Ik kan niet tegen etende mensen
 

Ik heb een groot probleem. Dit probleem heb ik al zo'n 1,5 jaar. Ik kan niet tegen etende mensen.
Elke avond tijdens het eten wordt ik boos op m'n vader. Niet zo'n beetje ook, elke keer weer schreeuwen. Zo verpest ik elke avond het avondeten. Als ik iemand hoor eten dan knapt er iets van binnen. Dan wordt ik zó ontzettend boos. Ik eet altijd met een vinger in m'n oor, daar kan m'n moeder niet tegen en trekt dan mijn vinger uit mijn oor. Dan doe ik hem er weer in waardoor ik ook ruzie met m'n moeder krijg. Ik eet soms met m'n ipod in, maar als m'n ouders daar achter komen moet ie ook uit omdat het niet gezellig is. Net zoals vandaag ben ik naar boven gestuurd en moet ik na mijn familie eten omdat ik zo ontzettend hysterisch wordt. Ik ben helemaal gestressd op dit moment.

Jullie zullen vast denken dat ik me aanstel en dat het wel meevalt, maar ik overdrijf niet.
Herkent iemand dit? Weet iemand een oplossing? Ik zou met het minste al mega blij zijn.
Ik heb er vaker met iemand over gepraat maar die kwam tot de conclusie dat ik naar een psycholoog moet. Ik hoop dat er andere oplossingen zijn.

Alvast heeeeel erg bedankt!(y);)

Ik denk niet dat ik je kan helpen hoor, maar ik vraag me (puur uit interesse en nieuwsgierigheid) af wat je precies vervelend vind: alleen het geluid of ook het zien van eters? Heb je dat bij iedereen of alleen bij je familie? Altijd of alleen tijdens het avondeten? Bij alles wat men eet of alleen bepaalde producten/gerechten? Wat voel of denk je als je jezelf hoort eten? Weet je mss nog wat er 1,5 jaar geleden is gebeurd, waardoor dit probleem hebt ontstaan?

Dit is natuurlijk heel vervelend voor je omgeving, maar vooral voor jou. Ik bedoel, eten hoort nu eenmaal bij je sociale leven :O. 't Lijkt wel alsof je vroeger 'n eetprobleem hebt of hebt gehad :confused:, maar goed.. wie ben ik om dat al zo snel te concluderen ;). Misschien vind je 't gewoon niet netjes, dat (binnenmondse) gesmak van etende mensen?

Hoi AzN, ik ben blij dat je in ieder geval probeert te helpen.
Ik kan niet tegen het geluid en tegen het zien.
Ik heb het bij iedereen, de een alleen wat meer dan de ander. (bij mijn vader en zus is het heel erg), maar tegen andere mensen durf je natuurlijks niets te zeggen. Ik heb het altijd, wat ze ook eten en wanneer ze ook eten. Zelfs als iemand drinkt, dat je het water zo door de keel hoort glijden. En wat meer bij harde dingen, zoals chips, dat je hoort kraken in iemands mond. Zelf probeer ik heel langzaam te eten, ik begin me ook steeds meer aan mezelf te ergeren, daar maak ik me best zorgen over. Ik weet ook niet precies wanneer het gebeurde, eerst ergerde ik me alleen aan mijn broertje. Later begon ik me aan iedereen te ergeren en ik heb het gevoel dat het steeds erger wordt:S.

meisje, jij hebt een gigantische hangup

Ik snap dat je dit op E&D post maar volgens mij komt het beter op z'n recht op pyschologie..Maar mijn idee zou ook, met een psycholoog gaan praten zijn.

toen ik wat jonger was ergerde ik me ook welleens aan de manier en vooral het geluid van eten dat mijn moeder had en daar kon ik ook chagrijnig van worden, waarom weet ik eigenlijk ook niet ik heb er nu geen last meer van in ieder geval.

Wat ik me afvraag is of je bang bent aan te komen oid ? of dat het puur het geluid is? ik zou inderdaad even naar een maatschappelijk werker gaan. Misschien kun je het probleem aan je ouders uit leggen zodat je Iig meer begrip hebt. succes

Ik ken ook iemand die daar niet tegen gaat, alleen gaat het bij haar om knispergeluiden. Dus zij kan er niet tegen als iemand chips ofzo eet in haar omgeving.

