H
 

Alvast bedankt

Kun je niet voor een soort second opinion naar een andere huisarts gaan?
Misschien heeft je moeder wel een hernia ofzo, dat moet wel aan te tonen zijn bij de huisarts, want dat er iets niet klopt is duidelijk. Een huisarts is verplicht je te helpen dus ik zou naar een andere huisarts gaan.

Een ambulance is misschien wat overdreven, die mogen alleen in directe noodgeval mensen mee nemen. Maar hebben die ambulances niet gezegd tegen je moeder wat ze het beste kan doen?

Een beetje huisarts herkent een hernia écht wel. Wat er denk ik is misgegaan is dat je huisarts je moeder niet heeft kunnen geruststellen waardoor zij overstuur raakt. En van dat overstuur raken gaat ze hyperventileren. Als je hyperventileert dan denk je al gauw dat je doodgaat terwijl dat juist helemaal niet zo is. Wat je als dat weer gebeurt het beste kunt doen is je moeder een plastic zakje geven om in te ademen en proberen haar te kalmeren. Een ambulance neemt je niet mee naar het ziekenhuis als je hyperventileert, maar die zullen altijd controles doen (pols, bloeddruk, indien nodig een hartfilmpje) en daaraan krijg je al snel een goede indruk van wat er aan de hand is. Dat de ambulance haar niet meegenomen heeft is dus eigenlijk alleen maar heel geruststellend!
Wat je moeder wel kan doen met haar rug is inderdaad goede pijnstilling en eventueel naar de fysiotherapeut.

Zoek een andere huisarts..

Dit verhaal klinkt heel erg bekend. Het is een ontzettend moeilijk gevecht die je niet kunt winnen met de huisarts.
Als er medisch niks aangetoond kan worden (wat naar mijn idee hier ook het geval is als ik dit zo lees) dan kan de huisarts niks doen. Ik ken je moeder niet, maar ik weet wel dat mijn moeder dit ook heeft meegemaakt. Mijn moeder heeft ontzettend hard haar best gedaan voor mij en mijn broers en nog voor vele andere mensen. Ze heeft daardoor een soort burn-out gekregen die haar veel pijn bezorgden, maar die niet medisch te verklaren zijn. Het is een zeer onbegrepen probleem en eigenlijk is het psychisch, MAAR niet in de zin dat je moeder niet spoort. Als zij inderdaad heeft wat mijn moeder heeft dan is ze gewoon een normaal persoon, maar heeft ze pijnklachten die door iets psychisch worden veroorzaakt.

Wil je erachter komen of dit klopt? Kijk dan of je een gesprek kunt regeken bij Altrecht in Zijst.
Daar weten ze wel raad met pijn klachten die artsen niet kunnen verklaren of genezen.

LET OP! Ik en die mensen die bij Altrecht werken, zeggen dus niet dat je moeder psychisch gestoord is, maar het is wel een psychisch probleem!

Ik hoop dat je het begrijpt en dat je er iets mee kan. Anders hoop ik van harte dat je toch nog de juiste hulp kunt vinden!

Is je moeder al terug naar de huisarts gegaan om te vertellen dat de klachten niet over zijn gegaan in de afgelopen week?

Idd, laat haar eerst eens terug gaan naar haar eigen huisarts voor ze allemaal andere dingen gaat doen. En ze kan ook altijd een afspraak met een fysiotherapeut maken. Maar ik zou dat eerst voorleggen aan de huisarts.

..

Hou het gewoon goed in de gaten. Dat is het belangrijkste.
Als artsen niks kunnen doen dan zou ik proberen via Altrecht een gesprek te regelen om te kijken of zij wel de juiste hulp kunnen bieden. Zo niet, blijf zoeken. Er zijn heel erg veel mogelijkheden bij dit soort problemen.

Vragen die belangrijk zijn om te stellen zijn bijvoorbeeld deze:

- wanneer heeft ze het meest last van pijn?
- waar zit de pijn precies?
- heeft ze veel stress/zorgen?
- helpt ze heel veel anderen en vergeet ze daarbij aan haarzelf te denken?
- hoe lang heeft ze al last van pijn klachten?
- heeft ze dit ooit eerder gehad? (misschien in mindere mate)
- heeft ze een trauma gehad of iets ergs meegemaakt in haar leven?
- heeft ze ergens een verkeerde beweging gemaakt? (dus wat kan de oorzaak zijn?)

etc.

Kun je proberen hier antwoord op te geven/krijgen?

Alles dat aangeraakt wordt dat direct pijn gaat doen, en zeker hyperventileren en paniek, dan denk ik toch echt eerst aan psychische oorzaken. Een arts die dan geen fysieke oorzaak kan vinden, of niet dieper gaat graven naar zo'n fysieke oorzaak is niet slecht; als er geen fysieke oorzaak is, is die ook niet te vinden.

