Glimlachen naar vreemden
 

Glimlacht men weleens naar vreemden? En waarom?

Ik glimlach vooraal naar oude vrouwtjes voor wie ik opsta in de bus, omdat ik geen zin heb om 'Graag gedaan' te zeggen. Of naar vreemde mensen met wie ik kort in contact kom omdat ze de deur voor me open houden of me iets aanreiken wat ik heb laten vallen. oid.

Hoezo heb je geen zin om graag gedaan te zeggen?

Glimlachen werkt iig wel. Ikzelf knik er altijd bij, zodat het iig duidelijk is. Als je niks zegt kom je wel over alsof je heel verlegen ben. En dat is misschien niet altijd even handig.

Ik glimlach meestal als ik mensen per ongeluk bijna van hun fiets af rijd. Wat met al die sneeuw dagelijks gebeurt. En verder inderdaad als mensen de deur voor me openhouden of iets dergelijks.

Ik heb vaak geen zin om graag gedaan zeggen omdat ik meestal al een tijdje in de bus zit en dan komt er een oma binnenlopen en sta ik voor haar op en zij zegt dankjewel. Mijn keel is dan erg droog van het lang-niet-praten. Dan moet ik eerst m'n keel schrapen voordat ik iets kan zeggen. Voordat ik daarmee klaar ben is de oma al gaan zitten en let ze niet meer op mij. Dus om toch te laten zien dat ik het 'graag gedaan' heb glimlach ik.

@Vogelvrij: Als ik iemand bijna van de fiets af zou rijden dan zou ik duisent maal sorry zeggen. En heel beschaamd kijken. :O

Maar het is juist een verontschuldigende glimlach, dus mensen antwoorden meestal met: 'maakt niet uit' :)

Ik glimlach volgens mij naar iedereen met wie ik oogcontact maak. En soms knik ik ook bij wijze van 'goedendag' of als iemand bv. de deur voor me open houdt (maar dan zeg ik ook 'dank u wel').

Ik wil wonen waar vogelvrij woont, als ik hier iemand bijna van hun fiets rij dan is het van OI KIJK EENS UIT *&%$#!

Ik lach ook vaak naar oude dametjes of mensen met honden, als die hun hond van het fietspad af proberen te werken omdat ik eraan kom. Dan is het zo'n 'maakt niet uit hoor' lachje.

Ik glimlach best wel vaak naar mensen op de fietsen, maar dat komt omdat ik opgegroeid ben in Ermelo waar dat normaal is. Als ik dat bij yukari doet kijkt ze me aan alsof ik gek ben, maar mensen reageren meestal wel vrolijk terug (Y)

net vandaag nog naar een compleet vreemde geglimlacht
was lkkr vroeg uit dus ik was vrolijk, en was een oud vrouwtje en ik zag haar naar me glimlachen dus glimlachte ik terug

en ik woon in een dorp, dus als ik mensen tegenkom die ik ken groet ik altijd, kom ik in het dorp iemand tegen die ik niet ken glimlach ik meestal, tenzij diegene groet dan groet ik terug
alleen bovenstaande situatie was wel een uitzondering want dat was in de stad

glimlach gaat bij mij trouwens ook vaak samen met toeknikken

Ik glimlach eigenlijk altijd naar iemand met wie ik enige vorm van contact heb. Als ik verlegen ben glimlach ik het er ook altijd maar af, naar mensen die ik passeer onderweg naar school/werk o.i.d., bekenden, mensen die me aankijken etc etc :D

Ik glimlach heel vaak naar vreemden, gewoon als er toevallig oogcontact is. de dakloze voor de AH knik ik ook altijd even vriendelijk toe en af en toe geef ik hem wat geld.

ik glimlach altijd :)

@Cherry Springs: Ik woon in Utrecht, dus je hoeft maar een klein eindje te verhuizen ;)

Overigens glimlach ik ook wel naar oude mensen in het park en naar de enge mensen, om ze te vriend te houden en inderdaad ook naar de meneer met de daklozenkrant, maar dat is voornamelijk omdat ik wel eens heb gehoord dat ze het niet fijn vinden als iedereen ze negeert.

Ik glimlach vaak naar oude mensen op straat, en de meesten kijken dan terug met een blik van DIE JEUGD VAN TEGENWOORDIG :MAD: ZEG MEISJE MOET JE SOMS EEN WANDELSTOK IN JE OOG :MAD:

Maar ik blijf het proberen.

Ik glimlach naar iedereen met wie ik per ongeluk langer dan een halve seconde oogcontact maak. Want anders ben je elkaar zo bruut aan het aanstaren. Ook naar mensen tegen wie ik iets zeg (zoals 'mevrouw, zou uw karretje iets opzij kunnen?') of voor wie ik een deur wat langer openhoud.
Als ik te voet ben groet ik tegenliggers die ook te voet zijn (behalve als dat er heel veel zijn zoals in een winkelstraat) en daar glimlach ik ook bij.