Wat je zou kunnen proberen is kijken of je al relaxter kan worden vóórdat je gaat eten. Zo te horen sta je namelijk tijdens het eten behoorlijk gespannen en is elk klein prikkeltje al zó verschrikkelijk dat je er van overstuur raakt. Je kan proberen om je algemene stresslevel dus wat naar beneden te krijgen door van te voren iets rustgevends te doen. Denk aan rustige muziek luisteren i.p.v. computeren/tv kijken.

Ook zou je ontspanningsoefeningen kunnen doen, zodat je leert je lijf bewust aan te spannen en te ontspannen. Op het moment dat het tijdens je eten dan te veel wordt zou je beter stil kunnen staan bij de spanning die je op bouwt en kun je het mogelijk beter laten wegvloeien.

Oh ik ga dit topic even volgen want ik herken het :o

wat een moeilijk kwestie.
Ik denk dat je ook elke keer dat je aan tafel zit verwácht dat je gek en hysterisch wordt. en als je dat van tevoren verwacht gaat het ook gebeuren. En dan zul je ook gek worden. Klinkt makkelijk gezegd maar het is echt zo.

Train jezelf door eerst (bijv.) 15 seconden het totaal uit te staan, niet op te letten en je te focussen op je eigen maaltijd en geluiden en smaak en al het heerlijke van eten!
Als dit is gelukt train jezelf door het 30 seconden uit te houden, en ervan te genieten!
ga zo door tot je een hele maaltijd je niet focust op het onsmakelijke, en geniet, maak er iets moois van.
Je kunt dit overdreven blij en positief vinden, jij doet immers hetzelfde aan de negatieve kant.

Ik heb hetzelfde, maar raak er niet hysterisch van, hou er gewoon niet van als vrouwen eten. Ik zou niet weten waarom alleen vrouwen, misschien doen ze het niet elegant genoeg naar mijn zin.

Mijn broer heeft dit ook heel extreem. Ik word er knettersgek van en ben blij dat ik niet meer thuis woon. Ben eerlijk gezegd ook opgelucht dat ik dit topic hier lees, want had hem eigenlijk ook al knettersgek verklaard *zucht*. Je wordt er gewoon zo moe van. Kan me wel voorstellen dat als je het zelf hebt het ongelofelijk lastig is.

Kan het zelf wel een klein beetje hebben, als ik erg prikkelbaar ben en meestal zo rond een bepaalde periode in de maand ;).

Bij ons veroorzaakte het ook heel veel ruzies aan tafel. Nu nog steeds tussen mijn broer en jongste broertje. Die durft bepaalde dingen al niet meer te eten in zijn buurt. Iets dat bijvoorbeeld absoluut uit den boze is is een appel. Of van die harde snoepjes zoals napoleons. Die je dan uiteindelijk kapot bijt. Of een andere zijweg, spaghetti die mijn jongste broertje die gewoon slechte motoriek heeft door omstandigheiden niet goed op zijn vork krijgt en dan wat minder net naar binnen werkt. (Eigenlijk is dit lijstje best lang als ik nu verder zou gaan, maargoed.)

Zelf kan ik er ook niet zo goed tegen. Zeker bij smakgeluiden, dingen die veel vocht bevatten zoals pasta. Maar het uit de weg gaan is het slechtste wat je kunt doen. Ik blijf altijd gewoon zitten en probeer mezelf af te leiden. Als ik zelf druk bezig ben met eten heb ik dan ook nergens last van, pas als een ander al eerder begint met eten dan ik of langer doorgaat krijg ik er last van. Afleiding is goed, het maakt je ook sterker aangezien je daardoor weet dat je de situatie wel aankunt.

Vind ik echt een heleeeeeeeeeee goede,
Ga ik morgen meteen proberen!
superbedankt!

En als je nou gewoon blijft zitten en eten en niet gaat schreeuwen? Waarom ga je schreeuwen?

Ik erger me kapot aan de manier van eten hier. Omdat mijn stiefmoeder chinees is en mijn vader hun eetcultuur graag overneemt, wordt er volop gesmakt en geboerd hier aan tafel. En op lepels gebeten, brrr. Ik probeer gewoon om mij de eetlust niet te laten ontnemen en ik slik het weg. Het wordt niet beter als ik hysterisch ga schreeuwen.

wat vervelend.. de tip van Sneeuwzwart vind ik een goede.
Ik heb het altijd een beetje als mijn vader een appel eet..zoo keihard is dat geluid, en zo smakkend. BAH!

