Gelukkig is Lowlands niet saai! #1065
 

:D Ik ook.

Na The National, Beach House en Marina & the Diamonds luister ik nu weer fijn Yeasayer, en zo krijg ik er steeds meer zin in!

nummertje!!

Ik zag het in je last.fm ja :D mss moet ik dat ook maar even gaan doen (Y)

@sann:

nope, ga volgende week naar Sziget en pak er nog wat dagen chillen @ Balatonmeer achter; en verder is Lowlands niet zo mijn ding.

@Pip: Staat er nu.

@Rivka:

Toch wordt er over drugsverslaving niet zo gedaan als over anorexia. De meeste mensen vinden mensen met anorexia zielig, maar junks losers. Terwijl het toch grotendeels hetzelfde soort probleem is. Dat vind ik vrij hypocriet.

oh ja sziget was het :) Tof. Waarom niet je ding?

Ik vind drugsverslaafden doorgaans geen losers. Jij wel?

Bijna Summer Darkness *o*

Overigens ben ik het wel met Pip eens.

Ze zijn er! Ik zag eens een aflevering van iets Brits, het ging over mensen met verschrikkelijk obesitas, die een maand of wat gingen mee-leven met de bosjesmannen. Fan-tas-tisch. ''Neeheheheh, ik lust echt geen aardwortelpap :'(:'(:'('' Ook zijn er van die probleemkinderen die in de jungle worden gedropt en zo, om via respect voor de natuur weer respect voor zichzelf en hun medemens te krijgen of zo. Mooie drama's krijg je dan, zeer mooi.



@ Pip. Ik ben het vaak zat met Kazet eens.

@ Kazet: ik vind zware drugsverslaafden even (niet) zielig als zware anorexiapentiënten. In fact heb ik er in 99,9% van de gevallen geen gevoel bij, maar ik kan er niet tegen als er onjuistheden worden gescandeerd.

Een weinig overtuigende cop-out. Maar ik vind drugsverslaafden niet zielig, ofzo, nee.

En over de hardheid en gevoelloosheid van Kazet; ik kan het niet anders zien dan hard en gevoelloos en bovenal zwaar kortzichtig wat hij hier allemaal zegt hoor. Het spijt me zeer. En ja, dat raakt me persoonlijk in dit geval, omdat ik anorexia ken, dicht bij me in de buurt. En dan begin jij (pip) over een anti-Kazethouding. Het zou fijn als hij eens wat minder een anti-houding had.

jippie!

Het gaat er bij mij toch niet in dat jij hetzelfde kijkt naar drugsverslaafden als naar anorexiapatiënten, dan overschat je jezelf toch.

Mijn oma is doodgegaan aan kanker, ik voel me ook niet persoonlijk aangesproken als iemand kanker zegt.

hmm, de line-up spreekt me zelden aan, ik vind het prijstechnisch gezien een enorme hype (om maar niet te spreken over alles wat je er constant over hoort), en als het even kan ga ik naar een festival waar er minder Nederlanders zijn zodat ik iig nog n beetje een 'vakantiegevoel' heb. Een van de redenen dat Sziget voor mij ook steeds minder leuk wordt omdat de toestroom van Nederlanders echt buitenproportioneel begint te raken (n).

Natuurlijk is elk festival leuk als je met vrienden bent; maar voor wat men gemiddeld voor 3 dagen Lowlands kwijt is kan je dus ook 9 dagen in Hongarije zitten.

Het gaat er wel om, want jij neemt mij niet serieus omdat je veronderstelt dat ik ana's zielig vind en drugsverslaafden losers. Anders zou je mijn punt wel snappen, gok ik zo.

Ik eigenlijk wel. En ik zal je zeggen waarom; eenieder weet van zichzelf of hij/zij verslavingsgevoelig is. En als je dat niet weet maar verteld wordt door een arts of een andere professional (om wat voor reden dan ook) kun je twee dingen doen: dat accepteren en er bikkelhard aan gaan werken óf je laat de boel de boel op een heerlijke zelfdestructieve, fatalistische manier. Natuurlijk kun je fouten maken en op je bek gaan wanneer je besluit het eerste te doen; maar er zijn er genoeg die voor de tweede optie gaan.

En helaas kan ik je te kennen geven dat een zéér direct familielid voor de tweede optie gekozen heeft óndanks alle steun die (onder andere) ik 'm gegeven heb. En dan ben je een volbloed loser.

hehe nice (Y) dat mag ik dan weer wel. Maar goed, ik denk dat veel toekomstige problemen in de kiem te smoren zijn door een fatsoenlijke opvoeding. Niet dat ik daar veel verstand van heb maar volgens mij zijn in veel van dit soort situaties de ouders nog wel het meest verantwoordelijk voor alle problematiek.

Mens, voel je toch niet de hele tijd zo aangevallen.

Enigszins herkenbaar. En op een gegeven moment moet je dat dan ook accepteren en loslaten ipv tegen beter weten iemand proberen te helpen waar je zelf dus blijkbaar weinig resultaat mee hebt geboekt.

