het trug komen van een depressie
 

Hoi hoi ik heb een vraagie t zit namelijk zo...

Ik ben een poos geleden depressief geweest (echt voor een lange poos)

Nu leek het de laatste tijd weer goed te gaan met me, maar sinds een week voel ik me weer "depressief"

Ik weet dat het nu nog maar kort is ( een weekje) maar ik ken het verschil tussen een dipje en een depressie heel goed.

Maar nu dus mijn vraag kan het zijn dat een jaren lange depressie, weer trug kan komen na ongeveer 4 maanden tijd, terwijl er niet eens een groot iets is gebeurd ofzo?

Nou jah snappen jullie hem een beetje :confused: :(

Samenvatting: kan een depressie trug komen ook al gaat t maar 1 week slecht met je, kan t dan zijn dat je weer gelijk depressief raakt :S

graag zoveel mogenlijk reacties!

xxxxies

Lijkt me dat het eraan ligt wat voor een depressie het was. En ook of je *echt* niet meer depressief was in die tijd, of dat je het weggestopt heb diep in je, onzichtbaar voor je, voor een tijdje, en dat het nu weer de kop op steekt.

Ja dat denk ik ook! Was de depressie zeg maar 'zomaar'over, omdat je het hebt weggestopt, of heb je je echt geholpen en dacht je dat je er echt overeen was of niet?
Je zegt dat er 'niet iets groots is gebeurd', maar wat bedoel je daarmee? Dat dat in die 4 maanden tijd niet voorkwam ? Maar als er 'wel iets groots is gebeurd' voordat je zal maar zeggen 'je derpressie van een paar jaar'kreeg, kan het zijn dat je daar nog niet overheen bent... . Ik weet natuurlijk niet wat je hebt meegemaakt enzo, maar als je zeker weet dat dit geen dipje ofzo is, zou ik er zeker met iemand over gaan praten ofzo! Wel goed dat je zelf zegt dat je misschien 'een depressie' hebt, misschien heb je een terugval maar het hoeft natuurlijk niet zo te zijn hoor! Het kan ook dat je je weer even niet prettig voelt omdat er 'iets kleins is gebeurd' zal maar zeggen! MIsschien reageer je nu op andere dingen heftiger dan eerst. Ik zou er goed over nadenken, en anders toch met iemand praten! Ik weet niet hoe die andere depressie enzo is overgegaan, en ik weet niet of je er met iemand over kon praten ofweetikwat...dus het is moeilijk hierover te oordelen , maar iig veel sterkte!

*knuffol*
Myrthe

Gwennygirl, inderdaad vraag ik me ook af of die depressie inderdaad wel echt weggeweest is. Ik ben zelf 3 jaar depressief geweest, waarna het een tijdje in mijn ogen goed ging en daarna weer ingestort. Het was voor mij meer dat ik de depressie negeerde of in ieder geval niet wou erkennen dat ik nog steeds depressief was. Iets wat ik nu eigenlijk nog niet wil, maar helaas wel moet.
Ook vraag ik me af of er niets iets kleins gebeurd is, waardoor het weer minder gaat. Het hoeft volgens mij niet perse iets groots te zijn als je (nog) niet al te stevig in je schoenen staat.

Verder zou ik me er niet teveel zorgen over maken. Als je inderdaad (bijna) over je depressie heen was en je nu weer op een mogelijke depressie gaat focussen is volgens mij de kans vrij groot dat ie inderdaad terug komt. Kijk het een tijdje aan en als het aanhoudt zou ik inderdaad er met iemand over gaan praten.

Heel veel sterkte

Cerr

oke oke hier dus de rest van het verhaal...ik had net namelijk niet veel tijd.

Ik heb sinds een poos een psycholoog (+ het werd lente) voor mij 2 redenen waardoor t beter ging met mij ( in de winter ben ik altijd veel meer down)

Maar oke de laatste paar maanden zijn er nog genoeg problemen geweest, maar gek genoeg voelde ik me er gewoon goed onder (zelfs me pa moest een paar keer huilen wat ik hem nog nooit heb zien doen) maar ik heb in die periode nooit een kick gegeven.

Nu heb ik sinds een week knallende ruzie met een (zucht) jongen. En sindsdien zit ik weer diep in de put ik voel me weer net zo klote als die paar maanden geleden.

Maar goed praten doe ik dus genoeg, zowel met me vrienden als met me psycholoog ( niet dat ik wat aan dat mens heb :( )

T zal dan wel dat ik het heb weggestopt ofzow :confused: maar ik hoop echt dat dit niet weer een depressie wordt die jaren duurt ofzow :(

Tot zover bedankt voor de reacties, maar ik zou dr graag nog meer willen hebben :) :(

Warom heb je niets aan die psychologe en wat zou er volgens jou moeten veranderen zodat je wel iets aan haar hebt?

Een depressie is niet zomaar in een keer verdwenen..

