verschillende toekomstvisies
 

Mijn vriend en ik zijn nu bijna een jaar samen, en de laatste paar dagen liepen dingen niet echt lekker. We zijn allebei niet van het ruziemaken, maar kunnen over het algemeen goed praten over wat ons dwars zit.

Uit het gesprek kwam voornamelijk naar voren dat de toekomst ons dwars zit;
Van dag tot dag is onze relatie geweldig, maar onze toekomstvisies zijn niet bepaald 100% hetzelfde.

Mijn vriend heeft een redelijk vast toekomstbeeld, terwijl ik dat veel minder heb. Hij wil het liefst nog 1 of 2 gaan reizen, om daarna te settelen; baan, kinderen, het liefst ergens op het platteland.

Ik heb na 4 jaar studeren, aan de ene kant wel zin om weer te gaan reizen (heb dit voor mijn studie ook gedaan), maar aan de andere kant ben ik er ook wel aan toe om gewoon een paar jaar te gaan werken, en dan wel verder te zien. Sowieso komen in mijn toekomstbeeld voor de komende vijf jaar zeker geen kinderen voor. Daarnaast ziet hij een toekomst voor zich op het platteland, of eventueel een kleinere stad. Ik zij mijzelf echter niet echt op het platteland wonen; liever een grote stad, of eventueel een kleinere stad.

Er is wel wat overlap tussen onze ideeen (misschien een jaar reizen, dan in een kleinere stad gaan wonen), maar het zou ook zo kunnen zijn dat we voor onze ideeen kiezen die compleet anders zijn (hij reizen, ik werken, hij op het platteland, ik in de grote stad).

Maar ik ben ook iemand die best vaak van gedachten verandert, en ik heb zoiets van: je weet nooit wat de toekomst brengt en misschien denk ik (of hij) over 5 jaar wel heel anders over al deze dingen. Ik vind het daarom ook een beetje onzin om een goede relatie te eindigen om dingen die misschien (maar misschien ook niet) in de toekomst zouden kunnen gebeuren. Aan de andere kant zou het ook zonde zijn als we over 5 jaar alsnog beslissen dat onze levens niet bij elkaar passen.

Dus, dilemma: doorgaan met een verder goede relatie en gewoon afwachten wat de toekomst brengt of het nu al beeindigen?

En ook: voor anderen met een relatie; in hoeverre leven jullie in het nu en in hoeverre denken jullie verder vooruit in de toekomst?

nou ja, jullie ideen liggen wel erg ver uit elkaar, en dat is wel iets om je zorgen over te maken. want je bent 23 dan is het toch wel handig dat je er allebei een beetje hetzelfde over denkt.

Euh foutje. :O:bloos:

Interessant punt. Het lijkt mij dat het nu echt helemaal geen zin heeft om een goedlopende relatie te beëindigen voor dingen waarbij imho een compromis ook mogelijk is, of het allebei kan (bijvoorbeeld, waarom zou hij niet een jaar kunnen reizen en jij toch vast werken? Dat hoeft heus niet meteen einde oefening te zijn. En zou je alleen middenin een grote stad willen wonen, of is aan de rand van een stad ook een optie?). Ik vind het nog niet enórm uiteenlopende toekomstbeelden eigenlijk, dingen als 'ik wil per se geen kinderen en hij wel' lijken me veel moeilijker te overkomen. Bovendien denk ik dat je op een gegeven moment wel een beetje samen een bepaald leven inrolt, daar hoef je je lijkt mij jaren van tevoren niet enorm druk om te maken. Het is nooit toekomst, hè, het is altijd nú. Stressen om dingen die eventueel ooit een probleem gaan vormen, heeft nu weinig toegevoegde waarde.

Wat mijzelf betreft, hebben wij imho een moeilijker punt met betrekking tot toekomstbeelden: vriendlief heeft het namelijk met enige regelmaat over emigreren, en ik zie dat echt helemáál niet zitten. Ik kan me wel voorstellen dat ik een paar jaar met hem in een ander land zou wonen (vooral als je met de auto nog wel een keer naar Nederland tuft, dus ergens in Europa), maar ik zie het écht niet zitten om mijn hele leven lang zo ver van mijn geliefden te wonen.

Maar ja, om het daar nu om uit te maken..? Ik weet vanaf het begin al dat hij dit wel altijd serieus overwogen heeft, dus ik heb bewust het risico genomen. Maar ik weet nu natuurlijk helemaal niet hoe onze toekomst gaat verlopen, en de eerste jaren moeten er nog studies afgerond worden, dus is het helemaal een non-issue. En daarna, wie weet? Misschien gaan we wel een tijdje naar het buitenland. Misschien loopt hij of ik hier tegen een droombaan aan, of tegen een droomhuis, en is het helemaal geen issue meer. Misschien vind ik het wel zo enorm leuk in een ander land dat ik nooit meer terug naar Nederland wil. Het kan allemaal. Het belangrijkste is voor mij dat ik er vrij zeker van ben dat hij míj in zijn toekomst wil, en hoe dat verder allemaal gaat plaatsvinden, regelen we tegen die tijd wel. Ook hier vallen wel compromissen te sluiten, denk ik zo.

Ik zit ook met zo'n soort dilemma..
Mijn vriend en ik zijn nu anderhald jaar samen en hij wil binnekort een internationale opleiding beginnen, dus je raad het al, over een jaar of 4 wil hij internationaal gaan werken..
En dat is net de periode dat ik ongeveer samen wil gaan wonen met iemand en daarna (wat jaren later) aan kinderen wil beginnen. Maar ik kan er erg slecht tegen om alleen te zijn en als ik samen ga wonen met iemand wil ik ook echt samen zijn, en niet maar 1 keer in de zoveel weken..
Ook zou ik geen kinderen willen met iemand die er nooit is..

Hij word gelukkig van zo'n baan, maar tegelijkertijd word ik ongelukkig. Ik zit er over te denken dit hem te vertellen.. Maar ik wil ook niet dat hij ongelukkig word omdat hij die baan niet heeft..
Wat zouden jullie doen?

Bij hem blijven met de kans dat je over een paar jaar uit elkaar gaat (wat je nu dus al bijna zeker weet) of je inhouden en bij degene van wie je houd blijven, ook al moet je daar je eigen huisje-boompje-beesje toekomstbeeld voor opgeven?

@Breg; Ik denk dat er in jullie geval we compromissen te sluiten zijn.
@kaaspizza; Hoe oud zijn jullie? Weet hij al hoe zijn carriere er uit gaat zien na het halen van zijn diploma. Volgens mij weet je helemaal niet of hij maar 1 keer in de zoveel weken thuis zal zijn.

Als je genoeg van elkaar houd dan kunnen jullie allebei water bij de wijn doen

Je kan elkaars ideeën ook combineren, bijv. na het studeren gelijk in een kleinere stad gaan wonen, beide werken, en veel op vakantie gaan.