Ik glimlach altijd. Vroeger groette ik ook nog altijd. Maar mensen reageren zo bang als je iets tegen je zegt terwijl je ze niet kent dat ik er maar mee ben gestopt. Maar lachen doe ik nog altijd.

Ik bedank iemand altijd als het bijvoorbeeld een vreemde is die de deur voor me openhoudt. Vervolgens vraag ik me af waar ik het aan verdiend had :|

Ik staar meestal voor me uit. Tenzij het mensen met honden zijn, dan begin ik te glimlachen naar de hond en vervolgens naar het baasje ^^

Oh en het waarom, vooral omdat ik dan terugdenk aan onze hond denk ik. Ik wil ook altijd terug een hond als ik een hond zie.

Ik heb nog nooit meegemaakt dat mensen bang reageerden als ik ze begroette eigenlijk :confused: wat moet ik me daarbij voorstellen? Ik zie nu iets voor me als:
vogelvrij: 'goedemiddag' *klein hoofdknikje*
onbekende: 'AAAH!!' *rent weg*
:p

ik lach eig ook best vaak. als mensen naast me bij het stoplicht staan, of als ze de deur voor me openhouden en zo. heb zelfs een keer gehad dat een meneer in een scootmobiel die ik niet eens kende tegen me begon te praten over die vervelende sneeuw. ik kletste gezellig mee haha

*AAH* hihi :D

Ik vind het een leuk topic en heb er daarom gisteren eens opgelet hoeveel ik op een dag glimlach naar vreemden. Ik merk dat ik dat veel meer/sneller doe dan ik dacht! In feite is het naar iedereen waar ik oogcontact mee heb (behalve passerende fietsers/auto's enzo). Mensen die naast je komen zitten in de bus, bij het openhouden van een deur, als je iets ziet gebeuren wat beschamend was (iemand die heel hard van zijn fiets dondert omdat 'ie achterom keek ;)), gewoon mensjes die in mijn straat langslopen als ik op de stoep zit/loop, mensen bij de bushalte/in fietsenstalling. En dat zijn dan echt 'vreemden', ik lach dus ook naar (en heb dan ook vaak een koetjesenkalfjespraatje met) kassamedewerkers, verkopers van straatnieuws, mensen van het OV, receptionisten en ga zo maar door. Je krijgt er bijna kramp in je kaak van als je er op let hoeveel je glimlacht naar mensen op een dag. Of ben ik nu overdreven bezig en heb ik één of ander complex waarbij ik wil dat iedereen me aardig vindt? (Serieus mensen, let er eens op :P)

Nee, ik denk dus dat de meeste mensen dat doen en als ze het niet doen, dan vinden we ze chagrijnig ;)

Het gaat meer van:
Volk: "Goeiemiddag meneer!"
Meneer: *pakt tas stevig vast en kijkt me wantrouwend aan*

Alsof ik ze zou overvallen ofzo:confused:

Hehe, Sarah heeft 'Vogelvrij' in plaats van 'Volk' in haar voorbeeld gezet :P

Maar ik begrijp op zich wel dat mensen dan wat schrikachtig kunnen reageren, het kan nogal aanvallend overkomen als jij ineens begint te schreeuwen, dan denken mensen: huh, maar ik ken jou toch niet, wie ben jij, wat wil jij van mij? Terwijl een glimlachje gewoon een eenduidig vriendelijk gebaar is.
Wel jammer ja :(

tjaa, en als er niks word gezegt krijg je weer van: goh die jeugd van tegenwoordig... :o

huhu ik weet niet hoe ik daarbij kwam :D

Haha, denk dat het er eerder aan ligt dat tegenwoordig iedereen aan het dagdromen is tijdens het reizen. Als je daar dan uit gehaald wordt met zo'n groet, voelt het heel erg alsof je iets gemist hebt.

Ik glimlach trouwens telkens als ik op mijn werk kom of naar de inpaktafel moet tijdens het werk, naar de daklozenkrantverkoper, die zich aan ons hitteschild staat te warmen. Maar dat is inmiddels geen vreemde meer, want het zijn maar twee verkopers die elkaar afwisselen en ze kennen me inmiddels wel een beetje denk ik. Ze glimlachen altijd lief terug wel. :)

Ik doe het wel eens. Soms omdat ik zomaar vrolijk ben.

