Mensen vinden me raar!
 

Hoi,

Ik zit in de brugklas en mijn klasgenoten vinden me raar!
Maar ik weet niet waarom, ik doe ook helemaal niks verkeerds ofzo.

Wat moet ik nou doen? :(:'(

Raar =/= verkeerd. Onthoud dat. (;

Je hoeft helemaal niets te doen. Oké oké, je zit in een leeftijd waarin velen onzeker zijn en graag hetzelfde willen zijn en vooral niet raar/anders/absurd. Vertel mij wat (ik ben nog niet helemaal uit die leeftijd, moet ik zeggen). Maar ik vind/denk dat je juist op deze leeftijd, in de puberteit en zo, moet leren wie je bent en wat je wilt en dat het op zich allemaal prima is wie je bent. Je bent misschien anders, maar dat is niet per se fout of verkeerd. Wat, in mijn ogen, wél verkeerd is, is heel erg hard proberen iemand te zijn die je niet bent. Anders is gewoon... anders, niet negatief of positief.

En misschien ben je wel niet anders, misschien zijn je klasgenoten wel heel onzeker of ze zelf wel 'normaal genoeg' zijn en vertellen je daarom dat je 'raar' bent, vanwege hun eigen onzekerheid.

Die onzekerheid van je klasgenoten (en van jezelf) gaat wel weg in een paar jaartjes.

Ja ik ben ook wel de raarste uit de klas. Ik zie hen anders als de grootste weirdo's/freaks, omdat ze allemaal hetzelfde zijn. Het is juist fijn om anders te zijn/denken/doen! trek je echt niks van hen aan.

wat verstaan mensen onder anders?
okee ik weet t, ik heb n kijk op t leven die niet veel mensen hebben ofzo,
maar wat is anders?
wie bepaalt waneer je anders bent?
en wat normaal is?
mensen zeggen vaak, wat de meerderheid doet is ''normaal??
maar wat nou als de minderheid zichzelf ook normaal vind?
en de meerderheid ineens hele achterlijke dingen gaat doen?
naar mijn idee is iedereen gewoon normaal voor zichzelf, en niet voor ander(als jullie t nog snappen)

maareeh nu ff terug naar je vraag.
kan het niet zo zijn dat je toevallig op een andere manier als je klasgenoten reageert op bepaalde momenten, of een andere hobby hebt als zij?

en wat sneeuwzwart zegt, ik vind het ook niet leuk om als een hondje achter de rest aan te lopen, ik vind het juist leuk origineel te blijven

Soms zit je nou eenmaal bij mensen in de klas waar je niks mee hebt.

Inderdaad, dat heb ik nu ook wel. @Thinus
@TS: Mijn klasgenoten, vroeger en nu, vinden me altijd raar, eigenlijk, en ik zit in de derde. Maar je moet verder kijken dan je klas, want je moet je ook realiseren dat school niet je hele leven omvat. Zolang je een paar goede vrienden buiten school hebt/leuke dingen doet na school maakt het toch bar weinig uit wat klasgenoten van je vinden? Daar zit je een paar jaar mee en vrienden kun je altijd houden. Geloof me, 't is zo om! :)

Mensen hebben mij altijd raar gevonden. Zelfs op het internet vinden mensen mij nog raar. Maar raar is niet meteen negatief hoor. De meeste mensen mogen mij gewoon en vinden mij raarheid wel verfrissend of grappig.

Wees gewoon lekker jezelf, het komt vanzelf goed. Soms zul je in een wat minder prettige klas zitten. Maar je schooltijd is zo voorbij. Iedereen is raar, het is maar net vanuit wie je het bekijkt.

Hoe bedoel je raar?!
in de brugklas is niet iedereen van jouw niveau, dus ze hebben een andere denkwijze.
toen ik in de brugklas zat, was ik ook niet al te populair, maar je moet zeker van jezelf zijn!!!!
Bijvoorbeeld: als je een hond aait, en hij beweegt, dan schrik je daardoor. De hond merkt je angst en wordt ook angstig!
zo werkt het ook bij mensen!!!!
je denkt dat je raar bent, mensen vinden je raar.
je denkt: ik ben zelfverzekerd! en ze vinden het dan ook.
en wat je ook doet, niet toegeven aan anderen dat ze gelijk hebben (wat dus niet zo is)

iedereen is in de brugklas een beetje aan het zoeken naar hun IK-persoon, dus ze doen vaak ook "stoerder"
dat pakt dus vaak gemeen uit!

dus doe zelfverzekerd!


oja psje: ik ben nu ook gewoon in iedereen zn ogen, ookal ben ik niet zoals anderen

(en daar moet je dan ook niet veel te veel bij denken, ik ben niet verminkt of gehandicapt ofzo)

'Wat is de mens? Een monument van zwakheden, een prooi van het moment, een speling van het lot. De rest is slijm en gal.'' Aldus Aristoteles

Je zult moeten accepteren dat je in een nieuwe omgeving kwetsbaar bent omdat je nieuw bent door aderen, de ouderen domineren op school en daar moet je respect voor tonen. De brugklas is een belangrijk jaar voor je sociale ontwikkeling, je moet leren boven de kinderen te staan die jou als vreemd of raar benoemen.

