Interessant punt. Het lijkt mij dat het nu echt helemaal geen zin heeft om een goedlopende relatie te beëindigen voor dingen waarbij imho een compromis ook mogelijk is, of het allebei kan (bijvoorbeeld, waarom zou hij niet een jaar kunnen reizen en jij toch vast werken? Dat hoeft heus niet meteen einde oefening te zijn. En zou je alleen middenin een grote stad willen wonen, of is aan de rand van een stad ook een optie?). Ik vind het nog niet enórm uiteenlopende toekomstbeelden eigenlijk, dingen als 'ik wil per se geen kinderen en hij wel' lijken me veel moeilijker te overkomen. Bovendien denk ik dat je op een gegeven moment wel een beetje samen een bepaald leven inrolt, daar hoef je je lijkt mij jaren van tevoren niet enorm druk om te maken. Het is nooit toekomst, hè, het is altijd nú. Stressen om dingen die eventueel ooit een probleem gaan vormen, heeft nu weinig toegevoegde waarde.
Wat mijzelf betreft, hebben wij imho een moeilijker punt met betrekking tot toekomstbeelden: vriendlief heeft het namelijk met enige regelmaat over emigreren, en ik zie dat echt helemáál niet zitten. Ik kan me wel voorstellen dat ik een paar jaar met hem in een ander land zou wonen (vooral als je met de auto nog wel een keer naar Nederland tuft, dus ergens in Europa), maar ik zie het écht niet zitten om mijn hele leven lang zo ver van mijn geliefden te wonen.
Maar ja, om het daar nu om uit te maken..? Ik weet vanaf het begin al dat hij dit wel altijd serieus overwogen heeft, dus ik heb bewust het risico genomen. Maar ik weet nu natuurlijk helemaal niet hoe onze toekomst gaat verlopen, en de eerste jaren moeten er nog studies afgerond worden, dus is het helemaal een non-issue. En daarna, wie weet? Misschien gaan we wel een tijdje naar het buitenland. Misschien loopt hij of ik hier tegen een droombaan aan, of tegen een droomhuis, en is het helemaal geen issue meer. Misschien vind ik het wel zo enorm leuk in een ander land dat ik nooit meer terug naar Nederland wil. Het kan allemaal. Het belangrijkste is voor mij dat ik er vrij zeker van ben dat hij míj in zijn toekomst wil, en hoe dat verder allemaal gaat plaatsvinden, regelen we tegen die tijd wel. Ook hier vallen wel compromissen te sluiten, denk ik zo.
|