Waar ik trouwens net over na zat te denken, is dat ik als gevolg van mijn broertje heel bang ben geworden voor het geluid dat ik zelf maak bij het eten in gezelschap. Zijn er ook mensen die dat herkennen?

Ikzelf heb dat ook, ik eet hééél netjes, maar ik blijf dat gevoel houden.
Vind het zo'n irritant gevoel!
Ik eet bijv ook niet met oortjes in ofzo, maar ik heb het idee dat veel mensen dat wel hebben.

En een psycholoog is het ergste niet hoor! Die mensen zijn vaak heel erg aardig.

Waar ik trouwens net over na zat te denken, is dat ik als gevolg van mijn broertje heel bang ben geworden voor het geluid dat ik zelf maak bij het eten in gezelschap. Zijn er ook mensen die dat herkennen?
__________________

Ja dat heb ik ook en dat is zo vervelend! Al zit ik te eten, dan maak je misschien wat geluiden in je mond en dan heb ik altijd het idee dat iedereen dat hoort enzo, en dan probeer ik stiller te eten, maar dat lukt niet. kapot vervelend
Sorry als het niet het zelfde is als wat jij bedoelt;)

Ow, ja, jawel.. dat is precies wat ik bedoel. Zo vervelend inderdaad. Vooral als je dan ergens in gezelschap bent. Ik ga er dan ook zo ver in dat ik dan echt bepaalde dingen die op tafel staa vermijd, of heel lang doe om bepaalde dingen te eten. Bijvoorbeeld zoals met de chips, om ze zacht te maken, als ik ze dan toch eet.

Het maffe van mijn broertje vind ik wel, dat hij zo allergisch is voor eetgeluiden maar wel zelf uitgebreid een appel kan gaan zitten eten :confused:.

Ja precies, je probeert dan zo weinig mogelijk geluid te maken bij wat je zit te eten.. zo irritant is dat.

Dat is wel vreemd idd..

:D Ik leef met je mee; ik weet precies wat je bedoelt. Toen ik voor 't eerst in China was en pizza at met m'n collega's wist niet wat me overkwam, het enorme gesmak en dat dat normaal was. :D Dag eetlust.

@Bloemetje1995; ik herken het ook wel een beetje, ik ben zelf ook gevoelig voor dat en algemeen voor omgevings geluiden. Behalve de tip van sneeuwzwart denk ik niet dat er echt een oplossing is en zal 't toch een kwestie zijn van er doorheen bijten .. (-O-)

Je hebt het probleem al zo lang en in zo ernstige mate en hoopt tóch op andere problemen dan een psych/pro opzoeken..? Ik vind het sowieso slecht dat je ouders je niet naar een psych hebben gestuurd. (n)

ik heb ook enorm veel last van eetgeluiden, ik ben hiervoor in therapie bij een hypno therapeute, alleen zij zegt dat het met vroeger te maken heeft. Ik deel deze mening niet omdat ik zolang ik weet er al last van heb. En dat het te maken heeft dat ik stress heb, denk ik ook niet want dan wil het zeggen dat ik mn hele leven al stress heb. Aangezien blijkbaar aan de forums te zien genoeg mensen er last van hebben, vind ik het heel raar dat niemand en oplossing heeft.

Hmm, volgens mij zijn er heel veel mensen die zich storen aan eetgeluiden...
Ik zat pas in de trein en ging een maaltijdsalade eten en die man naast mij stond prompt op om ergens anders te gaan zitten. WTF, ik mag toch wel een salade eten?!
Dus ik denk dat veel mensen zich er wel in herkennen, want heb het vaker meegemaakt ;)
(En zelf stoor ik me vooral aan appel-etende-mensen..:P)

Ik heb het ook en het heeft bij mij ook te maken met stress. Zo merk ik gewoon dat als ik een stressvolle of drukke dag heb gehad het bij mij heel erg op speelt. Mijn vriend heeft vaak zin in iets lekkers als we 's avonds laat thuis komen. Als ik dan heel erg gestresst of vermoeid ben kan ik dat niet hebben. Ik heb mezelf geleerd het dan gewoon eerlijk te zeggen. Ook bij het avond-eten. Als ik er echt last van heb laat ik het weten en stoppen we even met eten om erover te praten. Dan doe ik een paar ademhalingsoefeningen en dan gaat het beter.

