Wel of geen soatest doen?
 

Hoi allemaal, ik zit er de laatste tijd over te denken om misschien een soatest te laten doen. Niet omdat ik per se denk dat ik een soa heb, maar omdat ik nu al geruime tijd seksueel actief ben en het eigenlijk misschien wel zeker wil weten. Ik ben alleen nogal bang/zenuwachtig om zo'n test te laten doen. Ik weet natuurlijk dat er niets is om bang voor te zijn en dat zo'n arts van alles gewend is, maar dat maakt het voor mij niet minder ongemakkelijk. Dus ik wil eigenlijk weten of het wel zin heeft, of dat het risico voor mij wel erg klein is.
De feiten:
- Ik heb verschillende seksuele partners gehad, en in totaal twee keer onveilige seks gehad. De ene keer was ongeveer anderhalf jaar geleden, de andere keer zo'n twee maanden geleden. Beide keren is de man in kwestie niet in mij klaargekomen.
- Ik ben bloeddonor, en word dus getest op hiv en syfilis. Helaas testen ze daar niet op de meest voorkomende en lastig te merken soa chlamydia.
- Ik heb niet echt klachten, geen jeuk, geen verschil in afscheiding oid.

Wat denken jullie ervan? En voor degenen die het wel eens hebben laten doen, wat was voor jullie de aanleiding?
Wat voor mij nu ook een rol speelt is dat een vriendin van mij onlangs is getest en die bleek dus chlamydia te hebben. Maargoed, die had wel meerdere keren onveilige seks gehad met een niet vaste partner.

als je je er beter bij voelt, gewoon doen! kan sowieso nooit kwaad, en ben je gelijk gerustgesteld.
en als je wél iets hebt kan je je tenminste laten behandelen... :)

Ik ben het eens met blauw engeltje. Je mag dan wel zenuwachtig zijn, maar zelfs als je iets hebt kan je het maar beter weten, want dan kan het behandeld worden. Als je het niet weet en je hebt het toch wordt je er op de lange termijn alleen maar slechter van.
Gewoon doen en het zal allemaal wel meevallen (y)

Allereerst: een man hoeft niet in je klaar te komen om een soa over te brengen.
En verder: chlamydia kan inderdaad symptoomloos verlopen, maar je kan er wel onvruchtbaar van worden als je het niet behandelt als je het toch onverhoopt hebt.

Over de test: Als je je wilt laten testen op een soa, dan kan dit volledig anoniem. Je belt de GGD en maakt een afspraak, voor die afspraak vragen ze alleen je voornaam en je geboortedatum. Je kan je ook bij de huisarts laten testen.
Als je bij de GGD komt, krijg je eerst een kort gesprekje waarbij je risicovolle contacten worden uitgevraagd (op een heel vriendelijke manier). Daarna wordt er bloed geprikt (2 buisjes maar) en krijg je een potje mee naar huis om je urine in op te vangen. Die urine kan je in bijgeleverde plastic envelop in de brievenbus stoppen. Zodra de uitslag bekend is, krijg je een smsje van de GGD als alles goed is.

succes! :)

ze doen ook een uitstrijkje.

niet altijd, dat hangt af van hoeveel risico je loopt.

o bij mij vroegen ze gewoon wil je specifieke test of wil je gewoon alles? want ik zat niet in n risico groep en er waren drie of vier dingen waar ze me dan niet op zouden testen.
en toen kreeg ik wel n uitstrijkje en geen urinetest...:s
en wel meer bloed afname

Nieuwe relatie. De kans dat we iets opgelopen hadden was voor beiden vrij klein, maar ik wilde het zeker weten.
Wat bij mij meespeelde was dat ik vlak daarvoor twee gevallen van chlamydia in de omgeving gehoord had, die voor de persoon zelf erg onverwacht waren. Voor hun gevoel hadden ze veilig gevreeën, maar waren ze toch besmet waren geraakt (eentje via handwerk, ander had het condoom in eerste instantie verkeerd om gedaan en toen dezelfde gebruikt). Allebei geen types die veel sekspartners hebben of lichtzinnig met anticonceptie om gaan. Maar ja, je kunt pech hebben he?

Dus als je twijfelt, gewoon doen. Het stelt niet zo veel voor en helpt wel voor je gemoedsrust. Daarnaast kunnen de meeste (veel-voorkomende en uiterlijk symptoomloze) soa's via urine getest worden, waardoor het ook niet zo intiem is. Maar dat hangt er indd ook vanaf waar je op wilt laten testen.

Dat weet ik, maar de kans is wel minder groot toch?
Dat is dus precies waar ik bang voor ben.

Weet iemand precies waar ze wel en niet een uitstrijkje voor doen? Want dat is nou hetgene wat ik écht heel eng vind.
Edit: dat is dus voor chlamydia. Fijn (n)

Weet je toevallig ook hoe het zit met de kosten? Ik kan niet vinden of het nou vergoed wordt door mn verzekering of niet... En is er dan nog een verschil tussen huisarts en ggd?

