La Belle et la Bete.
 

Zo is het steeds geweest
en zal het ook zo zijn?
La belle en het beest,
de bloesem en het zwijn.

Al kijkt het varken rond
om als een pauw te lopen,
al komen uit zijn mond
de parelen gedropen.

al doet hij als een kat
hooghartig en welvarend,
al wappert hij met wat
vleugels zijn bij een arend,

hij heeft ook een platte snuit.
Ook bij het mooiste weer
poseert hij naast zijn bruid
als varken zijn meer.

whahahaha gaaf man!
lekker gek zoals het hoort bij mijn tuuth!
hehe en weetje ik vind hem echt goed, het begin had ook wel iets triestigs vond ik, zo sneu, net alsof je het zou willen veranderen...
naja mooi en vet http://forum.scholieren.com/smile.gif
*kuzzie* van het prinsesje

vin alleen die 2x 'ook' niet zo mooi in laatste strofe
zou ik eerste weglaten of vervangen door iets anders
doeg

Ipv. de 1ste 'ook' kun je misschien een minder common woord gebruiken inderdaad. Het enige dat in mij opkomt is 'desondanks', maar dat vind ik ook niet zo mooi klinken eigenlijk.

Heel mooi gedicht. Je omschrijft wederom een gebeuren waar de lezer heerlijk op los kan fantaseren http://forum.scholieren.com/smile.gif Ik persoonlijk zie een relatoe voor me met een dominant en een recensief iemand http://forum.scholieren.com/smile.gif

Prospectie! De reden dat je de reden gaf om geen goede reden te geven waarom je het goed vindt, vind ik een goede reden genoeg. Je weet wat mijn standpunt is, daar gaat het me om. Dank in ieder geval!

Mmmm, mensenkennis staat hoog bij jouw in je lijstje. Eens te meer weet je goede woorden samenhangend te gebruiken, terwijl je mij niet eens kent.

Ja, je kent me wel, alleen als irritant, tegen-alles-ndruisend-, altijd-denkend-dat-zijn-mening-de-juiste is Jump Steady'tje.

Maar misschien is het inderdaad beter de 2e keer 'ook' te vervangen, ik ben denkende, en tanende.

Het is niet triest, het is een persoonlijke remake van een klassieker op mijn manier van woordspelen. Je weet nu inmiddels wel een beetje hoe de 'handleiding Ruuth' werkt, moeilijk maar als je er doorheen bent gouden tijden.

Ik vind echt dat we vaker moeten praten, maar wie ben ik om dingen te vinden die misschien wel niet kunnen in verband met allerlei nevenactiveiten van beiden.

Gisteren wou ik al reageren, maar toen was ik per abuis (wou dat woord al lang eens gebruiken) beband. Het is dus een proef of ik weer kan posten, dit berichtje. Maar het is ook en vooral een reactie op jouw gedicht. Toen ik het gisteren las, dacht ik: hoe komt het dat ik hier nu geen mening over kan maken? Wat houdt me tegen?
Vandaag ligt dat anders. Ik moet schrijven dat ik het niet het allermooiste vind dat ik al van je las, maar het behoort zeker in de top 10 van jouw gedichten, voor mij althans. Waarom? Omwille van een zeer onwennig beeld, dat achteraf toch een betekenis heeft. Alleen wordt me niet duidelijk of je over het innerlijke van mensen spreekt, of het uiterlijke. Want iemand kan er vreemd uitzien (af en toe denk ik dat als ik s'ochtends in de spiegel kijk, gemeend), maar kan ook vreemd en echt beu zijn innerlijk. Koel of onderkoeld. Gevoelloos.
En daarin wil ik zeker volgen. Maar ik denk dat oordelen op het uiterlijke buiten alle proporties is van wat kan. Je kan er immers immens grote fouten door begaan.
Mooi gedicht, maar wel even moeilijk om er een duidelijke boodschap uit te halen.

Groetjes, Dreampoet

Wat druk je dat 'subtiel' uit Toeth, nevenactiviteiten... maar ik ben het wel met je eens hoor!
je bent een toppertje en dat weet je
tot spreeks?
kusje

de stijl van de Oneindiger is niet gedwongen vrije verzen, ook de vrijheid in gedwongen ritme kan de woorden laten leven, dat heb jij wel weer bewezen. Ruuth, sjappoo! het loopt als een trein, geen spoor van rijmdwang... je bent nog steeds de kunstenaar, de Oneindiger!