(Overigens ben ik sowieso overgevoelig voor geluid en licht.)

1. je gaat eten zonder vingers in je oren of muziek op.
2. je let erg op jezelf en niet op een ander, waarom erger je je er zo aan?
3. erg belangerijk om dit af te blijven vragen tijdens het eten.
4. heb je intense frustraties, gooi ze er maar uit tijdens dit etentje
5. denk goed na, en schrijf verschillende mogelijke antwoorden op


deze 5 dingen kun je de eerst volgende keer doen als je gaat eten en als je verschillende antwoorden hebt opgeschreven, dan kan ik je wel verder helpen

Ik kan trouwens ook niet tegen mensen die opvallend ademhalen. Ik ben nu verkouden dat betekent dat ik panisch van mijzelf word.

:D Sorry, maar dat ga ik op een grappige manier voor me zien. Is het niet een soort dwanghandeling om dat te willen beheersen? Met dat 'label' kun je wel iets. :)

Het is ook best grappig. Al mijn vrienden lachen er ook vaak zat om, of ze maken er een spelletje van. Maar een dwanghandeling om dat te willen beheersen tja, misschien enigszins wel. Heb er al eens therapie voor gehad maar dat schoot weinig op.

Daar kan ik idd ook kriebelig van worden, sommige mensen ademen echt continu heel hijgend, brr :o Of mensen die in hun slaap heel zwaar ademen, daarom kan ik ook echt niet naast mijn zus slapen want zij ademt ontzettend zwaar en smakt ook nog eens in haar slaap :bloos: Maar meer dan iets interns is het niet, ik ga bv. niet zeggen dat mensen eens wat rustiger moeten ademen ofzo ;)

En tegen eetgeluiden kan ik ook slecht, ik kan ook echt niet tegen bv. chips bij een film. Wat mij wel weer helpt, is zelf ook te eten wanneer anderen smakken/kraken, dan verdoezelt mijn eetgeluid het geluid van anderen. Dus op verjaardagen met chips en dingetjes eet ik heel veel zodat ik anderen zo min mogelijk hoor kauwen :o

@TS: Ik zou toch eens proberen gewoon te eten, zonder te schreeuwen en zonder vinger in je oor, kijk gewoon eens wat er gebeurt als je normaal doet. Begin bv. een een gesprek om je wat afleiding te geven. Misschien dat je dan kunt ontdekken dat het helemaal niet zo erg is, of dat je je ook intern kan ergeren zonder te schreeuwen/boos te worden.

Mja, wanneer mensen rasperig door hun mond gaan ademhalen (en vooral wanneer ik het idee heb dat het met een beetje omgevingsbewustzijn wel beter kan en men er dus niets aan kan doen), probeer ik ook wel weg te komen...

Ik vind dat van die vinger in het oor echt raar. Want dan hoor je juist heel goed je eigen eetgeluiden. Of zijn die niet erg?

Ik kan ook niet naast mijn zus slapen om dezelfde redenen! Grappig, heb het nog nooit eerder gehoord ;). Ik heb wel eens aan mensen gevraagd of ze op hun ademhaling willen letten, dat zijn wel vrienden van me en die weten dat ik er last van heb.
Wat echt wel vervelend is, soms in bed dan ligt mijn vriend lekker tegen me aan en moet ik hem vragen zich om te draaien zodat ik zijn ademhaling minder hoor. Maar ook dit is enkel als ik weer heel gestresst ben. Hoe meer stress/vermoeidheid hoe meer ik last heb van mijn omgeving. Ik heb er wel continu last van maar de ademhaling van mijn vriend kan ik goed hebben. Enkel als ik gestresst ben dan is ook zijn ademhaling funest voor me.

Kan het zijn dat je hier last van hebt omdat je vroeger nooit met andere mensen op een kamer hebt hoeven slapen? Ik kan me namelijk niet voorstellen dat je met zoiets geboren wordt.