Als je het gewoon doet bij de huisarts vergoeden ze alles. Gewoon een afspraak maken en zoals gezegd worden je dan wat vragen gesteld over hoe en wat. Je kan dan kiezen voor 2 tests, waarbij je eigenlijk net zo makkelijk de 'volledige' test kan doen. Urine en bloedprikken in mijn geval (Ik weet niet of dat exact hetzelfde is bij mannen en vrouwen).

Maak je niet zo druk verder. Dokters krijgen dagelijks jongeren over de vloer die zo'n test willen doen. Ik begrijp je zenuwen over de soa maar weet wel dat de kans dat je zoiets hebt, hoewel aanwezig, zeer klein is. Daarnaast kunnen ze je bij 99 van de 100 soa's vrij makkelijk helpen.

Bel gewoon zo snel mogelijk (deze ochtend) je huisarts voor een afspraak en vertel wat er aan de hand is. Paar dagen/prikjes later mag je terubellen en krijg je de uitslag. Klaar.

ook gedaan, niet omdat ik dacht dat ik wat had maar ook ivm nieuwe relatie en het gewoon 100% zeker willen weten.

gewoon even bellen naar de GGD. je kan dan ook vragen of ze een uitstrijkje doen of niet, dit verschilt namelijk per GGD. bij mij namen ze bloed af en kreeg ik dingen mee om zelf thuis een uitstrijkje te doen. bij de GGD kost het sowieso niks, je hoeft ook niet je verzekering oid op te geven. huisarts gaat wel via de verzekering. een ander verschil is dat je bij de huisarts heel snel terecht kan, en bij de GGD is er soms een kleine wachtlijst. bij mij was dit een maand. aan de andere kant krijg je bij de huisarts geen doe-het-zelf pakketje mee, die doet dat uitstrijkje zelf. je hebt geen klachten ofzo, dus dringende haast is er niet lijkt me, en je bent wat huiverig voor dat uitstrijkje, dus ik zou gewoon de GGD bellen als ik jou was :)

niet te zenuwachtig voor zijn, zoveel stelt het niet voor :)

Bij mij ging het van mijn eigen risico af via de huisarts. Qua kosten is juist een GGD handiger, omdat die vaak gratis zijn of een kleinere vergoeding vragen.

Bij mij is via urine op chlamydia getest.

Chlamydia kan ook getest worden in bloed (serum) maar wordt meestal getest dmv een uitstrijkje. Urine heb ik nog niet van gehoord.

Schijnt ook per regio anders te gaan.

Ik zou het zeker doen. Het kan nooit kwaad om het te weten en zo ben je er tenminste op tijd bij.

Bij de GGZ in Amsterdam mag je zelf je uitstrijkje maken, maar geloof dat je daar tegenwoordig niet meer zomaar langs mag gaan.

vorig jaar werden alle jongeren (tot 30 jaar) van Amsterdam opgeroepen mee te doen aan een grote test met een doe-het-zelf-thuispakket. heb het toen vluchtig doorgelezen, maar er stond volgens mij in dat vrouwen die bezwaar hadden tegen het "wattenstaafje" ook de mannentest (via urine) mochten doen.

edit: niet alleen amsterdam https://www.chlamydiatest.nl/algemee...Screening.aspx

ik heb t via de GGD (woonplaats zet ik hier liever niet neer) gedaan, viel niet in de risicogroep, geen klachten ook.
ze hebben getest op HIV, chlamydia, gonorroe en syfilis.

Ik kreeg een tamelijk uitgebreid gesprek, met een hele vriendelijke dame, niet veroordelend oid. Ze zei juist zelf iets van 'ja pijpen, met condoom doet natuurlijk niemand haha ' om maar aan te geven dat vroeg of laat vrijwel iedereen getest zou moeten worden.
Ze was ook heel begripvol dat je niet altijd zin heb in een stuk rubber tussen jou en je nieuwe sexy vlam.

maar goed, er werd bloed geprikt geloof iets van 2 buisjes, en ik mocht zelf een 'swapje' doen op het toilet, even met een wattenstaafje 'roeren'. Verder helemaal geen lichamelijk onderzoek door haar dus.


binnen twee weken werd de uitslag ge-smst :) ( negatief op alles voor de geïnteresseerden)

Een uitstrijkje is trouwens helemaal niet eng! Ik heb het hier al eerder over gehad maar waar ik woon (In canada) word aangeraden dat je om de twee jaar een uitstrijkje krijgt als je 18+ bent en seksueel actief. :) De eerste keer is het een beetje eng omdat je niet weet hoe het allemaal zal voelen maar het is heel vlot gedaan en doet ook niet echt pijn.

Ze testen met het uitstrijkje dan ook meteen op soa's en er word gekeken of alles er ook gewoon gezond uit ziet, geen rare celdelingen etc. Kill two birds with one stone! (Kijk mij nou eens uitstrijkje-enthousiast zijn :P)

Bij de HA word het gewoon vergoed dacht ik.