wees stil......
 

wees stil en luister
naar het geluid van een voorbijreidende trein
van spelende kinderen
van zingende vogels
van tsjilpende krekels
van wuivende grassprietjes

sta eens stil en kijk
naar wuivende bomen
de ondergaande zon
die opengaande bloem,
liefde die zich verspreid

sta stil en voel
de kleinste dingen
die het meeste waard zijn.

een gedicht voor mensen die het moeilijk hebben met of in het leven en gewoon voor alle andere mensen die dit aanspreekt.

is het iets of is het niets?

vind ik ook

mooi

Geweldig Ekki.. Heb zelf ook wel eens dit soort gedichten geschreven, maar mijn ervaring is dat het niet echt helpt ofzo..

Iemand die zich altijd depressief voelt, ervaart humor of gezellig samenzijn vaak als een toneelspel, en ziet gewoon de mooie dingen van het leven niet meer..
Het klinkt heel simpel, (en ik wou dat het zo was, dan kon ik mezelf er ook aan houden) maar je moet gewoon je levensinstelling wat dat soort dingen betreft veranderen, en je hele leven verandert mee.. Met vrienden of familie zijn is geen toneelspel: het laat je genieten van de wereld en je moet het niet zien als toneelspel maar als deel van jezelf.
Je moet leren genieten van het leven en vooral die kleine dingen ervan!!

Pas dan verandert je leven, hoe moeilijk het ook is

Genesis

http://forum.scholieren.com/smile.gif
dankje


http://forum.scholieren.com/smile.gif
precies.
uiteindelijk zijn het toch de kleine dingetjes waarvan je moet genieten. het lijkt me moeilijk als voor iemand het leuke altijd een toneelspel lijkt. ik zou die mensen zo graag echt de mooie, piepkleine dingen laten zien, zoals vooral in de lente de kleine vlinders, of miertjes die hard rennen of de zon die door de wolken breekt, of in de herfst de mooie kleuren bladeren, de wind die je dan hoort waaien. enz.

misschien zijn er mensen die depressief zijn en dat soort dingen toch ineens gaan zien. ik hoop het.

bedankt voor je reply. ben ik erg blij mee.