Nee ,heb vanaf mijn 4e tot mijn 8e met mijn zus op 1 kamer geslapen. En ook gewoon gelogeerd bij vriendinnetjes en altijd gekampeerd dus met mijn zus in een tent/pa en ma in een tent. Ik weet ook niet waar het vandaan komt. :(

Ik weet nog dat ik als kleuter bij mijn ouders op de kamer sliep en gek werd van het geadem van mijn vader :o Ik deelde normaal een kamer met mijn zus, dus was het geadem wel gewend, maar vanaf toen viel het me ineens op dat mensen allemaal hun eigen adem-ritme en sterkte hebben. Echt storend vind ik het alleen als ik zelf gestresst ben en er ook geen ander omgevingsgeluid is, of iemand moet echt heel zwaar en hoorbaar ademen. Maar ik zeg er eigenlijk nooit iets van. Mja, als mijn man in bed tegen me aan ligt te ademen, dan draai ik me wel om, maar als ik hem in z'n nek adem doet hij hetzelfde, dus dat vind ik niet zo raar.

Met kauwen/smakken is het eigenlijk hetzelfde, ook al 'last' van sinds ik vrij jong ben. Ik weet nog goed dat ik als kleuter in een camper lag en moest slapen, terwijl mijn zus onder mijn bed een zak chips ging eten... argh!! Maar goed, ook daar kan ik mezelf wel goed van afleiden.

Ik denk dat ik gewoon oren heb die dat soort geluiden goed waarnemen :o

Heb ik ook last van hoor, alleen ik word nog net niet hysterisch haha.
Ik erger me gewoon echt dood aan het geluid van eten en drinken, dat smakkende gedoe.
Maar bij jou is het wel veel erger. Misschien moet je jezelf juist zo vaak mogelijk confronteren met etende mensen. Dus door niet je vinger in je oor te stoppen oid.
Misschien leer je er dan op den duur mee om te gaan:)

Ik kan er zelf niet tegen als mensen hoesten of niezen tijdens het eten. Houden ze hun hand dan ook nog eens niet voor hun mond dan trip ik hem helemaal.

En als ze meer als drie keer niezen of hoesten hoeft het niet eens aan tafel te zijn.

Dat lijkt mij ook vreselijk, gelukkig kan ik me niet herinneren dat ooit meegemaakt te hebben :o

Hey, ik heb precies hetzelfde vrienden snapoen niet dat ik boos word of wegloop om ruzie en iritatie te vermijden. Wij eten altijd gezamelijk ik denk eigelijks iedere familie maar oke haha. Ik heb al dingem op proberen te zoeke en toen kwam ik op dit uit. Ik vind het zo eritant dat ik elke avond weer helemaal boos word of in de pauzes op school of als we met een paar na school nog iets gaan doen we halen dan meestal ook eten. Alleen wat raar is bij mijn vriendje heb ik er geen last van en bij zijn ouders en broertje wel weer. Er knapt iets van binnen en dan word ik helemaal boos en kan ik het ook niet meer tegen houden... ik wprd niet snel boos em anders houd ik het voor mij. ((Ik ben dan echt boos)) Heb jij er nog steeds last van? Zonee wat heb je er tegen gedaan? Zo ja ik leef met je mee:(

Uhu :(

2 word het bij mij al niet word al panisch van mijzelf als mij hoor kauwen en dat hoor je veel eerder en harder dan dat van anderen :|

Ik heb het als mensen smakken of als ze chips eten, of nog irritanter, als ze iets eten wat/dat niet krokant is, maar dat het wel klinkt alsof het krokant is, ik vraag me altijd af hoe mensen dat doen, of hebben ze een knappende/krakende kaak?

( Typ ik een hele reactie vind dit ding dat ik niet ingelogd ben. )
Hoe dan ook:
Voor degene die ook met dit probleem zitten: je bent niet de enige. ( Obviously. ) Ik zit er zelf al 7 jaar mee en had ook altijd al mijn vingers in mijn oren tijdens het eten. ( Erger me ook aan snotteren en hoesten in de klas. ) Sinds anderhalf jaar kennen mijn ouders de term 'misofonie' en weten ze dat het komt door de eetgeluiden. Ze snappen niet waarom ik het vervelend vind en ik merk dat er nog wel eens onbegrip voor is, maar ik heb wel toestemming om oordoppen in te hebben.
Verder kan je er voor in therapie gaan, maar je kan ook gewoon wachten tot het over is. ( En in tussentijd oordoppen dragen? )
Als je je ouders laat lezen over misofonie kunnen ze het misschien makkelijker begrijpen en zien dat je je niet aanstelt. Succes!