Trek dan wel een goede vergelijking! :s Mijn opa en mijn andere opa binnenkort en ik voel me wel persoonlijk aangesproken als iemand zegt dat het hun eigen schuld is dat ze kanker kregen, of er niet van genezen, of wat dan ook.

Dat is naar.

Maar je vraagt je dan niet af waaróm mensen voor de tweede optie gaan? (en ik zeg bewust niet 'ervoor kiezen', want ik denk ook dat veel mensen er allesbehalve bewust in staan).

Overigens vind ik dit geen vergelijking met anorexia hoor, ik vraag me af of mensen die anorexia ontwikkelen bewust bij zichzelf te raden gaan of ze verslavingsgevoelig zijn.

Ja ik snap het, opzich eens hoor :) Maar lowlands is elk jaar weer zo fantastisch dat ik dat soort bedenkingen dan maar weer opzij zet :o

Precies dit.

Mens, denk toch eens na voor je wat zegt.

oww zeker hoor, als iemand me nu een gratis kaartje zou geven dan zou ik zeker gaan en ook wel lol hebben (y)

Dit is waar, maar dat maakt het niet minder pijnlijk. En al helemaal niet attentionwhorig of hoe anorexia-mensen ook allemaal genoemd worden.

Nou ja, dat verschilt natuurlijk per persoon hoe 'pijnlijk' het is, de een staat daar wat meer bij stil dan de ander. En dat maakt die ene persoon niet minder of beter ;)

Kanker kun je niet genezen door zelf een beslissing te maken.

Dat zeg ik ook niet.

toch altijd fascinerend dat er mensen zijn die de moeite nemen om dit soort dingen uit te typen:
http://www.azlyrics.com/lyrics/daftp...dtheworld.html

Anorexia ook lang niet altijd ;) Maar dat schijn jij niet te willen begrijpen.

Als ik dát zou weten had ik hier niet zitten posten op dit moment maar had ik ergens op Saint Tropez gezeten in één van mijn 4 kolossale jachten, bij wijze van spreken ;)

Eigenlijk denk ik zelfs ook wel dat ze er deels bewust voor gaan, hoor. Dat kan niet anders. Als je lichamelijke verslaving achter de rug is en je bent niet bereid om een battle of mindgames met jezelf aan te gaan -- want dát is het hoor, niet meer en niet minder -- want "ach er is toch al zoveel verloren gegaan, nu maakt het ook niet meer uit" dan is het toch iets anders dan er niet bewust voor kiezen.

In deze zin is het verschil niet echt groot; ook iemand met anorexia weet verdomd goed dat hij/zij iets doet wat niet normaal en/of gezond is; regardless van wat de spiegel zegt of hoe dun/dik ze zich vindt.

:D

En nu ga ik eten maken. Ja, dat voelt een beetje dubbel nu :p

Ik zeg ook niet dat jij dat zegt.

Oja, nurture is bijna alles, in de meeste gevallen, maar jammer genoeg zijn veel mensen niet zo heel goed in staat hun kinderen goed op te voeden. Levert leuke tv op though.


Oh shit ik moet om zeven uur eten op tafel hebben staan en heb nog geen boodschappen gedaan en oooh miepmiepmiep! Doei!

Natuurlijk wel, het blijft fysiek mogelijk om te eten, net zoals een junk altijd kan beslissen geen drugs meer te gebruiken. Dat vereist wel wilskracht, want je moet dan de kracht hebben om tegen je lichaam in beslissingen te maken.

Toch is het een betere vergelijking dan die Pip maakte. Bovendien is veel kanker te voorkomen door in je leven bepaalde beslissingen te maken, maar dat is weer een andere zijstraat. :)

:D

Je leest geloof ik niet eens wat ik schreef. Het niet-eten is een symptoom. Door het symptoom weg te nemen is de ziekte nog niet weg, dat moet je toch weten.

:D:D
Zou die ook echt alles uitgetypt hebben of 100 x CTRL V hebben gedaan? :p

Als je de discussie hiermee was begonnen was ik het met je eens geweest. Vind ik een heel andere insteek dan 'aandachttrekkerij'. Je kunt de ziekte overwinnen door wilskracht, maar dat maakt het niet geen ziekte imo.

Dat maakt niet uit. Ook bij een junk die clean wordt blijft de verslavingsgevoeligheid. Het symptoom is het enige probleem.

hehe nou ja, dat is mij nog even om het even, maar men kon net zo goed "x 25" oid er bij plakken :P

Goedenavond!

Ach, semantiek.

Misschien een slechte vergelijking maar ik probeerde ermee te zeggen dat men zich niet persoonlijk aangesproken hoeft te voelen als elmer bijv zegt dat hij anorexia meisjes aandachtshoeren vindt, dat je dat dan meteen op je eigen leven betrekt.
Ik kom er niet helemaal uit met uitleggen.

Hoi martin :)