Dat doe ik altijd, ongeveer, naar iedereen. Als ik heel blij ben, dat groet ik ook heel overdreven. Naar mensen in bussen, treinen, auto's toevallige passanten, lieve mensen die met mij voor het stoplicht wachten, etcetera.
Soms merk ik wel dat, als ik een hoofddoek draag, mensen heel aangevallen terugkijken :( maar dan lachen weer meer behoofddoekte meisjes naar me, dus dat maakt het gelijk.

Zonder hoofddoek heb ik nog nooit iets raars meegemaakt. Wel als ik bel als ik iemand inhaal op de fiets, heel agressief, van: kutwijf, wat nou bellen, haal me gewoon in!
Maar dat doe ik toch niet. Ik blijf lekker bellen en lachen en groeten. Als je echt aardig groeten meent, is bijna niemand vervelend.

Ach, als ik iemand inhaal, bel ik alleen als diegene niet genoeg rechts houdt om ingehaald te worden of als er twee mensen naast elkaar fietsen, en dan roepen mensen weer soms: kutwijf, je kunt toch wel eerst even bellen!
Verkeer heeft zo'n effect op mensen soms :p

ik erger me altijd aan die hardfietsers die er makkelijk langs kunnen en dan nog steeds gaan zitten bellen, alsof ze zo snel zijn dat ik ze niet zag aankomen(niet dus, zo snel gaan ze nooit):p

bellen doe ik nooit, mijn bel is 2 jaar geleden ofzo bij gym eraf gejat:p
als ik echt er langs moet ga ik gwoon ff mn handremmen laten klakken ofzo, maar m'n fiets maakt ook al genoeg lawaai:p

Ik glimlach heel vaak naar vreemden, of zeg ze gedag. Is gewoon een beleefdheidsvorm vind ik.

Bij mij kijk ik degenen die mijn kleren, ookal is het een andere kleur, dragen kijk ik al chagrijnig naar ze. (Veel dikke mensen dragen mijn wintergarb, maar dan foute kleuren en echt verkeerde combo's, word daar zo chagrijnig van:P)

EDIT: daarbij glimlach ik naar iedereen hoor:)

Ik heb er zelf niet op gelet, maar ik volgens mij glimlach ik inderdaad ook veel te vaak. Als ik niet aan het glimlachen ben, dan ben ik gewoon aan het lachen.
Ach, een glimlach-complex hebben is beter dan een ander soort complex. ;)

ik glimlach zoveel als ik kan
omdat het je een positieve uitstraling geeft
als een vreemde me dan toevallig aankijkt
wordt diegene meestal beïnvloed (:

volgens mij overdrijft iedereen hier nogal. Ik heb namelijk niet vaak iemand in zijn eentje in het openbaar zien (glim)lachen. Of ze denken dat ze het vaak doen, maar de omgeving ziet het niet. ?
zo zie ik het

Of jij ziet het niet hè ;)

Of jij kijkt onbekenden nooit aan :p

ik glimlach heel vaak en heb een open blik

zien jullie anderen dan vaak glimlachen? midden in de stad?

Nouja in een drukke winkelstraat heb je natuurlijk geen tijd om iedereen aan te kiijken, maar als ik ergens loop waar het rustig is en ik knik iemand glimlachend toe, dan glimlachen ze altijd terug. En de cassière glimlacht altijd als ik betaal, en als ik met mensen samen in de lift stap dan glimlachen de meesten even, enzovoort.

Let jij er dan op of mensen glimlachen? Misschien als je erop let hoe vaak jij glimlacht dat je ontdekt dat men hier niet aan het overdrijven is. Natuurlijk glimlacht men niet constant en niet tegen elke onbekende die men tegenkomt. Enkel (zo word er gezegd) tegen onbekenden waar men in contact mee komt. Misschien dat je niet zo vaak onbekenden ziet? :D

@ Sneeuwzwart: Volgens mij gaan de meeste mensen hier ook niet in een bus/supermarkt alleen maar om zich heen staan glimlachen :P Het leek mij echt meer te gaan om wanneer je iemand tegenkomt/toeknikt enz. Toch zou je er eens op moeten letten hoeveel mensen er alsnog (soort van) glimlachen terwijl ze alleen door de stad lopen oid, ik zag van de week zelfs iemand in overvolle winkelstraat lopen met een lach van oor tot oor :D

Of ik ben gewoon blind :(
Soms als ik fiets luister ik Family Guy, hij staat op mijn iPod en gaat perongeluk aan.
Dan lag ik me echt in een scheur. Best grappig als je bij het stoplicht staat.
dan kijken mensen je echt raar aan. wat een slechte cultuureigenschap. laten we dat veranderen!

Ja.

Dat klinkt als mij :bloos:. Vooral als er sneeuw ligt ga ik echt met een idiote grijns op mijn gezicht door het leven.