geweldadig probleem
 

hey mensen
k ben jonge van 16 en k heb wel eens last van dat k boos word, alleen k weet mezelf in te houden.
en k ben bang dat t daar binnenkort fout gaat.
k heb iets en dat is juist t tegenovergestelde van ADHD, k ben juist veel te rustig, maar als iemand mij boos krijgt dan krijg k een zware ADHD aanval.
dan kan t mij niet schelen wie of wat er dood gaat, zolang men slachtoffer maar dood is. tot nu toe heeft nog nooit iemand mij boos gemaakt.
heeft iemand hier ervaring mee?
k voel me net een tijdbom!

hoe weet je dat als het nooit gebeurd is? en ehh mensen met adhd maken idd iedereen dood :rolleyes: ga gewoon keihard sporten, dan raak je die frustratie wel kwijt

Koop een boksbal. :)

ja k weet t
en k doe al een sport:p
boksballen zijn helaas geen optie
en t is geen frustratie.
tenzij t iets is wat k nog niet weet.
k heb dit probleem al sins k me kan herinneren, maar t is pas voor t eerst dat k bang ben om de controlle te verliezen.
en k ben echt tegen geweld
o ja, en t is niet dat k me goed voel dat k zo doe, die woede voelt aan vergif in men bloed, k vind t een vreselijk gevoel!
maar moet je soms naar een psycholoog ofzo als je er zo over denkt?
is dat de enige manier om er vanaf te komen?

oke, dat trek k terug, k denk dat k wel dergelijk frustratie heb.
misschien dat k daardoor de laatste tijd zo snel boos word
is t dan ook normaal dat je de hele dag slecht gehumeurt ben (slecht gehumeurt is nogal licht uitgedrukt :p)?
k ga dan altijd een stuk wandelen of fietsen ofzo
t is niet dat k naderand mezelf beter voel, maar k heb teminste niemand lastig gevallen :s

En er is niets mis mee om 'ik' voluit te schrijven. Natuurlijk het kost veel meer werk, maar het staat zoveel netter. (y)

tja dat doe ik automatisch als ik snel type

Je zegt dat je alleen het gevoel hebt, maar het is dus nog nooit echt gebeurd?
Probeer eens op te schrijven voor jezelf, vlak nadat je zoiets gevoeld hebt, wat je eigenlijk meegemaakt hebt. Misschien kun je dan enigszins begrijpen wat er fout gaat?
Anders als je er echt mee zit en bang bent dat je iemand iets aan gaat doen, wat voor reden dan ook, of geen specifieke reden, zou je toch eens met iemand kunnen praten. Hoeft niet meteen een psycholoog te zijn, misschien heb je wel een maatschappelijk werker of een vertrouwenspersoon op school? Die weten allicht meer om je te helpen en eventueel door te verwijzen of ze kunnen samen met jou kijken wat er aan de hand is. Waarover je bijvoorbeeld gefrustreerd bent en dergelijke.
Succes!

bedankt voor de reactie
alleen vandaag was t me een beetje teveel geworden :s
k ben al verkouden en toen begonnen er een paar jongens te kutten (srry voor taal gebruik).
men vrienden konden me nog net op tijd tegen houden.
k heb meteen daarna advies gevraagt aan men meester, en die zij dat k de kinder telefoon eens moest proberen.
dus dat dee ik na school "ff".
k heb toen ongeveer een halfuur gepraat.
k heb gewoon vertelt over wat me dwars zat en dat soort dingen.
en ik moet toegeven dat luchte echt wel op

en jawel t was al een keer eerder gebeurt, alleen daar kan k me bijna niks meer van herinneren (niet dat t zo lang geleden is, maar omdat ik me dat alleen nog maar kan herinneren in een rode waas :s)

gaat het beter nu dan?

nou... op t moment wel, maar ik begrijp ook dat het maar iets tijdelijks is.
en ik heb geen zin om iedere week de kindertelefoon te bellen.
dus k ben op zoek naar hulp op school, daar is een soort van hulp begeleiding voor leerlingen.

