijn vrijgezelheid dan zegmaar;)

Je bent gewoon nog niet echt verliefd geweest.. kwestie van de juiste persoon. Komt wel goed. En genieten van het mensen leuk vinden en de bijbehorende spanning e.d. is ook genieten van je vrijgezelheid hoor, daar hoef je echt de slet niet voor uit te hangen!

Ja maar het is toch raar dat zoveel mensen op hun 17de allang al echt verliefd zijn geweest of een serieuze relatie hebben en ik nog steeds niet? Ik heb echt het gevoel alsof het aan mij ligt, ik weet dat ik moeilijk ben maar ik begin echt te denken nu van wat IS dit het is elke keer weer hetzelfde verhaaltje..net alsof ik niet echt verliefd kán worden:s

Die dénken meestal dat ze op hun 17e al een serieuze relatie hebben gehad, achteraf valt dat volgens mij best mee hoor. Je moet gewoon de juiste persoon tegenkomen en die ben je zo te lezen nog niet tegengekomen. Maar dat komt vanzelf wel!

nou nou, ik ben op mn 15e heel heelheel erg verliefd gweeest op een jongen, en heb daar 4 jaar iets mee gehad. En nu denk ik eerlijk gezegd niet dat ik nog een keer zo verliefd ga worden. Volgens mij worden jongeren veel sneller en makkelijker verliefd.
Maar, TS vind al die jongens gewoon niet leuk, mijn tip is om wat makkelijker met iemand op date te gaan. Dan kun je beter beoordelen of iemand leukis dan van een afstandje. En wie weet blijkt die ene jongen opeens veel leuker te zijn dan je eerst dacht;)

Natuurlijk geldt dat niet voor iedereen, maar ik denk dat vaak een vriendje op die leeftijd wordt genomen om erbij te horen enzo, maar niet dat het echte liefde is.

Je kan prima op je 17e al een heel serieuse relatie hebben, maar de gedacht hebben dat je nu al de ware moet vinden is ook niet juist. Ik zit zelf ook erg met de dingen die jij zegt. Het is nog nooit voorgekomen dat ik een relatie begon zonder eerst getwijfeld te hebben over hoe leuk ik hem wel niet vond. En zelfs als ik met diegene heb houdt het twijfelen totaal niet op. Ik zit nu weer in dezelfde situatie. Ik denk dat ik er maar aan moet wennen dat ik niet elke 5 minuten op een dag helemaal warmgloeiend op mijn stoel zit, verlangend te wachten op hem. Maar ik had hem net aan de lijn en dan zit ik ook glimlachen dus dat zit wel goed.

Volgens mij is het zeer zelden, zeker op onze leeftijd, dat je honderd procent zeker weet dat alles helemaal goed zit. Ik denk ook zeker niet dat het raar is als je na 4 dagen hem niet gezien te hebben, dat je gevoelens dan wegzakken. Liefde moet ook groeien voor iemand, en die tijd moet je het ook gunnen, mits je het dat waard vindt. Je hebt zelfs nog niet met hem gezoend, het is zo pril. Om daar gelijk conclusies aan te verbinden is niet goed.

Dat jij zegt dat hij nog niet durfde te zoenen is naar mijn idee een goed teken. Dat betekend dat het nu menens is wat hem betreft, lijkt mij. Als zoenen niets voor hem betekend en dat toch bij zomaar iedereen doet. Dan had hij dat ook allang bij jou gedaan, als jij niets voor hem betekende. Misschien moet je het maar gewoon laten gebeuren en er van proberen te genieten zonder er vergaande conclusies aan te verbinden.

Dat probeer ik ook :).

Ja! Wat jij zegt dat is dus ook precies hoe ik me voel! En ik wat voor situatie ik nu ook zit. Ik ben blij dat ik niet de enige ben en heb veel aan je advies super bedankt:) Ik ga het inderdaad gewoon proberen en niet gelijk opgeven!

k weet niet of je wel verliefd wilt zijn..
t beste is mijn insziens om iemand gewoon heel leuk te vinden.
dus sexueel wel aantrekkelijk en cool karakter.

maarja mijn ma is volgens haar zeggen pas vorig jaar voor het eerst ooit echt verliefd geweest..
ze was toen.. ehm 46 geloof ik.

Komt wel, je bent pas 17.
Verliefdheid kan je niet forceren, en dat moet je ook niet willen.

Ik was 17 toen ik voor het eerst verliefd werd...denk ik...eigenlijk was het eerder een obsessie ofzo want die jongen was niet verliefd op mij... :s

Tweede keer echt verliefd was toen ik bijna 18 was en dat was toen ik mijn eerste lange relatie (2 jaar geduurd).

Dus je bent niet raar ofzo.

elke verliefdheid gaat gepaard met obsessieverschijnselen.

Oh ik had precies hetzelfde, hoor - was wel heftig verliefd geweest, maar alleen op een jongen met wie het toch niks werd. De jongens met wie ik wel zoende/scharrelde, hoefde ik verder niks mee. Ik dacht ook heel dramatisch "Omg ik ben kapot, gedoemd om alleen te blijven, ik word nooit verliefd op iemand die dat ook op mij is!"

En toen liep ik op mijn negentiende er wel tegenaan :o Nou ja. Moraal van het verhaal - er zijn echt wel veel tieners die dat hebben, hoewel er inderdaad ook genoeg zijn die wél gewoon wederzijds verliefd worden (hoewel ik eerlijk gezegd op de middelbare school ook geen jongens ben tegengekomen die echt bij mij pasten, die waren er pas op de kunstacademie/uni - misschien ook verklaring voor jou?). Komt helemaal goed. Heb een vriendinnetje die nu op d'r 22e pas voor het eerst verliefd is op d'r vriendje :D

me moeder is 49 en zegt dit jaar pas voor het eerst echt verliefd zijn geworden. komt vanzelf ooit wel. ben 20 en ook nog nooit verliefd geweest :)

Geef het tijd

ik had mijn 1e echte relatie pas op mijn 18e, dus een ramp? nee

Maak je niet zo druk. De enige echt verliefdheden die ik heb gehad waren typische puberdingetjes. Bovendien ben ik bijna 19 en ik heb ook nog nooit een serieuze relatie gehad.

mijn zusje is 11 en heeft al echt verkering en zoo als gezoend rgt RAAR maar ik zou zeggen tegen je
MAAK JE GEEN ZORGEN je bent nog jong je zal nog de ware moeten vinden
geniet ervan !:P
groetz