Dilemma in de liefde
 

Hallo allemaal ik wil me bij deze ook meteen even voor stellen. Mijn naam is Lex ik ben net 19 jaar en ben op zoek naar een actieve forum over liefde omdat ik zelf namelijk met een heel erg dilemma zit!

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Via een vriendin heb ik een heeel leuk meisje leren kennen (17 jaar oud). We hebben ongeloofelijk veel gepraat en doen het nog steeds met elkaar dagelijks al ruim een half jaar. We zijn eigenlijk ook best gek op elkaar en we zouden allebij best wel graag een relatie met elkaar aan gaan... maaar..!

Ze heeft vertelt dat haar vader extreem in het geloof is van het christendom naja wat is extreem.. haar vorige relatie met iemand die ze geheim hield was dus stuk gegaan. En daar voelt ze zich nog best rot over en ze durft het eigenlijk niet aan om het weer zo te proberen. Haar moeder daarintegen is niet gelovig.

Natuurlijk ben ik wel een heel ander persoon en haar vader van rond de zestig zal wellicht ook wel ietsje veranderd zijn? Maarja het punt is, ik weet alleen wat zij mij vertelt. En helaas krijg ik die vader wss nooit te ontmoeten.
Onze droom zou zijn om met haar een relatie aan te kunnen gaan op een normale manier, niet in het geheim. En ik ben zo'n lieve jongen die alles voor d'r zou doen!
Zelfs al zou ik christen moeten worden. Want opzich vind ik het wel interessant? Maar dan zou ik het echt alsnog voor haar doen. En ik zou hoe dan ook die vader willen ontmoeten als dat kan helpen.

Zelfs is ze niet er niet zo mee bezig en haar moeder eig. ook niet, en ze zegt dat ze ook wel wat regels wilt breken. Omdat wij laatst een heeele leuke date hebben gehad samen.

Is het mogelijk? zo ja hoe/vanaf wanneer?
Iemand een idee of een goed plan?

Ik zou er gewoon lekker voor gaan.
Misschien levert het wel wat problemen op, maar daar kun je samen voor gaan!

Jaa dat is ook mijn instelling, maar dan zou ik d'r toch eerst over moeten halen en mezelf bewijzen.
Bedankt voor je reactie! :)
Iemand nog anderen ideeën?

Ik vind dat dat meisje dan wel moet meewerken ja. :) En als ze dat niet doet, zou ik maar wel duidelijk proberen te zijn tegen haar. Dat helpt toch wel het beste. Het is haar familie, dus ze zal zelf stap 1 moeten zetten. Kan ze niet eerst met haar moeder gaan praten? Die neemt haar misschien in bescherming tegen haar vader.

En misschien heeft het er toch ook wel mee te maken dat die vorige jongen minder geschikt was dan jij? Ouders willen nu eenmaal het beste met hun kinderen. Die vader zal haar heus niet zo in bescherming nemen om haar te pesten. (Ik neem aan van niet tenminste)

Misschien ligt het aan mij, maar hoe kan haar vader er nu erg op tegen zijn dat zijn dochter met een niet Christelijk iemand een relatie zou hebben, als haar moeder (en naar ik aanneem dus de vrouw van haar vader ;)) zelf óók niet Christelijk is?

Nou dat ben ik wel met je eens ja, ik denk ook idd niet dat hij dat doet om haar te pesten.
Maar misschien durft ze het gewoon niet met hem te discussieren ofzo? Of is haar vader gewoon koppig en gewoon direct nee zegt welke jongen het ook is.
Ik zou me hoe dan ook graag willen bewijzen aan haar vader. :D Als het moet.

Jaa dat vind ik ook een beetje een raar geval. Dat kan ik zeker als een goed argument gebruiken. Ghehe. In elk geval heel er bedankt voor alle reacties tot nu toe!
Nog meer ideetjes? :D

Je moet je absoluut niet tegen haar vader proberen te bewijzen.
Ik snap dat je wilt laten zien dat je er voor haar bent, maar ik denk dat jezelf bewijzen daar een stapje te ver voor is

Jaa inderdaad denk ik ook wel, dus daar wil ik sowieso nog wel even mee wachten.

Wat ik me afvraag, wat zou je willen proberen om die vader zover te krijgen dat hij zegt: "Nou dat is een goede jongen voor mijn dochter."?

Jaa ik geloof als het een goed mens is, en hij wil haar dochter gelukkig zien is die mogelijkheid er. Lijkt mij..
Wil echt niet arrogant overkomen hoor, maar zo zie ik het! :)

Dus volgens jou kan die dochter alleen gelukkig zijn met jou?
ik snap je argumentatie niet :o

Maareh jezelf bekeren tot het christendom omdat de vader van het meisje die je leuk vindt christelijk is, is wel heel erg extreem. Waarschijnlijk heeft het ook niet veel nut, want je hangt een geloofsovertuiging aan voor jezelf en niet voor iemand anders en ik neem aan dat iedereen die een bepaald geloof aanhangt het met mij eens is dat je een geloof aanhangt voor jezelf en niet om zo in een beter daglicht te komen staan bij een eventuele schoonvader.

Ik vind het nogal vreemd allemaal. Haar vader heeft zelf een relatie met een ongelovige vrouw, maar zal dan wel de hypocriete lul uithangen als zijn dochter een ongelovige vriend heeft? Ook is ze al zeventien en zou ze zich niet zoveel moeten aantrekken van wat haar ouders vinden; in ieder geval niet als het om dit soort dingen gaat.

Jezelf bekeren moet je natuurlijk nooit doen. Ze heeft je maar te nemen zoals je bent.

Naja kijk we zijn echt gek op elkaar, dat kan niemand veranderen. Vandaar die argumentatie.
Nee hoor, ik ben echt aan het overwegen. Zoals ik al zei het christendom interesseert me wel!

Maar in elk geval heel erg bedankt voor alle tips!
Ook Syori!


Bedanktt!

Interesseren in een geloof is naar mijn mening echt niet genoeg. Ik interesseer me ook in het Boeddhisme en in het geloof algemeen, maar om nou gelijk dat geloof aan te hangen.

Laat ik de vraag zo stellen:
Als dit meisje er niet was geweest, had je dan ook overwogen om je te bekeren tot het christendom en regelmatig naar de kerk te gaan en bidden enz.?

Ik geloof dat 17-jarigen en 20-jarigen zich juist niet zo veel aan hoorden te trekken van hun ouders.
Verder, je bekeren tot het christendom?! Ben je gek? Dat je veel voor een persoon overhebt, oké, maar je bekeren is een serieuze stap. Je moet gedoopt worden, communie, etc... (of belijdenis bij protestanten) Je dacht dat bekeren over één nacht ijs ging?
Je hoeft je helemaal niet te bewijzen, als ze je niet wil zoals je bent word jij er ook niet vrolijker van.

Je hoeft niet gedoopt te worden hoor. :) Je kunt gewoon naar de kerk gaan. Als je laat zien dat je de ander en het geloof van de ander respecteert, lijkt me dat genoeg. Ik snap niet waarom mensen zo moeilijk doen over 'geloven'. Wat maakt het nou uit. Het is toch iets wat ieder voor zich zou moeten kiezen. Ik vind het gewoon stom als mensen daar ruzie over gaan maken. :)

Wat een raar verhaal.

kijk hoe het loopt en die pa is vast niet zo extreem als je denkt ;) succes

Ja.

Uit pure interesse:

Waarom zou je dat dan overwegen?