Weet wel dat iemand dit niet zomaar zegt, ga daarom ook even goed bij jezelf na of er écht geen reden kan zijn waarom ze zit zeggen, of ben jij gewoon een makkelijke prooi voor dit soort mensen omdat je een slechte zelfverwering hebt.

Ik ben bereid met je hierover te praten als je me een PM stuurt, in mijn brugklasjaar heb ik hetzelfde doorstaan en heb me opgewerkt tot een vrij bekende op school.

Ok, dit wordt even een denkbeelding en inlevingsvermogen vereisend verhaal.
Maar kijk eens om je heen. Denk even aan zoveel mogelijk mensen, en dan vooral de wat 'sociaal lagere' mensen. Zijn daar mensen bij die jij raar vindt? En zoja, wat vind je dan raar aan ze? En zijn er ook dingen die niet raar aan ze zijn?
En dan nog even de slotvraag: maakt het je ook maar iets uit dat ze 'raar' zijn, anders dan anders? Zelfs al heb je een vreselijk autistisch meisje in de klas dat altijd heel raar op je reageert, maakt je dat wat uit?

Mijn antwoord op die laatste vraag is in ieder geval: NEE. Ik heb een hele rare jongen in de klas die wiskundefreak is en altijd flauwe grapjes maakt en een vreemde gezichtsuitdrukking heeft, en ik vind hem ergens wel raar maar tegelijkertijd maakt me dat niet uit. Hij is gewoon zoals hij is, elk mens heeft wel wat. Dat hij grapjes maakt waar ik me aan erger is eigenlijk mijn schuld, ik erger me daar aan en DURF er een mening over te vormen. En als het jóu, de meningvormende, niet uitmaakt dat die persoon raar is, wat zou die persoon er dan zelf om geven?

Oftewel; al ben je raar, dan maakt dat toch niet uit want je doet er niemand kwaad mee. Er is niks verkeerds aan raar zijn, en andere mensen kunnen dat wel van je vinden maar wat maakt hun mening je uit? Je gaat er niet dood aan en zij ook niet. Het enige wat dat 'ik ben raar' gevoel-besef doet is jezelf naar beneden drukken.

De enige die je met die uitspraak 'anderen vinden me raar' hebt, is jezelf. Blijf lekker jezelf. Je bent een puber, je gaat de komende 3-4 jaar nog veel aan jezelf twijfelen en na een tijdje kom je er bovenop. En je zult sowieso anders zijn als je volwassen bent. Wat maakt het dan uit wie je nu bent. Blijf aan jezelf bouwen en je zult nooit raar zijn. Alleen al het feit dat je zult willen veranderen maakt dat je een goed karakter hebt ;)
Eén ding nog: vergelijk jezelf NOOIT met andere mensen. Jij zult nooit precies zo worden als die ene populaire jongen uit de klas, dat moet je eigenlijk geeneens proberen. HIJ is niet de maat voor 'normaalheid' of 'zoals mensen moeten zijn'. Je zult je eigen persoonlijkheid nog wel vinden.

Oke hopelijk snappen mensen dit xD

mij vinden ze ook raar. ik ben een jongen, maar sommigen van mijn klasgenoten zeggen dat ik vaak vrouwelijk over kom omdat ik muziek van kelly clarkson luister en omdat ik kleine autootjes mooi vind.
volgens mij heeft elke jongen wel een vrouwelijke kant, maar 9 van de 10 willen hier niet voor uitkomen. Als ze dat tegen mij zeggen dan negeer ik hun gewoon en dan houden ze vanzelf op.

(Y)

je bent zo raar als je eigen gedachten dat maken

Wat is er nu vrouwelijk aan auto's mooi vinden :confused:

Kom voor jezelf op. Dat is alles wat je nodig hebt. Accepteren ze je alsnog niet? Maakt niet uit, jij hebt jezelf laten horen. Je mag niet janken en je onzeker voelen. Want geloof me, zij voelen zich nog onzekerder.

heb schijt

have no fear, have no doubts