en hier klinkt t misschien niet zo erg, maar zo een ADHD aanval is echt wel erg!
zeker als je achteraf er spijt van heb

De enige manier waarop ik je misschien een beetje kan helpen is in de vorm van een wijze les:
'geloof in jezelf, verlies jezelf niet en laat je altijd leiden door je goede aard'
dat en gebruik je verstand.

k heb eindelijk iets gevonden wat me meteen kalmeert!
heel simpel: muziek :p
k heb dat ook met de klas verandwoordelijke besproken, en k mag dus muziek luisteren door 1 oortje als k weer boos word in de klas! maar ik mag er geen misbruik van maken :d
dus niet de heletijd met zow een oortje lopen
echt relax, en ik hoef daardoor dus ook geen speciaale gesprekken te doen, of me af te zonderen!

Klinkt goed. Ergens klinkt het zelfs bekend, hoewel ik haat droeg zonder woede. Meer een soort gecontroleerde haat waarbij ik zelf koos naar wie op welk moment.
Dingen als muziek luisteren tijdens les, roken en kleine beetjes sterke drank in de pauzes en soms zelfs les hielpen me om niet te veel gespannen te raken. Zo bleven de 'steunpilaren' van de zelfcontrole overeind.

Ik luister altijd naar wat anderen 'depressieve' of 'agressieve' muziek noemen.. word ik namelijk rustig van :)

Dus zo raar is het niet, in die zin dat je niet de enige bent. Ik luister op dit moment naar Marilyn Manson - Wight Spider. En lekker hard aanzetten :d

PS: Erover praten met mensen is altijd goed.. meestal kom je erachter dat bijna iedereen wel ergens mee zit en dat je lang niet de enige bent. Probeer te voorkomen dat je in je eigen wereld gaat leven..

haha, daar zeg je wat :d
niet in men eigen wereldje leven :p
dat was pas echt erg bij mij, vandaar dat k ook normaal zo "rustig" ben.
en wat ik heb heet volgens mij: ADD?
maar k moet toegeven, als je uit je eigen wereldje stapt, lijkt i ineens heel groot!
daardoor had/heb k veel sociaale problemen
maar sins 1 paar weken gaat het toch wel een stuk beter.
het lijkt wel of ik voor het eerst in men leven een doel heb.
ik heb ook eindelijk echte vrienden gevonden en men eigen muziek smaak enzo :p

-> echte vrienden - zeg dat maar niet te hard, mensen stellen veel teleur.

Een doel is handig ja, wat bij mij uiteindelijk het beste geruststellende doel was was de volgende gedachte: Genieten van alles, het fijne zowel als de ellende/chaos. Het enige waar soms echt niet van te genieten valt is als je persoonlijk aangevallen wordt/aanvallende kritiek krijgt. Maar verder kun je in heel veel dingen iets positiefs zien. Zelfs als je je geestelijk verkloot voelt kun je bijvoorbeeld denken, das goed voor me, word ik hard van. leed is goed. Je kunt het zelfs als amusant zien dat je pijn hebt of geestelijk leed hebt.

daar heb je gelijk in, dat mensen vaak teleur stellen.
maar ik probeer juist niet zow negatief te denken, ze hoeven niet persee teleur te stellen

als je het niet verheerlijkt kun je ook nauwelijks teleurgesteled raken. gewoon goed kijken en leren hoe mensen in elkaar zitten. dan is het uiteindelijk allemaal normaal, het zijn maar mensen, daar moet je niet teveel van verwachten.

Misschien is het wel iets voor jou om te gaan drummen. Zomaar even een ideetje.

haha ik doe al gitaar (is al lastig genoeg :p)

Oh, dat is leuk natuurlijk. (y) Maar noemde drummen omdat je daar lekker je energie in kwijt kunt. Lekker rammen. :p

ja, dat is waar.
maar zow veel woede draag ik normaal niet in me, dat is maar 1x per jaar ofzo (of door omstandigheden vaker)
en om daarvoor een drumstel te kopen is het een beetje te duur.
maar anders zou het een goeie optie zijn!