Ik denk dat je nu in de periode komt dat je i.p.v. aan 1 stuk door depressief periodes depressief zult zijn en periodes niet zo depressief... zo begint de klim druit... bij mij iig..

Je valt terug.. want er is weer ruimte om met nieuwe dingen om te gaan etc, omdat in die ouwe depressie je andere dingen hebt verwerkt en alles..

Het is dus zeg maar dat je je goed voelde.. en dan gaat dat weer een beetje stilstaan.. en doe je weer ene stap terug.. maar elke stap terug is 2 stappen vooruit..

Je hebt dus een terugval, waar je ook weer uit zal komen, maar het zal zeker niet je laatste trugval zijn.. uiteindelijk zullen de goede periodes gaan overheersen en worden de slechte periodes dagen etc.. tot je je voornamelijk goed voelt.. oftewel uit je depressie bent..

nja.. zo ging het igg bij mij

Omdat ik natuurlijk wel moet praten, maar het is toch logisch dat zij ook wat zegt en vraagt enzow :confused: :(

Het is gewoon:
ga zitten, lekker weer he?
nou vertel maar?
(ik vertel 10 minuutjes ofzo)

ondertussen zegt zij goh, ow wat erg, goh, gut, goh
heb je nog meer te zeggen?
(na 10 min uit mezelf lulle zeg ik nie zoveel meer dus ik zo geërgerd; neej)

zegt zij; neej nou ik ook nie toedeloe!

( en zo ging t al gelijk t 1e gesprek ( na het inteek) en steeds zegt ze hoe goed t met me lijkt te gaan, (terwijl ik erge dingen vertel)



Sorry maar ik hoor wel andere verhalen over psychologen hoor.
Ik ben sowieso iemand die niet veel verteld uit zich zelf ze moeten t een beetje uit me trekken enzow, maar ze doet gewoon nix, tis net alsof ik tegen een dove bejaarde praat ofzo die t niet hoort dus die dan maar vriendelijk gaat knikken.

Ik ben zelf ook iemand die niet veel uit zichzelf vertelt. Dat ze niets doet is slechts schijn. Waarschijnlijk zal ze wel aantekeningen maken terwijl jij haar dingen vertelt, maar ik kan me voorstellen dat je het inderdaad prettiger vindt als je van haar een duidelijke terugkoppeling krijgt, bijvoorbeeld door in andere woorden samen te vatten wat je haar hebt verteld.
Misschien is het gedrag van de psychologe voor jou wat begrijpelijker als ik je vertel wat de gang van zaken bij een gesprekstherapie precies inhoudt. Een van de voorwaarden is dat de psycholoog zich bij zo'n therapie terughoudend opstelt. Hij of zij weet wel in te schatten wat het probleem van de cliënt is, maar door dit direct aan de cliënt duidelijk te maken kan dit een afweer- en weerstandsreactie bij de cliënt veroorzaken. Om nu zo'n reactie te voorkomen laat de psycholoog de cliënt zelf aan het woord en geeft datgene wat de cliënt verteld heeft in spiegelbeeld weer, waardoor de cliënt zichzelf uit de mond van de psycholoog ervaart en zich zo kan corrigeren omdat hij of zij zich niet alleen begrepen voelt, maar ook tot verandering bereid is. Bovendien is het belangrijk dat de psycholoog de cliënt positief beoordeelt en emotionele warmte voor de cliënt toont, waardoor het zelfvertrouwen van de cliënt en het vertrouwen van de cliënt in de therapie wordt versterkt. Verder dient de psycholoog oprecht te zijn en zichzelf ook open te stellen.
Het is dus niet zo dat ze helemaal niets doet, maar dat het de bedoeling is dat je zelf een beter beeld van je problemen krijgt door jou er zelf over te laten praten en zo een oplossing voor je problemen te laten vinden.

ik heb wel vaker van die methode gehoord maar kijk als ik dan met een vriendin praat, hoor ik mezelf ook praten en kom ik misschien dus ook achter dingen, of als i ktegen de muur praat hoor ik mezelf ook praten, daar heb ik dus geen psych voor nodig. Ik heb in ieder geval nix aan haar maniertje

In dat geval zijn er 2 opties: je vertelt haar hoe jij tegen het verloop van de gesprekken met haar aankijkt, waarna jullie samen kijken hoe de gesprekken zodanig kunnen worden aangepast dat ze voor jou wel zinvol worden, of je stopt met de behandeling bij deze psychologe en probeert een andere hulpverlener te vinden bij wie het probleem niet optreedt. Welke van de 2 opties voor jou het beste is kan ik niet beoordelen, maar het lijkt me in ieder geval de moeite waard om ze met de psychologe te bespreken.

keb je trouwens toegevoegd op msn maar kweet nie of je wel msn hebt of alleen een email?

Ik heb alleen e-mail, dus als je buiten het forum om met mij hierover of over psychologische onderwerpen in het algemeen wilt praten, dan weet je hoe je me kunt bereiken.

oke, ik dank u zeer ;)