Klopt bijna helemaal!
Veel artsen denken namelijk meteen dat je dan psychisch niet spoort, maar dat hoeft het helemaal niet te zijn!
Mijn moeder ging ook hyperventileren, omdat ze helemaal in de stress raakte van al die ellende met artsen en veroordeling om haar heen. Iedereen dacht dat ze zich aanstelde, omdat artsen niks konden vinden. Nu blijkt dat ze door psychische problemen heel erg veel pijn heeft gehad en natuurlijk hebben artsen meegeholpen om het erger te maken door haar niet serieus te nemen.
Mijn moeder is sinds vrijdag weer thuis na een behandeling van een half jaar (niet iedereen krijgt een opname, want dat is echt in de extreme gevallen) en het gaat nu veeeel beter met haar! Ze heeft heeel erg veel geleerd en kan nu langzaam opbouwen om weer gewoon alles te gaan doen. Mijn moeder kon namelijk door de pijn ook niks anders meer dan breien. Nu doet ze veel dingen weer vrolijk en daar is ze heeel erg blij mee!

Maar goed: huisartsen moeten gewoon zorgen dat de juiste hulp wordt gevonden als hij geen lichamelijke klachten ziet en niet meteen iemand wegsturen zo van: er is niks aan de hand!

..

Maar is ze al een tweede keer bij jullie vorige huisarts geweest? Want je kan wel zeggen dat die niets doet, maar als hij zegt 'neem dit en het moet binnen een week over zijn' en het is niet binnen een week over, dan is de eerste logische stap om terug naar die huisarts te gaan in plaats van een andere te zoeken. Elimat kan het wel hebben over artsen die niets kunnen vinden, maar zo te horen is je moeder alleen aan het begin van haar klachten bij haar eigen huisarts geweest, en heeft ze verder alleen van spoeddiensten gebruik gemaakt, terwijl het een chronisch probleem is, waar spoeddiensten niets mee kunnen. Het lijkt me dat haar eigen huisarts eerst met deze nieuwe informatie haar opnieuw moet onderzoeken, en dan beoordelen of ze bijvoorbeeld naar een neuroloog doorverwezen moet worden.

..

Ik weet uit ervaring dat je best wel heel erg last kan hebben van lichamelijke pijn terwijl het geen lichamelijke oorzaak heeft. Hoe kut het dan ook klinkt, maar nee, dan kan de huisarts gewoonweg niets vinden. Dan nog is het tijd om even bij een psycholoog langs te gaan. De eerste keren dat ik daar kwam moest ik een soort van test maken, en daaruit kunnen ze dan ook afleiden of de pijn die je hebt eventueel psychisch kan zijn. Het heeft gewoonweg met stress en dergelijke te maken dan. Ik kreeg toen ook nog een heel artikel over pijn die dus geen lichamelijke oorzaak heeft maar een psychische, dus misschien dat zoiets ook wel te krijgen is, ik herkende mezelf daar heel erg in.

Daarom verwees ik naar Altrecht. Daar komen normale mensen die onverklaarde lichamelijke klachten hebben. Altrecht is het enige centrum waar ze ervaring hebben met het soort probleem dat mijn moeder heeft.

Inderderdaad is het niet echt duidelijk of haar moeder dit probleem ook echt heeft, maar als de artsen zo blijven reageren dan raad ik toch aan om dit te proberen.

Maar goed ik denk dat ik mijn punt wel gezegd heb ;)
Natuurlijk zijn er heel erg veel mogelijke oorzaken dus ik zal ook nooit zeggen dat ik zeker weet dat haar moeder dit ook heeft, maar het zou best kunnen.

Sterkte!

Bij mij heeft de psycholoog het anders gewoon verholpen hoor :O daar hoefde ik niet voor naar dat Altrecht.

Dat kan ook! Het ligt er sterk aan wat voor problemen het zijn!

Ja. Dat is dus het probleem, jij kan vanaf hier natuurlijk niet zien wat er met zijn moeder aan de hand is wel ;)? Dus het lijkt me een logischere stap om het eerst óf nogmaals bij de huisarts te proberen met een duidelijk verhaal dat de pijn dus nog steeds niet over is ondanks het feit dat het over had moeten zijn; of naar een psycholoog te gaan.

Ik wijs alleen op de mogelijkheid en het bestaan van Altrecht, omdat het mijn moeder ruim 35 jaar heeft gekost om erachter te komen dat het bestaat en om die hulp te krijgen..
Vandaar dat ik het beter te vroeg kan zeggen dan te laat.
En volgens mij is Sjembekshine prima in staat om zelf te kijken met haar moeder hoe ze het gaan aanpakken.
Ik geef alleen een mogelijkheid.

..

Ik zou toch weer naar de huisarts gaan en dan zeggen dat het nog steeds niet over is, dus dat een virus onwaarschijnlijk is en dat ze graag verder onderzocht wil worden omdat ze er veel last van heeft. Misschien kun jij aan je moeder vragen of je een keer mee mag met haar naar de huisarts? Dan heeft ze mogelijk steun aan jou en krijg jij ook precies uit de mond van de huisarts te horen wat hij denkt.

Overigens; als het geen fysieke oorzaak heeft, betekent het niet dat je niet naar de huisarts kan, dus als jij vermoedt dat ze bijvoorbeeld paniekaanvallen heeft; zeg dat dan ook tegen haar huisarts! Hij kan haar ook doorverwijzen naar een psycholoog, bijvoorbeeld.

..

Mijn huisartsen, heb er 2 hebben 2 hernia's over het hoofd gezien... Dus nee hernia's zien ze juist niet omdat ze allemaal een test met het kniegewricht doen, maar dat hoeft niet altijd zo te zijn bij een hernia